BRIEVEN UIT BERLIJN,
VERVEN - „DE PHOENIX"- 67615-STOMEN
>-e fet égxsimeii.
Radioprogramma's
ECwmt en Wetenschap
Onhandige autobestuurders. De Nederlandsche en
de Duitsche wielrijder. Met toeter en claxon kan
ieder rijden. Een kwestie van karakter, opvoeding
en innerlijke beschaving. Het lawaai van de straat.
(Van onzen correspondent,)
t Berlijn, September.
uit de Nafcrlandscïve bladen lees ik,
dat op het o open blik weer een „week tegen
het lawaai' oftewel een „stille-week'-', dit
maal in het [huigje, gehouden wordt, en
otschoon mij, als Berlijnseh en Duitsch
berichtgever, zooiets natuurlijk niet onmid
dellijk aangaat, kan ik toch niet aan de
verleiding weersta rui bieden, u in ver
band daarmee weer eens iets over Duit
sche vork eerstoestanden en hiermede in
verband staande dingen te schrijven. Ik
<loe dat als hartstochtelijk man-aun-hot-
stuur, met practische ervaringen, die niet
alleen op dagelijksche ritlen door een we
reldstad, maar wel degelijk ook op lange
ritten door heel Duitschland; door Polen,
Nederland, Zwitserland, Hongarije en an
dere landen gebaseerd zijn. Zij het niet
overal, maar toch wel in hoofdzaak, zelf
ach (er het groote rad en met den voet op
het gaspedaal.
Daarom eerst iets over mijn ervaringen,
die ik nog slechts weinige maanden "ge
leden in Nederland mocht opdoen (waar
bij een woord van lof voor de keurige
ontvangst, die mij juist op den dag der
bloemrijke inwijding van de nieuwe tank-
inrichting aan de IJselbrug in Zntphen
mocht ten deel vallen, hier als een wel
licht wat posLhuvr- hulde voor echt-Ne-
tlerlandsche correctheid, vlotheid, zindelijk
heid en gastvrijheid niet ontbreken mag).
Als ik mijn Nederlandsche lijfbladen «door
blader en dan daarbij aan mijn ritten ach
ter het sluur door Nederland terugdenk,
als ik lees van die talrijke, bijna dage
lijksche ernstige ongevallen in het vader
land en aan het geweeklaag daarover in
de kranten, dan kan ik niet ontkennen,
dat mij daarbij de verzuchting over de
lippen komt: Ja, lieve menscben, hoe kan
het ook anders!" Uit Duilschland komend,
viel mij n.l. onmiddellijk op, dat zeer
vele Nederlanders, hoe rustig en flegma
tiek, soliede en beheerscht wellicht in za
ken en dagelrjkschen omgang, achter het
stuur van hun snellen Ameri kaanscbem wa
gen blijkbaar tot een heel ander soort
menscben geworden zrjn. Ik wil daarmee
niet zeggen, dat in Duitschland en elders
alles koek-en-ei is. In Pruisen vooral zit
ten aan het volant helaas al te veel in
gebeelde jongelingen, die, vooral als ze
de Hitier-uniform dragen en zich daardoor
tol een soort Ueber-staatsburgers verhe
ven voelen, blijkbaar meencn, dat de open
bare weg er alleen voor hen en hun
luxe-wagens is en dat het overige ver
keer ah quantité négligeable beschouwd
mag tyo den. En nemen we Berlijn alleen
maar, d ra blijkt, dat het aantal doodelijke
ongeluk!- en weer met den dag toeneemt
en than- op 33 tot 40 per maand ge
stegen is. klaar dan valt toch ook op,
dat hier lot een zeer hoog percentage de
volkomen ongedisciplineerde wielrijders de
onmiddellijke schuldigen zijn. Terwijl, al
thans naar mijn persoonlijke ervaring, in
[Nederland de fietsers hun „beroep" tech
nisch veel heter beheerschen, veel min
der heen en weer slingeren en zich in ge
drang veel handiger Voortbewegen dan
hun Duitsche collega's.
