O Het zwaard van de Japanse ridder Een driewieler van het jaar 1655 fl Ml i Een reeks gewichten oeSi uil ill BH M 1 Samoerai was de bekendste ridder van Japan. In tegenstelling met de andere Ja panners, die slechts één zwaard mochten dragen, droeg Samoerai er twee. Daarom was het, dat men hem al spoedig „De man met de twee zwaarden" ging noemen. En als de Japanse kinderen verhalen worden verteld van de vroegere grootheid van hun land en van de heldendaden der ridders, dan neemt Samoerai daar steeds 'n grote plaats in. De verdédiging van zijn vaderland was hem opgedragen; en het wapen, waarmede hij zijn land diende, was zijn zwaard.. Daar mee kon hij omgaan als geen ander. Wanneer de vijand pijlen op hem af schoot, dan wist hij deze met zijn zwaard op te vangen, en in de lucht middendoor te snijden. voornaamste van het zwaard, en; daarnaar wordt hel ook verzorgd. De"'- Japanner bindt zich een dock'voor do''mond, wan: neer hij zijn z. aard schoon maakt. Het staal mag niet beslaan door zijn adem! De grootste onderscheiding voor een Ja pans ridder was vroeger, van zyn vorst een „edel zwaard' te ontvangen. En wanneer de vorste|n in Japan elkan der een cadeautje, wilden geven als blijk van hun hoogachting, viel hun keuze al tijd 'op een zwaard! De geschiedenis vertelt zelfs, dat hij met één slag drie lichamen zijner vijanden door midden kon slaan. De eerste vereiste daartoe Was niet veel kracht, maar een uitstekend zwaard. En .van zwaarden meden, daarvan verston den de Japann'-rs de kunst! Niet alleen vroeger, maar heden ten dage nog! Het smeden van zwaarden is in Japan een heel oud beroep. Voor tweeduizend ja ren hield mén zich daar reeds mee bezig; het ging van vader op zoon over en me nige wapensmid bezit op het ogenblik een smederij, die reeds langer dan vierhonderd jaar in de familie is geweest. Het maken van de kling vereist zeer .veel arbeid. Meer dan vijf en twintig maal wordt dit bewerkt. En na iedere bewerking .Wordt het bestreken met een mengsel van slijk en as, waarna het op een vuur tot 800 graden verhit wordt. De kern van de kling bestaat uit een stuk staal, dat slechts zeven- of achtmaal gesmeed wordt en derhalve tamelijk week is. Voor het lemmet neemt men staal, dat vijfentwintigmaal gesmeed en zo hard als glas is. De twee soorten staal worden vast aan .elkaar gesmeed en zo wordt het zwaard niet alleen scherp, maar ook buigzaam en yrijwel onbreekbaar. Een goede Japanse kling kan een helm 'door midden slaan zonder daarbij bescha digd te worden." Om èeh kling van anderhalf pond te smeden, heeft de smid zeventien ppnd ijzer nodig en twee en twintig honderd pond houtskool. Wanneer net zwaard klaar is, graveert hij op het handvest zijn naam. De beroemd ste zwaardsmeden waren Masamoene en Soekesada; een zwaard van deze smeden kost tegenwoordig nog altijd (zonder ver sieringen) ongeveer negen duizend gul den. Nu de techniek zo vooruit gegaan is, ook wat het smeden van zwaarden betreft, heeft een smid, geholpen door drie knech ten, toch altijd nog minstens tien dagen no dig om een goed zwaard te smeden. De schede bestaat uit gelakt hout. Een pijl en een licht mes, dat vroeger Samoerai naar zijn vijanden, welke op de vlucht ge slagen waren, wierp, steken dikwijls naast het zwaard in de schede. De versieringen zijn dikwijls prachtig cn zeer kostbaar, maar de kling is toch het De uitvinding van Stephan Earlier. Wanneer men vandaag aan de dag de prachtige gestroomlijnde Mercedes- of Al- fa-Romeo-racewagens ziet, wie denkt dan neg terug aan de tijden, toen een Fordje op hoge poten een zeldzaamheid was en een n pne weelde, welke slechts enkelen zich veroor loven konden? ,4;; i Alleen in de musea zijn de overblijfse len van do voorgangers'van dé auto's nog bewaard gebleven. Maar dat er in 1G55 al zo'n soort „voor loper" van do automobiel uitgevonden was, dat hadden jullie toch niet kunnen denken! 