GROOTE
STUKKEN
TK
25
UIT DE TWEEDE KAMER
MM
DE HEKS VAN WSNSLEA
TWEEPE BLAD
SCHIEDAMSCHE-COURA.NT
De economische toestand van Indië
De nieuwe IJkwet.
Boa
Ic&m&i e& méê&!
Igran
Gemengd Nieuws
Motie-Tilanus aangenomen. Aldus een echec voor
den minister.Wat nu? Het Verkeersfonds. Algemeen
verzet. Geen verband tusschen auto en spoor.
Eerst ordening. Toch alles, aangenomen. Geen
verbooging der rijwielbelasting.' De doode hand
herleefd en aangenomen..
Hot was te voorzien, (lal hot hij de
stemming over do mo'tic-'lilanus, tl'ie de
invoering der guivyzigde spelling wilde uit
stellen, om eon paar stemmen zou gaan.
Men verwachtte echter, dat ze alsnog zou
verworpen warden, omdat een goed deel
der katholieke tractie er tegen zou stem
men. Dit bleek ook wel zoo tezijh; tien
van de vijf en twintig aanwezige katho
lieke stemden inderdaad tegen, maar bet
was niet voldoende om den minister bot
échec te besparen. De cihristelijik-bislorischc
fractie stond als één man achter don heer
Tilanus; uit do anti-revolutionaire groep
kwam alleen d'o heer Wielinga voor den
minister op; do liberale groep was unaniem
vóór d'o motie; d'e socialisten verloren den
beer Schapersenzoogeschiedde het, dat
48 stemmen vóórde' iriotip bn^-i3.\daar-
tegou werden uitgebraoM&i!f *1
De behoudzucht heeft dus- getriomfeerd.
Men liad anders mogen verwachten,want
dit is zeker, dat te eenigertijd de spelling
gewijzigd zal worden. Het is nu zeker, dat
d'e vereen voudigers den kamp met kracht
zullen voortzetten, indien de minister zich'
hij de motie neerlegt. Hij behoeft diit niet
te doen, wantd'o regeling dezer aange
legenheid behoort uitsluitend tot zijn com
petentie. Maar kan hij zich losmaken van
déze uitspraak van het parlement? Als
Kamerlid heeft bij te dikwijls de leer ver
kondigd, dat het parlement den minister
altijd de wet kan stellen, dan dat bij
nu anders zou bandeten. Als een Kamer
lid1 minister wordt, trekt lïij in den regel
andere plunje aan en hangt hij de oude
in de kast, maar bet strekt dan niet tot
zijn glorie.
Reeds heeft verleden week de boer
de Geer verklaard', dat Mj niet zal mee
doen aan een motie van afkeuring, indien
de minister de motie Tilanus naast zich
zou neerleggen, doch d'at is niet voldoen
de motief om bot er nu maar op to
wagen.
Voor d'en heer Merchant is deze beslis
sing een tegenvaller. Hij was zoo graag
van d'at „gezanik" af geweest en blad' zoo
aardig het compromis voor elkaar gebracht.
Inderdaad stond hij sterk, omdat de profes
soren in de Nederlandsche taal aan alle
vier universiteiten bet allen met hem eens
waren. Kon hij hoogere autoriteiten als
zijn adviseurs hebben genomen? Men kan
moeilijk verklaren,, dat de Tweede Kamer
een hobger collegeis dan die professo
ren vormen en men ziet maar weer eens
waar het toe leidt, als anderen dan des
kundigen de beslissing in handen hebben.
Er zat in deze aangelegenheid goon po
litick", maar bet is toch merkwaardig, dat
do politidk minder vooruitstrevender zich
unaniem tegen do nieuwigheid verklaarden
en de groep, die tweeledig ploegt to zijn,
d'o Katholieken, vordeeld was. Het is dan
ook niet veel anders dan behoudzucht, die
hier d'e leiding hoeft gehad.
