Ü&o&uiïmck en o&at
Pe&tstb pméfxat
HET GEZELLIGE HUIS.
Het geheimzinnige Landhuis
De K.LM. als voorbeeld.
Onze dageiijksehe omgeving. De verlichting.
De Weston lichtmeter.
„Aly J ome is my Castle", zegt de En
gelsdie Imisvtmtw, en daarmede bcdodt
zij niet, dal rij in haar hu's zetelt gelijk
eertijds een ongenaakbare riddervrouw ach
ter dikke muren, maar dat haar „home"
haai vo.lig en onaantastbaar bezit is. En
dat is het evengoed voor de ilollandschc
viouw. De inrichting van haar „home"
heef! dan ook haar volle toewijding. Mot
hoeveel roerende liefde piekert de jonge
vrouw over het interieur van baar „nestje",
hot dikwijls verschikt zij d'e meubels niet
om het toch maar zoo gezellig mogelijk
te maken en niet hoeveel spanning ver
wacht zij na een „ingrijpende verandexmg"
's avonds haar echtgenoot, 0111 van zijn
gezicht te lezen, hoe „hij" hot vindt. En
hoe groot is dikwijls de teleurstelling als
hij thuis komt, de verandering van het
interieur niet eens opmerkt en op een
schuchtere vraag antwoordt: „0 ja, nu
zie ik het kindje, je hebt het buffet ver
plaatst het is wel aardig zoo". En wat
voor haar dan zoo heet belangrijk en
gewichtig is, blijkt voor hem een futili
teit te zijn.
Toch moeten wij uit dergelijke ondervin
dingen niet opmaken, dat de mannen on
verschillig zijn voor de inrichting vail hun
woning. Wij moeten hen ook in d t opzicht
„begrijpen". Ms een man een vertrek bin
nen komt, kijkt hij niet, wat voor meubels
er in staan, hoe do dessins van de ta
pijten z.ijn, van welke stof de gordijnen
gemaakt worden, en of het behang bij
het overige meubilair past. Dat zijn over
wegingen, die alleen de vrouw bij zich zelf
maakt. Wij letten op alles, wij zien direct
dat het trijp van de stoelen bij onze
kennissen knal begint te worden en dat
het geheele interieur uit een mengelmoes
van stijlen bestaat. De man komt binnen
en keurt met één oogopslag. Van den
eersten, onbewuster! indruk hangt zijn oor
deel af of het gezelhg of vervelend
is details ziet hij niet.
Wat geeft nu 's avonds de meeste „stem
ming" aan een kamer? Dat ligt voor een
groot deel aan de goede keuze van het
licht. Een enkele wijziging in de verlich
ting schept een nieuw interieur. En daar
om is het van belang, 0111 in vele mo
gelijkheden te voorzien; verschillende Jichl-
elcmenten maken een kamer op verschil
lende manieren bewoonbaar en met een
dergelijke „lenige verlichting" kunnen wij
mei dezelfde aanideêd'ng toch veel afwis
seling brengen in de sfeer van ons ver
trek. Het spreekt vanzelf, dat de verlich
ting, vooral in den winter, van het groot
ste belang is; dan leven we bijna de helft
van onzen dag bij kunstlicht en juist ge
durende de uren, dat wij na 0117.0 dag
taak behoefte hebben aan stemming en
gezelligheid.
Als we niet aan de groote tafel in het
midden van de huiskamer behoeven te zit
ten, moeten we niet gebonden zijn aan
het middenlicht we hebben een hoekje
noodig. dat uitsluitend gewijd is aan de
gezelligheid en daarom moet de verlich
ting hierin ook voorzien. Het beste is,
dat we een of meer lampen met indirecte
of diffuse verlichting ter bescchikking heb
ben, zoodat we de huiskamerlamp kunnen
uitschakelen, als we deze niet noodig heb
ben. Die huiskamerlamp is een moeilijk
vraagstuk; o:n practische redenen kunnen
wij haar niet misson, maar het helder
witte licht, dat op de tafel valt en liet be
trekkelijk weinige zacht gekleurde licht, dat
do kap doorlaat, vormen geen prettig con
trast. Maar liet is nu eenmaal noodzake
lijk. dat we bij de tafel in de huiskamer
duidelijk zien en lezen en dat brengt ons
op een belangrijk onderwerp: de juiste
lichtsterkte.
