UIT DE HOOFDSTAD
21!
mÊm
Het geheimzinnige Landhuis
TWEEDE
SCHIEDAMSCHE COURANT
Gemengd Nieuws
Fientje de La Mar over de Nederlandsche film.
Twee films: Bleeke Bet en de Jantjes. Nieuwe
plannen. Madame Sans Gêne met Fientje de la
Mar in de hoofdrol. Optreden in Engelsche films.
Thans draait in ons land de tweede Ne»
ctedamlseho film. Dit keer is „Bleek© Bel",
eveneens 'Oen stuk van Herman Boulïor,
verfilmd'. Zoowel „de Jantjes1" als „Bleek©
Bot" zijn typisch-AinstorJamsche stukken,
waarin eon stuk van het volksleven is
neergelegd'. In heide films treedt met groot
succes op onze Nederlandsche actrice en
cabaretière Fientje de la Mar, die hier
mede wel bewezen heeft ho© haar spel,
zoowel als haar stem bizonder geschikt
zijn' voor de film. Tot nu toe zagen wij
haar als oen „volksmeid"; veelzijdige actri
ce als Fienlje de la Mar nu eenmaal is,
zal zij ongetwijfeld' ook in rolprenten, dl©
haar onderwerp niet speciaal in het volk-
schc vindon, een uitstekend figuur slaan.
F kan tie do la Ma heeft bovendien nog
oen eigenschap, die haar bij uitsLek voor
de film, zooials doze tha.ns door hot pu
bliek gevraagd wordt: mot zangnummers,
geschapen heeft: zij zingt voortreffelijk,
haar stem weet zij van tijd tot tijd 'n
sonore duisterheid te geven, die de zaal
tot ontroering brengt. Zij is dan ook een
geliefde ster op de planken van het caba
ret; haar liedjes zijn van een wonderlijke
bekoring en haar imitaties die van
Mariene Dietrich vooral zijn meester
lijk.
In hot theater te Amsterdam waar thans
de film „Bleeke Bet" draait, treedt zij
vooraf, als oen dor hoofdpersonen uit de
film, persoonlijk in liet voorprogramma
op. Hot viel ons ook thans weer op, hoe
oen prachtige actrice en hoe ©en superieu
re cabarctzangeres wij in haar bezitten,
zoowel in het litteraire als in wat wij zou
den willen noemen: het „ordinaire" genre.
Het is naar aanleiding van d'it optreden,
dat wij deze, onze populaire Amsterdam-
sche actrice naar haar toekomstplannen
aïjn -gaan vragen.
Zooals dit bij de meeste actrices het
gebruik is, ontving zij ons buitengewoon
charmant op haar flat in de Beethoven-
straat. Fen handje, een uitnoodigond ge
baar om te gaan zitten, th'ee, sigaretten
en alles zoo'n beetje, waar de interviewer
op rekent en wat h'ij met een huichelachtig
gezicht, waarachter de gedachte leeft: als
zij nu maar wat vertelt, langs zich heen
laat gaan.
Zij vertelt gezellig,"springend van den
hak'op don tak, hel den bezoeker ovcrla,-
tend er uit te peuren wat wel en wat niet
voor publicatie geschikt is, en wat hij dan
maar op goed geluk doet. Haar stem is
van een heerlijke muzikaliteit, haar groo-
te, dwepende oogen charmeeren cn haar
gebaren, die soms het gesprokene acccn-
tuoeren, zijn oenigszins flegmatisch. Mis
schien is iiet betrekkelijk vroege_ morgen
uur daaraan schuld, want feitelijk is het
Onbehoorlijk bij een aolrioe, die des avonds
moet optreden, reeds om tien uur op d'e
in 'o slnnn,'op een uur dus waarop het
i "tsche cadetje pas bij den bakker
winkelraam komt. Dat haar ge
baren en bewegingen niet altijd zoo koel
en afgemeten zijn, bewijst ziji wel wanneer
zij op hot tooneol of in de film het liedje
„In den Jordaan, In d'en Jordaan" zingt
(waarvan een bi zonder goede opname is
gemaakt bij de Nederlands oho Cinelone
Gramofoonplaten Maatschappij;, en waar
zij. hom, wat men in goed Amslerdamsch
noemt, „van katoen geeft".
Wij krijgen niet den indruk, d'at zij ac
teert, maar wanneer komt oen. man er ach
ter wanneer een vrouw, laat staan oen ac
trice, ja dan neen komedie speelt?
Al spoedig blijkt, dat Fientje d'e la Mar
het spelen voor de camera bizontler pret
tig vindt.