..In de motie-Tilanus wordt zander eeni-
ge reserve uitgesproken, d'at niet behoort
te word'en overgegaan tot toelating van
do schrijfwijze volgens hot verslag der
commissie. Sluit dat iedere wijziging uit?
Voorshands is nu weer het woord aan
minister. Misschien ware nu het tijdstip
gekomen om deze afgelegenheid ©ons
wat broeder" op te zetten en de taalkwestie
iin haar geheel tot een speciaal onderwerp
to maken, liet taalonderwijs, de uitspraak,
do spelling, hel spreek-ondervvijs dient
eens duchtig herzien te worden.
Do motie van don hoer MolLor, dio unar
niem door do Kamer is aangenomen, geeft
d'aarvoor bet aanknoiopingspunt. Wij nomen
deze motie hier in haar gebeid op om
er do bizondero aandacht op te vestigen.
Zij luidt aldus:
naar hel Engelsch van May Wynne.
De Kamer van oordeel,
dat de juistere en diepen© kennis en do
zuivere uitspraak van onze Nederlandsche
taal voor alte groepen van het Ncdedaud-
sche volk een zeer groot culLuurbolang is,
verzocht de rogoorimg met groeten aan
drang strengere oischcn te stellen voor
do bennis van het Nedorlandsch op allo
schoten en bij allo examens, vooral bij
dio examens, die vcroischt worden om
de bevoegdheid te verwerven voor hel
geven van onderwijs.
En wij willen tot slot citooren wat d'e
minister daaromtrent zei: „Do uitspraak
van het Ncderlandsch is één van do dingen,
dio mij het moest zorg baron. Is bet niet
curieus? Wanneer men in Nederland
•flxamen doet in Franscli of in Engelsch,
en man heeft een slechte.uitspraak, wordt
men afgewezen; maar wie in het Ncder
landsch examen doet en het Ncderlandsch
uitspreekt op een manier, dat mem er el
lendig van wordt, krijgt een tien als hij
maar op een voortreffelijke wij'z© heeft ge
antwoord' op de vlagen,'die zijn gesteld;
want het spreken van het Ncderlandsch
is geen examen-vak, is ook geen leervak,
komt ook niet voer op hot leerplan",
kien zou z,o|o zoggen, dat de minister dit
punt niet mag laten rusten, geen dag en
geen na dit.
Eén verzuchting moet ons van het hart:
onderwijskwesties zijn in do Tweede Ka
mer altijd duiten-kwesties geweest en over
het onderwijs zelf werd' nooit gerept. Nu
ziet men waartoe dit geleid heeft: de Ncd'.
taal wordt schromelijk verwaarloosd'.
Het voorstel der regoering tent instelling
van een Verkeersfonds heeft wel een liciel
slecht onthaal gevonden. Niemand van de
sprekers was bereid het te aanvaarden.
Men kent do kwestie. Er is indertijd in-
vgesteld oen Wegonfarnd's, waarin een deel
der auto- en fielsbelasting werd' gestort
en waaruit do aanleg van wegen en brug
gen werd gefinancierd1. Hoe beter do ver
keerswegen worden, hoe moer hot auto-
verkeer toenam en hoe zwaarder de con
currentie vioor de spoiorwegen werd. Thans
'wil t*i regoering die auto's en de fietsen
nog zwaarder belasten en uit de opbrengst
de tekorten der spoorwegen dekken. Dat
is wét de allerzonderlingste manier van
doen; het'is óm to" beginnen een kunst
matig tegenhouden van d'e natuurlijke ont
wikkeling van hot verkeer en dio techniek.
Wil men de spoorwegen handhaven, goed,
inen helpe deze, maar het is onbillijk
en ontoelaatbaar om de kosten daarvan
op het modern|e verkeer te leggen.