Met de autobestuurders echter lijkt het
me omgekeerd. In Nederland wordt te snel,
te woest en to onverschillig gereden, met
Duitschland vergeleken. En dat kan niet
aan. het „volkskarakter" alléén liggen, of
schoon het natuurlijk mogelijk is, dat ons
„nationaal individualisme" ook m verkeers
zaken tot uiting komt. Het moet ook te
•wijten zijn aan gebrek aan discipline en
aan minder goed onderwijs voor het ver
krijgen van het rijbewijs. Hier in Duitsch
land wordt den nieuweling ingeprent, dat
met toeter en claxon elke idioot rijden
kan, en dat het een kleine kunst is, een
wagen met 40 tot 60 km. door scherpe
bochten te jagen, zoodat chassis en opbouw
al heel gauw ontwricht worden. Wij lee-
naar het Engelsch van J. S. FLETCHER
door mr. H, J. H.
19)
Matthew had er niets tegen. Gewillig
keerde hij om en. wandelde met Oliver
mee naar de herberg. Oliver, die gewend
was vaak lange wandelingen over de heide
te maken en dan geregeld in de herher-
gen daar binnen stapte om «en glas hier
te drinken en een praatje té* houden, liep
do gelagkamer binnen en riep de waardin,
die om het hoekje van de keukendeur
kwam kijken, zijn bestelling toe.
„Morgen, juffrouw. Wilt u ons een
kruik van mv beste bier brengen? En
dan kunnen we zeker wol in' de zijkamer
gaan zitten om ongestoord te praten?"
Hij liep er binnen, liet zich in oen leun
stoel vallen en wenkte Matthew naast hem
te komen zitten.
„Ziezoo nu kunnen we ^akelijk wor
den. Een sigaar?"
Ilij haalde zrjn koker te voorschijn en
hood Matthew een van zijn dure sigaren
aan. Och... zoo maar een praatje tus-
schen jou en mij..." vervolgde hij, toen
het bier gebracht was en de waardin het
vertrek weer verlaten had. „Jo hoeft er
tegen niemand over te praten, best© kerel,
zelfs tegen je moeder niet. Het is beter,
d'at het heelemaal tusschen ons heiden
blijft... Wat voer je eigenlijk uit met dat
stukje grond', dat je in de vallei daar
ginder hebt liggen?" vroeg hij opeens,
recht op zijn doel afgaande. „Vanmorgen
keek ik er zoo toevallig naar en zag dat
er veo graasde. Is dat van jou?"
ren hier en passen in het algemeen
ook toe da! de rem een noodmaat
regel ;s en dat de goede bestuurder bijna
uitsluitend met don motor remt door tij
dig, altijd en overal, dus vooral ook op
kruispunten, die in steden, en dorpen on
overzichtelijk plegen le zijn, „het gas weg
te nemen' Wij leerc-u, 'dat het geen kun»!
is snel le rijden, snel te remmen en „sclmei-
di"" door alle gaatjes heen te kruipen,
n .r dat hel een kunst is, goed (e rijden,
dat wil zeggen, elke seconde op alle c\cn-
tualïteiten oorbereid tc zijn en nooit iets
aan het toeval over te laten. In Duitsch
land rijden vele betsuurders, zeker de
groote meerderheid, volgens het beginsel,
dat elke seconde van onvoorzichtigheid,
één of meer menschenlevcns kosten kan,
schade aan eigen zenuwen, lichaam en
persoonlijke vrijheid nog niet eens mee
geteld. Dat hier desondanks nog uitijd veel
te veel ernstige ongelukken gebeuren, is
niet in de laatste plaats te wijten aan
de omstandigheid, dat zooveel piepjonge,
van hun groote verantwoordelijkheid nog
niet voldoende bewuste, menschcn aan liet
stuur zitten, terwijl in het algemeen ge
sproken, de automobilisten met het groot
ste percentage der schuldigen opleveren.
