Vrouwen Van bekende Nederlanders Wêft mm alïne Lester's R om a n - f--'i TWEEDE BLAD SCHIEDAMSCHE COURANT Mevrouw de Jonge geboren Baronesse Van Wassenaar geïnterviewd. J t" y "T p Als op een schitterenden najaarsdag de groote bus van Zutfen naar Voorst ons aizet, slaan wij voor een prachtige benken- laan in goudgele najaarstooi. Het is al goudJ en geel en rood en groen waar de zonnê-' stralen door spelen. - ln de strakblauwe lucht zeilen .witte wol kengevaarten boven uitgestrekt©-bosschen en velden, omzoomd door laag hakhout. Ter weerszijden biedt do laan uitzicht op bouw- en .weiland. Hier en daar wat gra zend vee, en op'den achtergrond, het fjn© silhouet'van een grifs kerkje. Diat is Ne derland, dat is Nederland op zijn mooist. Een kar hoog opgetast met bout komt ons tegemoet. -> Prachtige kleuren ln het landschap, de blauwe kielen der mannen. Genietend, langzaam, loopen wij de schier eindelooze oprijlaan door tot aan een booge massieve met .klimop begroei de poort, die toegang geeft tot den bloemen tuin, die het grhote witte huis omringt. Wij zijn aangekomen, bij de Beele, het buiten waar onze vorige Gouverneur-Gene raal en mevrouw De Jonge na hun terug keer in het vaderland wonen. Veel hebben wij reeds gelezen over en geboord van bet sociale werk verricht door mevrouw De Jonge tijdens bare ln diseho jaren,- maar iemand zelf hooren vertellen overdatgene, waar het hart vol van is, datgene dat kleur en inhoud'* aan het dagclijksche leven geeft, omdat dit het leven zelf is, zie dat is toch heel iets anders! Mot de grootste bereidwilligheid stond mevrouw De Jonge ons eon interview toe en het is een heel prettig interview ge worden. Men behoeft mevrouw De .longe bijna niets te vragen, zoo vol is zij nog van het ontzaglijke werk, dat zij op zich genomen heeft, dat zij er spontaan van vertelt, enthousiast; bezield, uitvoerig, met een veelheid van gegevens geput uit een schat van herinneringen en persoonlijke ervaringen. M'vrouw De Jonge geboren Baronesse Wassenaer is wat men huiselijk pleegt te noemen: een vrouw uit één stuk, wars van alle pose, een vrouw met een groot 'hopvoelend hart, dat warm klopt voor .,1 wat lijdt, een vrouw van uiterst !ie minnelijke verrassende eenvoud en groote bescheidenhheid, liet is deze innemende ongekunstelde bescheidenheid, die maakt dat onze gnt- vioinv haastig, achteloos bijna, "luehlig Jiet eigen lovensgebeuren beroert" om rmur spoedig te komen" tot' wat voor hair de kern moet zijn van het artikel over hier het liefdewerk waaraan zij1 haar hart heeft verpand. Wij luisteren en wij bedenken, dat één zoo'n trekje iemand beter teekent dan een lang relaas vol lofuitingen. „Toen wij in Indië kwamen", zegt me vrouw De Jonge, en weer va't het ons op, dat het lijkt alsof voor deze vrouw het echte leven pas begonnen 13 met haar komst in Indie. Ja, maar vóór dien tijd...? vorschen wij. Meviouw Do Jonge maakt een veelzeg gend gebaar: het gewone leven van eon Haagsch jongmeisje uit de hofkringen. En voordat u naar Indië ging...? O, toen waren wij in Engeland, We heb ben negen jaar in Engeland gewoond en we waren juist eau jaar terug toen do benoeming tot G-G. kwam. Vond U bet niet geweldig? Indië is heerlijk Om IJ de waarheid te zeggen, mevrouw De Jonge lacht, ik had altijl gezegd. Ik boop, dat ik nooit naar Indie zal behoe ven te gaan. 1 'm*ïïw. ïmu;* DER ZATERDAG- December 