De bomontploffing te Rotterdam ANWEZ1GEN TWEEDE BLAD SCHJEDAMSCHE COURANT De op het slachtoffer gevonden pas is waar schijnlijk valsch. Vervoer van explosieve stof ten behoeve van een internationale terroristen bende Van een aanslag is geen sprake. (Speciale berichtgeving.) Toen. gutermiddag om halt vier het eikeer op den RoUerdam.se hen boule vard, den Coolsuigel, werd vrijgegeven en het publiek m dichte drommen langs het theater Lumière schuifel de, zag men mets anders meer, dan een door vier lioulen hekken omgeven zwart geblakerd stukje trottoir, waar van een tegeltje los lag. Dat tegeltje was door do politie meegenomen, 0111 te onderzoeken welke geheimzinnige slof zulk een catastrofale uitwerking had gehad. Van zuIk een. geweldigen omvang als de ramp m de Valkensteeg was deze jong ste itotterdamsdie gebeurtenis niet. .Maar toen dc geweldige klap van de ontplof fing m de Maasstad werd gehoord, was de eerste gedachte weer: ValkensteegI Nu echter is alleen degene, die hel nauwst Ï4j deze mysteireuze geschiedenis betrok ken was, het slachtoffer geworden. Drie voorbijgangers weiden voorts gewond, één ernstig en twee anderen liepen slechts lichte kwetsuren op. Een stofwolk steeg huizenhoog op, een vlam sloeg meters ver het theater binnen en van de calé's en winkels in den om trek sloegen^ de ruiten aan diggels. De luchtdruk was zoo hevig, dat con ijzeren steunbalk boven den ingang van het theater ontzet werd en 's middags door de bouw'politie algekeiud werd. lot twin Dg meter afstand van de straal, op de tweede verdieping zelfs, hadden de los geslagen splinters en glasscherven nog zulk een kracht, dat lampen werden stuk geslagen en ruiten weiden vernield. Muren werden ontzet en houten schotten weg geslagen. Droeve kenteekeuen van het gebeurde waren gistermiddag nog te zien aan do jreclamehoiden boven den ingang van het theater; bloed spetters kleven op de fel gekleurde aankondigingen van do film „Ah bi". I Een alibi! Nee, in dit geval zal waar- schijnlijk niemand een alibi behoeven, aan te loonen. Maar verbergt deze ontploffing waarschijn lijk een der geheimzinnigste gevallen, welke den laatsten tijd zijn vooi ge komen. Allerlei veronderstellingen zijn natuur lijk ook thans uilgespioken. Meu dacht aan een aanslag, sommigen dachten op den directeur van een bankinstelling in de on middellijke omgeving van de plek, waar de ontploffing plaats had. Voorts werd melding gemaakt van den heer Tiben, den man, die oenigca Üjd doorgebracht heeft rn -oen Duitsehe ge vangenis, omdat hij1 verdacht werd van spionnage. Maar ook met hem heeft dit alles niets te maken. Ti bon is onmiddel lijk na de ontploffing naar de politie ge loop en, om daar te vertellen, dat de bom voor hem bestemd was gewoeist. Hij was tot deze conclusie gekomen, omdat hij na zijn terugkeer in Nederland verscheidene dreig brieven ontvangen had. Maar het is ge bleken, dat dit alles zonder eenige grond is. Wat is het dan wel? Wat kan de red-en zi/ii, dat iemand in een land als het onze over straat loopt met een zeer gevaarlijke en explosieve stof? Waar kwam de man vandaan, waar ging hij heen en wie was hij? Het onderzoek hoeft gistermiddag ONDER DE 37 Uit hel Engclsch van Arthur Somers Roche „Een ontkenning schijnt nu eenmaal geen vat op u te hebben," merkte ik op. „Je hebt nog geen démenti aangebo den." snauwde hij. «Ik denk niet, dat ik het me daarmee zal moeilijk maken," zei ik nonchalant. »m piaats daarvan zal ik de smaragden neuK-n, zei hij, *rï1'n Wï5 n gelooven, dat ik V«* «cveri Dreigementen misschien Hij schudde het hoofd. t i n,ooit- dood," zei hij. „Toch? Jachte ifc. „En ik zal liier blij ven staan en dit aanvaarden,.." r zou nog iemand! anders kimnen g«^CKK3," sprak hij. ik wilde wel, *'ci vriendelijk gif in zijn toon -j deze woorden kon vergeten, maar dit raij tot mijn dood toe in de ooren mijven, "Da:', ik eens," zei ik. „Pots er het eerst aan pan..." heidom6®1' T'0 !f/loe1'" ze' hij. „Dwaas den T 13 f- ^eTijPea voor to wen- den. Ik bedoel juffrouw Seeley." men tf i. j dat u °P lia»r z»u ko men, zei ik. „Vroeg of laat moeten rat- xeeds uitgewezen, dat het