„Wanneer men op het tooneol een goede
rol geeft," zegt zij, „en het stuk heeft sno
ces, dan moet men dikwijls avonden ach
tereen telkens weer hetzelfde spelen. Een
acteur of actrice doet natuurlijk haar
uiterste best om Wet lederen avond nog
beter te doen dan den vorigen, maar hel
valt toch niet te ontkennen, dat er oen
beetje sleur bij komt. Voor de film daar
entegen is het, tijdens de opname, ied'eten
dag iets anders. Dan eens hier heen trek
ken, dan eens daarheen, den cenen keer
DER
VRIJDAG, 21 SEPT. 1934. No. 20751.
|l§% 1 -
ili r -
Fientje de la Mar.
dit gedeelte, de volgende maal weer ge
heel andere opnamen. Er zit variatie in.
Noen, zelfs liet telkens moeien overdoen,
en soms tot tienmaal toe, heeft mij niet
gehinderd... werkelijk ook niet Lureluursch
gemaakt ook al zet u nog zoo'n onge-
loovig gezicht, de vrouwen zijn niet zoo-
als u zo op dit oogenblik in uw gedach
ten hebt...
Wij verzekerden, dat wij daarover niet
denken, doch zij lacht. Feitelijk behoorden
wij nu te schrijven: „Zij lachte schalks", inomen?"
maar als eerlijk mensch moeten wij be
kennen dat zij hoomend) en minachtend
lachte. Laten wij zoo lang als d'it mogelijk
is -eerlijk verslag trachten le geven.
„U hebt nu met veel succes in „Die
Jantjes" en in „Bleeke Bef' gefilmd', gaat
u in d'ezo richting door?"
„Voorloopig vind ik, twee Jordaans-films
genoeg. Ik zou nu graag eens wat anders
laten zien en ik bon dan ook al d'oönde.
Oor I ven nas en Jan van Eos bewerken
n.l. op dit oogenblik voor mij een draai
boek van Madame Sans Gêne." Een film
van Madame Sans Gêne mot mij in den
titelrol zal ongetwijfeld trekken, Ik wil
dit niet direct beweren, maar men heeft
hot mij vain verscheidene'kanten Verze
kerd', toen ik dit plan in i intiemön kring
ontvouwde. Ik zal van .die'jol maken wat
er van lo maken ia N iet'alleen hot intel
lectueel© publiek zal zich' vocht Madame
Sans Gêne interessoerein, doch ook hot go
wono, mijn Jantjes on Bleek© Bét-liefheb
bers zullen genieten van het doorluchtige
koppel: „Madame Sans Géne-Napoleon."
„Dat zijn plannon, waarvan wij de ver
wezenlijking met groote belangstelling
tegemoet zien; maar onthop uw eerste films
terug te komen: zijn tér nog bizondcrc
moeilijkheden te overwinnen om op de
film en op. de microfoon goed-ever-Le-ko-
men?"
„Ik voor mij geloof, dat je eenvoudig
jezelf moet zij,n, of liever gezegd: lo spe
len vo'or de lens op dezelfde wijze als op
hot toonecl. Met de geluidsmensc' ren ben
ik do boste vrienden, ik blijk een goe
de microfoonstem te hebben, dus ook
hierin blijf ik gewoon, wat misschien al
erg genoeg is."
Wij willen iets hartelijks zeggen, maar
met een hand wuift zij onze goede bedoe
lingen weg, voert d'an vlug uit haar stoel
omhoog om zich eens van don huiselijketn
kant te laten kennen cn de zoo juist Mn
nemgebraclito koffie voor gebruik gereed
te maken. Iniusschen vragen wij' haar:
„Na „De Jantjes" werd u zeker onmid
dellijk vooa- „Bleeke Bet" in den arm ge-
Integendeel. Ik; was er nauwelijks, of
liever gezegd .heolemaaï niet bij, doch do
regisseur Richard Oswald meende, da,t do
film „Bleeke Bet" onvolledig zou zijn, wan
neer ik er in ontbrak. Het is dan ook zijn
doorzettingsvermogen en inzicht geweest,
d'at mijn rol in dit stuk, die tonslotle mij
wras toebedeeld', veel grooter is geworden,
dan in de bedoeling lag. Ik kan natuurlijk
het inzicht van dezen regisseur niet an
ders dan prijzen
Wij' zijn het mot don regisseur eens,
cin na dit onze gastvrouw to hebben mede
gedeeld, vragen wij verlof haar nog een
slotvraag te mogen stellen, want wij heb
ben ha;ir reeds een blik zien slaan op het
polshorloge.
„Is het waar, dat u naar Hollywood
gaat?"
