duivel
Een dansende.
Onder menschen van
de daad.
De omroep buiten de studio
Kort bezoek aan eenige
instellingen van het
Heilsleger.
Onlangs zijn wij nog eens weer op ver
zoek van Commandant Vlas, met een paar
Heilslegger-mannen op stap geweest om
eenige inrichtingen te bezoeken. Wij doen
dat graag sinds onze eerste ontmoeting
met Zuster Scherer in de toen nog bestaan
de Lage Nieuwstraat, een buurt in Den
Haag, van de grootste ellende, waarin zij
een Toevlucht bestuurde en onder haar
verpleegden ook een stokoude „opoe" lvad
Lastiger, maar ook typischer menschje heb
ben wij hij ons weten in het leven niet ont
moet. Trots haar vele werk vond Zuster
Scherer nog altijd tijd voor „opoe", ver
droeg met eindloos geduld haar vele gril
len, maar bereikte dan ook, dat hot oude
menschje aan haar hing met hart en ziel.
Ze liet haar zoogenaamd mee besturen, en
tallooze horstrokjes breien (daarin was ze
een matador!) „Opoe" voelde zich. ,,Opoe'
bad op de geheole wereld veel aan te mer
ken, maar je mocht aan „Scherer" niet
raken, en. eens op een dag vertrouwde ze
me toe: „Die meid geeft me een leven als
een koningin, maar ze kan echt opoesch
óok niet buiten mij."
Nog als den dag van gisteren herinner
jk me, dat „opoe" zelfs haar Scherer
flurfde trotseeren. Deze had een nieuwe
Toevlucht gekregen en de burgemeester
van den Haag zou de opening bijwonen.
Het was zoo echt te begrijpen, dat Zuster
Scherer met haar troetelkind van plm. 85
jaar bij den Burgervader eer wilde inleg
gen, maar „opoe." was van andere ge
dachte, ze „most" niks van „poespas'
en toen de Burgemeester aan haar bed
kwam, verwaardigde zij hem met geen en
kel woord en Scherer heeft misschien nooit
meer in haar leven zóó haar ziel ir lijd
ïaamheid moeten bezitten als op dat oogen-
ilik...
Sinds en door „opoe" is Scherer steeds
'de Heilssoldaat van bizondere allure voor
Kas gebleven en we houden het dan ook
voor meer dan toeval, dat wij bij bet bo-
venmeegedeelde op-stap-gaan Scherer ont
moetten, nu ook de directrice van Huize:
jjZuidhoom", onder Rijswijk, een rusthuis
voor hulpbehoevende dames en heeren. Di
rectrice is ze eigenlijk niet, maar opper-
toezidithoudster, want ze heeft haar Toe
vlucht in de Hemsterhuisstraat in Den
Haag ook nog. Zuster Kloosterman voert
het dagelijksch beheer.
Zuster Scherer ontving ons dan wij
waren met nog een collega uit een andere
stad met "n kopje koffie, gemoedelijk,
maar scha ars ch van woord, zeker van zich
zelf, de rust in persoon, onder zekere non
chalance haar goudten hart verbergend, een
en al een „Martha". Maar toen we later
rondgingen langs de hoopjes zieke en ha-
pelaoze ellende, toen fluisterde ze ons
toch in het ooi„Soms denk ik wel eens
wat zou mij te wachten staan?" en er tril
de wat in het moedige oog.
Inderdaad wat het Leger bier doet is
van het beste wat aan den medemensch
gedaan kan worden. Maar het meest trof
ons de opgewekte stemming van de patiën
ten, tot opgewektheid nog in staat; de
zonnige sfeer; het blijmoedig gelaat der
zusters en hun streven om van ieders
ouden dag nog wat te maken; en die
stemming was ook in den tuinman gevaren,
Bie naast zijn producten voor de maag,
ook wilde kersenboomen laat staan, want
„die doen het zoo goed bij de bedden,
mijnheer...".
