de oorzaken van de
Haakdie
los
fles AKKER's ABDIJSIROOP
BE LGISCH E DE VAL UATIE.
die slijm is de oorzaak van Uw benauwdheid,
Uw kortademigheid, Uw onophoudelijk hoesten.
Stel toch vertrouwen in de beproefde Abdijsiroop,
dan komt de prikkeling der slijmvliezen tot staan,
de aandrang lot hoesten verdwijnt, zoodra de ver
zachtende genezende werking doordringt tot in de
verborgensle schuilhoeken van Uw borst en longen.
T E K N A.
TWEEDE BLAD
SCHIEDAMSCHE COURANT
Het gerechtelijk onderzoek eindigt zonder dat
schuldigen zijn gevonden. Maar de wetgeving tot
bescherming van ;'s lands crédiet is onvoldoende
Mijmeringen.
Verlaagde
prijzen:
Per flacon
f. 0.75
f. 1.25
f. 2
f. 3.50
Kerk en Schoot
v ;-N. -i
,C:uze öorrespomlenl te Brussel schrijft
{Ons:
Kort geleden is door do Brussclsche raad
kamer .uitspraak gedaan in con .interes
sante zaak, de devaluatie betreffende. -
De raadkamer.heeft o.its'.ag van reeius-
vcrva'ging verleend inzake het gar cluehjk
onderzoek tegen .onbekenden dat op
'April van het vorige jaar, werd go nst nac
O
ir
dégencn'Vi'o 'idoor Jruuduleuse handelingen
de dcva'ua'ie zouden hohhen vorciorzaa.it.
Uit onderzoek werd gelast na. don fa alen
datuin toen de reactie onder het pub iok j
zioio hevig was dat men*, schuuligcn wou
vinden, lvr werdook oen parleinpntaire
commissie gevormd, zooa-ls mpn zj'h her
innert, die bewogen zit ingeu heft ge- j
honden, waarop verscheid nc poi ie e p r-j
sou en, voorat van ka'holicke zijde, el aar i
vap ei'iis'ige dingen beschuldigden. Zoo
werd o,in. gezegd, dat con R, K. b ad
een midicn had ontvangen van eer bank,
.om .artikels .op te nemen ten gunste van
de devaluatie, torwij1! deze bank zelf in
zuilk'e .oms'andigheden verkeerde, dat zij
oredielen van den staat noo lig had. Het
was dus ,om liet go'd van den staat dat
zijn crediet werd cm termijnd. Hel is het
oogenblik niet .om hierop terug le komen.
Iedereen, die de zaken nogal li eft gevogd,
had intu-sschcn. toch den indruk; .dat de
zittingen van de parlementaire commissie j
van onderzoek zeer in'cressanl waren,
maar Jeelij'k verscheidene politici in liet
gedrang braeh'en. De voorzitter, de gewe
zen premier Jaspar, werd er daTi ook in
sommige baden van beschuldigd de werk
zaamheden te hebben stopgezel' van dol
commissie omdat de waarheid te onver-:
twikkelijk was en het groo'e pub'iek maart
liefst niet ingelicht werd over de knoeie
rijen die de deva'ua'ic zijn vooraf gegaan.
Men .moet weten dat de journalisten na
ctkc zitting goed werden ingo'icht door
het communistische Kamer.id Jacqu"mo le,
die een stenografisch verslag opmaakte
en na de zitting dit den jour na'is ten voor
las.
De voorzitter Jaspar had de werkzaamlic-1
den van de commissie geschorst op grond
van de overwoging, dat tiet noodig was
de resultaten al' te wachten van liet ge
rechtelijk .onderzoek.
Deze resultaten zijn rui bekend. Dit be-
teekent, dat .niemand worlt vervo'gd. Doch
het wil nog niet zeggen dat er geen schul
digen zijn.
Tijdens het onderzoek, dat zeer geheim
werd gevoerd -door een ow'ervonrziTer van
de rechtbank, speciaal a s onderzoeksrech
ter aangeduid, en die werd geholpen door;
vijftien expert-boekhouders, werden af en
toe geruchten vernomen, dat speculanten
op den frank werden gevonden tot in de
hoogste kringen van het land, ook bij de
genen die liet voorlveeld van burgerdeugd
hadden moe'en geven.