„Ach, d'at is weer een van dóe dwaze
geruchten..-.. Nauwelijks sta je mol oen
boen op do film, of er wordt al gefluis
terd', dat je in Hollywood zit. Als het juist
was wat men dienaangaande van do spe
lers in de Jantjes rondvertelde, dan para
deerden die allemaal allang aan den over
kant van het groolo water. Wel ga ik
misschien in Engeland filmen. Voor den
u zoo juist genoemden regisseur Oswald
gaf ik een kort filmpje mol een liedje en
een stukje inleiding. Hij was er erg over
in d'e wolken en het heeft in Engeland, in
de kringen waarvoor het gemaakt is, veel
succes... En daarheen zal ik... neen,
heusch, daar moet u later maar eens op
terugkomen... Goed', ja?"
Dat zullen wij ter gelegener tijd dus
doen. Voorloopig namen wij alvast af
scheid'.
ADAM WEEVERS.
Gangsters justitie.
In een elnb in d'e wijk Brooklyn (New:
York) heeft zich een nieuw geval van
gangsters-veemmoord' voorgedaan. De jeug
dige speler Fred Bocoy, die juist uit de
gevangenis was ontslagen, was door gang
sters ter dooid' veroordeeld. Toen hij des
nachts in d'e club kaart spoelde, drongen
twee gewapend© mannen binnen.
Een hunner riep Boccy toe: „Als je
bidden wilt, haast je dan," waarop Boecy
neerknielde, Plotseling echter stond hij op
en trachtte een telefooncel te bereiken.
Kei execuliecommand'a was echter snel
ler en voor hij d'e cel bereikt had, stortte
do jonge speler, door vier kogels getrof
fen, d'ood neer.
Coeaïne-schainiaal in Frankrijk.
Men is in Frankrijk een bende cocaïne
smokkelaars op het spoor gekomen, waar
bij veel sensatie is verwekt door de bi-
zonderlieden, dat de inspecteur van politie
van een provinciestad het hoofd der bende
is. Met behulp van een aantal vrienden
had hij een bende samengesteld1, die in
hoofdzaak aan cocaïnesmokkolarij deed en
die zich ook op verdacht© wijze op do
renbanen bewoog, liet is niet onmogelijk,
dal door deze ontdekking in Noord-Frank
rijk nog meer bekende persoonlijkheden
gecompromitteerd zullen worden. Ook d'e
zoon van een bekend industrieel, wiens
naam nog niet genoemd wordt, zou lid
van deze l>cnde geweest zijn.
Elly Beinkorn in Mexico,
De Duitsch© avialrice Elly Beinhorn is
gistermiddag op het vliegveld vain Mexico
G'ity vlot geland. Zij' stelt zich voor een'
dag of tien in Mexico City door te bren
gen.
Noodweer eischl twee dooden.
Tijdens een hevig onweer, dat gewoed
heeft tussclien Bremen en Verden, is in
Geesteveld de bliksem in een groep van
twintig grondwerkers geslagen.
Zij zonken allen bewusteloos neer, maar
herstelden zich na eenigen tijd, behalv©
één hunner, die doodelijk getroffen was.
To Rethem a. d. Alleris is iemand' door
©en neerstortend© vlaggenmast op het ter
rein van den arbeidsdienst getroffen en
gedood1.
Uitlotingen.
6 o/o Credit National 1921
Trekking op 1 Sopbember.
ad fr. 500000:
ad frs. 100000:
1983795 2983795
5983795
ad fr. 50000:
1813795 2813795
5813795
ad. fr. 10O0Q
313795' 453795 5G3795 G53795
1453795 15G3795 1653795
25G3795
3563795
4563795
55G3795
ad fr. 5000:
93795 503795 803795 933795
1503795 1803795 1933795
2803795 2933795
3803795 3933795
4803795 4933795
5803795 5933795
Voorts een aantal nos. met frs.
en een aantal met frs. 500.
Betaalbaar: de met een premie uitge
lote nos. 1 October as. en de a pari uit
gelote 'nos. 1 November as.
983795
4983795
813795
4813795
2453795
3453795
4453795
5453795
2503795
3503795
4503795
5503795
2653795
3653795
4653795
5653795
3983795
3813795
1313795.
2313795
3313795
4313795
5313795,
1093795
2093795
3093795
4093795
5093795
1000
105710
108275
109395
110092
114490
121504
145022
150016
155306
166929
170955
172206
1785G2
17S794
185574
18S313
191238
192001
198332
200523
226716
237289
240G11
243304
245335
264607
266858
273062
281609
286755
2S9665
289965
292497
292633
295505
5 o/o België Prcraieleening 1932.