't Was een heel primitief wagentje op drie wielen en het bewoog zich op onge veer dezelfde wijze voort, als de tegen woordige wagens voor mensen, die een of ander gebrek aan hun bener hebben. De uitvjnder ervan was Ste >han Farfler. Reeds vanaf zijn derde jaar waren zijn beide benen verlamd. Dat hij nooit zoals andere mensen lopen kon, was een groot verdriet voor hem. Nooit kon hij uitgaan, als niet de een of ander hem hielp. Hij zon en peinsde net zolang, tot hij een „machi ne" vond, om, zonder hulp van anderen, vooruit te kómen. 't Was maar een klein wagentje en erg gemakkelijk kon hij er niet in zitten. Hij moest zich een beetje „opvouwen". Maar. het ging! De man straalde natuurlijk' van geluk, telkens wanneer hij met zijn karre tje op stap was, en de mensen belangstel lend vroegéri, hoe óf dat toch wel in elkaar zat. Velen waren er, die zijn wagen na maakten. En toen Stephan in 1G89 stierf, verscheen er een vlugschrift, waarin Ste phan Farfler voorgesteld werd, zittend in zijn eigengemaakte wagen, achter hem de stad Neurenberg en boven hem een wolk! BIJ DE KABOUTER-GROENTEMAN. Een aardig kleurprcntje. De kabouters hebben natuurlijk, evenals wij, eten nodig, om te kunnen leven. Zij gebruiken echter lang niet zoveel voedsel als wij, maar toch zijn ze erg op' lekkere kostjes gesteld. De kabouters houden een maal per week een groente- en fruitmarkt. De tafeltjes, waarop de groenteboeren hun koopwaar ten toon spreiden, zijn de pad destoelen, welke in het bos groeien. Aan de paddestoel op ons prentje kun je zien hoe klein de kabouters zijn. De groenteboer, die op dit plaatje zijn waar verkoopt, schijnt het wel erg druk te hebben. Nauwelijks heeft hij de eene klant geholpen, of een ander komt alweer de groente en het kos telijke fruit keuren en kopen. Op de tafel liggen prachtige vruchten, zoals druiven, maisKoiven, gevuld met heerlijke maiskorrels, citooenen, knolrapen en meloenen. Onder de®tafel zie je een paar hele grote pompoenen liggen. Die legt de man niet op zijn toonbank, omdat die anders wel eens in elkaar zou kunnen zak ken onder de zware-vracht. Het zijn de kleine elfjes, die bij .de ka bouter-groenteman hun inkopen gaan doen. Op het prentje-links-zie-jé een'klein elfen kindje ,dat voor haar moeder een bood schap heeft gedaan jen nu met een grote meloen in de armen' naar huis gaat. Het elfje, dat baar groentemandje op houdt, waarin dé kabouter zijn heerlijke, blozende appels gooit, is al heel handig, dat kun je duidelijk zien. Het is een aardig prentje, vindt jullie niet en zeker de moeite waard om er je best eens op te doen en het zo mooi als je maar kunt te kleuren. Om goed te begrijpen, waarom het bij dit probleem gaat, zullen we een bepaald ge val aannemen. We moeten -b.v. 29 gram suiker afwegen. Welke gewichten moeten we nu gebruiken? Men kan het natuurlijk zo doen, dat men op de ene schaal 30 gram zet en op de andere, bij de suiker 1 gram. Men kan óok verschillende gewichten ge bruiken, zodat, deze tezamen 29 gram vor men. De vraag luidt nu: welke gewichten zijn er nodig, om alle mogelijke aantallen grammen, vanaf 1 gram te kunnen vor men? j «!gn Geleerde mensen hebben dat uitgere kend en zijn tot de slotsom gekomen, dat daartoe nodig zijn: 1, 2, 4, 8, 16, 32, 64, 128, 256, 512, 1024, 2048 4096 enz. Zoals men ziet is telkens het volgende gewicht het dubbele van het voorafgaande. En men kan zelf nagaan, dat met deze gewichten wer kelijk alle mogelijke voorkomende getal len kunnen worden gevormd. De bovenste tekening telt in het geheel 6 gewichten en hiermede kunnen alle ge- ONDER DE AFRIKAANSE ZON. Terwijl bij ons op de warmste zomerse 'dagen de zon vriendelijk en warm schijnt, brandt en gloeit zij in Afrika'zonder ..er- barmén, zodat men zich nauwelijks voor haar verzengende stralen kan beschutten. Dit is vooral heel