Verslag va&i den Gemeenteraad
OVERSTE SAXON.
BebouwSngsvoorschriften.
Fa. Wed. C. v. d. MOST
Rum- Kalfs- es Vartesiatern. Antafmor koeling
SCunst en Wetenschap
Meisje opgelicht.
Vergadering van Yigdag 8 Mei 193G
VUl.
Voorzitter; de burgetneesl-r, mr, dr.
F. L. L van Hon reu.
\oointel vail l!. en VV. iet vaMfetelhug
van wn vmudaring, houdende va.raehixf-
ten xils bedoeld in art. 43 der Woningwet
betref feilde gronden aan den ILivomTyk
'A.Z. en aan do verlengde WeskThavcui,
zoomede \an gronden ten. Oosten an do
Voorhaven, aan den Buitenhavenweg on
tea Oosten van den Groenendijk (bebou-
v iiigsvoorsciirifien handels- en industrie-
terrein
(Hierbij wordt behandeld het ter/ake in
gekomen be-'.w aaxschrift van de X.Y. F.
JV. v. d Eist en Co, dd. 29 November
1935 en van den heer W. J. Ilasekaxnp
dd. 7 -Mei 193G.)
Particuliere belangen in 't gedrang.
Do heer Scheurkogel herinnert er
aan, dat bij de behandeling van verorde
ningen als deze de Chr. Hist, fractie be
zwaren tegen don inhoud hebben gemaakt.
Zij ziet in die verordeningen eon zeer
sterke belemmering van particuliere be
langen, Onlangs is een veroidoning vast
gesteld met betrekking tot de bebouwing
van een deel van de Lange Haven; deze
verordening vil een deel van Schiedam
speciaal als fabrieksterrein aanwijzen.
Daardoor gnjpi de gemeente sterk in op
do rechten van de gemeenten aren, die
daar eigendommen hebben. B. en \Y. zien
in bet ontwerpen van dergelijke verorde
ningen een behaitiging van de belangen
van do burgerij: spr. ziet dat anders! Na
deze verordening komen er misschien nog
meer van deze strekking, wat dan wel eens
tot gevolg zou kunnen hebben, dat vele
ondernemingen tot ondergang gedoemd
werden.
De beteekenis der getroffen
bedrijven.
Het bedrijf van de N.Y. v. d. Eist en
Co. wordt door deze verordening getrof
fen; de bepalingen van de verordeningen
zullen een stok belemmerd karakter dra
gen. Financieel zal zij van invloed zijn,
omdat bet bedrijf zich niet meer zal kun
nen ontplooien. Hot doel van de veror
dening is in dezen crisistijd een beetje
remmend1 te werken, maar in werkelijk
heid zal zij de chaos vergrooten. En dat,
terwijl bedrijven zooals dat van de firma
v. d. Eist soms al tal van jaren brood
verschaft aan. velo gezinnen. Zij worden
door dergelijke belemmeringen zoo getrof
fen, dat van een redelijke bestaanskans
feitelijk niet meer gesproken kan worden.
De waarde van den grond en van de pan
den zal door deze verordening aanzienlijk
verminderen, want de eigenaars worden
nu genoodzaakt den grond alleen als in
dustrieterrein te gebruiken.
In het protest tegen deze ontwerp-ver-
ordening worden door de firma v. d. Eist
en Co in den breede de gevolgen, welke
aanneming zou hebben voor do vennoot
schap, duidelijk omschreven. Spreker
kan zich de geopperde bezwaren indenken.
Als de grond en de panden als onderpand
moeten worden gegeven om hot bedrijf
in stand te houden, is do waarde van dien
grondt aanzienlijk verminderd, indien zij
alleen maar als industrielerrein gebruikt
mag worden. Ook al zou de firma niet
van plan zijn op haar terrein ooit wo
ningen te bouwen, dan ondergaat dit toch,
tengevolge van deze verordening, oen groo-
to waardevermindering.