Scherer en Kloosterman hebben wel een
bizooderen stempel op dit huis van ellen
de gedraal, dat door zijn bewoners om
strijd wordt geroemd 1
intiia«c!ien zou onze bewonderende ver
bazing to Dordrecht in Huize: „De Avond-
zou" nog worden overtroffen. Dit goedkoop
aangekocht patriciërshuis, oude woning van
mr. Van Gïju, ontvangt en verpleegt de
slakker*, w Ike de wijkzuster* uit de s'op
pen en krotten halen, omdat ze daar niet
meer leven kunnen. Geen wonder, dat B.
en W. htm volle fiat aan dit werk geven.
Er waren bij ons bezoek 26 verpleegden
(enkel vrouwen), waarvan maar 7 nog
hoeleinaal valide konden boeten. Vijf zus
ters, onder leiiing van Directrice de Dreu,
houden zonder werkvrouwen het heelo be
drijf gaande en toch blonk alles van pro
perheid.
Weer heeft ons de geest en heele at
mosfeer van deze inrichting getroffen.
Wij kwamen net op het thoeuurtje. Ge
zellig brei end cf naaiend of door lichaams
gebrek in gedwongen werkloosheid, zaten
er daar een twintig bij elkaar. De oudste
en meest „rnarsclie" was 93, een vrijmoe
dige grappcumaakster nog, want toen wij
haar wat vroeger.'zei ze, hoewel zelf in
den ongt-huwden staat haar leven doorge
bracht hebbende: „Ik zie het wel. U is on
getrouwd. Hel is niet goed, dat de mensch
alleen zij", baar gulle lach was haast
een huwelijksaanzoek.
De Prins en de Prinses uitgereden.
Gistermiddag zijn H. K. H. Prinses Ju
liana en Z. K. H. de Prins, voor een
middagtoebt uitgereden in de richting Soest.
Hat Prinselijk Paar was vergezeld van
jkvr. S. 0. Feath, de nieuw benoemde
verpleegster van Prinses Beatrix.
Gift van Prinses Juliana en Prins Bernhard.
De afJeding 's-Gravenhage der S. A.
R ud-eJsh einis tichti ng voor het verzorgen,
opvoeden en onderwijzen van Joodsche
zwakzinnige kinderen, werd dezer dagen
verblijd door een gift van H. If. H. Prin
ses Juiiana en Z. K. H. Prins Bomhard',
als blijk van waaideering in het werk
dezer stichting.
Vijf gevluchte Spanjaarden in
Den Haag
Een gemoedelijk troepje.
De vijf uit ons land gevluchte Spanjaar
den, die Woensdag te Vlissingea zijn aan
gekomen, zijn gisteren naar Den Haag
deorgereisd, onder gelekte van drie mar
rechaussees in burger.
Precies cp tijd reed de D.trein uit Vlis-
singen, het station Hollandsche Spoor bin
nen. In den laatsten wagen zaten de Span.
jjaarden met hun bewakers. De vlnchteJin-
De tocht heeft ons opnieuw met beu on j maakten een opgeruimeten indruk. Bijna
dering en eerbied voor het Heilsleger ver j allen waren blootshoofds en droegen een
vuld. Het Leger staat voor niets, als een valies
burcht van mensehelijke ellende te verove
ren valt. Het verzamelen van menschen-
wrakken en menschenvodden is voor deze
armee het schoonste zegeteeken.
BINNENLAND
„Hebt u een goede reis gehad", vreeg
een verslaggever aan één hunner.
„Zeker, verleden week Donderdag zijn
wo un Yigo vertrokken".
Zag u er niet tegen op, naar Nederland
terug te gaau?
Lachend antwoordde de Spanjaard„Och,
het moesf wol
Een der bewakers reide nog, dat het
een gemoedelijk t reepje was, dat zich rustig
gedragen luid. Geen enkele poging tot ont
snapping was gedaan.