erg in de nauwe steden. Thuis'zitten de vrouwen achter tralieven sters en als zij naar buiten gaan hebben zij een sluier voor haar gezicht. Arabieren in witte, wapperende mantels lopen statig over de wegen. Negers slepen zware lasten, reizigers op ezels en kamelen vermengen, zich in het bonte gewemel van allé mén sen; - W/' - De kooplieden vérkopen hun waren zo maar midden op de open'straat, terwijl zij hun neus trots in de wind steken, stappen de soldaten over-de markt en midden in alle stof en lawaai zitten op een tapijt voor het.hotel de érnstige-zonen van de woes': tijn, zij roken hun' kaljan, drinken koffie of thee 'uit grote koppen én kijken naden- vallen van 1+2+4+8+16-1:32=63 opgelost worden. Voor 29 zou men b.v. kunnen ge-" bruiken 16 en 8 cn 4 en 1 gram, voor 40 echter 32 eri'8 gram. In het „practische leven rekent 'men echter meer met ronde getallen zoals 10 20, 30, 40 50, 100 gram enz. en om deze té vormen met de „geleerde" gewichten,- is men nog niet zó gauw klaar. Daarom heeft de koophandel een ander stel gewichten, de „practische", welke op de onderste tekening weergegeven is, De eerste zes ervan zijn: 1, 2, 2, 5, 10, 20 gram, de getallen met twee, komen hierbij steeds dubbel voor; het gaat dus verder: 20, 50, 100, 200, 200, 500, 1000, grain enz. Ook hier mede kan men alle aantallen gewichten vormen, b.v. 29 gram: 20 en 5 en 2 en 2 gr. Bij de eerste zes „geleerde" gewichten komt men, zoals wij reeds zagen, tot'G3, bij de „practische" korrit mén tot 1+2+2---5 10+20= 40 gra— PAPIEREN POPPETJES, DIE ELEC- TRISCH DANSEN. Voor dit kunstje hebben wij nodig een tafel met een glad houten blad, twee dikke boeken, die met de lange zijden, naar el kaar toeliggen .met een afstand van .orige- veer 20 c.M. Verder hebben wij een glazen plaat nodig, die wij in de boeken laten steunen en die ongeveer 4 c.M. van het ta felblad verwijderd moet blijven. Uit vloei papier knippen wij nu een paar poppetjes, waarvan wij de voeten door een enkel druppeltje lak verzwaren. Nu zullen wij de poppetjes laten dansen. Wij nemen een zijden lap en wrijven daar stevig mee over de glazen plaat, die danrrlnr-- - -• teit wordt geladen. Dan zetten wij eerst e-A, +déré poppetjes onder de glazen plaat op de ta fel, zodat wij tegelijkertijd weten, dat de poppetjes kleiner dan 4c.M. moeten zijn en-zullen zien,-dat de poppetjes zich in al lerlei bochten wringen en hun best doen 'zo mooi mogelijk voor ons te dansen. Zijn ze eindelijk moe en zakken zij tenslotte in elkaar, dan hebben wij niets anders te doen dan opnieuw met de-zijden lap over de gla zen plaat te wrijven en ziedaar, zij krijgen weer nieuw leven, alle vermoeidheid is vergeten en zij dansen opnieuw hun gro teske dans. EEN VLINDER TEKENEN. Voor de kleintjes. kend naar hetgeen er om hen heen ge beurt.-": -V:.'. De verschillende stukken moeten netjes langs de Tanden worden uitgeknipt en tot een mooie plaat worden samengevoegd. Het is een prettig werkje, veel plezier er dus meel ;"-o Wat zouden jullie er van denken om eens op een heel gemakkelijke manier een mooie vlinder te, tekenen? Na het tekenen kan je de vlinder nog*kleuren, b.v. geel met groene vlekken of bruin met blauw, of grijs met rood.... dat ligt er aan wel ke kleurpotloden je hebt of welke kleuren waterverf er nog in je kleurdoosje zitten, en wat je zelf het mooiste vindt. Probeer het maar eens! WETENSWAARDIGHEDEN. In een chemische fabriek te Santé, Fé (Argentinië) verwerkt men sprinkhanen tot een uitstekende meststof. In de tijd van een maand maken een onnoemlijk aantal tonnen sprinkhanen dit veranderingsproces door.'. - - De maan gaat in detijd van duizend jaar ongeveer twintig meter vérder van de aarde verwijderd - zijn ronde maken. De oorzaak hiervan zoekt men in het verzwak ken van de zonenergie.'

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1937 | | pagina 8