De schrik
van de buurt als kindermeisje
TWEEDE BLAD
SCHIEOAMSCHE COURANT
Mysteries der natuur, welke de mensch niet
vermag op te lossen.
ra*);
De mensch en zijn hond
BINNENLAND
Federatie van werkgevers in het
bouwbedrijf
Uitbreiding van de gemeente
Amersfoort
Gezicht «1» Italiaanschc watcrvliegluigbasis.
DONDERAG 8 Augustus 1940 No. 22547.
Onwillekeurig, nou ik eenmaal over de Bui' ben gaan' praten, moet ik
toch weer denken aan alle vreugden die hij, ondanks alles, in ons huis!
heelt gebracht. Natuurlijk, de omstandigheden brachten het mee, dat er
veel om hem werd gekankerd, dat hij wel eens, meer dan mijzelf wel
lief was, een pak slaag kreeg als hij weer eens aan het vechten was ge
weest, maar hij nam dat alles, omdat het er au eenmaal bij hoorde en
omdat hij de heilige overtuiging in zich om droeg, dat de straf onmiddel
lijk op de misdaad! volgt; hij was wat dat betreft een fatalist, zelfs zoo,
d'at hij uit eigen beweging zijn straf kwant halen.
't Is nre herhaaldelijk overkomen, dat hij met een schuldbewust gezicht bij
me kwam, zonder dat ik zelf iets had gemerkt. „O, de Bul heeft weer wat
uitgehaald", werd er dan geconstateerd! en ja wel, in de verte zag ik dan den
een of anderen hond weghinken, omdat een van zjjn pooten tusschen de
Bullekaken liad! gezeten. Hij bleef dian geduldig wachten, tot ik de zweep;
had gehaald en hij incasseerde de straf, wijl die nu eenmaal onverbreke-
lijk bij de misdaad hoorde in zijn philosopkie. Wat je noemt een harde liondt
Maar als er ook eens een hond' langs het bek liep en hij had dien met rust
gelaten, dan moest er ook - eerlijk is eerlijk uitbundig geprezen en
beloond worden. Zooveel inzicht in *s menschen logica had hij toch ook wel.
Het meest heb ik den Bul altijd bewon
derd1 behalve om zijn ongebreidelde
natuurkracht om zijn omgang met jeug
dige pups die, of van Mama of van an
dere teven afkomstig, menigmaal ónzen
kennel bevolkten. Toen Mama voor liet
eerst weer jong leven verwachtte, nadat
„ze een jaar daarvoor _oms_dpn:„Bnl.;had
geschonken, vTareh we'allemaal "zeer be
nieuwd, hoe dat af zou lóopeii, namelijk
of Ma zoonlief, tot die kleintjes toe zou
laten en hoe de houding van ~zooiii„lief"
zijn zou. De. eerste dagen lieten we hem
natuurlijk niet tot het hok toe. De moe
der is nu eenmaal graag met haar kroost
alleen in het warme stroo van het werp-
liok; daar hooren geen anderen bij, be
halve de baas en de vrouw af en toe,
Om te zien of alles goed' gaat.
Maar de Bul brandde van nieuwsgie
righeid. Hij hoorde allerlei vreemde ge
luidjes komen uit het hok waarin hi)
Mama wist, kou er blijkbaar met zijn
höndenhersens geen touw aan vast knoo-
pen en als- hij de kans schoon zag, wou
hij er heen. Na een goeie week hem van
alles verre gehouden te hebben, lieten we
hem eindelijk eens bij liet hok komen. Hij
snuffelen, onder do- deur door, maar een
toornig blaffen on grommen van Mama
deed! hem «ogenblikkelijk terug deinzen,
gehoorzame zoon als hij was.
Den volgenden dag nog nog eens probee-
ren. Weer,-snuffelen onder'de deur, dit
maal gepaard gaande met een Jicht janken.
Er kwam geen reactie van binnen. Toen
heb ik hel cr maar eens op gewaagd): ik
deed het hok open en do Bul. stapte naar
binnen, héél voorzichtig, voetje voor vöetjjo
als 't ware. Hij, begroette Ma met het go
bruikelijke likje en boog zich toen over
het kroost, dat net door den bak begon
te kruipen. -
Waarachtig, hij stond te trillen op zijn
poolen, deze bullebak, deze schrik van do
buurt. Er kwam een diepe grom uit zijn
keel, zooals ik nog nooit van hem ge
hoord had en ik stond' al klaar om liem
in zijn nekvel te pakken en weg te sleu
ren, tc-cn al het kleine grut eensklaps op
aiju grooten, massalen' kop afbeende, zoo
goed! en zoo kwaad' dat ging d'oor het
stroo en met de kleine voorpootjes tastend'
tegen zijn neus en zijn voorhoofd op ging
slaan, drie, vier, vijf tegelijk. Ma be-
heerschle de situatie volkomen met haar
alziend oog, doch ze liet het begaan, zag
er dus geen kwaad in.
Bul en de babyverzorging.
