de ispoorweg:
De Nederlandsche kinderen
in de Oostmark
WAT BIEDT
69744 St, Liduinastraat
LEDERWAREN
69802
69551
69109
68109 Groen elaan
68110 Singel
68111 Kreupelstraat
68251
69773
88886
69440
67525
68735
69400
67556
68796
67664
68421
68142
67593
89899
68295
67863
68752
Weinig welwillend
Inteken en ervaringen van een Nederlandsche dame
DE DAGELUKSCHE VRAAGBAAK.
Levensmiddelen
Algemeen Instailatiebnrean
Anthraciet
Rechtszaken
door
j. hcchfloit
0)
Het drama te Re te dam
Bankiers
BIJLOO'S
WINKELS
Meelfabrieken
lüenbileering (Complete)
Bedrijfskleeding
Boodschappen diens!
Bouwkundige
Drukwerk
Glas
Goud- en Zilverwerken
Machinefabriek
Papiervernietiging
Pompen
Rund- Kalfs- en Yarkensslagerij
Schoorsteenvegen
Stoffen-Manufacturen
Hoeden, Petten (ook in laken)
Huis- en Decoratie-Schilder
Timmerman-Metselaar - Aanno-ner
Woningbureau
Zalen te huur
INGEZONDEN
Hier te lande is een „open brief aan
■ouders van Nederlandsche kinderen in de
Oostmark" ontvangen, waarvan velen met
belangstelling zuilen kennis nemen.
Deze brief is afkomstig van een Neder-
landseho dame, die, zooals zij schrijft, op
trad als tolk tusschen pleegouders en pleeg
kinderen.
Zij schrijft als volgt:
„Ik ben blij in de gelegenheid te zijn,
iets te kunnen vertellen over een aantal
Nederlandsche kinderen, die ik ki den
Krois Kirchdorf (Oberdonau, Ostmnxk) ont
moette.
Laat ik eerst even zeggen, dat wij al
sinds twintig jaren bezoekers zijn van dit
heerlijk land, dat wij in het bezit zijn van
een klein zomerhuis in Hintcrstoder, Ober
donau, en dat ik op grond van mijn goede
•kennis van land en bevolking verzocht ben,
hen te komen helpen als bemiddelaarster
en tolk tusschen de Nederlandsche kinderen
en hun pleegouders, die elkaar uit den aard
der zaak, soms totaal niet verstaan, vooral
niet in het begin.
I'k trok er ai dadelijk na den dag van
aankomst op uit, om in ons eigen dorp
op zoek te gaan naar UoUandsche kinderen
en ziet, al spoedig ontmoette ik er een
paar onmiskenbare slrooblond© Neder-
ïaadertjes, met roode appelwangcn.
Het bleek, dat er ld stuks hier ia het
dorp zijn, allen ondergebracht bij verschil
lende, mij van ouds beleende families.
Ze waren natuurlijk verbaasd en verrast,
om plotseling oen Hollandsche „mevrouw"
voor zich te zien en al gauw kwamen de
tongen los, toen ik hen zeide, dat ze mij
alles konden vragen of vertellen, wat ze
op hun hart hadden.
De Hollamkrljes worden steeds
dikker.
Ze zagen er om te beginnen allemaal
goed uit en de meesten verleiden vol
trotscb, dat ze al eenige ponden, ja zelfs
kilo's, waren toegenomen. Een ervan was
zelfs uit haar jurkje gegroeid, een drama,
onder het 100 punten-systeem. Gelukkig dat
ik nog lapjes in huis had van Brabantsch
katoen en er ontstond spoedig een jurkje,
(natuurlijk een „dirndl").
We spraken samen af, dat ze mij eens
zouden komen opzoeken in mijn buisje op
den berg, waar ook een klein zwembad
aanwezig is.
Op een mooi-en ochtend ging ik hen een
éind tegemoet en we wandelden, druk pra
tende, en het schitterende berglandschap,
de bosschen en heldere beken bewonderen
de, naar boven. De boterhammen waren niet
vergeten en zwemmende, zoor.ende en spe
lende ging de dag genoeglijk: voorbij, doch
het bleef niet bij de 14 kinderen hier in
het dorp. Ik werd verscliilleude keeren door
de „Kreisamtsieitung der N.S.V. volks
welvaart), afgehaald, om overal in de buurt
in den Kreis Kirchdorf de dorpen en stad
jes te bezoeken, waar zich Ilotlandsche
kinderen bevonden. Alles was uitstekend
georganiseerd en overal waar wij kwamen,
waren de kinderen met hun pleegouders er-
geus in een geschikt lokaal bij elkaar geko
men en kon ik dus naar hartelust „bemid
delen" en over en weer verschillende klei
ne problemen oplossen.