Dat kunnen .niets dan geruchten zijn,
doch de procureur des koning, die in eigen
persoon den ze'el van liet openbaar mini
sterie had ingenomen, wat geen regel is in
deze .ins'anlie, heelt er voor gezorgd, dat
er toch een moraal aan liet onderzoek is
verbonden. Hij heelt een requisitoir ui'ge-
sprcA'en van 105 b'adz'ijdcn groot, om to
betOiOgcn, dat er schuldigen zijn, maar
dat zij niet kunnen worden gestraft.
Men heeft allo middelen van onderzoek
uitgeput om de vera,avoordo'ijkheid vast
te stellen, van organismen of personen. Er
werden onderzoeken ge laan in banken en
bij .ondernemingen van allen aard, bij den
telegraaf en telefoondienst, enz.
Er. werd ook onderzocht hoe de publioi-
toitsbegroo'ingcn van sommige ondernemin
gen waren gerechtvaardigd; zooals word
nagegaan .uit welke b on de fondsen kwa
men, die de intgaven bekostigden van pe
riodieken, b'adcn boeken enz., welke zich
onderscheidden in de verdediging van de
devaluatie.
Het besluit is, dat ook buiten do lands
grenzen ,op. dein'frank hevig w'erd'gespecu
leerd daldé overschatting van..de waarde
van den 'Belgischen Iraiili; téh opzichte
van dc andere munten de' écouomisclió
moeilijkheden, heeft vererg rd-.in België; dat
de bankcrisis",' de inkrimping van' tic- biii-
terilandsche- markten; de vcr.rouwcnscrisis
enz., .mede .oorzaak zijn van de dcvalual ie.
Maar, zoo zegt dc'procureur dos kouings,
Ilansbof van dor Meersch, lie! is bewe/eh-,
dal belangrijke speeu'alieve operaties- heb
ben plaats gehad, dat be angrijke aanko.o*
pon van gouJdeviczen zijn gebeurd cn dut
beleggingen in gouddeviezenplua's had
den ,op groo'e schaal, doch wij zijn or. niet
in geslaagd lipt frauduleuse ka akter hier
van tc* bewijzen,'dat door de -wct'lis' vcr-
pischt.'En onmiddellijk daarop hceU ile p'ii>
curéur .aarige oond, dat.de wa-ardevcrlaging
van don frank werd verdedigd in'-voor
drachten,' artikels, studies, bo.-ken, in de
tinancieele pel's, om vast tc s.elc-n, dat dc
huidige wetgeving in België onvoldoende
is om het crediet van den staat tc be
schermen.
Dat beteekent, dal er wol schuldigen zijn,
maar dat zij 'aan hun verantwoordelijkheid
ontsnappen, .zooals gezegd, en dat de fa a-
lileit van de deva.lua-.ie niet zioó'n natuur
lijk iets is geweest, als wordt, beweerd.
Zij die op dat gebied er eerlijk voor uit
komen dat zij. in de devaluatie redding
ziagen, verdienen meer o-rbied. Het ge
recht heeft aange'oond dat heimelijk liet
gif do gezonde doelen van liet volks-
Jichaam Jieefl aangetast.
Le Peuple aarzelde echlcr niet met een
stalen gezicht te schrijven, dat niettemin
zij, die verantwoordelijk zijn. aan don
schandpaal moe en worden g .-spijt .erd, alsof
de socia'is'isclie oppositie ooit wat anders
heeft gedaan dan ij-voren voor devaluatie.
Nu aai de parlemen'aire oommissie van
onderzool: de zaak weer moe en ter hand
nemen en mededeeling vragen van tiet
gerechtelijk do-sier.
Hieruit ku; nen nog nieuwe „schanda
len" vo gen. doch meer dan waarschijnlijk
zal men redenoeren, dat liet nu 'och een
afgedane zaak geldt c-n dat het niets helpt
oude koeien uit de gracht te halen.
Vrede.
d
•J* yi;
door RICHARD STARR.
Vertaald door A. R1EWERD.
ÜO)
Zij ging plotseling zitten, met do han
den tegen liaar boezem gedrukt. Tcssa
kwam haar te hulp.
„O liefje, hij is ecu leugenaar. Ik weet
zeker, dat hij een leugenaar is. Iedereen
kan zien, dat hij een dief is. Doe dien
mantel uit en geef dien hem. Ik wil hem
niet hebben. D.t zal mijn hart geen goed
doen ik bedoel mijn kunst."