Toen ging or een bullepoot over den
rand1, toen nog een, uiterst voorzichtig om
toch vooral niets te raken, de heide acli-
terpootenvolgden, en geen tien minuten
later zocht het heele nest aan de manne
lijke bullobcrst vergeefs naar 'voedsel..;
En met een tevreden grom heel diep in
den gorgel likte de Bul even ijverig als
Ma d'e klemtjes schoen ais "ze vies waren
geweest.
Wederom stond ik voor een mysterie,
dat ik nooit, heb kunnen doorgronden.
Heeft een reu werkelijk vaderlijke gevoe
lens, al was deze reu in de versie verte'
„ni-' de vader van het nest? En was dózó
zorgzame pleegvader-stiefbroer dezelfde
hond voor wien alles u-at vier pooten
had, ijlings op den Joop ging zoo gauw
hij maar in zijn voile gewichtigheid ia de
laan verscheen? Was deze och, we
weten het niet Laten we eerlijk zijn. Zul
ke naluurmysteries zullen' wé nóóit ''-yer-:
moge'n.lop^te.loss.en,..gelQ:af„;ik,.aj,.komen
we nog zooveel te weten van vitaminen,
van dó eleclranentheorie, van de eloctrici-
teit en van wat al niet meer. Het mysta
rie van het leven blijft mysterie. En. liet
is goed- zoo.
Maar wel wil ik bekennen, dat ik er
vol ontroering bij héb, gestaan en toen
heel zacht mijn vrouw ben gaan roe
pen, óin mee te genieten van dit fa
milietafereeltje zondervoorbeeldMa
en die Bul bezig met de verzorging
van het kroost, dat al spoedig "even
blij hein verwelkomde als Mama. En
meer dan eens, als Mama eens even
een luchtje was happen, Hielcl de Bul
de kleintjes aangenaam bezig en...
warm in zijn dikke vacht.
De pret begon echter pas goed', toen do
pups zoover waren, dat ze ook buiten kon
den loopen, voor, op het groote grasveld',
of achter, in het zand yah d'e kennelruim-
le. Dan ging de Bul languit op den grond
liggen en liét het jonge goed over hem
heen stoeien, klauteren tegen den buik op
en langs den rug er weer afglijden, tot ze,
met dó tongetjes uit den bek, niet meer
kónden van vermoeidheid en naar bet
hok gedragen móesten worden, eensdeels
omdat ze geen poot meer konden verzet
ten, maar anderzijds veel liever onder do
struiken-in den tuin maften dan in het
stroo van het donkere hok.
y Bul als opvoeder.
En d'e groolste liefhebberij van den Bul
was 'dón, om liet kleine kopje van ceai
pup in zijn groolen muil te nemen, een
liefkC'Ozing blijkbaar, die altijd gepaard
ging met dien zwaren brom-, of te gaan
slapen op een zonnig plekje met een klein
broertje of zusje tusschen de voorpooten.
Zoo hebben we hem dikwijls verrast, als
we sliekum eens kwamen kijken: de
schrik van de buurt als kindermeisje.
Mama vond het best, uitstekend zelfs.
Naast alle goeds, dat ik van haar kan
vértellen, moet ik toch ook zeggen, dat ze
geen voorbeeldige moeder was: ze deed
haar plicht, maar meer ook niet. Als de
jongen al eigen voedsel tot''zich. begonnen
le (nemen, zoo na drie of vier weken, be
gon ze het langzamerhand! wel te geloo-
ven en dikwijls keek ze na zes weten
naar liet heele nest niet meer om, behalve
dan als zé soms nog eens wat le veel last
van Üe nielkdiereh kreeg. Toen dan ook
Mama vond, dat ze haai- plicht had1 ge
daan on haar plaats in huls weer opeisch-
té, was het tje Bul, die zicli den héelen
dag met de kinderen bemoeide, met zo
stoeide en ravotte,, zonder er ooit één pijn.
te doen, want bij dat spel was hij de voor
zichtigheid in persoon.
K<MOL0OGr.
y> in ons blad van Donderdag 25
Juli 1940.
Enkele punten uit het werk
program.
l>e Federatie Werkgevers Bouwbedrijf,
in welke dó eenheid van liet bouwbe
drijf is verwezenlijkt en welke een
meer concrelen en meer nilgebreiden
vorm heeft gegeven aan bereids vóór
d'en oorlog tusschene verschillende
werkgevers-organisaties bestaande sa
menwerking, heeft zich thans definitief
geconstitueerd'.
Zij heeft zich daarbij ten doel gesteld,
een orgaan van samenwerking van dte be
treffende organisaties, een orgaan van ge
zamenlijke vertegenwoordiging en tenslotte
een orgaan van uitvoering in gevallen,
waarin zul les dóór de Overheid wordt ge-
wenschl tc zijn.
Verder is bepaald, dat'de federatie zicli
in hoofdzaak zal bewegen op economisch
terrein en dat als regel geen onderwer
pen zullen worden behandeld, welke door
de wet, verordening, enz; zijn voorbehou
den aan andere instanties.