Men heeft hier in Duitschland zeer wel
bewust de ondervinding opgedaan, dat de
staatsburger-in-'t-verkeer een bewijs levert
voor de gedisciplineerdheid en de merke
lijke, niet als een dun laagje schmink
opgelegde, wellevendheid van liet volk als
geheel. De autobestuurder, aldus redeneert
men hier zeer terecht, ziet zich plotseling
geplaatst achter een machine, die hem de
mogelijkheid geef!, zich zeer snel voort
te bewegenen in een voertuig, dat een
twinligvoud en meer plaats inneemt, dan
de enkeling-wandelaar Het is nu slechts
een kwestie van karakter en opvoeding,
van innerlijke beschaving en van waarach
tige menschlievcndheid, of hij niet alteen
zijn verkeersmiddel, maar ook zich zelf
voortdurend zal welen te remmen, waar
de gemeenschap dat voorschrijft. Wie na
een zekeren leer- en overgangstijd niet die
zelfbeheersching, dat meerdere verantwoor
delijkheidsgevoel veroverd heeft, bewijst
daarmee, dat men hem en dat hij zich
zelf tot nu toe overschat heeft, en bewijst
veuler, dat men het recht heeft, zijn ge-
heele volk mitsgaders onderwijs, opvoe
ding en volkskarakter, naar oen al le veel
vuldig voorkomen van ruwheid en roeke
loosheid, onbeleefdheid en egoïsme, aeh-
ter-het-sluur te beoordeelen.
Ik kwam met een Duitschen wagen en
met Berlijnseh nummer dus uiterlijk als
vreemdeling naar Nederland. En mijn
indruk "was, dat mijn landgenoofen achter
het volant in het algemeen als beleelde
ga-theeren en gentlemen-chauffeurs ie kort
schoten. Niet alleen Icgenovcr mij als
„vreemdeling" maar ook jegens elkan
der
Wat ik zag, was een gedachteloos razen,
„coupeeren", „snijden", den middenweg
zelden vrijgeven, woedend remmen, onzin
nig bochten nemen, een technische achter
lijkheid, die tegelijkertijd verbaasde en ont
stelde. Wie wel eens in Engeland auto
gereden heeft, moet in het verkeer in
Nederland wel de tegenpool van de Brit-
sche wellevendheid' en technische vaardig
heid zien
En volkomen radeloos wordt de uit
Duitschland' komende, als hij in Nederland'
het helscho getoeter waarneemt, dat ook
'snachts nauwelijks minder wordt, den
daaraan (gelukkig I) niet gewenden vreem
deling in de vele op drukke verkeers
punten gelegen hotels alle nachtrust rooft
en overdag toch ook den inwoner tot oen
(wellicht niet eens meer bewuste) onder
mijning yan zijn zenuwen moet worden.
Enkele Duitsche steden zijn or ïeeds toe
overgegaan, liet signalen geven volkomen
of tijdens do nachturen to verbieden. Mijn
ervaring in Berlijn, dat toch met zijn 4'L
millioen inwoners waarlijk geen Drenlsch
veendorp is, heeft mij "geloeid, dat het
signaal in verreweg do meeste gevallen
slechts verwarring slicht, geen enkel prac-
tisch resultaat hoeft, in dienst van de
roekeloozen slechts een middel is om zich
op onverantwoordelijke wij/e plaats to
veroveren ten koste van zijn modenien-
schen, en voorts slcohfs dient om do goe
de, rustige bestuurders van do zenuwnch
tige krukken te onderscheiden. De toekomst
zal daarom voor Duitschland ook wei zijn
dat liet signaal in dc bebouwde kommen
zoo goed ais geheel verdwijnt (liet is leeds
zeer veel minder geworden, dank zij de
piopaganda van „der Deutsche Aufomobil
Club"), of radicaal, volgens voorbeeld' van
Rome, verboden wordt Wie goed rijdt, zal
zeker bevestigen, dat in 99 van ile 100
gevallen signaal geven niet noodig, eer
der schadelijk is en daarom door den ge-
ronlineerden, kalmen bestuurder ook op
zettelijk vermeden wordt. Misschien laten
onze gemeentelijke dictatoren op verkeers
gebied daarover hun gednohten eens gaan.,,
R'OLAND.