Het was werkelijk aandoenlijk, om. te zien,
hoe de pleegouders zich uitsloofden, om
het hun pleegkinderen naar den zin te ma
ken. Wanneer ik den pleegouders vroeg,
wat ik nu eens voor hen in hét Hollandseh
moest vragen of zeggen, dan was het bijna
zonder uitzondering de vraag, wat ze nu
eens wilden eten, en wat ze nu het lek
kerst vonden. Het bloek namelijk, dat de
Hollandsche kinderen in het begin niet zoo
dadelijk aan de Oostonrijbsche gerechten
konden wennen en „nudeün" eta „kliioo
dein" versmaadden, terwijl de pleegouders
juist gedacht hadden, dat deze in den
smaak zouden vallen en nu maakten ze
er zich ongelukkig over, dat er niet genoeg
gegeten werd. Ik troostte ze echter, en
voorspelde, dat hun logetjes wel gauw aan
alle gerechten zouden wennen en dat is
zooals ik bij latere bezoeken merkte
ook uitgekomen.
De kinderen werden zonder uitzondering
ontzettend verwend. Het speelgoed van
eigen kinderen staat zonder voorwaarde ter
beschikking en zo krijgen nog i:iouw speel
goed cadeau. Voleu hadden reeds kleeren
en schoenen gekregen. Want het klimaat
on het terrein is zoo geheel anders dan
bij ons en lago schoentjes zijn spoedig op
de scherpe sleenen versleten. De lichame
lijk© verzorging is in alle opzichten prima-
Het eten is rijkelijk toegemeten en de bo
terhammen worden zoo dik gesmeerd, dat
een meisje tegen mij zeide: „Je zoudt
heusch niet zeggen, dat de boter hier op
de bon is". Ze mogen gratis naar de kap
per, en tanden zoowel als oogen worden
gecontroleerd. Van een kind hoorde ik, dat
het gratis een nieuwe bril had ontvangen,
zoodra men merkte, dat dè oude onvoldoen
de was.
DE RADIO MORGEN?
WOENSDAG, 18 September 1940.
Jaarsveld, 414.4 AL
VARA uitzonding.
8 ANP, gramofoon. 10 VPRO: Morgenwij
ding.''10.15 Gramofoon. 10.45 Declamatie.
11 Bontpffogramma. 12 Ber. 12.05 Orkest.
12.45—1 ANP. 1—1.15 Gramofoon. 2 Es
meralda en solist. 2.45 Zang en piano.
8.15 Gramofoon. 330 Voor. de kinderen.
5.15 Nieuws- en economische berichten,
ANP. 5.30 Orgel. 6 Orkest, 6.30 Letter
kundig overzicht 6.45 Ber. 6.50 Vragen
van den dag jtNP. 7.15 Gramofoon, 7.201 ««irir/i,.;;
Felicitaties. -7.25 Volkszang. 7.45 Prapa-jJ
gandatoespraak. 7.50 Gramofoon. 8 ANP.
8.10 Radiotooneel. 8.559 ANP.
Kootwijk, 1S75 AL
AVRO uitzending.
7 Ber. Duilsch. 7.15 Ber. Engelsch. 7.30
Gramofoon. 8 ANP. 8.30 Orgel. 8.50 Gra
mofoon. 10 Morgenwijding. 10.15 Gramo
foon. 11.1511.30 Ber. Engelsch. 11.45
Georg Sfefanescu's Roemeensch orkest
12.30 Ber. Duïtseh. 12.45 Nieuws- en eco
nomische berichten, ANP, eventueel gra
mofoon. 1 Roemeensch orkest en gramo
foon. 2 Ber. Duitsch. 2.15 Orkest. 3.15
Orgel. 3.3033.45 Ber. Engelsch. 4 Amu
sementsorkest 4.30 Kano. 5 Ber. Duitsch
5.15 ANP. 5.30 Onderwijsfonds voor de
scheepvaart 6 Orkest 6.156.30 Ber.
Engelsch. 7 vragen van den dag ANP.
7.15 Gramofoon. 8 Ber, Duitsch. 8.15
ANP, eventueel gramofoon. 8.30 Ber. En
gelsch. S.45 Gramofoon. 8.559 ANP.
