De aanslag
KATTE NO G F I
J
1
Een aardige vouwprent
Èk
h
wetenswaardigheden.
i
door Iet Hoogers.
De deur sloeg dicht achter de rug van
mijnheer Merkman, den. onderwijzer van
de zevende klas. De jongens begonnen di
rect met elkaar te fluisteren en praatten
door elkaar heen. Er hing iets bijzonders
in de lucht, dat kon je direct merken.
Frits, de grootste jongen van de klas.
ging op het podium staan en zei: „Jongens,
hst doet er niets toe, of we zo geheimzin-
■jiiig doen, daar komen we niet verder mee,
We moeten wraak nemen, want het is reu-
se onrechtvaardig, dat Henk zon bende
strafwerk heeft gekregen. Dat is gemeen
van mijnheer Merkman."
Juist, we moeten wraak nemen", riepen
de jongens.
„Ja maar, Henk had toch ook zijn boek
vergeten, dat is toch waar...." probeerde
Hans, "het zoete jongetje nog even. „Dat
doet er niets toe", zei Frits. „Zo'n bende
strafwerk alleen omdat je je boek hebt
vergeten? Dat zou nog mooier zijn!"
„Bravo!" brulde het koor.
Op dit ogenblik kwam juist mijnheer
Jansen de klas bmnen. Iedereen rende
naar zijn plaats, alleen Frits bleef staan en
vergat zelfs van het podium af te gaan,
„De zevende klas is de rumoerigste klas
van de hele school", zei mijnheer Jansen
„Dat gaat zo niet langer. Ik zal het aan
mijnheer Merkman zeggen en dan nog
eens apart praten over Frits Hengelveld.
Ga zitten!"
„Alle mensen wat was hij boos", zei
Henk verschrikt, toen mynheer alweer uit
de klas was weggegaan. „Ik ben al bang
voor het volgende uur. Wat zal hü woe
dend zyn!"
„Doe toch niet zo kinderachtig", zei
Frits. „Als iemand straf krijgt, ben ik het
Maar we moeten onze wraak nemen. Weet
je wat we zullen doen? Ik neem die spring
veer uit de kast en leg dsare en krijtje op.
Dan maak ik hem zo achter de tafel vast,
dat als mijnheer met zijn vuist op de tafel
slaat, het krijtje in zijn gezicht springt,"
„Prachtig! Wat een goed idee!" riepen ze
allemaal. Frits haalde de springveer en
maakte hem heel handig, vlak onder de
rand van de tafel vast. Frits was erg knap
in dergelijke dingen. Daarna ging de deur
weer open en kwam mijnheer Merkman
binnen Hij ging voor het podium staan.
De jongens konden al aan zijn gezicht zien,
dat mijnheer Jansen het hem al verteld
had. Daar had je het al'
„Mooi is dat! Alweer een klacht over-jul-
lie! De zevende klas maakt deze hele school
te schande. Als ik nog één klacht over jul
lie hoor, blij"ven jullie allemaal om vier
uur na."
De klas was doodstil. Ze keken allemaal
naar de veer. Als hij nu.,.. Nee, dat zou
toch heus te erg zijn. Als hij in zó'n stem
ming was!
Rekenles kregen ze nu Het was het laat
ste uur van de dag en daarna konden ze
naar huis gaan.
„Jan, kom voor het bord!" zei mijnheer.
Zuchtend stond Jan op. Hij moest een heel
moeilijke breuk oplossen Hij deed erg zijn
best, want hij wilde proberen om mijnheer
weer in een goede stemming te brengen.
Maar hij vergiste zich toch nog en maakte
een fout.
„Fnts Molenaar, hoeveel heeft Jan teveel
opgeschreven?" vroeg mynheer Merkman
opeens. Frits schrok op, hy had zo aan de
veer zitten denken, dat hy helemaal niet
lette op wat Jan had opgeschreven.
„Welke fout heeft Jan gemaakt?" vroeg
mynheer nog eens.
En toen hoorden de jongens plotseling
een klein krakend geluid en direct daarna
suisde het krijtje rakelings langs het hoofd
van mijnheer en kwam op het bord te
recht, precies onder het cijfer, dat Jan ver
keerd geschreven had. Daarna viel het op
de grond en brak in stukken.
Het was plotseling doodstil in de klas.
Niemand durfde zich te bewegen. Frits
staarde naar de punt op het bord. Ineens
begreep hij het en riep: „Er moet 143 staan,
mijnheer. Jan heeft 4 teveel geteld!" Weer
werd hel stil.