1937. No. 21729. Niet boos opzet, maar volslagen onwe tendheid van den meester is de oorzaak van zoo heel veel dierenleed. Verlichting voor het diep, zijn behoeften en zijn rechten op ©en draaglijke behande ling, belangstelling en medelijden met het dier en bovenal begrip voor het eigen- ból an g .van goed verzorgde trek- en last dieren/ dat is waarnaar de gewezen lands- vrouwe.met hart en ziel heeft gestreefd in de jaren, dat zij krachtens door hooge positie in staat was zich ia Indië op so ciaal gebied te bewegen Wij halen hier aan wat ritmeester G. A. de Stoppelaar, d© voorzitter van het hoofd bestuur der N.-I. Ver. tot bescherming van Dieren bij het heengaan van mevrouw De Jonge schreef: Het is aan de nimmer verslappende activiteit van de thans van Indië schei dende Beschermvrouwe der .'dieren te dan ken, dat verschillende - voorschriften ver beterd werden, dat vele dieren-asyls, hoef- Uit het Engelsch door W. A. C. 12) Celestino haalde haar schouders op; 'I' was een alleszeggende beweging. Viou wen waren -onredelijk zij willen een schaap met vijf poolen hebben zij w'nden de mannen onbeschaamd, wan neer ze waren, zooals zij hel wilden en altedaagsch, als ze niet onbeschaamd waren. Voor zoo iets kon je alleen maar je schouders "ophalen. „Jawel dat weet ik," zei Laline. „Wat is mademoiselle van plan te doen?" Lalmo leunde achterover met haar hoofd op -Nannie's boezem en zei lang- -zaain, terwijl tranen in haar oogen kwa men „Ik -heb hem lief. Dat is alles." „Kom, kom," protesteerde Celestine, „Liefde gaat wel over." „Maar ik wil hem hebben." at een ramp." "WW* .'ft s'avin ^«ter een slavin. Made- monelle. heeft misschien niet gelet op Een duo-kijkje op het binnenplein van het Prinsenhof te Delft, dat in bouw- valligcn toestand verkeert en waarvan restauratie dringend noodzakelijk is. Comitc's van actie. Toen heb ik een oproep gericht tot het lieele volk van Indte om le helpen, alle- maal moesten ze helpen, ieder, die nog smederijen en drinkbakken werden opgo-iie's zc hebben zoo prachtig ge Mevr. de Jonge, geb. Baronesse Van Wassenaar. En toen U er eenmaal was? Toen vond ik het heerlijk, klinkt hei volmondig. Maar... in Jiet begin, toen ik er niets 1ö doen had en maar in dat Paleis zat, vielen de dagen mij wei©ons heel Jang. Ik had een 'gevoel of ik in een vergulde kooi zat opgesloten. Gezien de levendigheid en de activiteit die van mevrouw Die Jonge uitstralen, ge- looven wij, dat die, periode van werkloos heid wel niet zoo heel lang geduurd zal hebben. Diereuimsliatulelin Wat lieeft U er eigenlijk het eerst toe gebracht ©enigszins daadwerkelijk deel te nemen aan bet sociale leven? vragen wij Toen ik pas in Indie was, vertelt mevrouw De Jonge, wist ik gewoon niet wat ik zag, toen ik gewaar werd hoe de paarden daar mishandeld werden. Het is gewoon ongelooflijk! Geen ©nkeie consi deratie heeft men er voor kreupele, mank© of blinde paarden. Drachtige merries moe ten zware Jasten trekken. Ik was veront waardigd. Van memseben uit mijn directe omgeving vroeg ik: „Wordt daar "nu niets tegen - gedaan en het antwoord luirld©: „Och','dat"is altijd z"oolvgeivèeStJ1-zo',iwie!ieii mét beter ©n de mentaliteit van den in lander kan je toch niet veranderen". Hoe vaak gebeurt het niet, dat vrouwen, die een hooge positie innemen, geroerd wor den door leed en ellende en een aan vechting krijgen om in te