3"
Inflatie, deflatie en devaluatie,
TWEEDE BLAD
SCHIEDAMSCHE COURANT
Het geheimzinnige Landhuis
m
Gemengd Nieuws
DEB
ZATERDAG, 10 NOV. 1934. No. 20.794.
Mijmeringen.
Mr. Taxichauffeur.
F ui van de stokpaardjes, zoo gaar.io
beictten door degenen, die van venetóig
voor den goeden oudem tijd bozeten zijn,
ie' dit: dat liet handwerk niet moor'iui ©ere
'is*.
iXatuuiJijk heeft ook deze stolling oenigo
waarheid' in zich. Maar toch is zij over
dreven.
Waaraan denken deze ophemelaars van
het oude handwerk? Zij zien waarschijn
lijk voor hun geestesoog verrijzon om dier
oudcrwetsche meesterstukken, aooals deze
in don gildcmtijd gemaakt moesten wor
den en die thains nog slechts in do
musea te vinden zijn.
En zij vergelen d'ain, dat de menscb,
zijn kennis en kunde, zijn leven on streven,
zijn werken en luieren, door al de eeuwen
heen zoo gemiddeld en betrekkelijk gelijk
blijft.
Zij laten na, te speuren, waar zich deze
zin voor zorgvuldigheid en deugdelijkheid,
deze straffe plichtsbetrachting, kortom:
liefde voor het handwerk, dan wel open
baart.
- Want verloren gegaan -is zij niet.
Onlangs maakte ik iin een der groole
steden van ons land', op een winderigen,
donkeren avond, terwijl het regende, een
lange rit met een taxi. Ik had mij naast
den chauffeur gezet en keek zoo'in beetje
hoe deze ons vehikel bestuurde.
Eu- toen in eens werd ik mij er vau be
wust: ziehier nu in zijn vak een moester,
volkomen gelijk te stellen met don hand
werksman uit de middeleeuwen. Alleen
we zien het niet
Zijn rechtervoet rustte op het gaspedaal
luttele graden vergrooting of verkleining
van de helling ervan betoekent tientallen
kilometers moor of minder snelheid; be
toekent dus telkenmale het verschil tus-
schem veiligheid' en ongeluk, tusschen leven
en d'ood. Zijn linkervoet tast in het donker
naar twee pedalen: de remmen en do ont
koppeling. Een klein verschil in druk, oen
kleine weifeling, een oogenblik to laat in
trappen van eem dezer beiden betoekent
leven of dood vele malen, per dag.
Zijn linkerhand bedient het stuurwiel.
Een uitslag van enkele graden naar rechts
of naar links, eon onderdeel van een
Secunde te vroeg of to laat, betoekent
loven of dood' voor* inzittenden of ando
ren, op den weg.
Zijn rechterhand moet iin volstrekt
logsicho en onmiddellijke coördinatie met
al dozo andere zaken hot verslnollingshandel
èn, dos noodig, de handrem bedienen. Eén
verkeerde schakeling, één te late greep,
kan loven of dood' beteekenen.
Do handen bedienen zoo en passant dan
nog tal van kJnopjos en schakelaartjes: een
claxon, een instrumentonbord'-lampje, eon
lichtd'uikelaar.
En de oogen van den man zijn middelecr-
wijl voor géén dezer handelingen beschik
baar, wijl zij uitsluitend voor het obser-
vooron van den weg, die mot 50GO of
meer kilometers vaart onder ons opgerold'
wordt, bestemd waren. En voor alles wat
in het gezichtsveld' gebeurten gebeu
ren kon.