Het is dikwijls moeilijk om uit te maten
wat de vereischte lichtsterkte van een
gloeilamp moet zijn en soms zitten we
rustig onze oogen te belenen bij een veel
to zwakke verlichting, zonder dat we ons
hiervan bewust zijn. Hoe sterker het licht
is, des te beter kunnen we zien en het
schijnt wel alsof er naar hoven toe geen
grens is. We kunnen zoowel bij zon- als
maanlicht een bo.k lozen, tnair... in beide
gevallen bcderveu wij onze oogen. Het
kunstlicht is in ieder geval vole maten
zwakker dan het daglicht, maar dank zij'
de ideale inrichting van ons oog is het
niet noodig het natuurlijke licht in sterkte
te evenaren om zonder inspanning te kun
nen zien en lozen. Hoe sterk nu tenslotte
de verlichting in ocu bepaald geval moot
zijn, om voor normale oogen als „vol
doende" te gelden, liangt van verschillen
de factoren af en is zuiver eoi resultaat
van proefondervindelijk onderzoek der me
dische wetenschap.
Een voorname factor is: de duidelijkheid
en de afmetingen van datgene wat we
zien. Ieder weet bij ondervinding, dat er
voor het lezen van klein schrift -- een
krant bijvoorbeeld veel meer inspan
ning van de oogen gevergd vvorJf, dan
voor een roynlen druk in een boric en
liet is duidelijk, dat daarom voor klein
schrift een sterkere verlichting noodzake
lijk is om op den duur zonder abnor
male inspanning der oogen te kunnen blij
ven lezen.
Wanneer is het licht nu voldoende? Om
dit proefondervindelijk uit te maken door
zichzelf op vermoeidheid der cojco „te
toston" is een weinig 1 «trouwbare methode,
die niemand wel zal toepassen, Door on
dervinding en „van hooron zeggen" heb
ben we evenwel eenige geladen in 0:13
hoofd het middenlicht in do huiska
mer 150203 deealumem, een schemer
lampje 40 dccalumcn enz. maar dit zijn
toch maar zeer onbelrouwbaro richtsnoe
ren. Want deze gelal'eu zeggen niets over
do oppervlakleheldcihcid der voorwerpen
waarnaar wij kijken cn wanneer men be
denkt, dat de lichtsterkte ongehoord even
redig is met het kwadraat van den af
stand tot de lichtbron, is het duidelijk, dat
de sterkte van do lichtbron niet de eenigo
factor is bij hot bepalc-n van een „vol
doende verlichting".
Daarom is een lichtmeter het aange
wezen middel 0111 na te gaan of een ver-
lichting voor een bepaald doel en op e,-a I
bepaalde plaats voldoende is. Evenals een
thermometer aangeeft, hoe hoog de tem- j
peratuur is, tocmt de lichtmeter hoe sterk
liet licht is, dat op een bepaald oppervlak
valt. Tegenwoordig zijn vete installateurs
in het bezit van eon dergelijke lichtmeter.
Een zeer betrouwbaar instrumentje is b.v.
de „Wcstcm lichtmeter", die oen folo-elec-
U'ischo cd bevat. De foto-eloelrlseho cel
staat in verbinding mot een wijzer met
schaal vei tlccli ng, die nauwkeurig do ver-
lichtingsslcrkte aangeeft. Bovendien slaat
hierop vermeld, wclko sterkte voor een
bepaald1 doel (lezen vim normal. 11 druk,
ingespannen zien over Ja igen tijdsduur,
enz.) noodzakelijk is.
Wio dus wei kei ijk zeker wil zijn van
een goede veiiichllng, raadplege zijn in
stallateur eens. liij zal ongetwijfeld aan
het verzoek willen voldoen 0111 de ver
lichting in liet huis te komen ccn'roleeren
met zijn lichtmeter, die langzamerhand tot
de normale uitrusting van eiken installateur
gaat behooien. Bovendien kan men met
dit instrumentje ook zelf nagaan of de
verlichting aan het doel ben'Uwcordt.