Mocht dit bedrijf mode tengevolge van
deze verordening te niet gaan, dan zal
dat voor hen, die bij do firrna v. d. Eist
Historische Avonturenroman,
door G. P. BAKKER.
en Co. wak/aam zijn, noodlottige gevol
gen heb ben. Deze onderneming bevit zich
steeds een goed werkgeefster betoond' en
o a. ook oor do toekomst au haar per
soneel gezorgd.
Ook andere ondernemingen wonion ern
stig geil of feu door deze verordening.
Gevolgen oor hypotheekbanken.
Als men zoo blijft doorgaan met het
ontwei pen van verorden ui gen, zou dat
voor de hypotheekbanken vel mis aan
leiding kunnen worden voor Schiedam fat
zonden? maatregelen te treffen! En dat
zal nadoe!ig zijn ook voor het eigen grond
bezit van de gemeente.
Alen kiijgt de gedachte, dat hier belem
meringen in hot leven worden geroepen
ten aanzien van particuliere gronden, die
niet gelden voor gronden, eigendom van
de gemeente. En dat is niet rechtvaardig.
Alen moet nis paiticulier aan zijn gron
den de bestemming kunnen geien, waar
door zij de mcesto vaarde veikrijghn.
Dat geldt ook ten aanzien van de ter
reinen van do firma Ilasekoinp en Co.
Do Chr. llist. fractie voelt liet voor
stel van B. en Yf. als een onrechtvaardig
heid en vil ernriig pioieMeeren tegen het
nemen van dergelijke maatregelen.
Hun houding ton aanzien van ile ont-
werp-verordemng zullen do leden nader
bepalen.
Geen specifiek industrielerrein.
De heer V an 1 e r s e 1 (r.k.) deelt mee,
dat de hoer Scheurkogel aardig ook spre
kers meening heeft vertolkt.
Het terrein van do firma v. d. Eist en
Co. is een industrieterrein, maar de ge
meente heeft niet het recht dat ook als
zoodanig to blijven bestemmen. Het zou
b.v. ook geschikt zijn Voor woningbouw.
Het terrein ligt immers niet aan de Af nas,
maar aan een weg waaraan reeds huizen
zijn gebouwd!
Spr. /al niet kunnen stemmen voor een
voorstel om op het terrein van do firma
v. d. Eist en Co. een verbod te leggen
om dit met woningen te bebouwen.
Dualisme,
De heer II oogend am (ar.) herinnert
er aan ook reeds een vorige -maal over
deze aangelegenheid te hebben gesproken.
De A.R. staan niet op het standpunt, dat
de gemeente niet mag ingnjpen m den
privaat eigendom. Afsar het oordel, thans
aan de orde, gaat den 'eden der A R.
fractie te ver!
De politiek van B. en W. in deze is niet
geheel duidelijk. Afen wil Schiedam tot
een woonstad maken en tegelijk gaat men
gronden in de gemeente vastleggen voor
de industrie. ïfearin komt een zeker dua
lisme aan het licht.
Als spreker het voorstel op zijn ver
dienste beschouwt, ziet hij niet in, dat hef
terrein van v. d. Eist en Co industrie
terrein zal moeten blijven. Afet do beper
king, die B. en W. willen invoeren, kan
spreker zich met vereenigen. Er moet een
rechtsgrond zijn voor het opleggen van
de beperking van het eigendomsrecht.
Welke is die rechtsgrond? Alen zal wel
licht antwoordenHet algemeen Ise.ang.
Maar dat wordt zeer verschillende ge
voeld.
Fr zijn er, die zich op het Siandpimt
stellen, dat nimmer bepei'king van den
eigendom in het afgemeen belang mag
plaats hebben en anderen me enen, dat
als het algemeen belang dit vordert elke
beperking mogelijk is
Do A. R. fractie stelt zich niet op het
standpunt, dat de overheid niet mag ingrij
pen in 't algemeen belang, maar in deze ge
vallen gaat de overheid naar de mocning
van spreker te ver, al is er verschil 'us-
jschen het geval Hasekamp eu v. d. Flst.
Ms het terrein van laatstgenoemde onder
neming niet uit de ontwerp verordening
D. C. SPAfcSJERSBERG,
ST. LID UI NASTRAAT 81a.