Zou er nu iets vreselijks gebeuren? Nee,
er gebeurde helemaal niets. Mynheer
Merkman zei alleen: „Dat is goed, Frits.
Voortaan niet meer zo dromen."
Het verdere gedeelte van het uur ver
liep rustig en de jongens slaakten een zucht
van verlichting toen de bel ging Nu kon
den ze weer naar huis gaan voor vandaag.
Zodra mijnheer de klas uit was gegaan,
liepen de jongens naar de plaats van Frits.
„Geweldig aardig van Merkman", zei
Henk, „om niets van dat stuk krijt te zeg
gen. Dat hadden we niet moeten doen!"
Daar waren ze het allemaal over eens. Het
was toch eigenlijk wel flauw geweest, om
dat met die veer te doen, „Daar had wel
een ongeluk van kunnen komen", zei -Tan,
Plotseling kwam mynheer Merkman weer
in de klas. Hy had een uitdrukking op zijn
gezicht, die de jongens nog nooit eerder
gezien hadden. Hij ging voor de klas staan
en zei:
„Ik scheld Henk zijn straf kwijt",
Hü sloeg het klassenboek open en streep
te iets door. Daarna ging hij weer weg.
De jongens waren stomverbaasd. 2ó ver
baasd, dat ze niet eens op hun plaatsen wa
ren gaan zitten, toen mijnheer Merkman
binnen kwam.
„Begrijpen jullie er iets van?" vroeg
Henk. „Het is gewoon een raadseL ïnplaats
dat hij ons nog eens dubbel straf geeft,
scheld hy mij mijn straf kwijt."
De jongens wisten niet, dat mijnheer
Merkman nu glimlachend in de gang liep
Want hy had de .aanslag" wel begrepen en
ook waarom de jongens dat bedacht hadden.
En toen had hy weer eens aan zijn eïgei
schooltijd terug gedacht.
EEN PAAR AARDIGE KUNSTJES
GETALLEN.
MET
Hier Is een aardig getallenkunstje. Je
mag er elk willekeurig getal voor nemen,
van drie cijfers, als je er maar aan denkt,
dat het laatste cijfer kleiner Is dan het
eerste. We zullen er nu een paar bereke
ningen mee doen en dan zal je zien, dat,
welk getal je ook neemt, de einduitkomst
altijd 363 zal zyn.
Als voorbeeld nemen we het getal 856:
856 we keren dit getal om, dan ontstaat
658 en trekken dit van het eerste getal af,
dan blijf over
Dit getal draaien we weer om, dan
krijgen we
193
891 en dit tellen we bij het vorige getal
op, dan ontstaat
1089 Dit getal delen we nu door 3 en dan
is de einduitkomst 363.
Probeer het maar met elk ander getal
van drie cijfers en je zult zien, dat het al
tijd litkomt, als het laatste cijfer tenmin
ste kleiner was dan het eerste.
moet jullie eens laten zien hoe vlug
je kan rekenen. Je schrijft op een stukje
papier achter elkaar de getallen: 1, 2 3
18, 32, 64, 128, 256, 512, 1024. Nu kan jé
deze getallen heel vlug by elkaar optellen,
zonder dat je daarvoor de getallen onder
elkaar schrijft. Je hoeft ze helemaal niet
op te schrijven, maar kunt het makkelijk
uit je hoofd berekenen. Dat komt, omdat
elk getal, dat je opgeschreven hebt twee
maal zo groot is als het vorige. Als je dan
ook de einduitkomst wilt berekenen hoef
je alleen het laatste getal, dus 1024 te ver
dubbelen en er dan het getal 1 af trekken.
Dus: 2 x 1024 is 2048—1 is 2047.
Op een bloemententoonstelling in Chel
sea kon men een rhodondendron bewonde
ren, die 2.70 meter hoog was en 1500 bloe
men had.
In het jaar 1924 waren nog 104.000 In
dianen in Canada en nu zijn er weec
114.000, Dus men hoeft niet bang te zijn,
dat de roodhuiden zullen uitsterven.
ut
Trekvogels vliegen op hun trek meestal
200 tot 400 meter hoog. Maar het schijnt,
dat er ook al vogels waargenomen zijn, dia
1000 meter hoog vliegen.
Jullie hebben allemaal wel
eens gezien, dat de ogen van
een poes licht geven in het
donker! Hoe kan het nu, dat
kattenogen dat wel doen en
onze ogen niet? Want ze
zeggen wel eens van iemand,
die groene ogen heeft: „Je
hebt kattenogen", maar 1 is
toch nooit gebeurd, dat
iemand met kattenogen ook
licht gaf in het donker!