Wij ga an bijvoorbeeld in don gemak-
kelijken stoel zitten, waar wij gewoonlijk
's avonds onze krant lezen bij het licht
van oen staande lamp. Inplaals van do
krant nemen we den lichtmeter in onze
hand, waarvan de wijzer terstond een uit
slag vertoont. Blijft deze uitslag beneden
de waarde welke noodzakelijk is voor
„het lezen van kleinen druk" (dit staat
op den lichtmeter vermeld), dan is de
lamp niet voldoende sterk 0111 hierbij zonder
overmatige inspanu'nj, dus zonder nadeel
voor de oogen, geregeld de krant te lezen.
Een ander voorbeeld. De vrouw des
huizes zit in de huiskamer aan tafel met
een handwerkje. Is liet licht voldoende
sterk voor zulk inspannen 1 werk voor de
oogen? Do lichtmeter kan hierop eain be
trouwbaar antwoord geven.
Over het algemeen is men vee! te bamg
0111 een „sterke" lamp lo gebruiken van
wege de hoogerc cleclriclteitsrekening aan
liet ciiule van do maand. Toch verschil
len ccn sterke on ccn zwakke lamp hoog
stens enkele centon in stroomverbruik per
avond on in ieder geval wordt do licht
opbrengst per Watt-verbruik grooter naar
mate wc eon sterkere lamp kiezen
een factor, die snaar al te dikwijls uit
het oog verloren wordt.
BINMEMLAiNISS'
w5T
uit het "Engelsch van Hugh Walpole
en J. B. Priestley, doot H A. C. S.
44 j
En Marjorie had haar nog maar net voor
't eerst ontmoet! Vrouwen zijn wonderlijk.
„Dat is een zielig dreigement'', merkte
ik op, ,'nu ik zie, dat je niet erg ver
langend schijnt om, hoe dan ook, weer
met mij tc praten''.
„O, neen Robert"*. Zij glimlachte tegen
mij. ,Ik heb altijd bedoeld een vriend van
je te zijn,*'.
„Dat is vriendelijk van je. Ik wist dat
niet'.
„Misschien was je hiev niet gekomen
als je het had geweten'.
„Misschien niet'', 't Was nu mijn beurt
om den kleinen spot leid en glimlach voor
den dag te halen. Ik hoop, dat ik hem
voor den dag bracht en niet don een of
anderen afschuwelijk: walgelijken grijns. Ik
vermoed, dat alleen vrouwen en looneel-
spelers zekerheid kunnen hebben over
wat hun gezichten bij hen doen.
„Ik moet nu gaan"'. En daadwerkelijk
ging zij naar de deur. Jk volgde haar,
heel langzaam, besloten, dat ik ditmaal
niet degen© zijn zou, die een ontmoeting
voorstelde.
Evenwel, ik was diegene.
Maar ik zal je daar later van vertellen.
Jij zult zeggen, dat er te veel gekakel
over Masham in dezen brief is geweest,
maar ik ben er niet zeker van dat het al
leen maar gekakel is. De geest van een
gedachte begint in mij te spoken, een ge
dachte, die jou van enormen dienst zoa
kunnen zijn, mijn maanzieke jongen. Maar
daarover later meer. Intusschenkun je
dc-n jongen Rossoit niet bi) zijn haren pak
ken tot op den "bolem van deze aange
legenheden afdalen en dan of hier terug-
kecren of Jean bj je in de stad krijgen?
Vertel mij, wat je graag zou willen, dat
ik doe.
Je ROBERT.
„De Bruine Stier".
Garrowdale,
Beste Mark,
Geen verder nieuws van jon lot nog
toe. Doet er niet toe. Ik schrijf deze ('t
vroeg in den avond), om te prubeeren
mijn slechte humeur kwijt te raken. Ja,
ik ben in een door-en-door slecht humeur.