Meubelmakerij ÏSehnngerij StoffcerdcriJ.
broers veld pik. Hoeren pad) Tel. (>8342
kei kerker te Ohiebroek; (o Apeldoorn (öe
pml pi.) ds Al. N W. Smit Ie Kerkiade
(toczlo Ilcubiien ds. L. G. Bruijn Ie
Geleien (GIJ.).
Aangenomen naar Sliens (locz.), ds. F.
W. .1. Drummer, te Beigun (Fr).
lledaukl voor Wcstbrook ca. ds. E. V.
L .lapehen te Warnier (Z.-IL).
Gerei'. Kerken.
Beroepen to Molenaarsgraaf Brandwijk,
K.. Dekker, caml. en hulppred, te Zaan
dam,
Aangenomen naar Temouzcn, ds. G. W.
van lloute te Nijcjvoen.
wordt gelicht, zullen do A R ra nis leden
tegen hel voorstel van B. en W. stemmen,
omdat dit een te steiko beperking in
houdt van den particulieren eigendom.
Praelisriie bezwaren.
Er zijn ook piactisehe bezwaren, oa,
van financteelon aard. Vele ondernemingen
hebben reeds aderlei moeilijkheden on die
nioet de overheid niet vergroeien door het
Uitvaardigen van beperkende bepalingen,
die iinancieele gevolgen kunnen hebben.
Daarvoor wens ebt spreker de mulo verant-
vooidelijkheid niet to aanvaarden en daar
om kan de A. li. fractie zich ook niet
vereenigen met liet voorstel van B. en
W., voor zoover daarbij de firma v. d.
Etst en Co. betrokken is.
Depreciatie van den eigendom.
De heer Slavenburg (c.hkan niet
ontkennen, dat er waarheid schuilt in liet
bezwaaischrift door de firma Hasekamp
bij den raad ingediend. Aanneming van
do outwerp-vorordenmg zal ongetwijfeld
voor de betrokkenen heleekenen een depre
cintio van hun eigendom en dat zal hier
en daar sterk aankomen. De oveiheid legt
door dergelijke verordeningen een zeker
servituut op particuliere eigendommen, wat
bv. ook aan de Lange Haven is geschild
En dat is gevaarlijk, nu erediefen voor de
voortzetting van zaken dikwijls zeer moei
lijk le veikrijgcn zijn.
Woru't met aanneming van het voorstel
van B. en W. nu een groot algemeen belang
gediend? Aleve Bentin in heeft terecht op
gemerkt, dat er om groot verschil m be-
ooirdeehng bc-staat \-m ,vit het alg.meen
belang is. Dat is een rekbaar begrip
Twee belangen.
Er zijn o.ikele aanvragen gemi. ,t .mi ren
industrie terrein te mogen bebouwen.
Er zijn dan i.va1 belangen, dilegen
elkaar afgemeten ïnodeu weiden: het be
lang bij een bebouwing en het belang een
terrein als ,iulus;rie-tem-in te handhaven
Bi; dat afwegen voor/iet spr. soms moei
lijkheden.
Spr. heeft geen vrijmoedigheid om met
het voorstel van B en W. mee le gaan;
spr. zou liet zeer betreuren, als bedrijven
tengevolge \an eau besluit van den ge
meenteraad in moeilijkheden vonden ko
men liet zal w-el nooit precies vast te
stellen zijn, ot liet uit-, aardigen van be
bouw ingsvoorschriften .alleen een bedrijf
in moeilijkheden heeft gebracht, maar spr.
zou elke ï.aog* lijkbeïd, dat 'lo gemeente
mede oorzaak weid vau groei,o moeilijk
heden in een bedrijf, villen uitschakelen
Er ligt ook iets goods in het. voorstel
van B, en W„ n.L om een richiige bebou
wing te bevorderen, maar spreker heeft
toch geen moed om zijn stem aan het
voorstel te geven.
[Wordl va volgd).
Kerk en SeföooS
42)
Saxon keek naar den korporaal, die voor
hem gelogen had.
„Jr; liegt," schreeuwde de grijze snor-
xebaaxd tegen den vos. „Dat zou je bet
leven kunnen kosten, vriendje."