In drie taxi's reed het gezelschap van
het station naar het huis van bewaring,
Actie voor een verbod van de
lournee's.
Door de Xedeilandsche Artisten Organi
satie worden pogingen gedaan, een wette-j ^/Telpa^rd^n "voorte^ig" zijrT oa
lijk verbod te verkrijgen voor het organ -dergcbracht.
seeren van voorstellingen door omroep- j
vereenigingen buiten de studio.
Met net oog op ditzelfde doel is thans
ook door eenige werkgevers in het be-S
trokken bedrijf een voorloopige commissie
gevormd, bestaande uit de heeren Hen
ri ter Hall, oud-revue directeur, A. Wun-
nink, directeur van het theater Carré, A.
Kunst en Wetenschap
Twee brieven van Richard Wagner.
Do autogiainmen-verzanieling van de
„Rieliard-Wagrier-Gedenkstatte" te Bay-
reutli is twee interessante brieven, welke
Richard Waguer tijdens zijn verblijf ie Riga
Defresne, directeur van de Ainsterdaimch.© j ia 1839 schreef,rifeer geworden, fn dien
Tooneelvereeniging, Bob Peters, directeur ;,jd had Wagner mot ernstige materieel©
Nationale Revue, H. Bouber, directeur ge-1 .zorgen te kampen. Bovendien werd zijn
zeischap Bouber en C. Faveur, directeurkunst slechts zelden erkend. In een brief
van het variétégezelschap Faveur, teneinde aan August Lewald, uitgever van bet tijd
een bond van werkgevers in het knnst-schrift „Europa", een begunstiger van jonge
en amusementsbedrijf op te richten. j talenten, die ia,, zijn blad reeds de aan-
Het eenige doel dezer organisatie zal!dacht op den jongen componist had ge-
zijn het optreden van omrospvereenigingen vestigd, verzoekt deze hem in staat te stel
houten de studio en het maken van recla-len naar Darijs te trekken, daar hij in
me in den aether van hoogerhand te doem. j Duitschland klaarblijkelijk toch niets kan
verbieden. 1 bereiken.
De oprichtersvergadering wordt gehou-j In den tweeden brief, gericht aan Josef
den op Maandag 28 Maart in het theater Hoffmann, directeur van den schouwburg
Carré te Amsterdam, des voonniddags te verkla^rt faSnerj di* lT Z
„Rienzi componeerde, zich bereid ook
nog de functie van tweeden „Musikdirek-
tor" te aanvaarden, mits hij een voorschot
Beroepsvorming van jeugdige
onderwijzers
Wordt in de eerstvolgende
ren voortgezet.
In het vou'ge jaar heeft de minister van
onderwijs, kunsten en wetenschappen een
commissie ingesteld, ter bevordering van
de opleiding dor technische richting van
jonge werklooze bezitters van de akte van
bekwaamheid als onderwijzer.
Door bemiddeling van deze commissie
hebben met ingang van den cursus 1937
1938 een aantal van deze gegadigden, met
toekenning van een rijksstudiebeurs, een
nieuwe studie aangevangen aan middelbare
technische scholen (weg- en waterbouw
kunde, werktuigbouwkunde, electrolechniek
scheepsbouwkunde, chemische techniek) aan
zeevaart en machinistenscholen (opleiding
voor stuurman, scheepswerkluigkundige, ra
dio telegrafist) en aan textielscholen.
Het is de bedoeling, dat deze beioeps-
vorming ook in de eerstvolgende jaren be
vorderd wordt en daartoe rijksbourzen (als
renteloos voorschot) beschikbaar gesteld'
worden. I
Hiervoor komen in aanmerking bezitters
van bovengenoemde akte met technischen
aanleg, met behoorlijke cijfers voor reke
nen, wiskunde, kennis der natuur en tee.
kenen, en die op 1 Mei 1938 niet ouder
zijn dan 20 jaar.