Ik vertelde je in mijn laat,sten brief,
dat ik afgesproken had1 Marjorie te ont
moeten. Wij zouden elkaar ontmoeten bij
het bruggetje, op den eersten mooien dag.
Vandaag was het prachtig een morgen
vol helderen zonneschijn, een dat uit dui
zenden en ik ging er op uit, opgewekt,
naar-het bruggetje, duf, zooals je waar
schijnlijk weet, een paar uren stevig wan
delen van hier is. Ik genoot van elke mi
nuut van de -wandeling en genoot van
mijn pijp, die ik bij de brug, aan het einde
van de wandeling, rookte. Ik wist niet be
slist of Marjorie er zou zijn, maar was
vrijwel zeker dat zij verschijnen zou.
Ik rookte een tweede pijpje en toen dat
Is Engeland afgunstig?
Ter gelegenheid van de opdring van
een. tentoonstelling van luchtfoto's „Flying
over the Empire" te Londen hield de direc
teur van do imperial Airways Limited
Walter, een rede, waarin hij aaide, dat er
geen reden was, waarom man niet binnen
eenigen tijd in 8 ii 10 uur naar Mel
bourne zou kunnen vliegen, wanneer men
slechts w i 4 hoe men de monschcn* in de
stratosfeer in teven zou kur.nen houden.
De vraag of de tijnvlicgtuigen der Impe
rial Airways sneller konden vliegen was
een viaag, die de regeering aanging, aan
gezien zij de kosten zou hebban to dra
gen hetzij in den vorm van gegarandeerde
pos tcon traeten, zooals im de Vcreonlgd©
Stalen, of door groofere subsidies/ zoo-
als do Nederiandsche K.L.M. ontving Al
leen al voor, den luchtweg Amsterdam
Batavia ontving de K.L.M, bijna zoo-veel
subsidie als de Imperial Airways voor hun
twee luchtlijnen naar Singapore en Kaap
stad.
(Mr. Walters mededceiingen over de
subsidies van de K.L.M. zijn in elk op
zicht onjuist! Do K.L.M. onlva'ngt geten
enkele speciale subsidie voor de lmljö-
lijn, doch slechts eau algemecino subsidie,
waarvan zij in 1933 f401.000, terwijl voor
hcl jaar 1934 een bedrag van 550.000
beschikbaar is gesteld, waarvan echter nog
geenszins vaststaat, dat het geheel zal
werden gebruikt. Voor de Indiii-liju heeft
do K.L.M. slechts oen garantie van de
P.Ï.T, voor het postvervoer Als do post-
opbrengst dit garantiebedrag overschrijdt,
komt dit saldo uitsluitend de posterijen
ten goede. Daartegenover staat, dat de
Imperial Airways alle postinkomsten, die
de vervoorde poslstukken opbrengen krijgt,
terwijl hij een jaarlijkscho subsidie ont
vangt van 500 duizend pcml sterling, dus
aanzienlijk veel meer dan do subsidie van
de K.L.M.
De jeugd cn de luchtvaart.
Nu alter oogen weder gericht zijn op
de schitterende prestatie van de beman
ning van de Uiver in do LondonMelbour
ne-Race, verzoekt men ons do aandacht
to willen vestigen op do Nodci'Iandscho
Jeugd Lu ch tv a art he weg i ng.
I11 een 25-laI plaatsen van ons land)
werden reeds Jeugd Luchtvaart Clubs op
gericht met een totaal van ruim 1500
loden. Zij, die belangstelling voor deze
beweging hebben cn aan de oprichting
van een club wcinschcn mede te werken,
worden verzocht zicli to wenden tot het
algemeen secretariaat: Weteringkade 104a,
Dan Ilaag.
"Wijziging crisisharingbcschikking 1934 I.
In verband mot don grootou aanvoer
van pekel- en stom-haring in de laatste
weken en do zeer ongunstige vooruitzich
ten voor den afzet daarvan, worden door
den minister van economischen zaken maat
regelen getroffen cn voorbereid 011 don
aanvoer binnenkort geheel te doen beëin
digen!