„Stilte," brulde de majoor.
„Hoe weet» je, dat hij een spion is?"
vroeg hij den rooden wachtmeester der
musketiers.
„Ik heb hem vroeger ergens gezien."
„Waar?"
„Dat kan ik me helaas niet herinneren,
maar ik weet hot zeker; zijn gezicht komt
me bekend voor."
Even kwam er een flauw lachj'e op het
gelaat van den gevangene.
„In Praag?" vroeg hij nauwelijks ver
staanbaar.
„Juist, nu weet ik het. Het was in
Praag.
„Ik ben er nooit geweest," klonk de
zachte stem van den ander.
„Wie liegt er nu?" vroeg die korporaal.
„Hoor hem eens. Zijn gezicht komt nrij
bekend voor. Daarom zou hij een spion
zijn? Vroolijk voor zijn bekenden."
„Stilte," brulde -de majoor weer. „Alle
drie afgemarcheerd, of ik laat jo er uit
gooien."
„3e leven is geen duit meer waard,"
fluisterde de snorrebaard' tegen den mus-
Ned. Uerv. Gemeente
Beroepen te Rotterdam (vac.-dr. J. R.
Callenhachj, ds. M. J. C Visser, te Leeu
warden
Beroepen te Beekbergen (toez.) en te
Zaandam-Oost ds. U. J. Laarman, Ev. pred.
le Hu hum (Fx-.); le Gameren ds. J. Lek-
ketier, maar zoo luid, dal de majoor
het hoorde.
„Stilte. Die oude veteranen van Alonte-
cuouli zijn brutaal als de beul."
„Heb je iets te bekennen?" vroeg hij",
den gevangene nog steeds boos. „Als jej
belangrijke mededeehngen hebt te doen,
nieuws, dat voor den staf van belang is,
kan je misschien je leven redden. Dan
zou genade gxan hoven recht."
Do gevangene verwaardigde zich niet ant
woord te geven.
„Je hebt tien kerels neergeslagen. "Den
dood heb je in elk geval ruimschoots ver
diend. Wat zegt u, hoeren?"
„De strop," sprak de kapitein.
De luitenant knikte toestemmend.
„Voor de laatsto maal. Als je iets te
zeggen hebt, doe het dan nu. liet is je
laatste kans."
De majoor kreeg geen antwoord.
„Provoost-geweldige, laat den man naar
de strafplaats brengen."
Door de hellebaardiers omringd, werd de
gevangene weggeleid. Hij liep met de groot
ste moeite, slingerde op zijn boenen. Een
der geleiders nam hem in den arm.
Achter het kamp op het open veld) waar
slechts een paar hoornen stonden, was een
galg opgericht, die teekenen vertoonde van
geregeld gebruik. Do drie officieren en
den schrijver volgden naar bet galgen
veld. De hellebaardiers traden achteruit.
De beulsknechten logden don knoop om
den hals van het slachtoffer. Hij bood
geen onnuttigen tegenstand.
Hoog opgericht nu stond hij onder de
galg, de handen geboeid, hel koord om den
nek.
Dwergvolken in Zuid-Amerika?
De Zweedsehe etlmograaf dr. Bolinder
is mot zijn vromv naar Columbia vertrok
ken, met liet doel daar voor onbepaal-
don tijd in de wildernis van het grens
land tussehen Venezuela en Columbia on
derzoekingen to doen.
In dit nog nooit geexploroordo gebied,
hoofdzakelijk bestaande uit met wouden
begroeide bergen, waar geen andero ver
keerswegen zijn dan de Indianenpadan,
hoopt dr. Bol under bevestiging to vinden
\an do theorie, dat oen ros van pigmeocn
eens hot Zuid-Arnerikaansche vasteland
hoeft bewoond'.
in vroegere expedities in Columbia hooft
de ontdekkingsreiziger inboorlingen ont
moet van bizonder kleine gestalte, zelfs
in streken, waar de meerdeiheid der be
volking bestond uit Indianen van meer
dan gemiddeld o lengte. De Uxoorio steunt
voorts op de vorlialan van do vroegere
Spannscho conquistadores, die verleiden
dweigachtigo Indianen te hebben ontmoet,
lervijl bovendien v.m tijd tot tijd expe
dities melding hebben gemaakt van ont
moetingen met inboorlingen, wier afmetin
gen een bevestiging van de theorie vorm-
den.