Rllll Fa* Wed. M. van Meurs, Broers-
O III veld 53. Erkend gasfitter. Erkend
installateur. Uw adres bij ver
huizingen. Nè 6 uur tel. 67879.
De pleegouders zijn tevreden.
Geen woorden dan ook, dat ik na deze
vele blijken van verzorging en toewijding,
ook eens aan de pleegouders vroeg, of ze
van hun kant, tevreden waren e:i ik ben
blij te kunnen zeggen, dat ik in de meeste
gevallen een bevestigigend antwoord ont
ving. Helaas waren er eenigo klachten,
maar onder de eenige honderden gevallen
was het percentage we- kei ijk klein. Geheel
onhandelbare deugnieten zijn echler weer
teruggezonden naar Holland en ook waren
er enkele kleintjes, die zoo'n heimwee
naar moeder hadden, dat men het beter
vond, ook deze maar liever weer naar
huis te sturen, want het doe! is toch,
om do kleintjes plezier te doeu e;i een
prettige vacantie te bezorgen.
Er waren ook humoristische gevallen.
Zoo werd mij gezegd, dat de kinderen geen
„bitte" wilden zeggen. De verklaring was
vcrbluffeud n.!.: waarom moeten we toch
altijd bieten hebbe?" ze hielden niet zoo
erg van bieten, dus daar begrepen ze niets
van. Een luid gejuich ging op, toen ik hen
uitlegde dat „bitte" alstublieft beteekent,
en ook den pleegouders ging onder schater
lachen een licht op. Voortaan zal onder dit
speciuale groepje kinderen het woord „bit
te", wel een geliefde uitdrukking worden.
Dat er onder onze heldere Hollandsche
kinderen eenige waren, die niet zindelijk
waren op hun ondergoed en bedden, heeft
mij werkelijk zeer geschokt en als ik het
niet zelf had meegemaakt, zou ik het nau
welijks kunnen gelooveu. Ik hoop, dat men
dit zal mogen toeschrijven aan zenuwachtig
heid of angst, vooral in het begin ,door de
geheel vreemde en nieuwe omgeving er dat
deze klachten op mijn volgende tournees
achterwege zullen blijven.
Maar dat waren gelukkig uitzonderingen
en over het algemeen valt te cons'.a'.eeren,
dat de heele „kinderaction Niederlande-
Oostmark" een groot succes mag heeten.
De pleegouders hebben maar een wensch,
n.I. dat de kinderen tefreden en voldaan
thuis zullen komen en dat ze zullen ver
tellen, hoe mooi het hier is en hoe aardig
de menschea zijn, geen „Hunnen" en „Bar
baren",. zooals hun dat vroeger zoo vaak
is voorgehouden. Ja, ik moest werkelijk
lachen, toen ik een plaatsje, waar ongeveer
30 kinderen ondergebracht waren, hoorde,
dat ze in het begin niet durfden elen, uit
angst dat ze vergiftigd zouden worden.
Ik eindig dit kleine verslag met de ver
zekering, dat de kinderen het hier uitsle-
kend maken én hoop, dat liet voor vele
ouders een geruststelling zal zijn, dat ik
mij zelf Hollandsche moeder zijnde
hiervan ten volle heb kunnen overtuigen.
Hinterstoderj begin September 1940.
Tot zoover deze brief, die voor zichzelf
spreekt. Het zal voor vele ouders prettig
zijn ook op deze. wijze iets te hooren over
het verblijf van hun kinderen in de
Ostmark.
Als. ze weigerde, kon Allan het wel eens
heel kwalijk nemen. Misschien maakte hij
wel een scène, daar was lij wanhopig
genoeg voor. Daarom glimlachte ze even
verontschuldigd tegen de anderen en
ging met hem mee.
„Als het ne bene jongen met is, dan
is het de anoere," zei Sarah met verbit
terden trots en wendde zich dan tot Mary
met de woorden: „Kom, zing jij nu maar
-iets voor ons. -Vooruit nou."
„Och, tante Sarah..."
„Toe, doet u het maar," drong Ben
aan. I Ijjjj
„Ze zingi federen avond voor me,""zei
Sarah. „Ze is de eenigste, die de ouder-
wetsche liédjes, die ik zoo .graag hoor,
voor me zingen wil.Kjk dat kind nu
toch eens. Ze Jcijkt ons aan, of we haar
willen scalpeeren."
