ZÜJLSÏRA
INDRUKKEN VAN DELFT
TWEEDE BLAB
Tusschen Baghdad
en Damascus
SCHIEDAMSCHE COURANT
Ric-f
Opnieuw zijn het indrukken win Delft,
Oio ik wil trachten weer te gen-en. Nog geen
vier maanden geleden dacht ou schroot
ik over de beminde Vorstin, Oio, als een
moeder geliefd, heenging uit het midden
van het Nodorlanclscho volk, dat zij al de
toewijding van haar groot hart had ge
geven.
En weer viel oen slag in ons koninklijk
gezin a.ls oen bewijs hoe waar het diehter-
n oord was, dat geen wacht aan dc poorten
van het Louvre, koningen kan beveiligen
legen den dood. Nu is'Prins Hendrik ge
storven, begraven in dezelfde kerk, waar
wij in do droevige Maartdagen koningin
Emma zagen binnendragen Ier eeuwige
ruste. Hot was weer hetzelfde grootsehc
ceremonieel, slechts in onderdooien gewij
zigd, de ontplooiing van •eenzelfde hulde
betuiging, dezelfde toevloed vandeelnfiou-
do belangstellenden en toch was het anders
Wat was dan anders'? Xiet oen monsch,
die do jaren van den ouderdom had be
reikt en zijn levenstaak ten einde had zien
gaan, die hot mo-dc hoofd ter ruste kon
leggen met de Simccunsbodr; „Xu laat Gij,
fleer, Uw dienstknecht gaan in vrede",
werd aan de aarde toevertrouwd, maar een
man in do volle kracht van hel leven, van
wien velen, die in dc welwillendheid van
zijn hart leefden, nog hulp en steun en
den bemoedigenden glimlach en het vrien
delijke woord hadden verwacht; een Prins
die in den eenvoud van zijn goedheid oen
grooten kring van dankbaren had gevormd
en op wien dezen nog jaren meenden te
mogen rekenen, die man, die prins ont
viel aan zijn land. De stille berusting, en
het overwegend gevoel, dat aldus de na
tuurlijke, zij het ook ernstige gang van za
ken was, die bij Koningin Emma's over
lijden den vinger legden op ieders mond,
maakten nu plans voor de gedachte:
„Waarom zoo vroeg?" En men dacht aan
do Vorstin, die een nieuwen rouw lmd
te dragen en aan do Prinses van wier
levensvreugde met haar vader, aan wietn
zij z,oo innig verbanden was, een groot
deel verdween. Ja, hot was een ander
sterfgeval en een ander aanvaarden van
den rouw, die over Nederland gekomen
was. Nederland zag naar het zoo beproef
de Vorstenhuis en do vraag was op aller
lippen: „Waarom toch?"
Zoo hebben de tienduizenden gevraagd,
die zich hadden opgemaakt om den laatste»
gioet to brengen; zoo hadden de honderd
duizenden gevraagd, die van uit de verte
den ernstigen dag van Delft heden heb
ben gevolgd en een nieuwe verenging van
do banden tusschen liet Koningshuis en
hel Nederlandsehe volk, een nieuwe ver
sterking van onze gehechtheid aan Haar
die ons regeert en aan Haar, die, God
gevfo het, ons eenmaal moge regeoren, bin-
tie ons aan ons beproefd koninklijk gezin:
slechts twee vrouwen, in deze ontzaglijk
zware tijden aangewezen of in de toekomst
bestemd, onze Vorstin te zijn.
In den stralendon dag van heden had
Prins Hendrik's plechtige uitvaart plaats.
Ook dat voegde iets toe aan het „andere"
jinn in de laatste Maartdagen. Daar trok de
stoet voort, in zijn klcnrigcin tooi, in zijn
lichte kleuren \an wit en goud. een glan
zende, lichtende tocht door 's-Gra»«ullage's
sierlijke straten, het lachende land zijner
naaste omgeving, het wonderbaar-mooie
stedcschoon \an het oude, prinselijke Delft
liet was ernstig door den last, dien hij
meevoerde, door de les der verganlcidijk-
hoi 1, die hij predikte, maar toeii, toch.
scheen aan dezen laatsten tocht allo bit
terheid ontnomen, alle somberheid van
hem weggevaagd. Ifet zonnegoud tintelde
ov er horrijtuigen, bloemen, menschen en
paarden en over den langzaam voortrijden
den lijkwagen, waarin do hooge doode
werd gevoerd naar liet koninklijk mauso
leum. Do zomer gloeide omhoog en om
laag en er was licht om dat onvergelijke
lijk schouwspel, licht, licht, men zou haast
zeggen vreugde, blijdschap, oen uittoc-lit
onder eerbied' en toewijding als ware hij
een intocht......