Sport
Voetbal.
Het wedstrijdprogramma.
K. N. V. B.
Ilel wedsIrijdprogramma van a,s. Zondag
luidt als volgt:
Afdeeling I.
le klasse.
AD"1Sparla.
RCH—Ajax.
Hermes-DVSHBS (J. A. v. d. Drin
gen).
VEVXerxes.
KFC— Haarlem.
Afdcoling II.
le klasse.
D1IC-Stormvogels.
FeijenoordIIFC.
VUC-ZFC.
ExcelsiorDFC
DWSBlauw Hit
2e klasse A.
UnitasEmma.
Steeds llooger—SVV (B Honsbeek).
VDL—'Qlympia
RFCThe Rising Hope
QuickIIVV, terrein IIBS.
2e klasse B. t
Hoek van HollandUSV.
DCLAlp hen.
NeptunnsCVY.
'0DS—Overmaas.
Gouda—BEC.
3e klasse B.
TerlnakFortuna.
3e fdasse C.
De HollandiaanDDC.
3e klasse D.
U0C—DI1S (CL Bos).
PapendrechtVFC
4e klasse D.
FlorissantDI1Z.
4e klasse F.
UrsusYND (P. J. Ripmcèster).
USCMartinit (A. Ladan).
SchiedamDJS (31. Dhont).
4e klasse G.
Merwcd-eSFC (1. Bekkers).
Reserve lo klasse.
Xerxos 2IIcrmes-DVS 2 (J. ilazeu).
SYV 2Feijenoord 2 (J. II. Hulsman).
Reserve 2© klasse B.
DIJS 2—Steeds llooger 2 (P. J. Blok).
Foriuna 2DCL 2
Reserve 2e klasse C.
lOvermaas 2Hermes-DVS 3 (J. Siegel).
Reserve 2e klasse B.
VIDS 2—Hollandiaan 2.
Reserve 3e klasse D.
Martinit 2--Y0C 2 (E. J. v. Roesel).
'0SV 2Florissant 2.
Reserve 3e klasse D,
OVV 2SYYi 3 (L. Vermeulen).
EDS 2—VDL 2.
„Neen," antwoordde Matthew. „Dat is
niet van me. Dat is van James Culling-
worth, die een boerderij heeft, vlak bui
ten Ilalfirfh. Hij heeft een goed afzetge
bied voor zrjn melk en boter gekregen,
nu kort geleden en hij heeft vorige na
jaar wat koeien er Dij gekocht, en moest
daar natuurlijk een wei voor hebben van
den zomer en toen heb ik hem dat
land verhuurd dat is best weiland)
meneer Carsdale, het beste in den
heelen omtrek want heusch, veel is
er hier niet dat zoo goed is. Ja, ja...
die koeien zijn van James Cullingwortli...
niet van mij."
„Eu hoeveel huur betaalt hij je nou
wel?" vroeg 'Olivier.
„Twee pond per 10 bunder," antwoordde
Matthew terstond. „En ik heb, nadat ik
het aan hem verhuurd' had', gehoord, dat
er streken zijn, waar je ex veel -meer voor
krijgen kunt iemand', dien ik op de
markt te Wakerfleld ontmoet heb, ver
telde me, dat jo in echte weidestreken wel
drie of vier poitd' per 10 bunder maken
kunt voor goed' weiland'."
,.Ja, dat zal wel," antwoordde Oliver.
„Dat kan gemakkelijk."