Do hersens van den man moesten bo
vendien instantelijk beschikbaar hebben
diit deel van wetten en besluiten en van
do ongeschreven conventies, hetwelk in
de praktijk van het rijden met automo
bielen voorkomt, of kim voor komen.
uit het Engelsch van Hugh Walpole
en .1 B. Priestley, door II A C. S
ïV
51)
Zij was erg in zorg vanmorgen, omdat
zij juist ontdekt had, dat haar lievelings
neef (herinner je, dat ik van hom ver
teld heb? eon jonge domkop, die over
niets als o-vor de ltiviera praatte) op eon
verschrikkelijke manier verstrikt is in do
metten van een Russisch vrouwspersoon,
tweemaal zijn leeftijd; to Nice. Eenvoudig
eau beruchte vrouw, verzeker ik u, mr,
Rowlands," zei ze tcgein mij. ,,'t Is alles
erg onconventioneel, maar dat kan mij
niet schelen; ik ben goon conventionnaale
vrouw; ik geloof, dat do machtige kracht
van liefde nooit mo-est gebonden zijn door
de conventies, maar ik weet, dat zij hem
maar beneden zal trekken, hem lot haar
prooi zal maken, hem aan-do-aarde-gebon-
dön zal houden. Hot is een tragische te
leurstelling voou* mij, want ik heb zooveel
gedaan om hom op te heffen."
„Aardo-gcbondon hè?" zei ik. „Laat ik
eons kijken. Noemde u Rossett niet zoo?
Ik heb er over gedacht hem dat te zeg
gen, maar ik deed het noodt. Ik kon het,
natuurlijk niet doen, na wat hij togen mij
zei over u," Ik keek haar in de oogen
On merkte tockenen van verlegen lu: 1' op.
Aamte-gebomden in andoren, zin," pro-
tosleerde zij. Daarna gaf zij toe, dat zij
den term eerst misschien in verachte]ij
Toch was dat, aan hot stuur, maar wat
men zoo noemt „een heel gewone jangei- i
Eu desalniettemiin. gevoelde ik. mij, na
vijf minuten, ia deze taxi zoo veilig alsi
in Abrahams schoot.
Want deze taxichauffeur ©en heel
doodgewone taxichauffeur, zonal3 er dui
zenden in onS land rijden -was, evenals
zijn kornuiten, een meester in zijn vak.
Hij beheerschte het. Met feillooao, intuïtieve
zekerheid verrichte hij elke socunde weer
dat steeds wisse'end© complex van uiterst
samengestelde handelingen, hetwelk ons
veilig maa rhet einddoel bracht.
Ziedaar, dacht ik toen, wat er van de
oude gild-emoesters in den modernen tijd
geworden is!
En wie met open oogen rondziet, die
ontdekt ze ook in andere beroepen,
Ze zijn er nog.
Voor wie zo weet te vinden.
SENEGA Jr.
Werkzaamheden in den
volkstuin.
Najaarswerk in den sieriuin.
In het late najaar is er in den siortuin
nog veel werk te doen voor we de winter-
rust ingaan. Door het binnenhalen van
niet winterharde planten, is heel wat ruimte
vrijgekomen. Deze open plekken kunnen we
n» beplanten met Arabis alpina_ of on
schuld, Myosotis of vergeetmenieijes, Pri
mula veris of sleutelbloem, Saxifraga of
steenbreek, Hesperis matronal is of bloem
van Damast, Agrostemma ooronaria of pr'k-
neusje, Dianthus barbatus of duizcndschoo-
nen, Coreopsis grandiflora e. a. A! deze
soorten zijn goed' winterhard en met het
oog op een rijken bloei, is het beter ze
reeds nu, en niet pas in hot voorjaar, aan
te planten.
'Op beschut liggende plaatsen kan men
nu ook viooltjes aan planten; overigens
is Let beter om deze, evenals Bellis peren
nis fl. pi. of d'ubbelo madeliefjes, Campa
nula medium of klokjesblocm, Cheiranthus
cheiri of muurbloem en S'lene pendula on
der glas te overwinteren on pas n het
vroege voorjaar uit te planten. De bak
ken, waarin deze planten overwinteren,
moeten, wanneer het weer dit toelaat, flink
worden gelucht; ook plaatsen we ze dicht
bij het glas, opdat zo voldoende licht
ontvangen.
Waar we planten, zorgen we voor oen
goede grondbewerking en bemesting, op
dat we een behoorïijke groei cn bloei
mogen verwachten.