Trekking op 25 Augustus. Belaalbaar 15
Maart 1935.
Serie 271140 fr. 250,000.
De volgende series k fr. 25,000:
No.
148388
2589742
6181436
7824320
Fr.
100000
1000000
100Q00
500000
No.
165071
"4533938
7619642
Fr.
100000
100000
100000
Op den nieuwen Rijksstraatweg Rotterdam-den Haag worden door de poiitie uit Overschia
aan weggebruikers de door de K.N.A.C. beschikbaar gestelde verkeersboekjes uitgereikt
do volgende nos. aid fr. 50000:
420595 616901 2209968 3S0572S
39513G6 4221394 5332830 6793762
7010934 7573067
Voorts een aantal nos. met fr. 600.
uit het Emgelsoh van Hugh Walpole
cn J. B. Priestley, door H. A C. S.
n)
„Noen, dat is 't niet.'' Zij cl raaid 3 zich
om en kook naar mij. „Je begrijpt, Robert,
al trok zij 't zich niet aan, ik deed het
mijzelf wel. Jij vraagt mo, waarom ik er
hij haar op aandrong dat zij zau blijven.
Die vraag zelf laat zien, wiio jij bant. Om-'
d'at jij niet wonschte, dat zij hier was,
moest ziji opeens weg, ©f baloedigd worden.
Jij vergeel, dat er hier in huis twee men.-
sclic'n wonen. Het komt hooit iin je op,
d'at mijn leven niet eeta doel er vain, maar
het gehoele leven, hier maar verloopt, dat
ik absoluut niets anders heb. Voor jon
is 't slechts een soort van hoe noem
je d'at? - o ja een operatiebasis, maar
voor mij is het nagenoeg alles. En daar
om vroeg ik 'Hikie Masliam te logeeren.
Ik wilde jou een wenk geven dat ik hier
ook ben, een reced persoon, en niet oem
schaduw van jou
„Dat is onzin, Marjorie," viel ik haar in
de rede. Ik had dringende behoeft© op
eens allerlei dingen te zeggen, haar Hou
ding was zoo belachelijk, maar, voóór Sik
beginnen kola, was zij al weer aan ddn
gang.
„Ik was bang, diat je dat zeggen zoudt,"
merkle ze op, erg kalm, „Ik zal niet veel
meer zeggen. Praten geeft niet. Je begrijpt,
Robert, d'at het gauw onmogelijk voor mij
wordt mot jou te leven en mijn waardig
heid1 te behouden. Ja, zoo erg is hot. Jij
bent op weg dat sooat van man te worden,
voor wiau iedere vronw-met-gevoel, die
niet gelooft iin oen opvatting van het hu
welijk als oen martclaarscliap of een zelf
kastijding, den allorgrootschen angst heeft
iwd het allerslechtste soort man.
„Vtetl" ik ben bang, dat ik het heb
uitgeschreeuwd', maar ik kon mijn oouen
niet vertrouwen. Zij was ook zoo kalm.
Zij lachte, kortaf, en niet erg lief. „O,
natuurlijk, kom je niet dronken lliuis cn
j© slaat mij niet on houdt hot niet mot
andfere vrouwen. Feitelijk zou je niet eens
verliefd' kunnen worden-, Robert, je trots
zou hot niet.toelaten. Maar de mogelijkheid
bestaat, dat dit niet de dingen zijln, waar
door een vrouw hot ergst baloedigd wordt.
Zij zou zich deze dingen desnoods
kunnen laten welgevallen, zoodaing zij
een recede persoonlijkheid voor don man
bleef cn aan hem gehecht was. Jij doel
geen onkel van die vreesedijke d'iingein. Je
bent vriendelijk, ontzettend vriendelijk,
maar jij hebt het zoover gebracht, dat je
vergeet, dat ik een reëel persoon ben. Ik
observeerde']©, terwijl je bozig was dat te
gaan vergoten. Voor jon bestaat hier slechts
één leven en d!at is jouw eigen."
„Onzin, Marjorie," beweerd1© ik!.- „{let
hikt niet. Jij kunt mij niet persen in de
rol vaar ©en huiselijk tiran, 't is belachelijk.
En, als de geknauwde en verkeerd begre
pen vrouw ben jij heelernaal niet overtui
gend. Wij gaan geen nieuwe komiedio-iln-
drie-bcdrijven beginnen
„Kan je het dan niet inzien?" schreeuw
de ze, ongeduldig. Toen werd ze weer
bedaard en sprak heel zacht. „Ik wil opon
praten, Robert, Ik heb er een heel© bool'
over nagedacht den laatsten tijd o,
niet deze laatste paar dagen, maar maan
den en maanden al. Dit is alleen de cli
max."