grijpen en te helpen. Maar hoe vaak gebeurt het ook niet, dat zij na één of twee goedbedoelde po gingen stuitend op onwetenheid, vei zet en tegenwerking, op domheid en onwil zich maar berustend neerleggen bij de be staande wantoestand met de verzuchting „Wij kunnen er toch niets aan verande ren". De voortvarendheid van mevrouw De Jonge liet zich echter niet afschrikken, noch door indolentie, noch door onver schilligheid of onwetendheid. Hoe goed lieeft zij aangevoeld, dat d© richt, dat niettegenstaande den nood der Zoo spontaan ep zoo omnidclel- i a™ r\- i hjk- Overal kwamen comités van actie tijden meerdere .afdeelmgen der Dierenbe-En nu moet u niet denken; dat hel scherming tot stand kwamen en dat aan gemakkelijk was Als je dat zoo vortelt, het ormoodig lijden van tiencjuïzendefai 1 dieren <qga\ einde ^gemaakt". Niet alleen het dier... Niet alleen naar het* OJadelooz© dier, ook klinkt het heel gewoon. Er kwamen co- niilê's, maar voor dat alles functioneer de, heeft het heel wat voeten in Ue aarde gehad 0 moet begrijpen, dat ieder comité weer naar do iijdende.yerdnikta menschh'eid ging anders moest werken,want men Kon bij het warme medevoeleu3van mevrouw Do e?11 200 groote en uifeenloopende bevol- Jonge uit. i fliei een en dezelfde werkwijze voor- i schreven Er werd dus te werk gegaan Do groot© verdiienste--va.il deze enorgieke na3r gelang de plaatselijke omslandiglio- vrouw is, dat zij opmerkzaam gemaakt op den dat wenschelijk maakten: in sommige de on!zettende armoede van de dessa-be- plaatsen was liet beter het eten klaar- volkmg, niet vis afgegaan op looze be- gemaakt uit te deelen en in andere dis- richten en couranten-artike.en, doch dat (neten verdiende het aanbeveling alleen zij niet geschroomd'.heeft zelf op onder- grondstoffen te verstrekken. 'Zoo wa- zoek uit te gaart en zich met eigen oogen ron er rondrijdende celwagens, die liet te overtuigen van de-- waarheid van het- aan de bevolking brachten en er geen men haar verteld©- walen lokalen, waar de bevolking liet Lil toon fcij conmaai wist, toen bleef hot ttjjgos! Komen hciloii. met bij ij del beklag en een geldelijke Maar met alleen uildeeling van eten en gave, doch toen begon voor deze Juzomtere ct i, t - *„.„„1 kleeran heeft op ruime sriiaal plaats ge- vrouw het eigenlijke werk, toen werd liet initiatief genomen tot een daad, een daad ea ,no° dagelijks plaats, het van schoone opofferende measchenliefdo: heeft ook armen-kolonies met de stichting van liet: A.SI.B (Algem werkvei schafinjg gesticht, waar heel veel Steunfonds voor Inheemsche Behoefhgen). vau de arme zwei vers weei een bestaan Lalen wij mevrouw De Jonge zelf aan hebben gevonden het woord: 4 liet echte pauperisme heeft men vroeger Meer hulp. Met giooto dankbaarheid maakt me- in Indie eigenlijk nooit zoozeer gekend, vrouw Do Jonge gewag van de kiacilitige want de armlastige familieleden, d.e mets slolul) dl0 bij dit nobele werk van de meer hadden, werden,vunze,!sprekend op- gans(.iive, jjevolking heeft mogen ondej'vin- ziüoo/.en werden als'not' ware "opgeslorpt dat. het A - S. I. ri m .Hollaiul ,oolc doow den familiekring en daarom merkte - populair was men er zoo weinig van, ook al omdat. Maakt 11 een beetje propaganda op hun, behoeften zoo gering zijn. 1 'groote schaal, geven wiji in overweging/ Maar toen de crisis begon door 'e wer- Ik zal u eens wat vertellen, mevrouw