Een intocht?
En waarheen? Er is in deze dagen veel
gesproken, veel geschreven over d'en Prins.
En terwijl herhaaldelijk weid gewezen op
de vriendelijke uiterlijkheden van zijn om
gang, is er ook hier en daar iets verluid
van wat men niet wist, waarvan won
niets wist. Slechts aan weinigen is het
gegeven geworden le begrijpen of to ver
moeden wat er achter de uiterlijke vrien
delijkheid van den Prins, die toch geslo
tenheid niet verhinderde, verborg"» was.
Iemand', die hern van dichtbij kendo en
zijn geestesleven eenigszins kon peilen,
heeft gesproken over z.ijn zoekende ziel,
zijn naar Licht zoekende ziel. Ook heden
op den kansel to Delft is daarvan gerept,
toen prof. Obbiuk sprak van de stijging
naar hot Licht, zooais de overledene liet
sterven noemde. In dit verband zou men
kunnen beschouwen zijn uitdrukkelijke»
wcnsch oin geen zwarte Idcuien van rouw,
maar hot lichtende wit aan te brengen
bij z.ijn uitvaart. Deze gedachte van het
Licht aan. gene zijde van de uitgangspoort
van liet leven is ten slotte de groote
gedachte, die do basis uitmaakt van zoo
vele religiën en die we ook terugvinden
in de regels van het zeer oude Nederland
sehe lied
Het graf is een iiemdsche poorte
Het sterven een wedergeboorte.
lloo rijker wordt de figuur van den
Prins, zoo we zijn 'cvensgocluchlc kunnen
verbinden aan deze schoonste allow over-
luigingen I
Nog eens, liet was heden wat anders
dan in Maart. Dc witte stoet gaf een
zeldzaam cachet aan de plechtigheid en
liet ontroerde, dat de Koningin, dat Prin
ses Juliana ook het wit hadden gekozen
in hun rouw De kerkdienst voor het oude
monument van onzen groo-'en Oranje droeg
er eveneens d'en Stempel van; hij werd
verjongd door dio kleuren. Woord en lied
hadden een karakter van christelijke opge
wektheid. De redenaar met zijn kort, krach
tig woord, begon met de voorlezing van
het Paaschevangelie, waaraan hij Paulus'
woord vasthechtte over den dood, d c zijn
prikkel, en het graf, dat zijn overwin
ning had verloren en hij eindigde met
den zegekreet,, dat God lof kon worden
gebracht, die aan sterfelijke menschen dc
genade schonk over een eeuwigen triomf
te sproken, zelfs op een piek, waar alle
anrdsche glorie zich oplost.
Dat is do klank van don loon, waar
mede Nederland heden z.ijn Prins ten grave
heeft gedragen. Van het Paleis op het
Koordeinde tot aan den grafkelder der
Oranjes te Delft vormde zich één groote,
onafgebroken keten van belangstellenden,
van deelnemernien, wan dankbaren en wel
willend gezinden. Zij stonden langs den
weg, zaten op terrassen cn stoepen, op
daken en balkons, en alles .keek naai' dien
langen stoet met liet domineerend wit van
don lijkwagen, die do uitvaart beteekendo
van den Geniaal onzer Vorstin Eu in
Deift ontving heet de bevolking dien vreem
deling, die Nederlander weid, met een
eerbiedigen, ontróerenden groet. Zoo werd
hij, als door allen gedragen, gevoerd bin
nen de oude majestueuze ruimte, waar
Willem van Oranjc's stoffelijk overschot
rust tc midden van hen, die den keten
vormen van den Vader des Va'Wands tot
Hendrik van Métklenhuig
Het was een ernstig, aangrijpend vur,
cteze plechtigheid in Delft's grandiose kerk.