In do eerste plaats hooft de minister
door wijziging van do erisishari g beschik
king 1931 I bepaald, dat hot tijllvak waar
in schepen ter haringvangst mogen uit
varen zal eindigen met ingaing van den 4en
November n.s., zoodat na 4 November
aanstaande, geen schepen moer zullen
mogrn uitvaren. Voorts is door don mi
nister aanhangig gemaakt een besluit lot
wijziging van het crisis haringhesluit
1931 I, welk ontwerp reeds in een ver
gevorderd stadium van behandeling ver
keert, hetwelk oen bepaling bevat, dat de
aanvoer van pekel- en steurharing na 10
November a.s., is verboden
Door auto aangereden.
Op den Middenweg bij don Zaaiers weg
te Amsterdam is gistoravond oen 31-jarige
man aangereden door een auto. In zoor
ernsfigon toestand is hij' mot eon schedieb
fractuur naar het Onze Lieve Vrouwe
Gasthuis vervoerd.
Gemengd Nieuws
Overval met roof.
In De Gruyter-filiaal te
Rotterdam.
Gistermorgen hoeft een tweclal tot nu
toe onbekende mannen een roofoverval ge
pleegd in een filiaal van de --firma de
Gruyter aan de llillelaan te Rotterdam.
Op het moment, dat een winkeljuffrouw
naar binnen was gegaan, als chef had' zij
de sleutel van het perceel, waren de twee
mannen haar gevolgd. Toon zij haar man
tel wilde uitdoen, kwamen de onverlaten
plotseling haar kantoorlje binnen en ciseh-
ten van haar geld1. Gebruik makend' van
de schrik van de juffrouw, zochten zij
de brandkast na. In totaal hebben zij een
bedrag van ruim f350 meegenomen. Een
uitgebreid onderzoek wordt ingesteld.
op was began ik, tamelijk bezorgd', den
weg af te loeren. liet was nu lunchtijd1 en
zij was nergens te zien. Ik was hongerig
cok. Eindelijk gaf ik haar op, ging op zij
van de brug zitten en haalde mijn sand
wiches te voorschijn.
„Hoe gulzig van je, Robert!" 't Was Mar
jorie, die te voorschijn sprong, ik weet
niet waar vandaan. Zij liet mij die sand
wiches verspillen, die ik haar vlug aan
bood'.
„Ik ben beter af dan jij," merkte zij
op en bracht oen mand' met eten te voor
schijn en ecm Ihc-rmosfle-sch. 't Was een
volledige lunch.
„Ik zal nooit kunnen gelooven. dat je
al die dingen den heelen weg van Lamb-
dale af hebt meegesleept," z»i ik haar.
„Ik geloof, dat jij met de auto gekomen
bent". En zoo was het, tenminste de
tuncli.
Maar ik moet mij haasten met zijn ver
haal. Wij begonnen te eten en ruilden sand
wiches met ei voor sandwiches met toma
ten op de vriendelijkste manier. Wij zei
den in 't begin niet veel. Ik tenminste had
het gevoel, dat het niet noodig was. 'tWas
een stralenden dag en de heele omgeving
vormde een wonderbaren achtergrond aan
Marjorie, die er op haar best uitziet, op
ztoo'n plek en op zoo'n tijd als deze. Ik
heb het opgegeven te wenschen, d'at de
dingen steeds zoo doorgaan, maar het was
toen zoo goed', dat ik het bijna gedaan
zou hebben.
„Herinner je," vroeg ik, toon wij bijna
klaar waren, „d*i© lunch, die wij hadden
op C'a/Jor Idris?" Dat was geweest vlak
WOENSDAG, 31 Oct. 3 Dit.
Hilversum, 301 M.
VARA-ui'zend'Ing.
10 u. VPRO.
0.30 u. RVU,
S 11. Gramofoon. 9.30 u. P. J. j,
•Onze keuken. 10 u. Morgenwijding. 10
u. Voor arbeiders in do continubedrij
ven. Klein VARA-ensemblc, lezuw en
dialoog. 12 u. Gramofoon. 12 u. Klein
VARA-ensemblc. 1 u. De Flierefluiters,
m. m. van A. de Booij, zang. 2.15 u
Kniples. 3 u. Voor de kinderen. 5.3Q
u. VARA-orkest. 6.30 u. RVU. Dr. Th,
v. Schelven: Moeilijkheden met kinde
xen. 7 u. Sporluilzending. 7.20 u. Ver
volg concert. 7.40 u Voor het platteland.