Een ander werkje is liet opruimen van
alles wat op den tuin ontsiert. Vallende
bladeren kimnen een oogenblik moor zijn,
maar wanneer ze op onze groene rotsplan
tjes liggen, zullen deze er licht onder
verstikken, dus ruimen we ze spoedig op
■Ook het gras krijgt onder een bladlaag
kale plekkken, zoodat het ook daar niet
mag blijven liggen. 'Op de paden belem-
-mert liet de afwatering en vorint het rot
tend1 blad modderplekken. Alleen fusscben
heesters en hoornen hinderen afgeval en
bladeren niet cn daar laten we ze ook
in elk geval liggen, omdat ze een. hunms-
laagje vormen, dat de planten weer ten
goede zal komen. Verder kunnen we het
blad aan een hoop zetten; we krijgen op
die wijze mo-oie bladaarde, d'e we voor
liet kweeken van tal van planten uitstekend
kunnen gobruiken.
Het loof van dahlia's, en do stengels
van afgestorven vaste planten zetten we
met ander tuinafval ook aan een hoop.
Hiervan krijgen we de compost, d:e als be
mesting van den tuin in het voorjaar weer
goed kan dienen. Wel zorgen we, dat hier
geen onkniidzaden, zieke p'antendeebn of
liarde voorwerpen in komen Deze worden
verbrand of weggevoerd.
A. G.
Microfoon-vergissingen,
liet kost degenen, die dagelijks met de
microfoon omgaan, heel wat moeite on van
het vele, dat in de studiogebouwen ge
schiedt, slechts datgene aan d'e luisteraars
kor bctoekenis gebruikt had', toon zij hom
nog niot zoo goed' kende, en, werkelijk,
hot was vreemd' of zou vreemd schij
nen aan diegenen, die niet bemodim de op
pervlakte van dit leven koken dal zij
dien term toon gebruikt had, want in zijn
hoogere boteekenis was hot toch waar mot
liet oog op hom. „Een werkelijken min
naar van dm grond," noemde zij hom
niet; oen van d'egenon, wier roeping liet
is do aarde zelf te beschermen on eon
sterke aristocratische ziel. Met andere woor
den gezegd, ofschoon ik haar dozo niet
voor zei, was hij een fijn voorbeeld' van
oen oudon gentleman, on nu had zij kijk
op hem.
Ik verstoutte mij haar te vragen of hij
haar ©enigszins raad had kunnen geven
met het oog op het koopon van land.
Ik vorteld'o haar, hoe bezorgd hij geweest
was, blijkbaar mot het oog op haar be
lang, to-on ik het hem had' meegedeeld.
Ja, hij had or over gesproken, denzelf-
d© morgen, dien vreesetijkon morgen, loon
wij den borg opklommen on zij had hem
gezegd, hoo blij zij zou zijn met zij'n hulp.
Daarna was niets gezegd. „Heusch, wij
hebben het te druk gehad," ging zij door,
„met uw onkel on allerlei and-ore dingen.
En u on Marjorie, die uw kleine verschil
punten uit don weg ruimde! O, ik heb
't alles begrepen. Koelemaal ©en roman
tisch© geschiedenis!" En zij meesmuilde
tegen mij ©n slaakte toen ©en diepen zucht,
een van iemand', die ontdekt dat do hooge
re werelden van 't donken en 't zjjin ©en
beetje koud of dw zij'n
Teekens om .sneller te gaan rijden
IV.