In allerlei toonaarden is dit door do
critici gezegd en in d'e moeste gevallen
verre van malscli. Men achtte dit finan
cier-systeem in strijd met 's lands belang
011 in strijd mot d'o ontwikkeling van het
bedrijfsleven. Past men dergelijk systeem
DER
VRIJDAG, 29 JUNI 1934, No. 2007!).
op oenig ander gebied1-'-tóe? Laat men
hooger schoolgeld betalen omdat men dure
scholen hoeft gebouwd(Minister Oud' op
perde de bewering, dat de 'autorijders van
allerlei profitccron waarvoor zij niet be
taald hebben bijv. den -weg ,op don af
sluitdijk, do veihgheidsbepalingen enz. Dit
is op don rand van onzin; wan Ld ie weg
is mot door do auto rjjder ïgevraagd' en is
nooit om zichzelf aangelegd, maar alsjnrlp-
midde! voor een ander werk, dat schatten
gold kost. v
Met oen dik woord spj-eokt men van
ordening, van coördinatie, van' liet verkeer,
doch de regeering wil alteen geld, steeds
moer geld.
Eerst daarna zal zij aan die ordening
beginnen. Terecht is in.de Kamer gezegd
geef ons eerst het volledig© plan voor
verkoors-iorganisaiie en dan zullen wij zien
wat billijk is. Hot was wol een hooi zwak
standpunt, dat do regeering innam en zij
schijnt er alleen maar op gerekend te heb
ben,, klat de Kamer elk financieel voor
stel harerzijds zou slikken.
Met een paar onbeduidende wijzigingen
heeft d(e règeering getracht de critiok wat
to sussen. De ééne was een verandering
in do samenstelling van de centrale com
missie en de andere hét fixoeren van ean
vast percentage uit het Verkeersfonds voor
den aanleg van wegen en bruggen. Op
grond van die wijzigingen trachtte de heer
Bongaerts uitstel van behandeling te ver
krijgen, maar daartoe was de Kamer niet
bereid. Ze wilde liever' eerst replicoeircn.
Rij die replieken bleek, van vermindering
der criliek niet veel want de moes telleden
hadden andere bezwaren. Het voornaamste
bleef, bet niet vooropstellen der coördi
natie en het onverbrekelijke verband tus
schen autobelasting en spoorwog-huip.
Inlusschen scheen' toch het verzet eeni-
germato geluwd', want art, 1, d'at hét prin
cipe van do instelling van een verkeers
fonds bevatte, werd' aangenomen, zij het
niet kleine meerderheid, van 43 tegen 39
stemmen. Toen d'it eenmaal was aanvaard',
ging het van eon leien 'dakje. De regee-
ring nam drie amenddemcnlen over, n.l.
dat van den heer Ebels, om de bij
dragen aan de provincies te fixeeren, dat
van d'en heer Westerman, om de inva-
liede-wagentjes met hulpniolor vrij te stel
len en één van den heer Bongaerts, om
een bedrag voor de verkeersstatisliek nit
te trekken. Be Kamer nam tegen d'en zin
der regeering het amendement der socia
listen aan, om de rijwielbelasting niet te
verlioogen. Dit amendemdent, dat ll/2 mil
lioen guldon kostte, werd' aangenomen met
54 tegen 27 stommen!'De socialisten en
de katholieken gingen hier samen vóór.
Toen kwam d'e verrassing, dat dit veel-
béstredon - ontwerp bijzitten en opstaan
werd aanvaard. Weg was dus alle kritiek
en alle verzet uit heel bot land'. De. auto
mobilisten rijden voorlaan het katTdje der
spoorwegen.
Hals over kop heeft de Kamer, die naar
huis wou, ook nog even de dooda hand
die op het d'oodo punt stond, afgehandeld.