De wanden en pilaren werden gekleurd
door het spelende licht der fonkelende ra
men. Daar heneden, .vóór de trap, die
naar den koninklijken grafkelder afdaalt,
stond de katafalk met de baar. Bloemen
kransen omringden die, evenals de kleurige
slaalsiegewaden van liooigwaardigheidshe-
kloeders, De Koningin, in haar witten rouw,
gelijkende op een abdis der middeneeuwen,
Prinses Juliana, die eveneens den wcnsch
van haar vader in haar kiceding had ver
vuld, zaten daar, baden en zongen met
alten, die er zich hadden vcreenigd, en
luisterden, met hen in gedachten van ge
meenschap verbonden, naar het ernstig-so-
here woord van den prediker, die uitsprak,
wat velen hadden verwacht en gehoopt.
Dun rouw werd' gedragen en opgeheven
door het woord van den kansel tot daar,
waar de berusting wordt geschonken. En
zoo werd dit uur in Delft tot een hoog
Woestijn-Idylle,
door
TONI RADT VAN OLDENBARNEVELT
I.
Ileel vroeg in den morgen zot do reis
wagen uit Baghdad naar Damascus ver
trekken. Speurende mecaniciens bevoelden,
nu voorzichtig tariend, dan hardliain lig aan
grijpend, het zware monster, dat te roo
ken stond met diepe dreigende basgclui !ea,
welke op een aanraking van don chauf
feur plotseling overgingen tot schokkerig
hijgen, een onbeheerschL gebrul, alsof het,
tot grootste krachtinspanning aangezet, zóó
zou losbreken uit strakke remmen cn in
blinde vaart dc lokkende vrijheid inrennen.
De reizigers, onbekommerd on de be
dwongen krachten, iiepon rondo n iiet ge
weldige gevaarte, streelden zijn trillende
stalen wanden, bogen zich bewonderend
naar de breede massieve wielen, cn be
stegen de uitgeslagen treden om zich daar
binnen te gaan overtuigen van de gerie
lelijkheid der fauteuils. Verscheidcnon had
den het er zich reeds gemakkelijk ge
maakt do zakken en iasschen in do
bergruimte verstouwd, de gordijntjes weg
geschoven. Steeds meer passagiers slaplen
in, zochten, hun plaatsen de wagen
liep vol, er heerschto de onrust van do
laatste minuten voor iiet voltrek. Eén der
DONDERDAG, 12 JULI 193-1. No. 2Ü.G9Ü.
gewijde samenkomst, waarin Koningin on
Prinses, in Iran leed vcreenigd mot het
Nederlandsehe volk, den weg zochten en
vonden naar de groote bron van alle ver
troosting.
A. J. B. C.
11 Juii 1931.
Cemengsi Mieuws
Zware heidebrand.
Op do Lcusdciiscltc heide bij
Amersfoort,
Gistermiddag -omstreeks drie uur ont
stond een groote heidebrand op de Lcus-
densclie- heide, ten Westen van de. schiet
banen. tri zeer korten tijd hot do brand
zich ernstig aanzien en werd hectare na
licclare ecu prooi der voortkruipende vlam
men. Dc wind kwam uit hot Noord-Oosten
zoadat woldra de bosschen, ten Noorden
van do Pyrnmide van AuslerliU gelegen,
gevaar liepen door liet vernielende olemuit
le u orden aangetast. Militairen uit Amers
foort en Zeist, alsmede politie uit Zeist
en marechaussee uit Leasden namen aan
liet blusschingswcrk deel, terwijl dc brand
weer uit Zeist en veto burgers uit don
omtrek medewerkten om dezen heidebrand
tol staan te brengen. Met inspanning van
alle krachten gehikte het l-ens'.a te den
brand meester to wo. don, bijna '20 H.A.
worden een prooi der vlammen. Omsli colts
4 uur had men liet vuur vrijwel gcbluscht
en was hot zeker, dut do boysdien behou
den waren. Het mag vanzelfsprekend ge
noemd worden, dat de groote droogte het
uitbreiden \an dun brand bevorderde. De
rookontwikkeling was bi zonder groet cn
daardoor gelokt kwamen vele kijklustigcn
naar de Leusdenscbe heide om liet schouw
spel ga le te slaan.