In ons vorige artikel plaatsten wij
edn aantal argumenten voor en tegen de
valuatie tegenover elkaar. Daarmee tracht
ten wij ©en overzicht te geven van den
strijd, die tegenwoordig de gemoederen in
beweging brengt en tevens hoopten wij
daardoor een boter inzicht te geven in do
begrippen, devaluatie en deflatie.
liet zal na al het voorafgaande wel dui
delijk geworden zijn, hoe moeilijk hot is
om i'n dozen strijd partij te kiezen. Zooals
het gewoonlijk gaat, valt voor het stand
punt van beide groepo.i tegenstanders iets
te zeggen. Wij moeten natuurlijk bedenken,
door t© geven* vat, voor hen bestemd is. "'M do regeering de verantwoordelijkheid
Itet spreekt vian ze'f, dat ondanks alle draagt ©n daarom des te huiviger is om
voorzorgsmaatregelen van knopjes, soltake- nieuwe wegen in te slaan,
laars en signaaliaiupjcs er nog wel eens Men kan echter niet ontkennen, dat de
iets on vertogends ©oor hot luisterend wetenschappelijke juistheid van de argu
radmoor wonlt opgovaogen eu c©a-zen-1 mmlen door de voorstanders van deva-
der toegefluisterd. Gewoonlijk wekt zooiets -
min of meer d©„ lachlust van de luisteraars J- gebracht, boven al.e
op, dio nu .'eén'maai al aan ©cn zekere vc ng staa** r Zlin h.v voldoende
aether-etikette gewend zijn. statistische gegevens om ie bewijzen, dat
Zoo'n microfoon-vergissing was er in liet de deflatiepolitiek, de gewenschte veria
spel toen eonigen tijd geleden een Frausohjging van productiekosten, dreigt te stran-
staatsman via de radio Amerika zou toe
spreken. De luisteraars kregen echter een
gekeuvel te- hooren, hetwelk bij voorkeur
in den maneschijn plaats vindt. De micro
foon hal zich vergist. Do zender was met
©en studio verbondon, waar een radio-
toonoeltjc word opgevoerd.
In een Eingelscho studio besloot men
©cn predikatie met:
en mogen we elkander in don
hemd weerzienIk denk niet". Do gees
telijke bedoelde te eindigen met het woord'
„weerzien" en wondde zich daarna tot per
sonen in de studio met: „Ik donk niet,
dat liet te lang was". De microfoon bleef
echter nog even ingeschakeld.
dan op het vraagstuk van do te hoogo
vaste lasten. Doze drukken zwaarder naar
mate prijzen en bedrijfsresultaten dalen.
Als voorbeeld kan de positie van de spoor
wegen dienen.
brulo-opbrengst rente en
aflossing
in milliosnen guldens
1929 180,8 23,8
1934 139,5 21,2
Hclzelldo geldt, ondanks alle conversies,
voor de staatsfinanciën. Vooral de hypo
theekrente en de hooge huren worden al-
lerwege als een drukkende last gevoeld.
Ook medewerkers worden wol eens hot 0nze regeering ziet dit alles ongetwijfeld
wel in. Zij schijnt echter deze nadoelen van
hot lot dusver gevolgde sysleem minder
hoog aan te slaan dan de gevaren, die
kunnen voortvloeien uit het loslaten van
dan gouden standaard.
Valt uit de ervaringen van andere lan
den niet het noodig© te leeren? Devalua-
slachtoffer van het ingewikkelde omroep
leven. Zoo werd eveneens in Engeland
Eens een radioloanoel opgevowd, waar in
een bepaald gedeelte op den achtergrond'
oen lied hoorbaar mioest worden gezoigen.
De zanger van het lied werd alleen in
een kleine studio geplaatst met do ins'ruc-
tie, dat blij moest aanvangen, zoodra het,,. -
signaallampje begon te branden en ophou-J1'? ,1S ,raet 1™.°™ to3fpa^ tl!i. Zw0?en>
don kon, als heit doofde. Na oenigo minu- Finland en Zuid-Amerika. Tot op zcfooro
ten ging liet lampje aan en de zanger hoogte ook in Engeland. Men spreekt in
begon. Drie minuten hoorden de luister- ons land veel over ,,d'o daling van liet
aars het lied als idustralio van de bolref- pond" en schijnt dit als een bewijs te be-
fende scene. Toen echter na veertig mi- j schouwen dat Engeland naar inflatie to©
nuten toevallig iemand in do studio van drjjjp Niets js minder waar. Hot pond
den zanger kwam, zong deze nog steeds dflj,u ,niet in waarde> maar het goud stijgt
zijn Sioogste lied uit. Men hal vergeten I waarde p(> v. het pond en met het goud
Rj tovis lingen behoort ruilmiddel in Nederlanden in
nog voar/.ieihtiger i<? zijn. In de televisie* FramkTijk t.o.v. het pond. Do beweging aio
studio te Londen gebeurde hot onlangs, datwij waarnemen in de wisselkoersen op En-
de muziek doorging toen-den danser reeds gclaimt is in de meeste gevallen grooten-
verdwenen was. Niets kon den verstrooi- deels eön beweging van ons eigen ruil-
-den pianist tot do orJe^roopon. Ion einde middel, dus oen toenemende deflatie te-
raad wierp de danser zijn hoofddeksel naar gt<no,vcr eea gelijkblijvende waarde van het
den muzikant. Toon dit in zijn gelaat te-
Tccht kwam, werd het stil.