slachtoffer: een pas luj zich had ten name van Joseph Novack, geboren 18S2, wonen de te Beihjn, De foto op den pas klopt, maar de Vreemdelingendienst schijnt gegronde redenen te hebben aan de echtheid van den pas te twijfelen. Maar daarmede is nog niet het raadsel van zijn identiteit opgelost en zijn wij nog niets verder gekomen in het myste rie. Was de hom bestemd voor iemand in ons land? Of vervoerde Novack slechts een partijtje ontplofhngsmaiemal, dat be stemd was vooi een ander laud? Rotter dam moet overigens bitter weinig hebben van dergelijk tiansito, waaraan de bona fide handel geen cent verdient en dat zul ke gevaien met zich meebrengt, Novack zal er echter mets moer van kunnen vertellen. Op hetzellde oogenbhk, dat liet goed je ontplolte, werd lnj aan stukken ge reten en temidden van oen stofwolk werden zijn licbaamsdeeien o\ er de straat geslingerd. De operateurs van het theater Lumierc, die uit hun cabine holden, waar zij aan het werk waren en het eerst neerblikten op de leeggeveegde stoep, haalden van den luifel boven den ingang een aan flar den gescheurd vestf en lappen van een grijs colbertje. Zij zagen het publiek een oogenblik als verstijfd van schrik slaan en zijn verwón- dertien zich er toen over hoe kalm verder alles in zijn werk ging. Want binnen twee minuten had de politie don. Doolsingel honderden meters in den omtrek afgezet. Zij dachten er ook aan, welk oen geluk kige omstandigheid zich liier had voor gedaan, want in verband met oen nieuwe arbeidsregeling in het theater werkten zij en met hen de werksters eu het otcrigo personeel, oen uurtje langer. Anders hadden zij op hetzelfde tijdstip, dat de ontploffing geschiedde, hun werk onderbroken en hadden zij zich wellicht beneden in de hal of voor het gebouw' bevonden, gereed om naar huis te gaan. En dan waren er meer slachtoffers te betreuren geweest. Nader woidt nog gemeld: lOmtrem de ontploffing tast men mo menteel-nog geheal kkv feet duister. De verklaringen van de diverse gettugen, die begrijpelijkerwijs nog in de war waren, liebhen 'liet -onderzoek aanvankelijk zeer bemoeilijkt-, omdat de verklaringen op tal van punten niet overeen kwamen en dik wijls zelfs zeer belangrijke velschillen op leverden. Bovendien moest de politie de talrijke wild" geruchten, die opdoken, allen nagaan, om dat zij over weturg of geen gegevens beschikte. Het slachtoffer had geen koffertje bij zich. De gcHChi edenis van den koffer of acte- taseli, welke het slachtoffer bij zich zou hebben gehad', is het eerste geval, dat men heeft moeten nagaan. Nergens op dén Coolsingel heeft men een spoor hier van gevonden. Naarmate hot onderzoek vor derde, bleek, dat de getuigen, die van een koffertje hadden gesproken, zich moes ten vergissen en dat er van een acte- tasch, en wel een groote gele actetascb, sprake moest zijn. Deze tasch behoorde echter aan den bij de ontploffing zwaar gewonden lieer Westra. De tasch is naar het ziekenhuis gebracht, waar de lieer Westra zijn eigendom ook heeft herkend. Zij was geheel intact en bevatte a tl een reclamcteekcningen, Ge: uigen hebben deze tasch eveneens herkend. Toen kon men op het politiebureau al spoedig vaststellen, dlat het slachtoffer zelf niets in de han den gehad moet hebben. De plaats, waar gistermiddag op den Coolsinge! te Rotterdam een geheimzinnige explosie plaats had, waarbij een vreemdeling werd gedood en twee Rotterdammers werden gewond. Geheel links op de foto,"juist vóór den ingang van liet Theater Lumière, had dc ontploffing plaats. ten ïu de open lucht komen. Nou?" „Zij is hier naar toe gekomen, naar aanleiding van een boodschap, waarvan zij dacht, dat ze van j'ou kwam," zei hij. „CraridiaU, pis ik het collier vanavond twaalf uur niet heb, zal je volledig dos sier in lijnden vun de politie zijn cn zal zij... dood zijn." „Dat is wei een heel goedkoop dreige ment," gaf ik tot commentaar. „Juffrouw Seeley is tliuis, veilig en wel in bedt" „Zou je kaar soms even thuis willen opbellen, om te zien of het werkelijk zoo is?" „Zij zou ook ergens buitenshuis kunnen zijn," zei ik mat. „Zij zou ergens kunnen zijn, maar het zou je veel