Su. Herhaling SOS-berichten, 8.03 u',
Gramofoon. 8.15 u. Joodsche uitzending,
9.10 u. Stemmen uit het proletariaat. 9.30
u. De Notenkrakers, 9.50 u. Vaz Dlas en
YARA-varia. 10 u. Hit Londen: BBG-
symphonie-orkest, radio-koor en My ral
Hess, piano. 11.05—12 u. Gramofoon.
Huizen, 1875 M,
NCR. V-ui tzendlng.
8u. Schriftlezing, en meditatie. 8.15
9.30 u. Gramofoon. 10.30 u. Morgen
wijding. 1112 u. Zang, sopraan. 12.15
u. Gramofoon. 1.15 u. Orgelspel, m. m.
van viool. 2.15 u. Piano-recital. 3 u'.
Ch.r lectuur. 3.303.45 11. Gramofoon,
4 u. Orgelspel. 4,40 u. Gramofoon. 5
u. Kinderuur. 0 u. Landbouwpraaije. 6.30
xs. Afgestaan. 7 u. Ned'. Chr. Peisbureau.
7.15 u. Gramofoon. 7.30 u. Technische
causerie. 8 u. Herdenking Kerkhervor
ming in de Herst. Ev. LuUi. Kerk te
Amsterdam. Ds. C. F. Vestermann, en
het Kerkkoor. 9.15 u. NCRV-k'.ein-orkest,
m. m. van A. v. WiokevoortCrommelin,
sopraan, en A. Woud', alt. 10 u. Vaz
Dias. 10.10 u. Causerie. 10.20 u. Ver
volg concert. 1111.30 u. Gramofoon.
Droitwich, 1500 M.
11.20 u. Gramofoon. 12.03 u. Orgelspel.
12.50 u. Orkest. 1.50 u. Gramofoon. 3.15
u. Piano-recital. 3.35 u. Sted. orkest
Bournemouth, m. m.- van viool. 5.03 u.
Kwintet. 5.35 u. Zigeunerorkest, 7 23 u,
Kcorconceit. 7.50 u. Kwintet. 8.50 u.
BBC-symphonie-orkest, koor en soliste.
Hierna vervclg concert. 11.1012.20 u.
Roy Fox.
Parijs, „Radio Paris", 1648 M.
7.20 en 8.20 u. Gramofoon. 12.50 u.
Orkest. 8.20 u. lustrum, kwintet. 10.50
u. Dansmuziek.
Kalumlborg, 1261 M.
11.20—1.20 u. Concert. 2.50—4.50 u. Om
roeporkest, 7.20 u. Oude en nieuwe dlan-
sen. 8.35 u. Piano-recital. 9.30 u. Gra
mofoon. 9.50 u. Blaaskwintot. 10.20
11.50 11. Dansmuziek.
Keulen, 456 M.
5.20, 6.35 en 11.20 u. Gramofoon. 12.20
Omroep-ldeinorkest. 3 20 11. Concert.
4.-10 u' Soiistenconcert. 6.20 u. Schiam-
melmuzick. 8.20 u. „Ein Tag^ Sold'at",
gevar, programma. 9.50 u. „Schvvarze
Jager-suite" voor blazers en harp. 10.20
—11.20 11. De kapel Ilauek-ileichardt.
Rome, 421 AI.
8.05 u. „Bclfagor", opera van Respïghi.
Brussel, 322 cn 484 M.
322 AI. 12,20 11. Omroeporkest. 1.30
2.20 11. Gramofoon. 5.20 u. Dito. 6.50 n.
Viool-recital. 7.35 u. Gramofoon. 8/20
u. Omroeporkest, 8 50 u. Hoorspel. 9.20
n. Vervolg concert. 10 3011.20 u. Dans
muziek.