Sport
Voetbal.
Het programma van morgen.
R, V. B.
Tweede klasse.
C DEJ1ASV.
D: Dom jsNieuwenboiorn, 2 uur.
Derde klas.
A: Schiet. Boys—Spangen,
DSL- NRG'.
B: CDASingclkwarlier.
D: GLZKekke!.
Reserve ewste klasse.
A: Crooswijk 3—Martini! 2.
B: CKC 2-VFC 3, 2 uur.
DCL -1—SVV 4.
C: VDL 3-D DC 2.
SFC 2—NIIS 2.
Saturnus 2—Florissant 2.
E: Xcrxes 5Ilol'andiaain 3.
pond sterling.
De regaering heeft terecht opgemerkt dat
de ervaringen met devaluatie in genoomde
landen slechts van korten duur zijn. Bo
vendien verschillen de economische toe
standen tusschen do landen onderling lochi
te veel om direct tot nabootsing over te
gaan. Merkwaardig is, dat zoowel voor
als tegenstanders van devaluatie met klem
op liet voorbeeld van Amerika wijzen. In
de Vcrcenigde Staten is sedert hot loslaten
van don gouden standaard do control© over
de waarde vain het ruilmiddel inderdaad!
onvoldoende gebleken. D© regoering ziet
hierin een afschrikwekkend voorbeeld-. De
voorstanders van de devaluatie wijzen er
echter op, dat de Voreeaigde Stalen juist
in den grootsten nool zijn geraakt omdat
zij zich te lang krampachtig aan het goud
hebben vastgeklampt. Amerika, voerde eeni
deflatiepolitiek, terwijl het i'n de kelders
van do banken juist te veel goud had lig
gen (dat evenals bij o-is economisch öibe-
nnt bleef).
Hier naderen wij het sterkste argument
van do devaluatie mannen. Zij zeggen dat
men gerust vertrouwen kan hebben in de
valuatie. Mislukt deze dan, kan dit slechte
zijn oorzaak vinden in algemeeaen econo-
mischen nocxl. Maar als de ©sononisoho
nood werkelijk zoo hoog gestegen is, dat
cte devaluatie afglijdt tot inflatie, zou den
goudcin standaard toch evenmin gehand
haafd kunnen blijven. Daarvoor kam men
verwijzen naar het Amerikaansche voor
beeld.
De regoering blijft echter de devaluatie
als een sprong in het duister voelen
ctn heeft lol dusver allo raadgevingen van
haar tegenstanders naast zich neergelegd'.
Do keuze tusschen de beide standpunten is
moeilijk. Men kan van schrijver dezes dan
ook niet verwachten dat hij hier in hot
openbaar, binnen de grenzen van deze
korte, populaire artikelen, een eigen op
vatting verdedigt. Ik heb geen ander doel
gehad dan oenigo voorlichting te geven
over veel gebruikte en misbruikte termen.