Rechtszaken
Twee jaar geëisebt.
De officier van justitie bij de Amster-
damsche rechtbank, mr. Wassenbergh, re-
quireexaie gisteren tegen een man, die een
Tsjechische dienstbode luid opgelicht voor
eon bedrag van ruim negenhonderd gulden,
een gevangenisstraf voor-den tijd van twee
jaar.
Ifot meisje had eenigen tijd geleden met
den man, een reiziger1, kennis gemaakt.
Al spoedig werden er trouwplannen be
sproken. De man maakte een serieuzen
indruk en vertelde over een boekh ,ndcJ,
waarvan hij mcde-eigenaax kon worden,
wanneer hij een bepaald bedrag kon rour-
neeren. Alet nicer dergelijke verhalen wist
hij liet meisje, dat vast op con huwelijk
rekende, er toe te bewegen hem het geld
ter hand' te stellen. Nauwelijks had liij liet
w'b.angen, of de boekhandelaar in spé,
die eenvoudig reiziger was, liet zich met
moer zien.
liet meisje diende een klacht in on gis
teren troffen de beide partijen elkaar in
de rechtzaal aan.
D'e vrouw maakte zich zoo van streek,
dat zij flauw viel. Tenslotte kon zij ech
ter toch. nog worden gehoord', om met be
hulp van een tolk mededeeling te doen
van haar droevige ervaringen.
De man onIkende; hij zou inderdaad'
de waarheid' hebben gesproken toon hij
beweerde compagnon te kunnen worden
Een doel van het geld had' hij zijn chef
zelfs gegeven, een feit, dat door don boek
handelaar werd' ontleend1 en waarvoor verd.
ook geen nadere bewijzen bij kon brengen.
De officier vond bet bedrag hoogst ern
stig en buitengewoon laf. Op d'eze gronden
eischte hij wegens oplichting de roods ver
melde straf.
Do verdediger mr. N. Pecroboom pleitte
vrijspraak.
Faillissementen.
Uitgesproken-
G. P. E. Venix", handelende o d. naam
RoUordamsch Loodgielorabodiijf, llotler-
dnm. Polderstraat 101. II.-e mr. ,1. C.
Brengers, Cm.: mr S. J. Polak, Roller-
dam.
Adriaans Twigl, schilder. Alhlas-.cidam,
Poldcislra.it 525il, R.-c.mr. J. C. iivon-
gers Cur mr. .1. A. Roest vau Limburg,
Rol toni am.
Mcj J. D. M. Dunk, Rotterdam, 2e Pijn-'
ackerstraal 18, handelende onder do firma!
Dunk Bredero, Lenvehaveu 49, Roller-
dam. R.-c,mr. J. C. Brongors Cur: mr,
C W, A. Schurmann, Rotterdam.
V,V. SporUïga, Rotterdam, Wijnhaven 89.
R.-c.mr, J. C. Rrongers. Cur.: mr
G, van Eybergen, Rotterdam,
Nalatenschap van U, Ronsson, lailsteiijk!
Rotterdam, Burg. Aleineszpleiu 4a. R-c.
mr. J C. Rrongers Cur.mr. J Coort ,Tr.*
Roüeidain.
VRIJDAG, 2U Juui 193(5.
Hilversum I, 1875 M.
Algemeen programma, verzorgd! door
den KRO.
8—9.15 en 10 Gramofoom. 11.3012
Voor zieken en ouden van dagen. 12.15
Orkest en Gramofoon. 3.30 Orgel. 4.30
Giamofoon. 5.30 Melodislen, (Om G
Land1- en tuinbouwhaJIuur), 7 Berichten.
7.15 Causerie over Landelijke ruiter
sport. 7,35 Griunofaon. 7.45 Causerie. 8
Berichten ANP 8.10 Symphonio-orbest.