Ik antwoordde haar, dat ik in ieder ge
val blij was, dat wijl de climax nu bereikt
hadden. Dat was tenminste iets.
Zij negeerde dit en ging door: ,,'t. Is
heusch als een benauwd' sprookje. Jij bont
lioelemaal dat soort van man geworden,
waar je zoo'n afkoer van liad op wien
je wees, wanneer wij hem ontmoetten
in de vroegere dagen, 't Is gek, maar 't
is waar, verschrikkelijk waar. Ik zou moe
ten lachen als jij het niet was. Jij gaf mij
©eins een besclmjving vale eeiu slecht echt
genoot berkmeer je je? Zij hield
op en staarde naar den muur tegenover
haar.
„Ik praatte dikwijls wel eens over slech
te mannen,-zei ik, ©cn bootje spottend.
„En een heeloboel over het huwelijk in
-'t algemeen; terwijl ik er niets van weet
IHtet ©enige, wat ik nu van heb huwelijk
weet, is, dat het nooit ophoudt een ver
rassing te zijn, ofschoon tniet altijd ©dn
prettige verrassing. J© moest zoo goed'
zijn om uit t© leggen, wat voor beroordL
slecht soort van echtgenoot ik wel hen.
Ik vleide mijzelf nooit, dat ik voorbeeldig
was, maar toch
„0, wat ben jo zwaar op de hand, en
gewichtig,riep zij'. „Nu, je wenscht liet
te weten, d'an zal ik liet je vertellen. Je
bent zelfzuchtig. Je bent ©en intellectuede
poen. Ie bont eon verwaande vent. En
je bent een egoïst, ja, oen egoïst. En elke
vrouw, d'i© een week met jou leefde, zon
je dat vertellen. Nu bon ik klaar." Zij draai
de zich om etu ronde do kamer uit.
Ik weet niet, wat ik te zoggen had. Ik
geloof niet, dat ik behoefte heb iets te
zeggen. Jij merkt, dat ik dozen brief nog
al luchthartig begon, toen ik je vroeg of
jij mij ook in dat vreemde licht ziet. Maar
d'at was een tijdje geleden. Want ik heb
enkel© pijpon gerookt, zoo nu en dan, bij
tusscbonpoozen, terwijl ik dit huiselijk ver
haal vertelde, deze idylle. Ik weet, wat jij
zeggen zult: d'at alles opeens recht gezet
moet worden. Maar je begrijpt, als ik bet
soort man ben, dat Marjorie zegt, dat ik
ben, dan helpt 't niet of ik zelfs begin
om d© dingen recht te zotten. En, als ik
niet dat soort van man ban, daln is het
eveneens nutteloos ef ik probeer het uit
te praten met een vrouw, die mij zoo ge-
weldig-verkeord1 beoordeelen kan. Dit klinkt
redelijk, ofschoon ik niet zeker ben, dat
liet 't is ©ii ik ben te mo© dan dat mij
d'it .iets .kam schelen.
Ga jij naar Garrowdiale, meisje oi geeö
meisje. Ik wou, dat ik met jou was, om
haar op te sporen, ofschoon ik op het
oogenblik geloof, dat wij betere correspon
denten zijn data. compagnons. Jouw onzin
zou slecht passen bij mijn onzin, maar
wij doen er goed' aam hot op papier tei
zijn.
Je oud© vriend' ROBERT, j
Hotel het Station, 1
Keswick.
Beste Bob,
"Wat een verbijsterende opeonhooplng van
gebeurtenissen! Ik ben hier aan hot op
pakken, op het punt mij in het binnenste
binnen van mijn avontuur te begeven, van
verlangen brandend om in oen stoel te
zitten en je alles er van te vertellen, en'
nu komt jouw brief on laat mij voelen
lioe zelfzuchtig ik ben om jou lastig te
vallen met mijn kleine behangen. Jouw
brief hoeft inderdaad gemaakt, dat ik mij
erg onbehaaglijk gevoel. Als ik tusschen
de regels lees, weet ik, dat jij hevig on
gelukkig bent. Ofschoon ik in jaren zoo
veel jonger ben, hooft er tusschen ons al-
lijd' onuitgesproken (mag ik het zonder
sentimentaliteit zeggen?) ©an zeer bizon-
der© band' van vertrouwen en begrijpen
bestaan, zooals wij dien geen van beiden
met iemand anders gehad hebben.
(Wordt vervolgd},
w a" V u'pwmii'm w*vi p*\T7*v --
2327334
I