Voor nadere inlichtingen kan man zich
na de commissie inmiddels ontbonden is;
wenden tot het departement van onderwijs,
kunsten en wetenschappen, afdeeling N. O.
Bloesem in d» O ver-Betuwe.
Naar nier ons meedeelt heeft het buiten
verwachting zeer mooie weer overal in de
Over-Betuwe de krozenbloesem al aan het
bloeien ge/el. Reeds nu viudt men in Eist,
Huis sen, Gendt en Bemmel vele boomgaar
den, waarin de krozenbloesem een won
deze pracht is. Het is een voorproefje van
den groeten bloesem, die in deze streken
een groot- attractievormt en ook een
der mooiste in den lande is. Eten jonge
vereeniging voor vreemdelingenverkeer wil
thans eens bizonder de aandacht op de
Over-Beiuwe vestigen, die door haar iso
lement langen tijd aan de aandacht ont-
trokk-n is geweest, doch thans door de
goede vertindingen bij Arnhem en Nijme
gen zeer gemakkelijk te bereiken is.
Heel de streek maakt zich momenteel op
om in den komenden bloesemtijd duizen
den vreemdelingen te kunnen ontvangen,
terwijl bovendien groote plannen zijn be
raamd voor het a.s. kersenseizoen.
Gemengd Nieuws
11 uur.
De drtigawle staking in het veenbedrijf.
krijgt. „Ik beu bereid, schrijft hij, elkeu
Omtrem de dreigend© staking in he arbeid te verrichten, behalve sch oen en -
veenbedrijf in Overijssel en Drente ver- poetsen en waterdragen, want voor dit
nemen wij, dat na de mislukking van de j^tste is mijn borst niet sterk genoeg".
poging om door vrijwillige arbitrage het
geschil te beslechten, thans van de zijde
der vakbonden zal geprobeerd worden, om
voor het onderdeel der productie van £a-
brieksturf verplichte arbitrage te verkrijgen.
Deze productie wordt namelijk gesteund
ingevolge de landbouw-crisiswet, die de
mogelijkheid' van verplichte bemiddeling
opent, waarvan dan ook voor den land
bouw reeds bij herhaling gebruik werd ge
maakt
Wanneer de regeering zich in deze rich
ting zal willen begeven, dan zou voor een
groot gedeelte van het bedrijf een sta
king kunnen worden voorkomen.
REINIGT ALLES
Oorspronkelijke detective
roman door John Simson
Al,
„Hebt u wel overal gekeken?" vroeg
Daddy in ademloozo spanning.
„Overal," knikte Max. Onder de tafel
en achter de gordijnen. Zelfs in de rid
derzaal hen ik nog geweest, maar nergens
was een levend wezen, dat op een spook
geleek, te bekennen
„En wat hebt u toen gedaan?"
Max kuchte eeng even, beet op zijn
lippen.
„Och," zei hg zacht „U zult het mis
schien erg kinderachtig vinden, maar toen
ik weer boven kwam, heb ik dadel jk
mijn koffertje gepakt en tegen moeder
gezegd, dat ik m een hotel ging slapen.
Dat vond ik toch maar veiliger."
De officier was sfcil geworden, de com
missaris ook. Daddy gif hen een wenk.
LAUe drie stonden op.
„Mijnheer Messing," zei de officier zacht,
„wj danken u zeer voor uw mededee-
ingen."
lnlusschen was Daddy al naar d© deur
gegaan- Hij had leven gehoord op de
gang. Eén hand legde hj op den deur
knop en kreeg toen het gevoel, dat aan
den anderen kant van die dteur óók iemand
stond. Veelzeggend legde hrj één vinger
teg-r, zjn mond.
„Sst," zoi hij legen de andere twee en
maakte voorzichtig de deur open...
XXIII.
Donderdagmiddag half zeven.