8.45 Reportage. 9.30 Concert. 10 Mooi
Nederland. 10.15 Gramofoon. 10.30 Bo-
richleu ANP. 10.35 Orkest. 11.30—12
Gramofoon.
Hilversum II, 301 AL
8 VAR/V. 12 AVRO. 4 VARA.
8 VPRO, 12 VARA.
8 Gramofoan. 10 Alorgonwijding VPRO.
10.15 Voordracht, 10.35 Gramofoon. 11,15
Voordracht. 11.30 Grapofoon. 12 Kovacs
Lajos en Gramofoon. 2 Knipcursus. 2,30
Omroeporkest en Gramofoon. 4 Noten
krakers. 5 Kinderurn'. 5.30 Orkest en
Gramofoon. 7 Causerie „Vóór honderd
jaar." 7.20 Gramofoon. 7 50 Berichten
ANP. SOS-Ber. 8 Vrijz. Godsd'. Peis-
bureau. S.05 Lezing „Do waarheid! der
religie." 8.30 Cello en piano. 9 Lezmg
„Kinderen thuis." 9.30 Concert. '10 Do
kerken en die theologie in Amerika. 10.30
Gramofoon. 10.40 Avondwijding. 11 Be
richten ANP. 11.05 Jazzmuziek. 11.35
12 Gramofoon.
Droitwich, 1500 M.
11.2011.50 Orgel. 12.10 Crramofoan.
12.35 Dansmuziek. 1,352.20 Solisten,
2.50 Strijkkwartet en solisten. 4.20 Or
kest. 5.05 Gramofoon. 5 35 Kwintet. 6 50
Fluit. 7.50 Orkest. 8 35 Filmmuziek. 91'5
Orkest en solist. 10.40 Sopraan en orgel.
11.3512 20 Dansmuziek.
Radio-Paris, 1648 AI.
7.20 en 8.20 Gramofoon, 11,20 Oikest.
2.50 Gramofoon. 4.20 K rtet 5.50 Or
kest. 11.051.05 OrkesL
Keulen, 456 AL
G.50 Populair concert. 12.20 Kleinor-
kest. 2.35 Govar. concert. 4.20 Literair
muzikaal programma. 6,20 Kamerorkest.
10.40 Operette. 11.35—12 20 Orkest.
Brussel, 322 en 484 AI.
322 Al.: 12.20 Gramofoon. 12 50 Salon
orkest. 1.502.20 Gramofoon. 5.20 Or
kest. G.20 Gramofoon. 6 35 Dansmuziek,
7.35 Gramofoon. 8 20 Dito. 9.20 Klein-
orkest, 10.30—11.20 Dansmuziek.
484 Al.; 12.20 Gramofoon. 1250 Dans
muziek. 1.40 Zang. 1502.20 Gramo
foon. 5.20 Fransche liederen. 5.40, 6.10
en 6.35 Gramofoan. 6.50 Piano. 7.35'
Zang. 9.50 Zang. 10.0.5 en 10.30 Gra-
mofoon. 10.4511.20 Accordeon.
Dcutscldandscndcr, 1571 AL
8.30 Orkest. 10,50 Viool en piano. 11.20
12.20 Dansmuziek.
„Beken," schreeuwde de majoor. ,,fk geef
je arte minuten bedenktijd. Je icunt je
leven maar éénrnaaï verliezen,"
Do drie minuten verstreken langzaam.
„Haal den strop toe."
Do gevangene voelde het koord om zijn
hals knellen. Zijn ademhaling werd moei
lijker, rnaar hij sprak geen woord. Zijn
gc-dachlen waren bij geheel iets anders.
Hij spande zich in, voor het laatst een
mooi vrouwengelaat voor oogen te zien.
Zijn ooren begonnen te suizen. Het klonk
als een zachte muziek. Zijn oogen
waren half gestoten. Nu zag hij haar voor
zich, keek haar in de donkere oogen, zag
den raadselachtiger! glimlach op haaT ge
laat, de liefde m haar blik.
„Stakker," beval de majoor. „Beken
toch kerel, voor het te laat is. Beken."