481 M, 12.20 u. Gramofoon. 1.30—2.20
'Omroeporkest, 5.20 u. Dansmuziek. 6.35
u. Gramofoon. 8.20 u. Dito. 8.45 u.
Fragm. „La passion du Christ". Hierna
tot 11.20 u. Gramofoon.
Dcutschlandsendcr, 1571 M.
8.20 li. Concert. 10.20—11.20 u. Con
cert.
na ons huwelijk en oen van otnzo groote
herinneringen, een stuk van een dag, die
heelemaal zuiver goud was.
„Ik herinner mij, dat wij er waren," zei
Marjorie koeltjes, „maar ik herinner mij
do lunch niet. ÏVas daar iets bizonders
aan? Was 't erg slecht of erg goed?
je krijgt zo allebei in Wales!' En zij keek
mij to open en te onschuldig aan.
't Was erg goed','' zei ik, geprikkeld.
„Maar ik dacht niet aan het eten,"
„O, waar dacht jo dan aan?"
„O, niets, niets!" Ik was op dat oogen-
blik geërgerd, vooral omdat ik omgekeken
had en den schijn van een verdwijuetadeni
glimlach had opgevangen. Zij was niet
eerlijk. Wij eindigden ons maal zwijgend.
Toen stak ik een pijp Op on Marjorie nam
zelf een sigaret. Do zon scheen feller te
worden en de mooie plek was heelemaal
één gloed-. Wij zaten daar, lui rookend,
to bakken in hot zonnetje.
„Is bet nu niet zalig warm?" zei ze
eindelijk.
Ik ziel van ja.
Wij zwegen weer een paar minuten, daar
na zei ze zachtjes: „Herinner jij je dien
langen, langen middag, dien wij im Dart
moor hadden, en toen we, net zooals nu,
zaten?"
Natuurlijk deal' ik dat, omdat dat een
tweede van onze groote dagen was. Maar
hot was nu-mijn beurt en met dein besten
wil ter wereld, kon ik het niet laten. „Neep,
ik kan niet zeggen, dat ik het doe," merk
te ik luchtigjes op. „Het lijkt mij, dat wij
zooveel lange middagen gehad hebben".
„Wat een onverdraaglijke opmerking,
Robert!"
„Maar, Maijori, ik
Maar toen zagen wij elkaar aan en
lachten. Nu waren we vrienden. Wij gingdn,
nogal omzichtig, ernstiger praten. Ik zal
niet herhalen, wat we zeiden, 't IS vol
doende, dat wij beidon toegaven verkeerd
gedaan to hebben. Wij waren, kool, moet
jo welen, maar vriendelijk, bepaald vrien
delijk. Er was, natuurlijk, nog een afstand',
dien wij beiden moestem afleggen, or was
nog veel grand' te veroveren. Maar wij
dhden beiden geweldige pogingen. „Ik kan,
dat weet ik," zei Marjorie, „mija geest
van. afhankelijkheid zóólang don vrijen
teugel laten, dat liet ziekelijk wordt.' Dat
klinkt gek, maar je weet wat ik bedoel."
En ik wist het. „En ik, wat mij betreft,"
bracht ik in 't midden, „kan volkomen
ondraaglijk onverdraagzaam zijn, verwaand,
poenig."
„Dat kun je," antwoordde zij, met on
rustbarende bereidwilligheid.
„Ik wil toegeven," ging ik door, „dat
ik liet bij 't verkeerde eind had in de zaak
van mrs. Masham. Ik behandelde haar
niet netjes."
„Jo bedoelt," zei zo mot nadruk, „jo
behandelde mij niet netjes."
„Zeker, als jo dat vilt. Ik bcliandolda
jou niet netjes. Maar ik docht op hot ©ogen
blik aan mijn houding tegenover mra. Mas
ham, waarmoe al de moeilijkheden begon
nen."
„O neen, ik niet," viel zij in de rode.
„Do moeilijkheden begonnen in werkelijk
heid lang daarvoor." -
Wordt vervolgd).
\On
eau* wii. 'Vfr-
Soo7.cr%
10 J0 *0
WODEL
ut