„Ja, maar dat wist ik niet/' bemerkte
Matthew. „Ik heb zoo weinig verstand van
de veehouderij. Maar volgend jaar zal ik
de huur opslaan... ik heb hem het land
maar voor één jaar verhuurd."
„En hoeveel bunder is je land daar
groot?"
„Tweehonderd bunder, drie roe en nog
wat," antwoordde Matthew. „Bij vaders
dood is het nog door de landmeters op
gemeten."
„Dan brengt het je een aardigen duit
op, als je het ala weiland verhuurt."
Reserve 3o klasse E.
St. llooger 3Ursns 2 (II. C. Brining),
Reserve 3e klasse F. 1
SMY 2—DI1S 3 (W. Goes).
Afdoohug lil.
le kla-.se
AG0V -Enschede?cihe Bo\ s.
FECHeracles.
SCI1ZAG
EnschedéU'ageuingen,
Afdeel ing fY.
le klasse,
lloennondBVY.
N ACEindhoven.
PS V- Bleijerhcide.
N0AB—LONGA.
JulianaMYY.
Afdcoling V
le klasse.
YeendamGVAY.
IISCLeeuwarden.
AchillesIToogezand.
VclocitasBe Quick.
SneekFriesland
Tafeltennis.
Tournooi.
Ter opening van het seizoen 1935—'36
zal de R.T.T.C. Xerxos, onder "auspiciën
van den Rotterdamsohen Tafeltennis Lionel;
op 17, 18 en It 'October oen toumooi or-
ganiseeren in het gebouw van de Sportliga
te Rotterdam. Ui propagandisttiseh oog
punt zal de inschrijving ook geopend zijn
vooi niet-leden van den R.T.T.B.
liet tournooi, dat gespeeld zal worden
in drie klassen, heoren-, één klasse dames-
enkelspel en twee klassen dubbelspel, zal
klasse voor klasse worden afgewerkt, waar
door wordt ondervangen, dat alle deelne
mers voortdurend bij de wedstrijden aan
wezig moeten zijn.
De demi-finales cn finales zulten worden
verspeeld op Zaterdag 26 October,
Do inschrijving voor het tournooi is ge
opend tot en met 10 'October a.s.
Matthew, die vergenoegd zijn sigaar zat
te rookon, met zijn groente handen over
zijn vest samengevouwen, draaide zijn
duimen om elkaar en hield zijn hoofd
schuin met een vergenoegd lachje.
„Och... ja", stemde hij toe. „Maar ziet
u, meneer Carsdale, ik moest eigenlijk
meer van Cullingwortli hebben, dan ik hu
krijg. Ik zal beginnen met drie en een half
pond als hij het weer wil inhuren. En dat
hij het noodig zal hebben, daar twijfel
ik geen oogenblik aan, goed grasland' is
hier in de huurt slecht te vinden, dat weet
u ook wel, mijnheer".
„Zeker! Maar wat nou die maten be
treft... is dat bosch' daar ook in begre
pen?"
„Neen", antwoordde Matthew, „dat niet!
Er is vier en twintig bunder bosch'. En
dan nog do tuin vain Abe Hoylalnd on zijn
huisje, dat is ook nog twee bunder".
„Maar van Hoyland krijg jo toch zeker
ook wel wat huur?" meende Oliver, „wat
betaalt hij je?"
Matthew lachte eens en nahi een slok
bier.
„Neen!", antwoordde hij. „Dat is zoo
goed als niks! Voor zoover ik! het kan uit
maken moeder weet van do familie
geschiedenis meer af dan ik hebben d©
Hoylands dat huisje met tuin al meer dan
tweehonderd jaar, de ©en na defrt ahder.
Meester Ilargreaves, do advocaat, h'eeft al
onze papieren, begrijpt u? Ilrj bewaart ze
in een van die blikken: doozeh op zijn
kantoor, en hij.heeft me eens verteld,, dat
er al een Hoyland in dat huisje woolnda
Praehislorisch reuzemlier in ccn korenveld.