Do neuzen waren geteld cn hot lot der
amendementen was beslist. Hot amende
ment Rutgers van Rozenburg, o.n de ker
kelijke goed éren vrij te laten, werd ver
worpen met 54 tegen 27 stemmen. Voor
slemden de a.-r.; de c.-h. en do hoeren
Lingbeek, Faber, v. Houten, Vervooru en
twee Korsterianen. Het amendement Schou
ten, om nu ook de musea enz. te belas
ten, werd wijselijk ingetrokken. Daarna
werd werd' het wetsontwerp bij zitten en
opslaan aangenomen.
Minister 'Oud ging dus met een goed
gevuïden buidel naar huis.
Zal lnj nu eens ophouden met belasting-
ontwerpen? Het wordt al te kras.
Tot 10 Juli is de Kamer gaan rusten.
binnenland
44)
llot was oen wraakneming op Jack of
Lan thorn© ,géén rechtspleging jegens een
verraad van hot Parlement, die Barbara
Carcroft lot een dood' aan den galg had
veroordeeld.
„Maar dood' is zij", fluisterde hij, „esn
niets kan dit herroepen, oE haar tot mij
terugvoeren!"
Eu dan dacht hij weer aan dal lachen
de gezichtje, zoo vol loven en opgewekt
heid, zooals zij naar hem opgekeken had
uit do valdeur in den Tosver van Swilling-
ton.
Hij wist zeker, dat dé wraakneming op
dezie wijze Tames Birlcy tot aanlegger had,
al waren de orders ei' toe dan ook uitge
gaan van een ander.
Degenen 1)innen het kasteel, die iniet
wisten van do geschiedenis van bet mid
dernachtelijk verraad, vloekten don naam
van generaal Lambert als van een bloed*
dorstig tiran, die zijn wraak verhaalde op
©en jong meisje, dat nauwelijks verant
woordelijk was vooa" do dadetn, dio zij be
dreef. J
Maar sir John Digby koek mot ernstigen
nlik, toen hij luisterde riaar don raad van
ziy i ofiicioren, dio or op aandrongen, om
toch oon beftigon uitval 1e doen als wraak
neming voor liet bedreven kwaad jegens
bet moedige meisje en oon misschien wal
al te voortvarondein goostelijko
„Hot is de taak van don gouverneur",
sprak hij, „om dé zaak van zijn heor te
dionetn, méér dan om persoonlijk wraak te
aromen, hoezeer wij ons nu ook in onze
©er voelen aangetast. Bij oen dergelijkon
uitval zouden wij zeker de nederlaag lij
den on do koning zou vele dappere
dienaren verliezen, die hij slecht* missen
kan. Hot is eerder mijn plicht om met dien
generaal van do Rondhoofden te onder
handelen ,daar onao voorraad deerlijk ge
slonken is etn onze hoep, om nieuwe pro
viand te krijgen op d© meest tragische
wij'z© den bodem ingeslagen werd. Het komt
mij inderdaad voor, dat wij niet gerechtigd
zijn meer levens op te offeren, nu uit deze
barbaarscli'e daad van dm vijand blijkt,
hoe ook degenen buitan de vesting moe
ten lijdon, terwijl wij liier binnen de muren
opgesloten, niets kunnen doen om te hel
pen, hén, die toch het allereerst recht had
den op onze bescherming.
Itoo onwelkom deze beslissing velen van
de Cavaliers' in de moren klonk, moesten
zij tóch toegeven, dat er grond' voor was.
„Want", voegde sir John Digby er nog
bij, „uit het nieuws; dat ions van tijd' tot
tijd door dappere vrienden gebracht wordt,
>veten ,wij, dat er geen hoop op ontzet is,
en,' al"zijn' wij dan' ook allen bereid om
'op onze posten to sterven, als Lambert
De markt voor Nederland verloren?
Aneta meldt aan de Hnagscbe Grt.