Uil liet werkprogramma dezer organisatie
welke alle ondernemingen van eenig belang
op liet gebied van het baggerbedrijf, den
water-,spoor- en wegenbouw, den burger
lijken- en utiliteitsbouw 'en-den woning
bouw omvat, blijken als algemeene punten:
Sanccring van liet bedrijf door het
stellen van regelen om het toetreden
van onbevoegden in het bedrijf te
voorkomen en slechte elementen uit
te stoeten en het tegengaan van ir-
reëcle prijsdrukking er. hot streven
naar gezonde lïedrijfsverhoudingcn. Het
verkrijgen van eenheid in do techni
sche en adminislratieye voorwaarden
voor aanbestedingen. Het strijden te
gen uitvoering van werken in eigen
beheer. Het op uniforme wijze oplos
sen van geschillen. Het behandelen
der vraagstukken, verhouden aan de
woningvoorzie'ning.
Punten, die verband houden met de hui
dige situatie zijn-:
Grondstoffen voorziening, werkverruiming
wederopj>_w;w.; „en machines-vervangen door
Hancfkrachf..' A
Tezamen met organisaties, van architec
ten en leveranciers streeft het werkpro
gram naar toepassing van bouwmethoden
in verband met gróndsfoffenschaarschte en
regeling van de verhoudingen tusschen
aannemers en - architecten én tusschen de
ondernemers in hef bonwbedrjf en de le
veranciers in hun onderling verkeer.
Met gedeelten van Soest cn
Hoogland.
Dé gemeente Amersfoort wordt met in
gang van 1 September a.s. aan de Noor
delijke zijde vrij belangrijk uitgebreid.
Dan worden namelijk, bhjkens een in
de Staatscourant van gisteren, 7 Augus
tus, opgenomen beschikking van den se
cretaris-generaal van het departement van
binncnlandschs zaken, die daartoe is ge
machtigd, op grond van de verordening
no. 79 van don rijkscommissaris voor het
bezette gebied', aan de gemeente Amers
foort toegevoegd:
a. Van de gemeente Soest een gedeellé
rijksweg met omgéving ten Noordoosten
van het sportterrein Birkhovcn, ter lengte
van ruim 2 k.m. en een breedte
ongeveer .750 M. ten Zuiden van de E-em,
met inbegrip van hot aansluitende gedeelte
van deze rivier.
b. Van de gemeente Hoogland een ge
deelte ten Noordon van de Eem em ver
der Oostwaarts, zoowel ten Noorden als
ten Zuiden van deze rivier, tot ongeveer
S50 M. ten Oosten van de spoorlijn naar
Zwolle en Zuidelijk van het kruispunt
dezer lijn met de spoorlijn naar Apel
doorn; tot een lengle van ongeveer 3.2
k.m. én tc-n breedte van gemiddeld on
geveer 400 M., éveneens met inbegrip van
de Eem, voor zoover deze door dit ge
bied lcopt.
Ecuheid in hot kap pers bedrijf.
In de vergadering van de volledige
hoofdbesturen van de landelijke vereeni-
gingen in liet kappersbedrijf, de Nederl.
Kappersbo-ndi van de Landelijke Vereeni-
ging ter behartiging van de belangen van
kappers, schoonheidsspecialisten en kap-
persparfumeriehandelaren in Nederland1
(Elvekai) is besloten tot volledige eenheid
van d'e heide organisaties.
Door „Elveka" zijn drie bestuurderen
toegevoegd' aait liet hoofdbestuur van dón
Ned'erlaiidschen Ivappersboud1, mevr. H. A.
de Korte, J. IL Hieussckón en T. I-Iollinga.
D;e eerslgehoemde zal do afdóeling
schoonheid s b eiiande I in g verzorgen, terwijl
dó beide andere toegevoegde bestuurderen
aan' de redactie van .gilet Kappersblad"
eü -liét vakonderwijs hunner: medewerking
zujleh verieenón.
jfét do nog bestaande landélijice en
plaatselijke organisaties gal zoo spoedig
mogelijk aansluiting worden, gezocht.
De noodwoningen die op een terrein langs het Ncordcrkanaal tegenover den Gordel-
weg to Rotterdam werden opgebouwd, naderen thans de voltooiing. Een lange rij
architectonisch weinig fraaie, maar doelinatiige woningen, is er in recordtijd neer
gezet en zal binnenkort dn or de bewoners worden betrokken.
De graanoogst-campagne is in den Wieringermecrpolder ingezet. In de uitgestrekte
velden heerscht momenteel een groote drukte. Met ma.aimachine's wordt het graan
gemaaid, en gelijktijdig door middel van een aan dzc machine gemonteerde zelf-
bindcr tot schoven gebonden.
Luchtfoto genomen na het Italiaanschc bombardement van Solium in Noord-Afrika
Ook Hali3 heeft valschermtrocpen opgeleid.