Beenderen, die een boer opgroef toen
hij zijn korenveld hij Argos (Indiana) ploeg
de, bleken te behooren tot het skelet van
een mastodont, welke in die streek een
50.000 jaar geleden moet hebben rondge
zworven. De boer, William G. Tliompos,
stiet op een kaakbeen van een groot dier,
doch aangezien hij hetero dingen te doen
had, wierp Irj het been opzij on ploegde
vorder, Een geleerde, die ©enige mijlen
verder woonde, hoorde van het reuzen-
been cn bracht het Amerikaansdho Museum
voor Natuurlijke Ilislorie op de hoogte.
Br. William Granger, belast met de af-
deeling fossiele zoogdieren van dit mu
seum, begaf zich naai- de boerderij en be
gon met de hulp van don hoer te graven
tusschen de korenhalmen. Weldra hadden
zij een rib en andere deelen van liet skelet
blootgelegd. Br. Granger uitte do mecnlng,
dat het een mastodont moet zijn geweest,
ongeveer dertien voet lang. De mastodont
moet ongeveer zeven »'i acht ton hebben
gewogen bij zijn leven.
Doch nu is het waehlrn op don oogst
tijd, eer de geleerden var. het museum het
graafwerk op grooter schaal kunnen aan
vangen.
Nieuwe hoop voor mclantsclicn?
Nieuwe hoop is gegeven aau de slacht
offers aan cte melaatschheid' door professor
John Reenstiema, hoogleeraar in do Hy
giëne en bacteriologie aan do universiteit
van Upsala Be piofessor, die reeds een
wereldnaam heeft verworven door zijn anti
lepra serum, hoeft onlangs opmerkelijk suc
ces gehad in Abessinie, waar hij ongeveer
vijftig gevallen van melaatschheid' heeft
behandeld, met hef resultaat, dat bfl alle
patiënten aanmerkc'ijfce verbetering 13 in
getreden. Professor Reenstiema, d'ie j'aren
lang gewerkt heeft aan de vervolmaking
van zijn serum, zou er in geslaagd zijn
de gevoeligheid der vingers bij 65 pot.
van zijn patiënten weer op te wekken.
Twee patiënten, die te voren niet in staat
waren een naald vast te houden, waren
na de behandeling in staat zonder moeite
te naaien,
In Zweden, waar zeer weinig gevallen
van melaatschheid voorkomen, heeft de
hoogleeraar onlangs em-'gc vcigovordeidte
gevallen met opmerkelijk rosultaal behan
deld, zoodnt ottering en open wonden in
één of twee maanden verdwenen.
Verder hoop is gevestigd op den strijd
van prof. Reenstiema legen de gevreesde
plaag der melaatschheid, waaraan momen
teel, oen vier millioea menschcn lijden. Du
geleerde zelf maakt geen ophef van zijn
vink en zegt, Ual het slechts in zijn be
ginstadium verkecrl. Hij hoopt echter, dat
bewaarheid zal worden hetgeen geschre
ven^ staat boven den ingang van hel lepro
zenhuis te Rio de Janeiro. „Gij, die h'ier
hinnentteedl, iaat alle hoop niet varen".
Belangrijke geologische r oudsten.
Een expeditie van de Russische sec!ie
van het InteriuUiounal Genootschap tot bc-
studcerhig van het quartaire tijdperk in
Europa' heeft haar onderzoekingen in het
geheid van den prae-historischon mensolr
in de Krim beëindigd. In een gewelf na-
bij het dorp Oerkoesjta, vermoedelijk dar
toorend van 10 duizend jaren voor onzo
jaartelling, zijn tal van vuursteenen wape
nen on andere voorwerpen gevonden.
VRIJDAG, 4 OCTOBER 1935.
Hilversum I, 1875 M.