Omtrent de oorzaak van dezen brand tast
men in hot duister. Do grond behoorde
aan hel rijk.
Omtrent don heidebrand vernemen wij
nog' nader, dat niet zooals men aanvan
kelijk dacht een oppervlakte van ongeveer
20 H.A. een prooi der vlammen word,
doch volgens schatting van den rentmees
ter ongeveer 50—GO H.A.
Twee inbraken le Laren.
GD teniae lit is te Laren twee maal in
gebroken. Eerst werd de petitie mede
gedeeld dal ongenoo le gttsfcn oen bezoek
hadden gebracht aan do woning van'den
lieer Reilvscma directeur dar Bergstich
ting, die im reis is. De inbrekers, die in
de bovenverdieping oen ruit indrukten,
hebben waarschijnlijk liet tafeD.iivof ont
vreemd.
Later werd do poüiie er van in k-nnis
gesteld dat ook ingebroken was in do lij
delijk' leegstaande villa van do funilie
Alexander op den Legesbcrg, De inbro-
kois die door een kei lemi.mi naar binnen
gekomen waren, hartltiin alle kasten over
hoop, doch vonden uicls an leis dan wijn
en eetvaien. Van de dalers is geen spoor
te inden.
M5*KRUIDENlERSWiNKELS*§
Vosscnfarm afgebrand.
Gisteravond omstreeks acht uur brak-
door onbekende oorzaak brand uit in de
villa van den lieer A. Brandt, te 'Ber-
kum bij Zwolle, waarin een vosson-farm
gevestigd is tiet vuur greep zoo snel om
zich heen,, dat de geheele villa tot den
grond toe afbrandde. Niets kon worden
gered. Een hónd" kwam in de vlammen
om. Een aantal hokken, welke in den
tuin stonden, konden gespaard blijven. Een
aantal waschbeertjes, welke ziel in het
huis bevond, ontsnapte. Verschillende per
sonen die de diertjes trachtten te van
gen, werden daarbij gewond. Een van hen
werd een vinger afgebeten. De schade,
dio zeer aanzienlijk is, wordt door ver
zekering gedekt
'Nieuwe groote vlicgboot.
Do Engelsche Blackburn vlicgtuigenfa-
briek, zal binnenkort beginnen met den
Louw van een groote zes motou'igo vlieg-
tnot, die plaats zal bieden aan vijftig pas
sagiers. *'=5
De zes motoren zullen ieder G50 P.K.
ihofaeert hiervan
twee chauffeurs, die elkaar op den langen
tocht zouden af'oisen, riep de namen der
reizigers af; de ander controleerde de
tickets.
Do laatste, dio instapte, was een zwart-
oogige, gedeeltelijk gesluierde Turksdie
vrouw. Een groote Iraquees installeerde
haar met bijna overdreven zorgzaamheid in
haaf fauteuil; legde de tatloo/.o pakjes,
waarmede zij beiden beladen binnen ge
komen waren, hier en daar rond baarbeen,
stapelde ze op tot een wiebelenden heu
vel, stootte dien zelf weer on en vroeg
mij wel excuus, toen hij bemerkte, dat bij
ook mijn voeten onder do bundels bedol
ven had. Ik had in den drukken persoon
dadelijk den kapper herkend, die mij den
vorigen. dag zoo slecht bediend hal
cn zijn verbazing, toen hij in mijn over-
matigen krullenbos zijn creatie herkende,
was zóu groot, dat *t hem scco idenlang
de spraak benam!