tijd' kosten... te veel, om adres te weten te komen," troefde hij af „Crand.ill, laten wij niet discussieereoi. Geef mil het collier en je hebt mijn woord! van eer, dat jij en juffrouw Seeley vrij uit zullen gaan." „Wiens woord' van eer?" vroeg ik, „Ik zou graag willen weten, met wien ik spreek." „Samuel Davis. De eene naam is hier net zoo goed) als de andero. Wel, wat is je antwoord?" „Ik wil juffrouw Seeley zien," zei ik. Ik wil haar zien, voordüt ik op eenige onderhandeling inga. Ik wen&ek er zeker van te zijn, d'at haai' geen leed is ge schied." „Dus hiermee geef je toe, dat je het collier hebt?" vroeg Iiij. „Als u dat genoegen doet,,," „Ik wil juffrouw Seeley zien," zei ik. Voorts vroeg men zich af, wie na het ongeluk beeft geroepen: „Mijn vriend is dood". Er werd algemeen verendcr-teld, dat deze woorden op hel slachtoffer had den ge-laren, maar in het ziekenhuis bleek, dat do lipei Pats, die daai ook gewond is opgenomen, deze woorden beeft geioe- pen, maar met betrekking tot den lieer We--tra. De heer Westra was nJ, bij den lieer Pais in de Van Oldonbarnc, cltstrnat op kantoor geneest, om overreclameleekenin- gen, die in de actetascb zaten, te spre ken, Na afloop van de besprekingen zou- den zij op oen Coolsingel een kopje koffie gaan drinken. Hun aandacht werd evenwel getrokken door de reclamebiljetten van het theater Lumière. Zij zijn deze gaan bekijken en toen is de ontploffing achter hen gebeurd. Dal een onbekende in gezel schap van het slachtoffer is geweest, is dus niet juist Geen „aanslag". HcL staat vast, dat niemand liet slachtoffer heeft zien gooien De ver onderstelling van den bonirausl ig komt d.us le vervallen en meer en meer helt men over naar de \crender-tel- lïng, dat men hier heeft te doen met een ongeluk met ongeoorloofd ver voerde explosieve stoften. In het bizonder denkt men daarbij aan eert flesclije met zeer iiclil out- vla in bare vloeistof of iets dergelijks. Deze explosieve stof zou dan bij on geluk toi ontploffing zijn gekomen, hetgeen den vervoerder het leven heefi gekost. Een terrorist? 'Op liet slachtoffer zijn verschillende papieren gevonden, meest afrekeningen „van, hotels,, gelegen in pLuUscn iu Grie- '""këhlahd. Oostenrijk, Frankrijk, Ditii-ch- liUld en tjulio. Men veronderstelt ill veibanu hiermedo, met een internatio nalen terrorist te maken te hebben. Wanrsehï,nkjk zou lifj Tsjech van ge- boortc zijn Er zijn nog eenige getuigen gekomen, die hebben medegedeeld, dat zij op de Kmiskaae een man hebben gezien, wiens signalement overeenkomt met dat van het slachtoffer. Hij was toen in gezelschap van een 1 weeden man, zij zijn den Cool singel opgegaan, maar daar hebben zij at scheid' van elkaar genomen. In verbad hiermede acht men liet nog waarschijnlijk, dat de man voor dezen twee don vreemdeling liet pakje heeft moeten vervoeren en Novack aldus een schakel is geweerd in een wijd vertakten smokkel handel. t oor zoover thans is na te gaan, is hij pas Zondag of zelfs pas gister morgen in ons land1 gekomen. Om de identiteit van het slachtoffer als nog vast te stellen, zijn naar alle mogelijke plaatsen telegrammen en foto's van vin- 10e eerste Iwuderd kantje; „HollaiuLsrhc nieuwe" zijn gisteren per auto van IJntiiï- den te Ylaardingen aangevoerd en opgeslagen. Belangstelling voor het „zeebanket". unit DINSDAG, 24 MEI 1938. No. 21871. I«j staarde mij aan. Achter deze on-! door-chijnende oogen, kon ik haast zijn hersens zien werken. Inderdaad, prac- tisch vertaalde hij zijn gedachten in woor den. „Jij hebt het naar bet notel meege nomen. Jo moet het hebben, liet is in je kamer... of in de kluis van Iiel hotel. Als liet in de Id aid is, moet je er een re^u voor hebben; dat ïeju moet in je kamer zijn, of jo moet het bij je heb ben." Bij de nauwkeurigheid van zijn bere kening moet ik wel oen spier hebben vertrokken, want in zijn oogen scheen triumph. „Andy, Jimmy, Pots," schreeuwde Irij. Staccato kwamen de namen eruit, maar nog in hoogere mate siaccafo klonk do stem, die door de deur kwam: „Davis, hè? De groote clief, hè? Wel jongelui, handen omhoog, en wel liooger, d'an jullie ze in je schurkoiüevens -ooit