- Weer klouk.de bel en Tessa, die op haar
knieën lag, sprong niet een uitroep van
vreugde overeind.
„Wat duivel bromde Stringer beslui
teloos. „Laat zo maar bellen.*'
„Ga eens kijken, wie daar is, liefje
zei Mulvaney.
Met kloppend hart slipte Tessa weg. De
gang was niet verlicht. In een oogonblik
was ze dien doorgesprongen en had ze de
buitendeur geopend1. Met één pas kwam
iemand den drempel oyer en Tessa lag
m Jimmy Turners armen. Hij kuste ..haar
/ij kuste hem.
„O Jimmy," snikte zij.
..Scheelt je iets, lieveling? Beu ik op
lijd?" 1
„Ja, ja, schat. Je bent op tijd. Ik
mankeer niets. Ik ben ik bon erg ge-
Twintig jaren geleden snakte heel do
wereld naar vrede, niet uit morecle over
wegingen. Dc eenige drijfveer in die da--
gen was de duizendvoudige ellende, die
do krijg had meegebracht cn die zicli
in velerlei vorm uitte. Het is met die
ellende gegaan als niet de zeeziekte; zoo
dra de oorzaak ophield, begon men do
narigheden te vergoten, en snel. D: haag
naar-vrede begon daarmede ook te min
deren, maar ondanks geruchten en gekra
keel op kleincro schaal, bleef lot voor
kort de vrede in Europa vrijwel gehand
haafd. Nu is echter binnen twee decen
niën toch een der groole Europoesche
mogendheden alreeds in een oorlog van
groot formaat gewikkeld. Dit bewijst, dat
liet verlangen naar vrede in Europa toch
niet vojkomen goed gegrondvest was: an
ders zou deze oorlog op dit tijdstip
niet mogetijk geweest zijn.
Toch is aan den anderen kant sinds
1918 de drang naar vrede toenemende,
langzaam aan openbaart zich die drang,
meer en meer uit hij zich in verschillen
de groepen, althans in Nederland. Tegelij
kertijd worden de landsgrenzen steeds meer
en meer geaccentueerd door maatregelen
betreffende in- cn uitvoer van goederen
en personen. In deze tegenstelling uit zich
een verschil in inzicht bij verschillende
bevolkingsgroepen; op zich zelf ligt het
slrijdbcginsel ook hierin reeds voor do
hand.
"„Strijd ;s «{e- vader van allo dingen"
zeiden do ouden. Alen zou, uitgaande van
dit woord, den oorlog als onvermijdelijk
kunnen beschouwen. Inderdaad heeft de
mcnsclihcid zoor voel strijd gevoerd. Er
wordt gezegd, dat in acht ecuwen do Janus-
tempel tc Rome slochls gedurende vier
weken open is gew-oesl en dit gebeurde
alleen, wanneer Rome vrede had1.
In Griekenland en Rome van die dagen
was liet verkeer lussclion de landen moei
lijk. Tegenwoordig is dat oneindig veel
beter, zoodat een machtig staten verbond1
daadwerkelijk kan functionnecren. Hoe
vaak ziet men niet, datstaatslieden in
hun hoofdstad vergaderd hebben en den-
zelfden dag nog naar Genèvc gaan, om
daar den volgenden dag een volkenbands-
vergadering bij te wonen? Die bond biedt
dus gelegenheid om door geregeld onder
ling overleg de geschillen tusschen de sba
ten uit den weg te mimen. Wat moet
UUR
ZATERDAG, 8 FEUll. 1930. N». 21173
lokkig."
„Houd je van mij, Tessa?"
„Ja, ik houd van je, Jimmy Jimmy,
ik houd zooveel van je."
„Maar wat is er gebeurd? Wat doe je
hier? Er kwam een chauffeur bij me cn
deed een wild verhaal over hoe jij met
een man van het Vijf-Kunstcn-bal had
gereden. Ik wist niet, dal je naar bet
Vijf-Kunsten-bal zou gaan, lieveling. En wie
is die man?"
„Jinnny, beknor mij alsjeblieft niet. Ik
heb niets verkeerds gedaan. Lm zelfs als
het wel zoo was, mag ik niet beknord
worden. Ik houd van. je, Jimmy. Jimmy,
ik boud zoo vrceselijk van je. Ik heb
altijd van je gehouden. Maar ik wil niet
hebben, dat je op mij knort."
„Ik zal niet knorren, lieveling. Ik zal je
je heelc leven liefhébben. Begrijp jo dat?