Maar toen barstte zijn vreugde over dit
gelukkig toeval los in een zelfs door do
beide chauffeurs niet te stelpen woorden
vloed 1 Hij sloeg de linkerhand met een on
derdanige buiging over do borst, nam met
do rechter de roode fez af en zwaaide
daarmee zoo in 't ro al, dat de zwarte
kwast warrelend sprong en danste. On
derwijl stonden zijn helwitte tanden lo
blinken tusschen de breede, vlug-k'ap-
pende lippen, die in adomiooze Snelheid
een waterval van klanken over me heen
stortten f
„Ging ik naar Damas? Och! Oil! wac
een groot geluk viel zijn „verloofde" ten
deel, nu zij het voorrecht had met mij
lo mogen samenreizen...'' Hij keerde zich
snel orn, greep haar bij den pols en onder
nog zoovele salams stelde hij haar voor
als Sayira, dc beroemde danseres en co
medienne van liet Syrisch Toome-el in Da
mascus; zijn verloofde, die hij lot zijn on
uitsprekelijk verdriet moest laten vertrek
ken om haar contract uit te spelen. Maar,
als de maan voor don tienden maal aan
den hemel zou hangen ah een gele lam
pion, ten toeken van komenden luister,
dan zou hij haar gaan halen en terug
brengen naar Bagdad, zij'n geboortestad, en
dan zouden zij trouwen en nét zoo een
gelukkig leven leiden als alleen Shehere-
zado dat had kunnen bezingen in een van
de 1001 nachten, die zij met den Kal if
Ilaroun-al-Rashid had doorgebracht...*'
„Assez, asscz, genoeg, genoeg, uitstap
pen alsjeblieft, nous alloms partir.
en als dc nijdige bek van een vraatzuchtig
beest klapte het zware portier grommend
dc opening dicht, .waardoor do kapper net
bijtijds bad weten te ontsnappen,
„Paxtir, c'est mourir un peu 2). En
met den eersten hefligen sprong, die het
nu brallcnfle monster maar den verren ho
rizon deed, schokte er door het frêle, in!
doorzichtige sluiers gehulde figuurtje een
krampachtige smaglbcwcgingzo sprang
hébben .Het type beeft coniga, gelijkenis
met dat van de Shart vliegboiot, die door
do Engelsche luchtmacht gebruikt word!,
Sven Hedin door Toengoezen
overvallen.!
Ilct lot van den Zwccdschcn
ontdekkingsreiziger nog onbe
kend.
De motor-expeditie van den bekenden
Zweedschen ontdekkingsreiziger Sven IIo-
din, zou, volgens een bericht uit Peking,
op 4 Juli j.l. ten Noorden van Oeroemlsji!
door Mohammedaansche opstandige Toen
goezen onder leiding van generaal Ma!
Tsjocng Ying zijn overvallen, waarbij Sven
Hcdin, eeiii,ge Mongolen en een drietal
Cliineesclie deelnemers aan de expeditie
gevangen zouden zijn genomen. -Omtrent
het lot der gevangenen is niets bekend.
Een officiecle bevestiging hiervan van
de zijde der Chineescho autoriteiten kon
niet verkregen worden, doch IledLn's ver
tegenwoordiger le Peking aolit do juistheid
er van zeer waar-oinjnlijiv. De Britscho
consul-generaal te hashgar lieeft reeds stap
pen gedaan bij do provinciale Oi.ineoscho
autoriteiten cn geëischt, dat een müitiiio
hulpexpeditie zou worden uitgezonden.
In Chineesdie kringen gelooft men niet,
dat Sven Iledin eenig onheil zal geschïcv
den, omdat hij bij het Chineesche voilk in
hoog aanzien staat en vooral in Chi-
necsch Turkestan, waar de overval zou
zijn geschied', zeer gezien is.
Kertc en Schoei
Clir. Gerof. Kerk.
Beroepen te Kornliorn, ds. N. Brands-
ma, te Bunschoten.
Gcref, Gcm.
Beroepen te Gouda, II. Liglenberg, oana.
le Rotterdam.
i) „Genoeg, genoeg! We gaan vertrek-
ken P'
2) „Vertrekken is een weinig afsterven
overeind, greep met uitgestrekte liauden...
„liij* stond editor reeds ver van de ra
zende wielen.