Op de gang schemerde het Daddy stond
even roerloos stil. In het trappenhuis, aan
de aehterzjde van het kasteel, hoorde hj
leven. Iemand' maakte zich haastig uit de
voeten. Daddy rende die richt'-ng uit en
da .andere twee achter hem aan...
Op de trap zag do detective een witte
schim voor zich uit zweven, eerst nog
betrekkeljk langzaam, maar zoodra die
schim bem bemerkt had', al harder en
barder, Met razende vaart volgde hj,
tolde als het ware de trap af, steeds
lager en lager. De witte schim rende
alle trappen af, tot in het onderhuis en
d'aar glipte ze de keuken in. Viel dan
op een stoel neer. Vlak daarop vertoonde
Daddy zich. Lena, bj de gootsteen, zag
hem met verschrikte oogen aan. Willem
en Mina keken ook ietwat vreemd op.
Dan keken ze eens naar de schim, die
haar hoofd verborgen had in haar schort
„Pietje, kind, wat heb je?" vroeg Lena
bezorgd.
„Die meneer daar heeft me nagezeten,"
hjgde het linnenmeisje en Daddy vond
die' opmerking niets prettig.
„Maar waarom luisterde je dan ook aan
de deur," zei hij kwaad.
„Och meneer," zei Lena opeens, „dal
moet u haar maar vergeven. Ze is zoo
verschrikkelijk nieuwsgierig, dat k.nd."
„Ja maar, dat komt toch niet te pas.'
Met groote bijkans smeekende oogen,
zag Pietje bem aan.
„Groote goedheid," zei ze, als was haar
plotseling een licht opgegaan, „meneer
dacht toch niet, dat ik het spook was?"
Daddy zweeg. Hj vond het van geen
belang, wat hj gedacht had. Dan voelde
bj een tikje op zjn schouders: de offi
cier en de commissaris hadden hem in-
geliaald. Eren hielden ze een korte ge
il ach ten w i ssel mg: het personeel in de keu
ken was voltallig aanwezig, met uitzon
dering van Jan, den huitenknecht, die da-
geljks om zes uur naar huis ging. Dus
grepen ze roeteen de gelegenheid aan,
om het een en ander te vragen.
„Wel Lena," begon Dfciddy, „wat zeg
jij wel van den aanval op mevrouw Mes
sing?"
„Nou meneer, als ik bet zoo zeggen
mag, dan geloof ik, dat mevrouw net
prectes den dans ontsprongen is."
„Heb je mevrouw al gezien?"
„En of. We moeten altijd allemaal ko
men kijken, als er zoo iets prettigs ge
beurd is. Ik schrik al, als ik geroepen
word."
„Maar ditmaal riep mevrouw Messing
jullie toch zeker niet."
„Om den duivel niet. Het mensch was
heëlemaal buiten westen. Ze kon geen
Tramtrein in botsing met
vrachtauto
Chauffeur ernstig gewond.
Gisteravond' omstreeks half zes heeft
zich in de Dorpsstraat te Oegstgeest, een
hevige botsing voorgedaan tussehen een
tramtrein van de Noord- Zuid-Hollandsche
Tramweg Maatschappj en een met klei
beladen vrachtauto, bestuurd door P. van
Kessel.
De auto reed; in d© richting Sassenheim
en kwam bj het passeeren van eea stil
staande personenauto in aanrijding met
een tramtrein.
De cabine van de vrachtauto werd ge
heel in elkaar gedrukt, zoodat de be
stuurder in een netelige positie kwam te
verkeeren, waaruil voorbjgangers hem
weldra konden verlossen. Met zeer ern
stige verwondingen is hij bj omwonenden
binnen gebracht.
Fan den tramtrein werd het voorste
gedeelte zwaar beschadigd. Enkele ruiten
braken, terwijl de bestuurder ©en verwon
ding aan de kme opliep, en voorts aan
de handen werd verwond'.