In do paragraaf omtrent den econo-
miscbcin toestand' van het afdeclingsvcirslag
van den Volksraad (Algemecme Beschou
wingen Begrooting 1935) merkt oen dicol
dér leden op, dat liet feit, dat do Indische
marlet voor Nederland verloren gaat, voor
oen aanzienlijk deel aan do Nederlandsche
industrie zelf is te wijten. Eerslaas is het
buitenland voel actiever dan Nederland,
terwijl d'e Nederlandsche fabrikanten steeds
importeurs inschakelen, waardoor de pro
ducten hier te lande te duur woidon. 1I©1
buitenland zendt reizigers herwaarts, ter
wijl de Nederlandsche fabrikanten uitslui
tend' contact houden met de groole import-
huizien.
Instemming,
Verschenen is hot voorioopig verslag der
Tweede Kamer ever het wetsontwerpnieu
we regeling betreffende d'e maten, gewich
ten, moot- en weegwerktuigen. Het volgen-
do is er aan ontleend1:
Vr ijalgemoen betuigde men instemming
met de indiening van dit wetsontwerp,
waaraan reeds lang behoeft© werd gevoeld.
Eenigo loden maakten evenwel bezwaar
tegen het ontwerp oj) grond vain de over
weging, dat door de voorgestelde uitbrei
ding van overheidsbemoeiing handel en
industrie, die toch reeds gedrukt gaan on
der velerlei maatregelen, in dezen crisis
tijd wederom financieel zwaarder zullen
worden belast en door nieuwe controle
in hun bedrijf zullen worden belemmerd.
Veeris voorden zij als bezwaar aan, dat
van do voorgestelde keuring naar model
weinig c|E geen waai'borg voor de juist
heid van aanwijzing van de volgens het
miolol vervaardigde werktuigen is te ver
wadi ten.
Eonige leden gaven, iu ernstige overwe
ging, liet toezicht op de juistheid' van
benzine en kleinere snelwegers te Verscher
pen en te vergemakkelijken door voor te
schrijven, dat bij deze werktuigen maten
of gewiditen voorhanden moeten zijn.
Verscheidene leden betreurden het, dat
dit ontwerp zicih .uitsluitend',heeft bepaald
tot een wettelijke regeling van liet ijk-
wezen in den strengen zin van het woord.
Zfijl wezen er op, dat in vete andere lan
den de wetgever een regeling van glazen
on fiessdicn e.d. onder de werkingssfeer
van de IJkwet begrepen heeft.
Naar aanleiding van de besprekingen
over dit ontwerp spraken enkele leden
do lioop uit, dat tie regeering deze nieuwe
regeling zal aangrijpen om aain de van
velerlei zijden in do hano'elswereikl' geuite
bezwaren tegen de formalistische werkwijze
van het ij In vezen, tegemoet te komen.
Internationale tentoonstelling
te Tilburg.
Gistermiddag is te Tilburg do Interna
tionale .Tentoonstelling voor handel en in
dustrie Stad Tilburg 1934 officieel ge
opend.
D© minister-president dr. H. Oolijn, die
toegezegd had de tontoomstóUing te zullen
openen, was doordat hij tegenwoordig
moest zijn in d© Eerste Kamer, verhinderd
aan dio toezegging gevolg te geven. De
openingsplechtigheid werd thans verricht
door mr. M. P. L. Steenberg!», minister
van economische zaken.
TOEGAhG
VEUBODEM
Art.461 W.B.v.Strafr.
Ünliruihbaarmaluiig van tarwe.
Het Tweed© Kamerlid' de heor Duymaer
van Twist, hoeft aan den minister van
economische zaken do volgend© schrilte-
lijko vragen gesteld:
Is het juist, dat dezer dagen te Oud*
Boijorland ten aanscliauwe van verschil
lende personen, die daarover hun ergernis
te kennen gaven, 100 fan tarwe voor men-
schciijk noodsei is onbruikbaar gemaakt?.
Zoo ja, op grond van welke overweging
hoeft dan deze handeling plaats gehad?
Schuilt in het onbruikbaar makon van
tarwe, met hot oog op het feit, dat van
don nieuwen oogst nog niet balcend' is,
of zij voldoende broodgraan vaar ons volk
zal opleveren, niet het gevaar, dat zich'
gebrek aan tarwe zal kunnen voordoen?