Je heelc leven."
„0, Jimmy."
„We zullen hot daar meer over hebben.
Nog veel meer. Op liet oogenblik wil ik
weten, wat er hier gaande is en wat er
gebeurd is. Je schreef in je briefje, dat
jo in gevaar verkeerde."
„Nu niet meer, Jimmy, nu jij hier benL"
„Maar hoe dan ook, wie is hier? Wiens
flat is dit en wie is die man, die je
hier bracht, en waarom?"
Genade," klaagde Tessa. „Do man kan
het knorren „niet laten. Hij is nu eenmaal
zoo geboren. Heel goed, loopdezen kant
uit alsjeblieft, mijnheer, dan zal ik u aan
iedereen voorstellen."
Tessa, die nu heel blij was en geluk-
kiger dan zij in wéken geweest was, door
hetgeen Jimmy haar juist gezegd bad,
opende dc deur en kondigde vroolijk aan:
„Mr. James Turner."
Jinnny trad de kamer binnen en staarde
om zich heen, terwijl Tessa kalm de deur
sloot.
„Jij, Laltie," zei Jimmy. .„Verduiveld,
wat doe jij hier?"
„Hetzelfde, Jimmy,".: zei de actrice. ,„Ik
wist niet, dal jij er ook bij betrokken was.
Wat is jou deel?"
„Ik weet het niet," zei Jinnny, cn
keek van Tcssa naar den eigenaar van
de flat, die er allesbehalve op zijn ge
mak uitzag.
„Di|," zei Tcssa, „is mr. Chester Strin
ger."
„O, boe maakt u begon Jimmy en
liep met uitgestrekte hand op hom too,
toen Tessa hein tegenhield.
„Je hoeft hem geen hand te geven. Hij
is een hoteldief. Ik weel niet, of Stringer
zijn eigenlijke naam is. Ik durf zeggen,
dat hij er wel andere heeft. Hij is de
man, die in je kamer in het Majestic
Hotel inbrak cn mij intusschon vastbond.
Ik mag hem- niet."
Hoofdstuk XLI,
Mr. Stringer's ongelukken.
Jimmy Turner>keek oenigo oogenblikkcn
verbluft. Toen grinnikte hij een eigen
aardig koud lachje, dat mr. Stringer, die
die zich naar de deur begon to bewo
gen; niet erg op zijn gemak sciieen te
stellen.
men echter doen indien een lid liet hand
vest schendt cn. oen vcroverings-oorlog be
gint?
Professor Van Vollenhoven heeft des
tijds gewaagd' van een internationale poli
tie; slaande ter beschikking van den Vol
kenbond. Ilij bedoelde in hoofdzaak de
formcering van c-en vrij machtige viool,
die do wereldzeeën zou kunnen beveiligen
togen onrechtmatig optreden van een 'of
anderen staal, Men is op dit denkbeeld
niet ingegaan en men lic-eft in eerste instan
tie gedacht aan cconoinisehon dwang. Wij
zien nu editor, dat aciitcr do economische
tnnaliegclcn wel degelijk het oorlogsspook
oprijst.
Misschien is er buiten dit alles nog een
middel om liet doel te benaderen. Dit mid
del is zeer eenvoudig n.l. dit, dat een
ieder beginne, in zijn eigen kleine omge
ving te streven naar vrede. De kraciit,
die uitgaat van een goede bedoeling on
derschatte men niet, ook al ziot men bet
succes niet onmiddellijk. Dikwijls zelfs
schijnt lief, le' oordoclon naar de dadelijke
gevolgen, dat men liet tegendeel bereikt
van wat men beoogt, maar op den duur
zal bet toch blijken, dat een blijvend wer
kelijk verlangen naar vrede, gepaard aan
overeenkomstig handelen in het dagelijk-
sclio leven, ten slotte een invloed van
betcckcnis verkrijgt.
Een der eerst nood'igc zaken is het ver
geten van doorslaan leed', ts liet in dit
verband gezien, niet zeer merkwaardig, dat
Koning Edward van Engeland zich bevin
dende in de begrafenisstoet van zijn Vader
oen oorlogsmonument salueerende, zeide:
„Let us forget?" („Laat ons vergeten.'')
Putter.
„Dat is ongerijmd," zei Stringer. „Het
meisje is gek."