ken naar beneden toe, weid liet voor De Jonge bladert in een slapcl papieren de kleine ontslagen ambtenaartjes,_ voor Wacht hier heb ik heten dan hooren de werklooze koelies e._d onmogelijk nog yjij poe het plan voor een A. S. k B-bnzai langer hun arme familieleden te eten te no„ n;ej ]ang gelecl-cui aam mevrouw De geien Zij hadden zelf mets meer. j vroolgcslckl sdlipbieuk ,ecdj omdat D-o tnenschen haddea goen geld om rnst a/ -i i i 4 te koopep. Et werd hSnger geleden en xoo,a,s éón do1 ^omite-dames schreef: liet lieele groepen begonnen le zwerven. mscl' zo':> uoodig was, nu or zoo n op- Do ontslagen contract-koelies, d \vö>. zij leving m Indie was. die elders gewerkt hadden en naar hun Zot u het toch alsjeblieft m de krant, de«sa terug keerden, vonden veelal de d'iingt mevrouw De Jonge aan, probeert u hechte familiebanden totaal geslaakt. De fa- Dot duidelrjlk te maken, dat de ontieschrij- rnilic was er niet meer: hot veilig tehuis f0hjlke ellende, zooals "ik die gezien heb, be=lond niet meci. En ook deze ongeluk- fgmot één sla^ is verdwenen omdat bo- 120000, waarvan f 17 500 naar het hoofd- de vrees-olijke ziekten zooals lepra, t.b.ct, framhoesia, enz., vormt heusdh geen denk beeldig gevaar voor de volgende generatie. Dat moet het Nederiandsche volk inzien en als het dat eenmaal inziet, dan zal het zich zijn groote verantwoordelijkheid be wust worden en dan zal een beroep niet tevergeefs gedaan woiden, daar ben ik zeker van. Tot zoover mevrouw Do Jeuïge. S j j Gaarne waren Wij nog wat blijven toeven om tc luisteren naar deze interessante viouw, die zich in de Vijf jaren, dat haar echtgenoot aan het bewind' was zoo be- mind lieeft weten te maken, dat de Inland, sclie vrouwen haar den eeretitel „ouzo Moeder" gaven bij haar vertrek. Een schoo ner en welsprekender lof is nauwelijks denkbaar. Yerstci iging lussclien Oost en "West. Viouwen als mevrouw D© Jonge zijn van onschatbare waarde voor liet ver stevigen van de goede betrekking tusschon lndio en Holland en voor het scheppen van de sfeer, die onontbeerlijk is voor een vruchtbare samenwerking tusselven moe derland en koloniën. Aan haar initiatief is het te danken, dat de echtgenooten van de inheemsche bestuursambtenaren thans daadweikelijk deel nemen aan het sociale leven, een feit, dat niet genoeg toege juicht kan worden, daar hot hij tactvolle tenuitvoerlegging een hecht© brug zal ver mogen te slaan tusschen Oost en West. Mevrouw De Jonge vermag van uit de welverdiende rust van een on-officieel leven mot dankbaarheid Lerag tezien op ©an volbrachten taak. Maai rust ligt niet ia don aard van dezo werkzame vrouw, die haar leven ge steld heeft in dienst van de lijdende moiisch- licid Reeds zijn tal van plannen in voor bereiding 0111 opnieuw een krachtige pro- paganda-aanval le ondernemen op het Ne deriandsche volk, ln hot begin van 1937 heeft hot A.S.I.B. in Nederland met don krachtigen steun van de ladiovoreeuigingen en do pers een radioluisterwedstrijd met do oplossing Blank voor Bruin gehouden en tal van circulaires verzonden. Het verblijdende (re- sullaat was een opbreaigst van pl.tn. lagen gingen zwerven. venaan wat ruimte «n wat opleving komt. \a| men m Holland kentschoolvoeding, 0rileving met d© daaraan verbonden Inlander zijn paard of karbouw met motjtef tev-int nmt in rndte Men na !liei c'oorgew»eikt tot do onderste lagen, opzet