Besmettelijke ziekten.
In do week van 17 tot 24 Juni zijn d'e
navolgende aantallen gevallen van besmet
telijke ziekten ter kennis gebracht van het
Staatstoezicht op de Volksgezondheid: I
Fehris typhaïdea 5; paratyplnis, typbou
zo viorin, 1idem, gastro- enteritisohe vormt
11febris undularis 1dyremteria bacilLaria
8roodvonk 197; diphtone 57; ruggemerg-
ontsteking 6.
Weer Dillinger.
Een groot mysterie.
Het Dillinger-mysterie is nog steedis niet
opgelost. De Woensdag gearresteerde gang
ster Albert Reilly, die lid' is geweest van
d'e Dillinger-bende, en is beschuldigd van
het verloenen van onderdak aan Ddlinger,
heeft bij het politieverhoor verklaard', dat
Dillinger bij zijn laatsten bankoverval d'oor
de bankwachters ernstig is gewond' en la
ter aan zrj'n verwondingen is overleden.
'Ongeveer tegelijkertijd is het bericht bin
nen gekomen, dat Ddlinger Dinsdag in
het stadion te Chicago een baseballwed*
strijd' heeft bijgewoond.
Instorting in de Nelson-schacht.
Twee dood'en.
Gistermiddag zijn zeven mijnwerkers af
gedaald in do gedeeltei ij'k weer geojrende
Nolsonsebaoht, waarin begin Januari 142
menschen door een ontploffing om het
leven zijn gekomen. Door een instorting
werden de voorman en een der andere
mijnwerkers getroffen. Zij werden door een
reddingsbrigade naar boven gebracht, dooh
hot mocht den dokters niet gelukken, die
levensgeesten weer op te wekken.
ons een eervolle voorwaarden voor de
overgave stolt, houd ik hot voor onzen
duren jdiclit, om, als de onderhandelingen
wél naar wensch mochten aftoppen, dan
ook spaarzaam te zijn met onze levens al
was het alleen om der wille van onzen
koning".
Tenslotte waren alle officieren het eens
met doaa xedenecring, behalve dan Diclk
M&rrice, die (pp dat ©ogenblik nog van niets
anders vervuld was dan van een ver lan
gen naar wraak.
Anderzijds zag sir I/ugh t'Ainslie vol
verlangen uit naar een gelegenheid, on te
liooren, hoe het verder zijn geliefde gegaan
was, na dat avontuur, dat voor haar vrien
din zqo tragisch was afgeloopen.
Zou Marjorio nog in" handen van den
vijand zijn?De gedachte, dat James
Birley daartoe hoorde, bezorgde hem zulk
een hartgrondige vrees, dat hij soms haast
wenschen kon, dat hij 'haar maar liever (had
zien hangen aan dien verschrikkelijkem
galg-
Sir John Digby liet er geen gras over
groeien om zich tegenover gomeraal Lam
bert bereid te verklaren te onderhandelen
ci cr do voorwaaiden van overgave, waar
do ander dadelijk ojp inging.
Lain bert toch achtte liet een Iroostetooze
taak om deze onneembare vesting te bele
geren, en, torn nu den vijand' 'door hon
gersnood tot de overgave te dwingen,
s[rookte niet met zijn opvattingen.
In antwoord op d'e voorstellen van sir
John verklaardo hij d'us, dat hij niets lie
ver wenschte dan zooveel mogelijk levens
van de tegenpartij to sparen, maar'dat hij
eischte dat zes van de verdedigers van
Rontefract hom zouden uitgeleverd' worden.
„Ik zal hun leven niet kunnen sparen",
zei hij, „hioezeer mij dit ook spijt voor dap
pere mannen, maar in deze moet ik de
bevelen van generaal Cromwell gehoor
zamen".