Alary ging voor de piano .ritten, en zon
der muziek voor zich, begon ze: „Kom o
droom, mijner liefde". Heel even was ze
niet zéker, maar spoedig vergat ze de aan
wezigheid van den vreemde en zong voor
Sarah- alleen. Klagende, oudenvetsdbe,
xnaax toch mooie liederen. Haar stem was
ongeoefend en vormde met dl» van Bess
een schril contrast, maar toch'vergat Ben
al spoedig de blonde sirene voor d.t elfje.
Ze had hem gevangen genomen onder
bedreiging me1 een pistool, net als een
woestijnbandiet. En nu .zat ze voor de
oude piano afs een klein me.sje een liart-
brekende omle melodie te zingen.
„Ze moest voor die aanhouding een pak
slaag hebben," dacht lij. „En" toch, al
kostte hef mc tweemaal zooveel last en
moeilijkheden, ik zou liaar kennismaking
voor geen gefd ter wereld gemist heb
ben."
fn het heldere maanlicht wandelden
Allan en Bess naar een boschje Ln de
buurt der veestallen.
„Wie was die kerel daar bij jullie bin
nen?" 'vroeg Allan wantrouwend en jar
loersch.
„O, -een zekere mijnheer Meredith van
de spoorwegonderneming. Als jij je wat
behoor! jker gedragen had, zou ik je wel
'hebben voorge-te'.d
„Ik heb hem niet noodig. Hij is na
tuurlijk ook alweer verzot op je," bromde
Allau woest.
„Maar Allan, ik heb hem vanavond pas
ontmoet. Marv heeft hern ergens op
gepikt. Hj blijft als ©en soort gjzelaar
bij ons, tot het proces afgeloopen is. Oom
Les is bang, dat......"
„Ik heb maar. al te duideljk gezien, hoe
hj naar je keek."
„Kan ik het helpen, hoe de lui naar me
kijken?" begon Bess driftig, maar ze be
dwong zich daldel jk en zei: „Toe Allan,
laat otis in deze stemming niets meer
Architect iu honger beroep.
Op den vierden December 1937 is te Rot-
etniam een drama voorgevallen, dat aan de
echtgenoot©, van ^ecm vrij bejaard arcliilect
het leven heeft gekost, al was het dan op
haar uitdrukkelijk verlangen. Het bureau
van dc-ii architect was dermate achteruitge
gaan, dat de man niet meer aan zijn finan
cieele verplichtingen kon voldoen. Daarom
hadden hij en zijn vrouw besloten een ein
de aan hun leven, te maken, waartoe de
man eerst zijn vrouw en daarna zichzelf
met den revolver zou doodschieten.
Tevoren had de architect de huisarts ont
boden om op zeker uur bj hem te komen,
welk uur zoodanig was gekozen, dat, naar
de architect meende, de dokter slechts de
lijken van heide echtelieden zou aantreffen.
Toon de geneesheer kwam was inderdaad
de vrouw reeds overleden, doch het revol
verschot, dat de architect op zichzelf had
gerichl, bleek zijn doodelijke uitwerking
te hebben gemist en alleen eenige verwon
ding te hebben toegebracht.
Het gevolg was, dat de architect zich
eenige maanden later voor de Rotterdnm-
sche rechtbank moest verantwoorden en
deze veroordeelde hem op 1 Juli tot vier
jaren gevangenisstraf, te ondergaan, in een
bizondere strafgevangenis.
De veroordeelde kwam hiervan in hoogor
tegen elkaar zeggen. Ik ben zoo bang,
dat. wc org meer akelige dingen gaan
beweren." 'j
„Ik houd ervan, akelige dingen te zeg
gen. Ik' ben nu eenmaal een onbehouwen
knul," verklaarde Allan. „Och, neem het
me niet kwal jk, Bess, maar ik ben in
wendig ook zoo woedend en jij hebt
me zooveci pijn gedaan. Je weet hoeveel
ik van je houd... en vandaag zei je
dat je met met me wilde trouwea al
hebben we het elkaar ook zoo vaak be
loofd."
„Ik hen nooit beloofd, met je te trou
wen, Allan."
„Je heb»:, het zoo goed als beloofd. Je
hebt me in dien waan gebracht. Waarvoor
denk je dan, dat ik gespaard'en gepot
heb, als het niet was, om voor jou een
eigen hoeve te kunnen koopen? Je hebt
heel goed geweten, waarom ik dat deed.
En je liet me in de verbeelding..."