mishandelt uit wreedheid, doch dat gf hnnïï nog^ nooü de noodmk Ei is hulp noocbg en voor alles geld om bijna steeds het elemaitaire begrip vanjVfin go-voeid hulp te kunnen hrongen. Als het publiek dierenverzorging ©n dierenbescherming iels - M rar nu ik spreek van '33 was het maar ccns w,sl l!0e d'nngend die hulp noo- is, waar hij nog nooit van gehoord hoeft u<;, noodig door de allerarmsten werd dig is ontzettend geleden en dat 'eed droegen De verminderde weerstand van constant zij met Qostersche gelatenheid. ondervoede mensahen en kinderen tegen en,dat hem als zoodanig vreemd en on- noodig en lastig voorkomt. den mond van den majoor...?" „Jawel dat heb ik wel gedaan." Niet- geschikt om te kussen..." „^iel geschikt om te kussen," en La!me zuchtte. Plotseling gevoelde zooven. een hevige emotie- Niet geschikt om te kussen - terwijl hij /nog geen drie kwar tier geleden haar den goddelijks ten kus, dien men zich in het paradijs kan droo- men. hacl gegeven. Hat ïs, juist het afschuwelijkste van de zaak, Cel li hij kan juist de heerlijkste kuisen van de wereld .geven." Celestine's oogen zefden heel duidelijk: „Heefi mademoiselle dan oen van die overtuigende handelingen ondervonden' maar ze was te goed gemanierd om zoo'n vraag onder woorden le brengen. Laline bedekte haar gezicht met° baar handen Toen sprong ze op, voltooide vlug haar toilet en ging in de hut van haar tante ..Ik heb aan de Whffcmores laten vragen om, op dezen laatston avond bij ons te komen zitten" zei deze „en ze hebben - aangenomen, hoewel ze zelf van plan waren majoor Lamont te inviteeran we moeten trom ook vragen." „Geen sprake van," riep "Laline uit. „Laat die buffel zijn eigen gang gaan. Hij zou waarschijnlijk toch weigeren, hoe dan ook." „Ik dacht, dat je hem zoo mocht, Lalme." - „Nu verveelt hij me. Na de thee wan delde ik op het sloependek met hem..." „Daarom kon Jack je dus niet vin den. Hij was zoo over stuur arme jongen." „0, het is heel goed voor mannen als jc- ze kwetst." Laline was razend, toen ze dit antwoordde, terwijl ze naar- haar eigen hul - liep. Hel was „een geluk, dat de Whilmores kwamen. Ze zou nu eens zoo hard als ze.kon mot den ouden rechter flirten. Inmiddels zat David Lamont 111 zijn hul te genieten van een van cle weinige sigaren, die hij rookte. Hei uur in het bizonder het einde er van was volmaakt heerlijk ge weest Wat oen kleine lieveling was dat meisje. Wat een zacht vellelje wal een oogen en wat een lippen. En ook iang niet koel 111 het minst niet. Wat jammer, dat zo op zoo'n lm hl- hartige manier was grootgebracht. Indien een lieve, hoogstaande vrouw als zijn ©igen, dierbare moeder met haar loïd.ng was belast geweest, haar kennis had bij gebracht en haar Europeesche toestanden had loeren kennen, zooals zij hem in zijn jeugd .had geleid en geleerd, dan had er uit haar reen echte vrouw kunnen groeien mei begrip van verantwoordelijkheid en geschiktheid voor het leven. „Maar bet is die verduiveldegoe-desge-1 steldheid van die moderne, jonge meisjes,! die me zoo ergert," besloot hij in zich zelf „Ze verbeelden zich de meerdere van. alle mangen te zijn en denken dat wij maar aan elke grit van haar moeten ge hoorzamen. Die arme Jack is een waar schuwend ^voorbeeld Voor ons allemaal 1 Hij gevoelde niet hef geringste berouw over hetgeen hij had gedaan Hij wist, aal Laline niet bedeesd was, geen lanJo- I