Tot die zes hoordto allereerst sir John
Digby, als opstandig gouverneur van Pomte-
fract en in dio hoedanigheid verantwoorde
lijk voor de daad van kolonel Morrice,
wiens naam nummero twee c|,> de Ijlst
stond onder degenen, die verstoken waren
v on Cromwell's genade, zijnd'e de moorde
naar van generaal Rainsborough; met hem
stonden gonoomd de twee, die met hean
mee waren geweest naar de „Gouden Haan"
Tom Kingsley en Gerald Aluult; vervolgens
luitenant Cartwright ,do leider van de ove
rige negen koningsgezinden, die de wacht
hadden overrompeld op do brug bij Don-
caster, terwijl het laatst werd vermeld1 de
naam van sir Hugh Ainslie, in wiens huis
sir Mammduke Longdate was oat van gen en
waar allereerst was bedacht dé intrigue, die
aanleiding had' gegeven tot de andere ge
beurtenissen, die in zoo hoog© mate Crom
well's toorn hadden geweld. Echter, als de
ze zes belhamels waren uitgeleverd, zou
de lord Protector bereid zijn vergiffenis
te schenken aan do overigen van het gar
nizoen van Pantefract, met verlof om on
verwijld naar hun huizen en. goederen te
rug te koeren.
De belegerden binnen de vesting waren
niet te vreden met deze verklaring en.
sir Hugh Ainslie deed' een voorstel.
„Het i3 mogelijk", meende hij, „d'at ge-
Grote brand te Istamboel.
Vier perso-non gedood'.
Gisteren hoeft te Istamboel (Turkije) in
do buurt van het Dolma Bagtsje Paleis,
waar momenteel d'e Shah van Perzië als
gast van den Gazi Kemal Pasha logeert,
een groote brand' gewoed', waardoor 300
menschen daldoos zijn géwordén, terwijl
vier personen in d'e vlammen zijn omge
komen.
De Graf Zeppelin te Itio.
De Graf Zeppelin is gisteravond om 19.30
te Rio de Janeiro aangekomen.
neraal Lambert, dio zich zulk een edelmoe
dig vijand' toont, ons zes dagen uitstel
schenkt, waarin wij zessen, wier teven ver
beurd is, alles in het werk kunnen stellen
om ons te bevrijden uit het kasteel. Hierin
zullen onze vrienden ons mogen helpen, of
schoon ze i)ft' niet slagen, daarvoor niet
zullen hoeven to boeten en wij ons Schik
ken zullen in het lot, dat ans opgelegd'
wordt".
Dit voorstel werd woordelijk door den
bode aan Lambert overgebracht en de ge
neraal nam er genoegen mee, zóó zeer voel
de ltij zich overtuigd, dat niemand aan dé
waakzaamheid van de wacht zou kunnen
ontsnappen.
Maar één was er toch in kasteel Pomie-
fracl, die neg altijd' buiten zich zeiven
van woede en verdriet op hot terras
stond .onder de schaduw van d'em Treasu
rer's Tower, cn dio opkeek naar de lijken,
die daar aan den galg hingen.
Maar or werd ntu geen vrouw meer waar
genomen tvssclien de overigen. Er was ze
ker iomand geweest, die haar lichaam had
gestolen, daar van dat vernederend doods
gericht.
Den hemel zij dank voor dien onbeken
den vriend. Want Dick Morrice zou waan
zinnig zijn geworden, als hij haar zoo Had
blijven zien.
„Barbara. Barbara".
Hjij wilde niet sterven, oer bij wraak
had genomen op hen, die zoo mtstladig zijn
geliefde hadden ton dood© gedoomd'.
'Wordt vervolgd}t
Natuurlijk gaan ze de
bosschen afsluiten, prik
keldraad plaatsen! Na
tuurlijk komen er meer
van die bordjes als de
toeristen allerlei afval,
schillen en doozen over
al neersmiiter"1