Zacht hoorde ik baar snikken en ver
baasde me over zooveel droefheid. Een
zich respecteerende Mohammedaanse!»
vrouw in deze landen zou niet alleen rei
zen, nog minder in haifsluitcnde sluiers I
Zij zou zich niet zoo verven en met ju-
weelcn behangen op reis, waar vele man
nen haar kondein gadeslaan en missdiien
begecron... Wat was zij voor iemand? Een
danseresje, voor wie do dagen van Ara»-
juez, doorgebracht in verre landen, waren
verstreken? Wellicht had een rijke Aziaat
haat op zijn thuisreis meegenomen, ver
het Oosten in? Toen bet mooie vrouwtje
overgedaan aan een vriend, met wien zo
gewillig was meegegaan altijd -wecï
verleid door rijkdom, sieraiüeu, hot avon
tuurlijke? En zoo was ze misschien weg
gedreven, steeds verder di-o streken in va»
heeto luchten en fatamorgana's waar
vrouwelijke schoonheid do broeiende harts
tochten opzweepen kan tot felle daden, van,
liefde, haat en moord... En nu, terug ge
dwaald naar Baghdad, reeds fantastisch be
hangen mef gouden gaven van haar min
naars, nu was de Baghdadsahe kapper do
la'atste, met wien deze droom van over
vloed en weelde een einde nam.
Och, hij' had haar ooik met kostbaarheden
overladen het gouden polshorloge en
het fijh'df filigram armbandje eln hot reis
geld cn 't reisbiljet met de luxe Nairn-bus
naar Damascus troisch had hij ze mij
gewezen aan haar blanken arm! on in hel
met zilver bestikle avandtasohje, zijin gulle
gaven. Maar nu zou het ook uit zijn nu;
moest weer beginnen liet winterseizoen
aan het tooneel, met zijn lalnge natahten;
van werken zij zou si cc,li Is een num
mer zijn tusschen vele andere». Zou ze
daarom zoo bedroefd zij»? Ze leek'wel een
wanhopig, teleurgesteld kind do snik
kende geluidjes Idoaken zo-o droef!
Maar daar veegde zo al met het kleine
zakdoekje de tranen voorzichtig va» d®
geschminkte wangen e» zwart omstreken'
oogen. Uit het taschje kwam een spiegel
tje te voorschijn, een poeierdoos... e» eaii!
wolk van fijn, vér-stuivend poeder kwam;
als een aureool hangen boven het als een-
madonna gesluierd kopje. Eön zomieetraai
brak plotseling er doorheen, als oen glan
zend gouden staaf - en do at of doeltjes
dolden in bonte warreling door dien koker
van licht. Met liet zwenken van der; wv.-
gen priemden al meer en meer flitsen van
geel licht, tot er oen wereld van gei-dan
sende schitteringen Ontstond, die dan plats
uitdoofden en zich oplosten in de denken.»
hoeken van het plafond.
Er kwamen vlugge trekkinkies in de
smalle schouders; dra wisselde m bier,
en daar blikken van verstandhouding; met;
de heeren in de autobus; een goedmoedig
laclije, een stroeling van fiuweeJige oogcm,
een coquette hoofdbeweging ai die grap
pige manierljes van oen behaagzieke vrou-wj
to midden van mannen.
l)EIt
Tot en met volgende week Donderdag
8 verlaagde combinatie-aanbiedingen!
1 fl. Orangeade limonade 50*
1 keurige pie-nic beker 12=
voor 5 8 C
met^ 1 zegel en
!0 n'otj'ei gratis
V,pond extra koffie 30= voo, &®c
1 fi|ne gemberkoek. 35c
J mot 2 zegels
1 p. bitterkoekjespudding 14= 1 voor Cc
1 pakje puddingsaus 4=
1 ons .geurige Assam thee 30=
5 heerlijke choc, reepen 15=
.VOO, 40C
met 1 'j zeqcl
1 blik mandarijntjes 25=
1 groot blik perziken 38=
1 blik prima ananas 25=
voor 8 O
1 flesch prima slaolie 35c
1 flesch rozijnazijn 18=
1 slalepel en vork 30=
VOO, 70C
mat 11-, icgol
1 pond volvette kaas 45= voor tqc
1 w.» potje mosterd 13= J met »z?aet
1 pond prima gort 7=
1 pond nuishoudstroop 13=
zoo, I 8
Behalve uitstekende kwaliteit - voor lage prijs! ontvangt U
bij ruim 200 Zljlitro-artikelen spaarmgols voor fraaie ser
viezen, vlokvrJj tafelzilver of geld!
SCHIEDAM,
Hoogstraat 37 - Telefoon 68994
Groote.
doos
vermaard
vom*
Gewone-
doos.
(WonV yrr,,t-'t!tl f
-L*