De klei lag na de botsing meters ver
over den weg verspreid. Later is de
vrachtauto met behulp van een kraan
wagen weggehaald'. Na een half uur ver
traging heeft de tramtrein de reis voort-
gezet.
mond meer open doen. Noen. Mijnheer
Trom riep ons."
„Hoe laat was het toen?"
„Even voor half zes, denk ik. Het be
gon al cionker te worden."
„Mijnbeer Trom was er «lus het eerste
bj?"
„Ja, meneer, die oer komt hem beslist
toe. En van ons vjven was ik er hot
eerst."
„Niettes," zei Mina opeens. „Ik was veel
eerder boven, dan jij."
„Meid, hoe kom je er bij. Ik zeg je:
ik was er het eerste. Maar wat geeft het
eigen] jk. Toen mijnheer Trom riep, waren
we allemaal om zoo te zeggen direct
boven."
„En wat deed je toen, Lena?"
„Nou, meneer, het was nogal donker
in de gang. Ik heb dadelijk een lich'ie
gemaakt."
„Niet waar," stoof Mina op. „Ik heb
'het licht aangedraaid."
„hou nog mooier. Meid', wat verbeeld
ij je wel? Ik durf er op wedden, dat ik
het licht aangedraaid heb."
„En ik zeg je, dat ik hot gedaan heb."
„Dat kan," zei Willem opeens. „De een
draaide het dan zeker voor op en de
andier achter. Beide lichten begonnen fen
minste ongeveer tegel jk te branden."
Stom verbaasd' keken de meisjes elkaar
aan.
„Gunst, gunst," zeiden ze knikkend,
^daa hebben we het samen gedaan en
dan hadden we allebei
Nederlander in Duitschland
gearresteerd
Verdacht van overtreding der
deviezen bepalingen.
In de Wesifaalsche hoofdstad Münster
is eenige dagen gel-eden een bekende in
gezetene van Enschede, de 64-jarige H.
H B, directeur van een bouwhanclel en
industrie, aangehouden. De heer B was
mede-vennoot van een steenfabriek in de
Duitsche grensplaats Alstatte, welke ven
nootschap ten deele in Nederlandsch, ten
deele Duitsch bezit was. Deze fabriek is
een drietal jaren geleden geliquideerd, maar
de zaken waren nog steeds niet afgewik
keld. Op verzoek van den liquïdateur was
de heer B, irx gezelschap van zijn boek
houder naar Münster gegaan, teneinde en
kele inlichtingen te geven. Daar is hij
aangehouden door ambtenaren van den
douane-opsporingsdienst. De boekhouder is
©nmiddeüjk naar Enschede teruggekeerd
en heel de familie van het gebeurde
in kennis gesteld. Deze heeft onmiddel
lijk de noodige stappen genomen en zich
in verbinding gesteld met een Duitsehen
en een Nederlandschen advocaat
Den heer B. wordt ten laste gelegd, dat
hij in verband met do zaken van de
steenfabriek de deviezenbepalingen zou
hebben overtreden. Doch dit wordt met
klem door hem ontkend.
De familie is van oordeel, dat alles
voortvloeit uit een fraude, welke drie
jaar geled'en in genoemde fabriek is ge
pleegd' -en waarvoor de leider van het
bedrijf is veroordeeld. De administratie
was geheel in de war, waarom een liquï
dateur werd benoemd, mede om voor de
DnitscLe autoriteiten de exportzaken af
te wikkelen. Deze liquidiateur heeft ech
ter reeds drie jaren de zaak sleepend©
gehouden en dere grove nalatigheid is
volgens het oordeel der familie de oor
zaak van het mi werstand'. De heer B.
heeft tegenover Duitsche autoriteiten
verklaard' dat tij onschuldig is eu dat
hij zich steeds bereid heeft verklaard
de hoekeu voor onderzoek ter beschikking
te stellen. Men heeft te Enschede thans
alle gegevens verzameld' en deze naar
Duitschland' gezonden.