hebt gehouden." Schouder aan. schouder stond ik naast Kern Peters. Ik heb, geloof ik, al gezegd, dat Peters lot hot type behoorde, dat wouwen zou hebben kunnen aantrekken een be paald soort vrouwen dan Lang, lenig en sterk als hij was, zo aden sommige vrou v-eri zijn small en, hoozen mond' en zjjn harde, als door een waas bedekte oogen wel hebben mogen lijden. En vanavond toen hij zich aan. mijn zijde schaarde, was ik geheel aan dien kant van die broozo vrouwen van mijn verbeelding. gerafdrukken van het slachtoffer afgezon den. Naar den tweeden vreemdeling wordt eveneens een onderzoek ingesteld. In de buurt van de plaats, waar de explosie zich lieeft voorgedaan, zijn een Mexicaan sch en een Duitech geldstuk gevonden. Het theater Luinière heeft gïsleiavond nog geen voorstelling mogen geven in ver band met emi aan te brengen hulppla fond en andere noodzakelijke reparaties. Vanmiddag is echter het theater weer voor het publiek opengesteld. Een Tsjech gearresteerd. Naar we vernomen, heeft de politie in een hotel in de binnenstad te Rot- Want de baibaarsche slechtheid van den man was ik vergeten; ik hield alleen rekening met hot feit, dat bij op bet uiter ste nippertje was gekomen, en mij, met do revolvers van Jimmy Greco Andy Hom en Sam Davis op mij gericht, kwam hij even luisterrijk voor als een ridder in wapeniuslïng. Slavini was de eenige, wiens hand geen napen omklemd hield. Hij had het, trots het bevel van zijn chef, om naar de wa penen to grijpen, niet gewaagd een bewe ging te maken. Mijn revolver was te stevig tegen rijn lichaam geperst, don dat hij een beweging dorst te maken. Ik zou hem hebben, en dat wist hij teidege. En dubbel en dwars wist ik, dal, als Kern Peters niet was gekomen, Jimmy of Andy of Davis zelf mij naar de andere wereld zou hebben geholpen. En toen besefte ik opeens, waarom deze Davis bij machte was de gehoorzaamheid van Andy, Pols en Jimmy af te dwingen; waarom hij hen zoo volledig had over- lieerseht, dat Pots Slavini al had gebeefd hij de gedachte alleen, een uitdagend ant woord van mij te moeten overbrengen. Want hij kende de onderwereld, dezo Davis, andere kon hij zijn in het oog loopend'o positie in die wereld niet heb ben kimnen bereikt. Hij moest een moor denaar herkennen, wanneer hij er eoi ont moette, en Kern Peters was dat duidelijk. Joch waren liet eenige paar handen, ferdam een Tsjech gearresteerd, van wien vermoed' wordt, de vreemdeling te zijn, in wiens gezelschap J. Novack, de man, die bij de explosie om het leven is gekomen, gistermiddag om streeks 12 uur op de Kruiskade is gezien. Gebleken is nog, dat de gearresteerde gistermiddag om 4 uur een koffer in zijn hotel heeft afgegeven. Deze kof fer is door de politie in beslag geno men. Er is een kans, dat deze arrestatie eenig licht m deze duistere zaak zal kreunen. dat niet omhoog ging, de zijne. De tromp van zijn revolver week even uit dun koers, zoodal die zich op Pc Iers' lichaam richtte. „Vier tegen twee zijn taai, Peters", spiak hij zacht. j Hard als hij mocht zijn, begreep Poters, dat hij hier zijn evenknie had. Anders zou hij, tenzij ik in den man volkomen veikecrd zou hebben gelezen, Davis' be nei ing met een kogel hebben beantwoord. Want Peleis was hier niet komen binnen barsten om een demonstratie te geven, die met een debat zou eindigen. Hij was go- komen met bet doel te spa'ten en te drei gen, om zoodoende overwicht over deze bandieten fe veil.tijgen, zoodat hij als hun lieer en meester de kamer zou uit wandelen. Zoo ongeveer veiklnarde ik mij zijn binnenkomen. Hij was er de man niet naar letsel te beloven. Hij was er de man naar het zonder waarschuwen toe te brengen. Tccli had hij hen allen over rompeld. Ongelv ijfeld had hij buiten slaan luisteren, hoe kon zijn binnenko men andere zoo vdhnaakt op tij 1 geweest zijn? Toch had hij, hoe wol hij wist, in welk een hachclïjkcin toesland ik mij be vond en besefte, dat ook zijn binnenko men voor hem gevaren zou gaan opleve ren, wanneer hij niet terstond tol de daad overging, niet geschoten. (Wordt vervolgd).

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1938 | | pagina 5