Het slachtoffer scheen onbewust le zijn
van zijn omgeving. Grootc zweetdroppels
verschenen op zijn besmeurd voorhoofd,
rolden langs zijn wangen, maar het was
alsof een flauwe glimlach op zijn gezicht
lag.
„Beken."
Do gevangene zweeg. Hij had' blijkbaar
reeds afstand, van het leven gedaan. Zijn
hoofd hing voorover. Zijn gelaat werd
blauw.
De majoor keek de beide andere offi
cieren aan, haalde d'e schouders op en
commandeerde: „Halen. Beken."
Hoefslagen klonken. Een troep ruiters,
geheel in staal, kwamen de strafplaats
oprennen.
De eerste, groot op een zwart paard)
droeg geen helm. Zijn krullende lange ha
ren fladderden in den wind' tegen den
witten kanten kraag over zijn stalen schou
ders. Zijn voorhoofd zat vol lidteekens,
de donkere oogen fonkelden onder de iets
te hooge dunne wenkbrauwen in het bui
tengewoon verstandig gelaat, dat nog lan
ger leek door de snor en de lange sik,
„Halt," donderde zijn stem. De provoost-
geweldige keek verschrikt op. Zijn helpers
lieten het koord' vieren.
De veldmaarschalk keek den gevangene
vol belangstelling aan. Toen zei hij:„Waar
achtig, het is zoo. Los dien strop."
„Num de diable, majoor," klonk zijn
- 'herpe stem. „Daar had je me bijna
overste Saxon opgehangen. Misschien de
eenige man in heel Duitschland) die zijn
gewicht aan goud waard is."
„Pardon, excellentie. Hij heeft tien mus
ketiers neergeslagen."
Von Pappenheim lachte. „En wat zou
dat? De oorlog is nu eenmaal wreod'. Met
zachtheid' kom je er niet. Ezel, hij is
overste Saxon."
„Zachtheid." De majoor balde de vuis
ten achter zijn ruig.
„'Overste Saxon," klonk de stem van
den veldmaarschalk. „Zoo zien we dus
elkander weer. Blijkbaar ben je niet ge
boren om aan den galg te sterven, 'of
schoon het dit keer slechts een haartje
scheelde."
De gevangene kon niet antwoorden.
„Maak hem los. Geef hem water."
Een der officieren was reeds van zijn
paard gespxongen, sneed de koorden d'oor,
wisehte met een natten doek het gelaal
van Saxon af.
De bevrijde opende de oogen. Hij keek
verwondexd naar den officier, die nog
steeds zijn gelaat met den dook bevoch
tigde, voorzichtig als een ziekenzuster.
Hij hoorde een bekende stem zeggenj
„Dat komt nu alles van de liefde. Wat
ben je toch een gelukkige dwaas."
„Dank je, Von Hebei," zei hij zacht,
„Dank je, oude krijgsmakker. Dat hadden
we niet kunnen donken, toen wc samen
onder WaUenstein dienden."
„Neen," antwoordde de ander, „Dat de
Dolle Prins, die nooit iets van vrouwen'
wilde welen en alleen maar tijd voos
vechten had, nog eens zoo verliefd zod
worden, dat hij zich liever het ophan
gen dan de paxtij van zijn beminde te
verraden. En dat noemt zich een avon
turier."
Een flauwe glimlach kwam om Saxon's
lippen. De veldmaarschalk zag het en
vroeg
„Heb ik jo eerewoord, overste?"
Do gevangene schudde langzaam heE
hoofd.
De beroemde ruitergeneraal lachte, zijn
oogen fonkelden. „'Dok goed)" antwoordde
hij. „Hollaikteche stijfkop."
Majoor," beval Von Pappenheim, „ver
zorg den gevangene goed, maar bewaak
hem nog beter."
„Later, overste, zullen we samen spre
ken, als je heclemaai weer in orde bont.
Het was geen toeval, dat ik hier kwam.
Ik kreeg bericht, dat zo. je gevangen had
den en dit ze hier in staat zouden zijn
je op te hangen en, nom de diable, het
was hun bijna gelukt."
fWordt - vervolgd).
•rrnj i««it.|