Tenslotte zou ik de tegenstelling tus
schen dc opvattingen van de regeering en
die va'n de devaluatiovoorstanders, dui
delijk willen maken met een vergelijking,
die al het bovanstaande samenvat (waar
bij men bedenken moet, dat iedere verge
lijking, ook deze, onzuiver is);
Ons economisch leven wordt bedreigd
door oen ernstige kwaal (deflatie). De voor
standers van devaluatie zien het middel,
dat zij aanprijzen, als een noodzakelijke
operatie. De regeering hoopt den patiënt
te redden door een langzaam-werkend ge
neesmiddel (deflatie politiek), verlaging van
productiekosten). De devaluatie-mannen
ziia.Llii.eiin een .verzwakking valn de patiënt,
waardoor de operatie (devaluatie), die toch
cons noodig zal blijken, sleeds gevaarlijker
wordt. De regeering handelt echter als de
talrijke doktoren, die liever eerst alle mo
gelijke mid delen probeeren, alvorens tot
oen operatie over te gaan.
Dr. P. J. BOUMAN. j
Hermes-DVS 4Neptunus 4.
G: Feijenoord 6SVV 5,
Reserve tweede klasse.
B: ASV 2—TAG 2.
SVV G—Bolnes 3.
CHermen-DVS 5Overmaas 5.
DVDL 4- -Feijenciord 9.
VOC 5Hollandiaain 4.
F: Marlinit 3—Suinrise 2.
G: SVV 7—Zwart Wit 3.
Poortegaal 2Schiedam 3.
Ursus 3VND 3.
II: Rotterdam 2Demos 2.
L: SFC 3—Transvalia 4.
Reserve derde klasse.
A: Noorden 4Htilandiaan 5.
Xerxes 7Foituna 5.
B: ASV 3—RFC 6, 11.30 uur.
Musscihen 5—VDL 5.
The Rising Hope 5Florissant 4.
C: DIIZ 4Demos 3.
„Ik merk. dat i uw opinio omtrent mr.
Rossett gewijzigd hebt," merkte ik op ,on
dut u hot nu eens bent met wat ik in
't begin zei." Mijn stem vroeg om ver
trouwelijkheden.
„Wel, hij liet zich gisteren iets ontval
len," zei ze, „dat mij trof, vooral omdat
het van die trotscho natuur kwam. Rij
liet zich ontvallen, dat hij eenzaam was.
Dat trof mij."
„Kunt u een geheim bewaren?" vroeg
ik. Toen vertelde ik haar, dat Rc-ssett waar
schijnlijk heel spoedig nog eenzamer zou
zijn, omdat zijn dochter zou gaan trou-j
won met een vriend van mij, dien zij lneri
ontmoet heeft. De zoon zou waarschijnlijk
ook niet meer terugkomen.
„Hemeltje lief, hemeltje lief, hemeltje
lief," mompeklo zij, terwijl zij de gedaan
te van een vrouw met hoogo gedachten
van zich afschudde cn met elk woord moor
on meer veranderde in een nog al eenvou
dige vrouw op midilelbaron leeftijd. „Rij
zal hier eenzaam zijn, niet? Ach, en ik
weet, wat dat boteefcont. U zoudt niet go-
looveu, dat ik ook eenzaam geweest ben,
met mijn werk en al mijn vrienden dn zoo
veel gckl1, maar tcch bon ik het geweest.
Wanneer jo ouder, wordt, wordt je een
zamer, En nu al jarenlang heb ik niet ge
had', wat jo zoudt kunnen noemen ecia
bepaald centrum, oen onveranderlijke ha
ven op deze aarde. Maar ik moest niet
zoo mot u praten, anders daal ik in uw
achting, nietwaar, een vrouw met zulke
vooruitstrevende ideeën?"
Ik zei haar niot, d'at zij nooit hooger in
mijn achting had' gestaan dan zij' op dit
oogenblik deed, maar ik keek nel erg
sympathiek. Toen plotseling dood ik mij
geestig ©n wreed' voor.
„U weet, als u Farthing Hall zoudt wil
len hebben ©n het oude landgoed hier,
ik geloof, dat het morgen uw eigendom
zou kunnen zijn."
„Wat bedoelt u?" hijgde zij.
