IOELOE MET DE BEL Om zelf te maken - DE DRAAK DE GEHALVEERDE PALMBLADEREN EN PEER PAPYRUS Veel gegevens hebben we hierover niet. Ook weten we niet wanneer de Egyptische papierindustrie precies begonnen is. Wel weten we dat ze in Egypte al onge veer 4000 jaar voor Christus papier maak ten uit een waterplant. Later werden deze waterplanten op varschillende plaatsen aan de Nijl geplant. Beschreven bladeren van de Taliputpalm. Het was helemaal niet moeilijk om uit deze plant papier te maken. We mogen aannemen dat ze in Egypte ook op linnen en zijde geschreven hebben. Je begrijpt dat het schrijven in vroegere lijden heel wat meer tijd in beslag nam, dan nu. We zijn ook maar wat blij dat we onze gewone velletjes papier hebben. „Eén meisje en vier jongens", antwoord de meneer Pietersen trots. „En hoe oud zijn ze?" wilde meneer Jansen weten. „Het meisje is 10 jaar, Henk is_ twaalf, Lou dertien, Jan vijftien en Adriaan ze ventien", was het antwoord. „Aha", zei meneer Jansen. „Hoezo: aha?" „Zouden Uw kinderen niet in mijn tuin. „Best, mogelijk", zei meneer Pietersen. „We hebben vroeger toch ook niet anders gedaan." „Ik niet!" ontkende meneer Jansen. Me neer Pietersen moest lachen om de beken tenis van zijn buurman. „Maar ik zal mijn kinderen in Uw bijzijn vragen, of ze Uw boom geplunderd hebben", stelde meneer Pietersen voor. ,Daar sta ik zelfs op", me neer Jansen was ervan overtuigd dat de zonen van zijn buurman de schuldigen wa ren. - „Meneer Pietersen riep zijn kinderen en vroeg hen of ze de kersen van meneer Jansen gestolen hadden. „Nee", zeiden ze allemaal, „Zo, gaan jullie dan maar weer weg", zei meneer Pietersen. ,Ziet U", wend de hij zich tot meneer Jansen, ,mijn kin deren hebben het niet gedaan!" Mieneer Pietersen groette kortaf en ging naar binnen. Meneer Jansen bleef mistroostig naar zijn kale bomen kijken. De volgende Zondag zou hij 1 op de loer gaan liggen. En zo ging het elke dag. Waar hij zich liet zien, vlogen de dieren voor hem weg. Op zekere avond lag Joeloe treurig en moedeloos in de wei, toen er plotseling een rank reetje op hem toe kwam. Joeloe riep het zachtjes toe en het reetje antwoordde nog zachter. Dolblij sprong Joeloe op en holde naar hem toe. Maar wat was dat? Met grote sprongen rende het reetje van hem- weg en Joeloe bleef ontzet stil staan. Toen gooide hij zich helemaal ontmoedigd op de grond. Op feestjes en verjaardagen is het altijd leuk een of ander grapje uit te halen. Iets heel bijzonders is de draak. Een van jullie komt naar voren en ver kondigt op gewichtige toon: „Geacht publiek! Het is ons gelukt, de draak die de omgeving onveilig maakte, levend te vangen! We zijn er zelfs in ge slaagd het monster te., temmen. We heb ben er heel wat moeite mee gehad, maar tenslotte is het ons toch gelukt!" Zo ga je nog een tijdje verder en dan eindig je met de woorden: „Nog een paar seconden alstublieft, dan zal het verschrik kelijke ondier, voor uw verbaasde, ogen verschijnen en U zijn kunststukken laten zien." En dan, dan komt het monster, het kruipt en. sluipt, het buigt en springt.ja, je staat er zelf verstomd van wat het beest alle maal doet. Nu. wil je natuurlijk weten hoe ons mon ster in elkaar zit. Nu, In. het lichaam van het ondier zitten twee jongens, die al die bokkesprongen maken. De ene zit in de kop en het boven- DE ZON NEEMT AFSCHEID

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1940 | | pagina 6