„Een oogenbükje," zei Jinnny,
Terwijl hij sprak, sprong Stringer op do
deur loc, maar Jimmy sprong op hetzelfde
oogenblik en was hem iets voor.
„Niet zoo haastig," zei Jimmy vroolijk.
„Er is altijd tijd genoeg, inr. Stringer."
Jimmy draaide den sleutel in liet slot
om, trok hem er uit cn slak hein in zijn
zak. Een oogenblik stond Stringer besluite
loos naar hein te loeren, blijkbaar over
wegende, of liij zich op den glimlachenden
Jinnny zou worpen. Het was evenwel zoo
duidelijk te zien, dal Jimmy niets iicvcr
wenschte, dat hij er maar van afzag.
„Laten we nu dit zaakje eens grondig
onderzoeken," zei Jinnny. „Tcssa, jij zegt,
dat dit de man is, die in mijn kamer in
het Majestic hotel inbrak. Ben je er zeker
van?"
„0 ja, heel zeker," zei Tcssa.
„Hoe kom je aan hein?"
„Ik ontmoette hem 0111 één uur»op liet
Vijt-Kunsten-bal."
„En waarom ging je met hem hier
heen? Kwam jo alleen of mot miss Mul
vaney?"
„Alleen, Jimmy. Maar dat is een lange
geschiedenis, cn die zal ik jc op een
anderen keer vertellen."
„Dat is goed," zei Jimmy. „,Waar komt
miss Mulvaney in liet verhaal?"
„Hij is verloofd met miss Mulvaney,"
zei Tessa. „Tenminste, hij was liet, hij
is liet nu niet meer."
„Dat beteekent, dat ik hem juist den
bons heb gegeven," zei Lallie. „Hij zei,
Ned. Uerv, Kerk.
Dcroepcn te Breskeus, ds. G. C. Postma
te Oudenbosch.
Bedankt voor West broek c.a. (U.), ds.
T. v. d. Hee te Polsbroek on Vlist; voor
Nieuwe Tongc, ds. W. L. Mulder te Hoe
velaken.
Gcrcf. Kerken.
Beroepen to He-eg, L. W. Korvinus, cand»
te Hoorn (voor den miss. dienst te Keboo-
men).
Aangenomen naar Groningen, (vac.-Mio-
dema), ds, P. van Strien te Haarlemmer
meer O.Z.; (vnc.-Gispcn), ds. M. B. van
T Veer tc Zevenbergen; naar Siogerswoudo
(Fr.), AI. Hamming, cand. fe. Ooslwoki
(W.)
Clir. Gerei. Kerk.
Bedankt voor Barend recht, ds. W. F.
Laman te Middclharnis.
dal hij een Zuid-Amerikaausch millionnair
was, maar ik zie nu, 'dal bij maar een
leugenaar cn oen holcldief is. Maar ib
gaf hem den bons, voordat ik dat wist.
0, mijn hart. Dit zal ine geen goed doen."
„Houd moed," zei Jimmy. ,„IIet is veel
boter, dan dat jo met hom trouwt. Mr.
Stringer, nu is hol uw beurt. Ik heb er
naar verlangd, u tc ontmoeten. Wij zullen
eens een hartig woordje met elkaar pra
ten, en 0' deze dames zich witten terug
trekken..
„Ik blijf hier, Jimmy," zei Tcssa.
„Ik ook," voegde Lallie Mulvaney er
bij. „tiet is slecht voor mij, maar ik evil
er alles van welen."
Jimmy wendde zich tot Stringer cn weer
zag de dief er niets op zijn gemak uil
onder Jimmy's koud lachje.
„Toen u mijn valies doorsnuffelde," zei
Jimmy, „nam u een bundel brieven moe,
die in een enveloppe waren gcêloten, mot
den naam van mijn zuster op de buiten
zijde."
„Ik ben nooit in uw kamer geweest. Ik
nam niets weg," zei Stringer. „Jullie zijn
allemaal gek."
„11c weet niet, waarom u die brieven
wegnam," vervolgde Jinwny rustig, „maar
als men er mij naar vroeg, zou ik liet
wel kunnen raden. Nu moet -ik verzoeken,
ze mij oogcnblikkclijk lerug tc -geven."
„Nonsens," zei dc dief.
„Ik geef u niet veel lijd," zei Jimmy.
„En als ik je -nu eens zeg, dat je kunt
ophoepelen cn'jc leunt ophangen?"
Wordt vervolgd).