'Algemeen programma' verzjorgd dooaj
den K. R, ,0.
3—9.15 en 10 Gramofo|on. 11.30—12
YiOtor zieken en ouden van dagen. 12.15
Granrofoioin en schlagermuzliok'. 230 Öo
kësl en gramofoion. 5.15 Gramofoon. 5.16j
Schlager muziek. 6 Causerie. 6.15 Scihla
gernxuz'lek. 7 Lezingen. 7.35 Gramofoiqni.
(Om S berichten). 8.15 Orkest. 9.50 Graf.
mofooin. 10 Populair concert. 1030 Be
richten. Graimofoan. 11 Pqplulair dondert,
11.3012 Gramofoioin.
Hilversum II, 301 M.
8 VARA. 12 AVRO, 4 VARA. 8 VB
RO. 11 VARA'.
8 Gramofoion. 10 Morgenwijding. 10.15
Declamatie 10 40 GramofojOn. 1105 De
clamatie 31.20 Gramofqoin. 12 .Orkest. Ia
do pauze: Gramofoon. 2 Lezing. 2.20
Viot&l en piano. 2,40 Gralmlafoion. 3.10
De Avro Decibels. '4.05 D© Zqrmeklopperq
5 Kindemurtje 5.30 Drmfcropia. 6 Graf-
rcrofoon. 6.20 Doneert. 7 Lezing en de
clamatie. 7 50 Nieuwsberichten. S0S-b©-
r'ohten. 8 Vrij1». G-odsd'. PersD. 8.05 On-
zte Bijbel. 8.30 Graroofoon. 9 Lezing. 9.30
GramxofiOion, 10 Tqojneolcritiek'. 10.30 Gra'
taofoion. 10.45 NieuWsbter. Vrijzl. Giodsd'.
'Porsb. 11 Jazzmuziek' (graraofoom). 11.30
12 Gramofqoin.
Droitwieli, 1500 M.
11.20 Orgel. 1.2.10 Orióest. 12.50 BBQ-
Dansoikest 1.35 Strijkorkest. '4.20 iÖry
kest. 5 35 Zigeunerorkest. 6.50 Sitriji^-
kwartel 8 20 Symphonic orkest. 10.301
Causerie. 10 50 'Alt en piano. 11.35—
12.20. Harry Roy.
Radio Paris, 1648 M.
7.20 en 8 20 GTamofpOin. 12.35 Orkest.
3.20 Graimofjojoin. 8.20 Zang. 9.05 1. L'ot
meur módccin, operette. 2. Le pain bis,
operette. 31.10 Dansmuziek. 11.20 .Or
kest.
Kalundborg, 1261 M.
12 20—2.20 Strijkorkest. 3.50—5 50 Ör,
kest. 830 Piano 10 4011.10 li uu-errrra-
z'ieh.
Keulen, 456 M.
6 50 Concert 12.20 Klemoakest. 4.30 i_ioa«
eert. 5.20 Oimroepjoirkest. 7 20 Kwintet.
8.35 Die Rose varm Liebtebgarton, ©pieraj
9.35 .Klein orkest. 11.2012.20 Kwartet t
dn ziang. I
Rome, 421 M.
9 Orkest 10.20 Dams muziek.
Brussel, 822 M. en 484 SI.
322 SI. (Ylaaimseh)12.20 GramofcHpn,
1.30—2.20 Falan,orkest. 5.20 6,35 'en!
7.35 Gramofoion. 5.20 Symphoiniecolaclert1
10.30—11 20 Cabaret.
'484 M. (Fransch): 12.20 Salonprkest en1
zang, 1.30 Gmimafiolaii. 150 Aoclotrdcjoin;
22.20, 5 20 Gramofoion. 5.50 Kwartet
6.20 Gramofqoin 6.50 Pianq. 7.35 Zang. t
8.20 Orkest. 10.30—11.20 GrarajöiW»1-
Deuisehlamlscndcr, 1571 SI.