„Ja, lieve jongen, dat was verkeerd van
me. Ik heb je in dien waan gebracht Ik
geloofde het zelf ook, Allan. Ik verangde
er heusch naar- met jou te trouwen."
„Verlangde je dat? Je verlangt het nu
nog? AB je beweert, dat het niet zoo is,
dan lieg- jé. jezelf voor."
„Nee. Nee," riep Bess gejaagd. „Ik bon
verander©.. Ik ik zou er niet tegen
kunnen ergens eenzaam op een koevel te
wonen. B kan niet tegen- hard werken.
Ik kan geen ongemakken en vuil werk
verdragen. Zonder buren en zonder- ple
ziertjes. Néén, ik wil niet met je trou
wen.- Ik wil het niet; Beslist niet."
(3 LIJNEN)
JAN HOOGENBERG,
HOOGSTRAAT 24.
Bestel nu kolen
Krommenhoek, Singel 101.
Uw bakker.
Amsterdamsche Bank N.V.
Bijkantoor Westvest 36
Alle Bankzaken Assuranties
RRQ11 Maltha's Lederhandel,
vOO i f Broersveld 145 - 152
Leder-fourm' turen, Koffers,
Actetasschen, Reparatiën
CQAOA N.V. A. Tieman,
OOH-OH- Hoofdstraat 39,
Tarwebloem Tarwemeel
Tarweafvallen,
G. J. de Jager.
Dirk van Wassenaarstraat 35.
Showroom Rembrandtlaan 7.
F. Röttgering, Hoogstraat 17.
Grootst Speciaalhuis.
MEIJER'S Zakentelefoon
Vlotte verzending.
Alle boodschappen.
Experts in telefoonredame
HOOIKADE 2.
fiOI CA Beëedigd Taxateur van-Onroe-
VJUI Uw rende Goederen. J. Bokhorst,
Lange Nieuwstraat 145.
Drukkerij Wijchers,
Walvischstraat 3,
Handels- en Vereenigingsdruk-
werk.
N.V. Van Katwijk's Glashandel,
Lange Kerkstraat 38.
Alles op dit gebied.
(2 LIJNEN]
A- Fontijne,
Boterstraat 2832.
Modem ingericht reparatiebedrijf
Jac. v. d. Waal, Westmolen
straat 25-27. Inkoop alle soorten
oud papier en metalen.
Verkoop, Verhuur en Reparatie
Willem Fontijne's Pompen-en
Motorenhandel, Noordvest 85.
Benzine- en Electxomotoren.
Fa. J. H. v. d. Water,
Dam 52.
Verbetering van Schoorsteentrek.
Fa. V. L. Borrani.
Alléén Lange Achterweg 33.
j,Kofa"-Bertels, Dam 9-26.
H. Th. v. d. Vlerk,
Rotterdamschedijk 268.
Gediol. Uurwerkmaker.
Piet Heniger, Passage 1.
Heerenmode-artikelen.
Vraagt tel. zichtzending.
G. VAN MEURS,
LANGE HAVEN 5.
N. Scheurkogel, Lange btiauw-
straat 177179. Uitvoering van
werken in gewapend beton.
Woningbureau„Sch.iedatn-West"
Nieuwe Haven 83.
Adrn. van Onroerende goederen
aa. ip voor uitvoeringen, feesten, ver-
bol 4ü gaderingen enz. Gebouw
Musis Sacrum, L. Haven 115.
beroep bij bet Haagsche gerechtshof, voor
welk college de zaak gisteren opnieuw dien
de
De behandeling geschiedde met gesleten
deuren. Verdediger was mr. J. Coert, uit
Rotterdam.
Be advocaat-generaal, mr. Polman, eiscli-
le veroordeeling van verdachte tot ©en jaar
gevangenisstraf, te ondergaan in een bizon
dere inrichling, zoomede voorwaardelijk©
terbeschikkingstelling van de regeering.
Het Hof zal 30 September arrest wijzen
in dit drama.
Faillissementen.
Uitgesproken
11 September. Nalatenschap notaris A.
Snoodijk, Rotterdam, Charloische Kerk-
singe! 72. R.c. mr. B. F. Verveen. Cur.
mr. L. J. d© Haan, Rotterdam.
Joseph WiLleman Jr., Rotterdam, le
Pijnackerslraat 16. R.c. mx. B. F. Ver
veen. Cur. mr. H. E. Waalkens, Rotter
dam.
In de week van 9 tot en met 14 Sep
tember 1940 werden in Nederland'. 22 fail
lissementen uitgesproken.