Als bij ons, de lichtstra
len door de pupil (dat is het
ronde gat in het zg. regen
boogvlies) dringen, vormen
ze op de achtergrond van de
oogappel een klein beeldje,
net als bij een fototoestel. De
ze achtergrond van de oog
appel bestaat uit een laagje
met kleine cellen, die het
beeld opnemen en verder
naar onze hersenen voeren.
By een kat gaat het licht door die iaag
met cellen heen en valt dan op een twe-
de laag, die helemaal glad is Hierop wor
den de lichtstralen nu weer terug gekaatst.
Elke kat heeft dus twee spiegels in zijn
kop en kan daarmee het weinige licht van
de schemering extra goed opvangen.
Nu zou je misschien denken, dat een kat
overdag dan toch wel erge last van het
schelle licht zou mceten hebben, maar dat
is helemaal niet waar. Een kat kan zelfs
in de zon kijken, zonder erdoor verblind te
worden. Onze ronde pupillen blijven altijd
een beetje open, maar de spleetvormige
kattenpupil kan helemaal dicht gaan. Daar
om is het kattenoog van binnen gesloten,
terwyl hij toch zijn oogleden open houdt.
De spleetvormige kattenpupil dient om
een klein stukje van de omgeving heel
scherp van boven naar beneden te kunnen
overzien. Zo 2ijn de ogen van een paard en
ten koe bijvoorbeeld juist erop ingericht,
dat ze een wijde kring, dus horizontaal, te
gelijk kunnen overzien.
Het regenboogvlies van een kattenoog is
geelachtig. De geelbruine kleurstofkorrel-
ijes houden het Uciit, a at naast de pupil
door wilde dringen, heel goed tegen.
Jonge katten hebben zuiver blauwe ogen
en dat komt, omdat ze meestal In de mand
of dicht by de moederkat zyn, zodat ze het
licht niet zo schel opvangen, maar meer
verstrooid. Daarom hoeft hun regenboog
vlies ook niet 20 tegen het licht bestand
te zijn. Want weten jullie hoe die blauwe
kleur ontstaat? Wanneer licht door een
half doorzichtig voorwerp op een donder-
der achtergrond valt, schijnt ons dat blauw
toe. Daarom schijnt sigarettenrook, die wij
in de kamer zien, terwijl we zelf buiten
staan, ook blauw. Dezelfde rook is geel, als
we in de kamer staan en naar het raam
kijken. De blauwe kleur van de hemel,
komt ook doordat we door de doorzichtige
luchtlaag van de aarde in de donkere ruim
te van de wereld kyken.
Mensen en dieren, die in het Noorden
wonen, waar het licht niet zo schel en
meer verspreid is, hebben dan ook meestal
blauwe ogen en de mensen uit het zonni
ge Zuiden lichtbruine of donkere ogen.
Hier zien jullie Flip, Katrientje en oom
Toon. Zie je wel hoe vrolijk ze kijken? Al
leen oom Toon kykt een beetje verbaasd,
want hy begrijpt nog niet precies, wat er
gebeurt.
We zullen eens een grapje met hen uit
halen. We zullen het hoofd van oom Toon
op de benen van Flip en op het lichaam
van Katrientje zettenl Of het hoofd van
Katrientje op het lichaam van Flip en op
de benen van oom Toon, of het hoofd van
Flip op de benen van Katrientje en het
lichaam van oom Toon. We kunnen nog
veel meer doen: het hoofd van Flip op de
benen van oom Toon en het lichaam van
Katrientje of wat je maar wilt.
We hebben daarvoor alleen maar een
m
hd&Éï
schaar nodig Eerst knippen we de hele
plaat uit. Vooral niet langs de lynen, die
over Katrientje en Flip lopen en ook niet
over de stippellijnen.
Nu keren we de plaat om, zodat de ach
terkant boven Jicht en oom Toon, Katriea
en Flip met hun gezicht naar de tafel kij
ken. We vouwen oom Toon naar binnen
(kyk maar op de tekening in het grote
middenveld, daar kan je op zien, hoe je
het moet doen). Daarna vouwen we Ka
trientje of Flip daar overheen en tenslotte
degene die nog overgebleven is. Dan ligt
dus Kntrien of Flip boven. Nu knippen we
haar (of hem) door langs de dikke lijnen,
maar denk eraan, dat we niet helemaal tot
aan het einde toe doorknippen, want dan
valt de hele plaat uit elkaar.
Jullie zien dan zelf wel wat er gebeurd
is'