De heer B. vertoefde geregeld in
Duitschland' en is er zich nimmer bewust
van geweest de deviezenbepalingen te heb
ben ov erlreden.
De sterkste snelteeia-Dïeecllocomoüef
ter wereld.
D? P.LM. is bezig door versterking der
rails het aantal langzaam te berjderi tra
jecten op de lijn ParijsMenton te ver
minderen en bovendien zooveel mogelijk
trajecten geschikt te maken om te wor
den bereden met een snelheid van 130
k.m. per uur. Een proef wordt genomen
met een nieuwe locomotief, welke zoo-
der tusschentijdsche bjvulling van brand
stof en waiter groote afstanden kan af
leggen. Deze locomotief is gebouwd! door
de Compagnie des Forges et Aciexes de
la Marine et d'Eomécourt Zij heeft een
eigen gewicht van 228 ton en een lengte
van 33 meter. De voortbeweging geschiedt
door twee Sulzer Diesel-motoren, Jk met
twaalf verticale cylinders. Met deze ma
chine moe! op het traject PairijsMenton,
dat 1111 k.n>. lang is, een gemiddelde
snelheid: van 100 k.m. per uur worden be
reikt. Het is de sterkste sneltrem-Deseï-
locomotïef ter werelds en ontwikkelt 4400
P-k-
Hoe staan de Hoembolleavelden?
De K.N.A.'O. meldt:
Na de crocusjes, die zooals ieder jaar
de voorboden zijn voor het komend bloe-
menfeest, staan thans vele narcissen velden
in vollen bloei. Do hyacinthen en vroege
tulpen zullen echter nog wel eenige koeste
rende zonnedagen noodig hebban alvorens
zj beginnen te kleuren, zoodat er a.s.
Zondag nog niet zoo heel voel op de
vélden te bespeuren zal zjn.
Voor de liefhebbers zal er evenwel bij
een verkenningstocht reeds veel te genie
ten vallen.
Wervelstorm eiseht zestig dooden.
Bij een wervelstorm die de drie dorpen
Jhautala, Kalamapoer en Kadamiciiar (Ben.
galen) geteisterd' heeft, zijn, naar gemeld
wordt, zestig personen om het leven ge
komen en honderden gewond, terwijl graate
materieele schade werd aangericht. Hon
derden stuks vee zijn omgekomen.
„En wat zagen jullie, toen het licht op
was?" vroeg Daddy verder.
„Wet, mevrouw Messing lag op den
grond' en mijnheer Trom stond naar haar
te kjken. Het arme mensch kon geen boe
noch ba meer zeggen. Wij stonden in een
kringetje om haar heen en toen zei mijn
heer Trom, dat ze naar boven gebracht
moest worden. Nou, dat ware® we alle
maal me hem eens; we konden haar
toch zoo niet laten liggen?'
„En hebben jullie dai toen gedaan T
„Dat wil zeggen,' 'zei Lena, „mijnheer
Trom heeft tiaar naar boven gedragen.
Hij kon haar alleen niet van don grond
krijgen: daarbj moesten wo hem even
helpen, maar verder wilde hj absoluut
geen hulp hebben. Toen hj haar een
maal m zijn armen had', sjouwde hij er
mee, alsof het een pas-geboren kindje
was."
„Dus mijnheer Trom droeg haar alléén
naar boven?"
„Heel alleen. En dat wil wat zeggen:
die korte dikkertjes zjn altjd verbazend
zwaar. Ik had' nooit gedacht, dat mijnheer
Trom zoo sterk was."
Daddy knipoogde eens tegen den offi
cier. Hj had al dadelijk gezien, dat bet
paard van Troje een paait stevige armen
aan zijn lijf had. De commissaris had dit
trouwens ook opgemerkt.
„En," vroeg de detective verder, „heb
ben jullie een van allen mevrouw Mes
sing ook hooren vallen, booren schreeu
wen, gillen of zoo?"
(Wordt vervolgd).
O
6ESChekken
bonsvoor