Je wilt het wèl, omdat je van me
houdt," zei Allan en voordat ze liet ver
hinderen kon, had hij haar in zijn armen
genomen. Toen hj haar kuste, vergat ze
tegen te stribbelen ©n na enkele oogen-
blikken drukte ze haar wang tegen zijn
schouder. I,
„Je kuni mei ontkennen, dat je van me
houdt Zie je wel, dat je het niet kunt?
En je zult niet lang een hard leven heb
ben. Het za< met jou niet gaan, zooals
met jc tante.In een paar jaar ben ik
er bovenop. Er komt een" spoorweg. De
waarde van het land zal stijgen. Ik kan met
vee en land veel verdienen. Ik vraag je
maar voor ©en heel kort poosje de vrouw
van een armen rancher te zijn."
Bess maakte zich los uit zijn armen.
- „Neen, Allan, het gaat niet. Ik kan niet.
We hebben dat vanmiddag al uitgepraat
Ik kan met en ik wil niet."
Zé sprak met ongekende stelligheid. Ze
begreep, dat het nu of nooit moest be
slist worden. Ze nielcr'meer van Allan
Bowden dan van welken anderen man, die
haar het ho! gemaakt' had, ook. Maar ze
schrok terulz "voor de toekomst. Voor die
vijf, tien jaren, dat ze als 'de andere ran
chers vrouwen haar man zou moeten hel
pen op het nieuw ontgonnen- land en
daaraan haar jeugd en -gezondheid' opof
feren.
„Ik trouw niet. met. je," verklaarde ze.
„Ik wil niet op' een kleine, hoeve wonen,
totdat je genoeg vèo hebt aangelokt. Als
je naar mij wilde luisteren, dangüng je
naar' het Oosten én probeerde een zalcen-
Zeer geachte Redactie.
Den Jaalsten tijd bereiken mij van ver
schillende zijden klachten over het op
treden' van liet personeel van de R. E. T.
Hedenmiddag werden eon dame met haar
twee dochters op onhebbelijke manier door
conducteur numer 306 uit lijn 8 gezet,
komende van Schiedam', omdat zij geen
kleiner geld dan oen 10 gulden-biljet had',
om een S-ri ttonkaart van f 1.te koopen.
Bij hé! Wiltedorp liet de conducteur de
train stoppen- en gelastte de dames uit
te slappen. Toen één der dames opmerkte,
dat dit tocJ. te gek was, antwoordde de
conducteur: „Het is te gek, dat U geen
wisselgeld hebtl"
Zoo wordt het publiek door het R. E. T.-
personeej afgesnauwd. Het wordt lang
zamerhand tijd, dat hieraan paal en perk
wordt gesteld en dat de bevoegde autori
teiten hierop opmerkzaam worden gemaakt.
Mot dani voor de plaatsruimte,
Hoogachtend,
J. A. KOOPMAN.
man te worden on..."
„Zaken doen. Daar heb ik geen kapi
taal en geen ontwikkeling genoeg voor.
Dat weeet je-heel goed."
„En toch kan ik niet, Allan," wendde
ze zich hoofdschuddend' van hem af. „Het
dient nergens toe, of je probeert me tot
andere gedachten te brengen. Metterlijd,
als je dit alles vergeten bent en we
misschien weer vrienden kunnen zijn..."
„Vrienden!' Allan zei het zoo bitter,
dat ze het nog lang na zijn heengaan -
meende te hooren. Ze had zijn hart ge
broken, dat voelde ie en zo zou dien kreet
van smart nimmer vergeten, zoolang ze
aan Allan terugdenken kon.
HOOFDSTUK III.
Vleierij wint het-
Ben Meredith lag wakker in het vroege
morgenlicht en dacht verwoed na over
zijn toestand. Als het ooit bekend werd,
dat. hij, een ingenieur, van de spoorwegen,
door een meisje gevangen genomen was,
dan zou hij voor de heele maatschappij
een mikpunt van spotternij worden. De
ouderen, die hem zijn promotie niet gun
den, zouden zeggen: „Dat komt ervan,
als het vriendjeswerk wordt. Wat kun je
ook van zoo'n jongen verwachten, die er
door kruiwagens gekomen is?" Het zou
hem zijn .haantje hosten.
Voordat hij naar béd ging, hadden Mary
én haar grimmige oud© tante, nog een
woordje met hem gesproken.
(Wordt vervolgd).