lijk bloempje, vol vertrouwen, dat hij angstvallig moest - vermijden niet op een comité van het A.S.I.B. in Batavia werd gestuurd, terwijl met het overgebleven ge deelte een nieuwe campagne wordt voor bereid Mogen wij besluiten met don wensch, dat hot mevrouw De Jonge moge gel ukken ten bate van het A S'T.B, de harten (en de beurzon) van talloozon te openen I AMY GROSKAMP TEN HAVE. dwaalspoor te lijden. Hij achtte haar m hel spel een even goed toegerust tegen- slandsler als hij zelf was. Maai nu moest hij wachten tel zijn zending volbracht was en hij mevrouw Greening en haar nicht in Engeland mis schien kon bezoeken. IIij moeM zijn g.m- schen geest wijden aan de zaak, die hem voor den boeg stond Hij had een heel moeilijke code, die hem te Washington was meegegeven, end *r <k knie gekregen, maar er bleven nog oen paai dingen, betrekking hebbende op het land, wnaimee hij tc doen z.ou hebben, die raadzaam zouden zijn dieper le wor den bestudeerd. Uitgestrekt op zijn sofa, las hij gedu rende een half uur, maar hij kon er niets aan doen, dat telkens, wanneer do her innering aan Laline's zachte lippen zi;h tusschen de bladzijden naar voren drong, zijn polsen hevig klopten. ,ib moet mijzelf in bedwang houden," zei hij. Mevrouw Greening, Laline, Lnm'ey en de Whilmores zaten aan hun tafel, toen hij ©en oogenbhlc later het restmuant binnenslenleide. Indien hij zijn hoofd verkoos te wen den', was Laline's plaats tegenover hem; 700 niet, dan kon zij steeds zijn profiel 1 zien en geen lijn of uitdrukking ervan was haar, na er vijf dagen naar te tieb- len gekeken, onbekend En vanavond had z© dat vervelende, warme gevoel van spelden ©n naalden 1 in de loppen van haar vingers, toen zij zijn binnenkomen, opmerkte en telkens keek ze naar hem. Er lag zoo'n ongedwongen gralie in al zijn bewegingen; zijn olijfkleurig/, huid was 700 proper en gaaf Ze was zelfs gami houden van die blauwachtige tint op d© plaats, waar hij zijn zwarten baard schoor Maar wat een onbeschaamde on verschilligheid legde hij vanavond weer aan den dag. Hij had een boek bij zich. Ze werd hoe langer hoe zenuwachtiger en voelde zich hoe langer hoe meer tot hem aangetrokken, Mevrouw Greening merkte zelden op, wat ©r om haar hoon gebeurde, maar was nooit ongeïnteresseerd in haar spijzen. Daarom had voor haar het diner het ge wone verloop. Jack Lmniey, fijn opmerker als hij was, besefte ©P pijnlijke wijze, dat zijn geliefd meisje 'hopeloos afgetrokken was. Dal ze gedurende ©en uur roe! zijn vriend David ergens «alleen was geweest, moest daar mee zeker verband houden. Wai 'hadden ze gezegd of gedaan? David was waaisehijnlijk afscliuwe ijk on- vcischillig en knoirig geweest en had op de een of andere manier haar 'ge voelens gekwetst. Daarom was het ooni- ge, wat hij kon doen, extra toewijding toonen ©n zoo teeder 'mogelijk -te zijn.1 Liefde beteekendc voor Jack altijd toe wijding. David was mot zijn diner gereed voor dat Laline's elubjo zoo ver was en Irok zich 'mot zijn boek dadelijk terug in eea gomakkelijken stool in de groote kajuit en daar konden zij hem zien, verborgen achter en geheel in b"s'ag genomen door zijn 1 bóelc,toen zij d.nr heel laat kwa men uit de veranda vanliet restaurant,, waar zij-de koffie hadden gebruikt. y/ivié, v'-r - 3t> WMm I r mesxoommtfvu 0/ ut

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1937 | | pagina 5