„ik bodoel, dat u liet heel gemakkelijk
zoudt kunnen koopon." En ik knipte mot
mijn vingors on zag naar haar gezicht en
hoe het betrok, ,,'t Is alles vcrhypolh©
koerd', Rossett is nu arm, org arm. U zoudt
hem kunnen uitkoopen, hein weg krijgen,
zonder dat het u in ongelegenheid brengt.
Tenslotte zijn die Rossetts daar lang ge
noeg geweest."
„Ik zou er niet van droomen zoo iets
to d'oen. Het idee zelf! Arme mr. Rossett!"
Zij was erg verontwaardigd. „Ik zou nooit
één rustigon nacht in het huis doovbron-
gon, wanneer ik zoo iots gedaan had. En
dan zoo'n gedistingeerde oude.familie ook,
con van onze allerbeste!"
„Ja," zei ik, „het is erg goed bloed'.''
Echter zou het niet heel lang duren, ver
zekerde ik haar, voor iemand hen ca- uit
zou draaien., 't Was slechts een kwestie
van maand'eai. Alles zou weg moeten. Had
zij (1© mooie oude schatten van het huis
gezien?
Neen, dat had' ze niet. Op dat oogenblik
kwam Marjorie binnen en ik verteld© haar
met ©en luid© stem, met opzet nadrukke
lijk, dat mr. Masham nooit de schatten
van Farthing Hall had' bekeken.
D: CVV 6— SVT 8.
F: Transvalia 5-SVY 9.
G: Martinit 4RCR 2.
H.Sclhied. Boys 2St. Vooruit 2.
Ke!hel 2—SEV 2.
Reserve vierde klasse
A Xerxes 8Hermes-DVS G.
BThe Rising Hope 6Hermes DVS 7.
C SVV 10ASV 4.
DASV 5—DSL '3.
Florissant 5Xerxes 9.
VFC 5Hillegersberg.
Poortegaal 4SVV 11.
E SVV 12—HWD 4.
Spijkenisse 2Marlinit 5.
F: Ilollandiaan 6ITillegersberg 5.
Seined. Roys 3—SDV 2.
Schiedam i—DRL 3.
riï VFC 6—BCtS 3.
Ve t eran an-C'Omp^t i t ie.
UrsusASV.
„Hco grappig, dat je dat juist zegt!" nop
Marjorie, terwijl zij een brief te voorschijn
haalde on hem in de hoogt© stak, opdat
wij hem zouden bekijken. Hij was van
Rossett, dio ons allo drie ton eten vroeg,
voor morgenavond. Alles hangt, geloof ik,
van morgenavond af en Farthing Hall
on wanneer jo er over gaat nadenken te
recht zal ons Trafalgar zijn. Ruim den
rommel aan jouw kant op cn wacht dan
op den postbode.
Je ROBERT.
P.S. Ik heb zooevcn Rossctt's briefje
bekeken. Wat voor poot schrijft hij? Jo
weet het opeens, nietwaar? groole on
regelmatige letters, dikke slroep&n, door-
halimgen onzoovo-ort. Nu, liet is een feit,
dat hij eon erg net, klein, sierlijk, vrou
welijk schrift schrijft, evenals iemand' in
„Persuasim." Zoo'n soort wereld is het
nu vreemd als een kwal.
20 Jermijn Street.
Beste Bob.
Enkele dagen geleden schreef je mij den
langsten brief van je leven. Ik maak jo
mijn compliment, door nu den. langsten van
het mijne te schrijven d'cm tangsten
dien ik ooit aan ©enig monsohelijk wezen
schrijven zal, behalve aan Joan cn zij
maakt eigenlijk ook geen uitzondering, om
dat ik net plan lieb, wanneer wij eenmaal
getrouwd zijn, nooit van haar gescheiden
te bliji-en voior langer dan vior en twin
tig uren. i j
(Wordt vervolgd).
Snelheidsvermeer- jSnelheidsvermeer
dering voor ver-j dering voor ver
keer, dat den agent j keer, dat den agent
van links nadert.-van rgcjits nadert.