8 35 Zie Kouten. 10.50 Solisten. 11.20— j
12 20. Dansmuziek,
m het jaar 1695. D'at schijnt de oudste
datum te zijn, die in die papieren staat.
Slaar wat betreft de huur, die ze betalen
nou, dat is de moeite niet waiaïd'. Vijf
pond in het jaakt" 1
„Alleen voor d'en vorm!" zei' Oliver.
„Puur voor den vorm! Niet meer dan een
erkenning van je ei geïnd omsrechtl"
„Ja, zooiets!" stemde Slalthew in, „maar
ja, het is altijd zoo geweest ©n het zal
zoo wel blijven ook. Tenminste zoolang
de Scarpes landheer ©n de Hoylands huur
ders zijn. Het is de moeite niet waard'...
net genoeg voor een 'nieuw pak kleerein per
jaar! Ja, ja, het is niks meer dan een huur
voor den vorm, maa'r", voegde hij er met
een sluw lachjo aau toe, „het is toch al
tijd nog meer dan wat wij betalen voor
onze hoeve daar op do heil"
„Nee maarl" riep Oliver verbaasd uit,
„voor jullie lieidehoeve? Ik weet wel, dat
jullie pachters bent, maar je wilt toch niet
zeggen dat jo minder dan vijf pond pacht
betaalt?"
„Het is een heel eigenaardig soort van
pacht, die van onsl" zei Slatthew, een tij
gave witte tanden achter zijn s'norretje
tonnend, „Ik! heb toog nooit van iets der
gelijks gehoord. Strikt genomen, m'eneer
Carsdale, zijn we feitelijk alleen maar
huurders van dat oude huis, maar we
hebben het recht om zooveel schapen als
we maar willen hier op de heid'o te laten
grazen, zoover als die zich' uitstrekt... en
dat' is heel wat mijlen, vlak tot bij de
grenzen van Derbyshire... dn wo betatón
een h'eel eigenaardige pacht voor dat voor-
Techt. Hebt u nooit gehoord', waarin onze 1
pacht bestaat, meneer Carsdale?"
„Neen, nooit 1"
„Wol... we praten er ook bijna nooit
over", vervolgde Matthew, „maar 'or
wel meer lui, d'ie Wet weten en ik Web tèï
niets op tegen het aain u te vertellein. Wiel
betalen een rood© roos met Kertsmis cn'
een sneeuwbal als de zomer begint. Bast1
is onze huur... al honderden jairo'n! Iajng'C
„Lievo deugdI Hoe lever je 'm dat?"
riep Oliver uit. „Roode rozen op Kerst
mis I... sneeuw in den zomer?... d'at zaïl
toch wel moeilijk zijn om die te vinden!'*
„Toch nictl" antwoordde Matthew me
een sluw lachjo. „De rozen kweekten wij!
binnenshuis... heel d'e'n winter hebben wój
cr meer dan genoeg. En de Sneoiiwbajl..,:
u weet ook wel, dat we hier in het hoogte
land vaak zwnren sneeuwval h'ebbein tol
midden April... in do lente, zog in Maart)
hegraven wo een h'cete hoop sneeuw dicfj^
in den grond... e'n later, als or nog ©eitó:
sneeuw valt, doen wo htet weer... en dajnf
blijft er in den grond' go'noeg ^slnoemv^
over om cr ecu sneeuwbal in Juni van te
maken. Ochj dat hebben we al eeuwen-;
lang gedaan en het is nog (niet één naai
mislukt!"
„En als dat nu eens wel gobeui lo?"
•vroeg Oliver.
Matthew begon onbekommerd te lachen'.';
„Och', dat zou zich wol redd'en!" zei'
hij. „Daar maak lid me niet druk over.
Mo dunkt, dtit wo vasten voet gekregen'
hoNien, wij Scarpes zitten vóstgerosstj"
'(Wordt vervolgd).
1
