Ir. Stevens uit Detroit
C
3
Winterhulp brengt licht in
donkere dagen
De vreugde over de Kerstgaven
-tm ALLES
WE KOOPEN GEEN
NIEUWE IN DE2ENTÜ0
GOED LICHT GEEFT'N
MENSCK ZUM
HUMEURTERUG
JUIST MIS
GEZELLIGHEID
noodig:
U kunt op stroom besparen, sender Uw hnf»
tot een spelonk te maken. Schaf Philipdknapun
aan en U bezuinigt tot 20% op stsoem, zoader
Uzelf aan Licht tekort tc doen]
Dinsdag 24 December 1940 TWEEDE
BLAD DER SCHIEDAMSCHE COURANT
(Vervolg van pag. 1)
„Hier!" riepen de menschen. Ze stroopten
faun mouwen op er trokken aan het werk.
Ze bezeerden hun handen, ze kregen
schrammen op hun gezichten, ze scheurden
hun nagels bij het ruwe werk. En onder-
tusschen werden ze draaierig van den
Oostenwind, die nog steeds rook naar
kalkoen en plumpudding, En ze dachten
vaag onder het hakken en knippen aan hun
poffertjes, die koud stonden te worden
in het keldertje aan den overkant. „Ja,
ja," riepen ze tegen den nachtwaker. „We
komen, hoor! We zijn er al bijna! Hou je
taai, broer!"
Hou je taai! „Ik kan haast niet meer!"
dachten 32 allemaal. Het was of ze een
ijskoude, donkere tunnel hakten in een
groeten, geheimzinnigen berg. Het licht
van de lantaren viel op hout en denne-
groen, takken en takjes, sneeuw en ijs en
hout.
Wat een kerstnacht! Het moest bijna twaalf
uur zijn, middernacht. Ineens, heel zacht,
begonnen de carillonklokken te luiden.
Kerstmis!
Ouwe grootmoeder knipte een takje
af, en toen, plotseling, zagen ze het hoofd
van den nachtwaker. De man lachte.
„Gelukkig Kerstfeest", zei ie. „Verdraaid
lief van jullie me te komen uithakken
met die kou."
„We hebben poffertjes voor je meege
bracht", zei het mannetje. „Geef het
bord eens aan. Of denk je, dat we je uit de
takken kunnen trekken? Dan gaan we
allemaal samen naar den kelder daar is het
warmer."
„Stille nacht", pingelden de carrillon-
klokken, „Heilige nacht
„Hou even je mond", zei de nacht
waker net of het zoomaar niets was uit de
takken te voorschijn stappend. Ik „wil
luisteren". Ze luisterden allemaal, ze zongen
een beetje mee, sc..orrig en verkouden en
valsch: „Stille nacht.
Tot de juffrouw van tweehoog gilde.
„Pas op! Krijg de top niet op je hoofd!
Hij komt naar beneden. De boomen krim
pen
Het geruite mannetje keek stralend
vroolijk. „Ik geloof niet, dat het de boo
men zijn...,", zei ie. „Wij zijn het zélf!
We groeien*weer een beetje bij.... Gek,
dat die kerstklokken met Stille Nacht
Zöö van invloed kunnen zijn op iemand
lengte!"
„Ja gek", zei ouwe grootmoeder gelijk
vloers, haar schaar wegbergend in haar
reticule, „Ik heb een kerstkrans van mijn
kinderen gekregen", ging ze toen voort.
„Ik zal hem even halen. Als ze er héél
kleine stukjes van snijden, is er misschien
wel voor ons allemaal genoeg. Als we dan
de koffie en de poffertjes opwarmen, hebben
we een echt maM."
In optocht trokken de buren met den
dankbaren nachtwaker en het vrooh'jke
bloemenmannetje voorop, naar den warmen,
groenen kelder.
Ouwe grootmoder zette haar kerstkrans
naast de petroleumlamp op tafel. Maar
ouwe grootmoeder was niet de eenige
geweest, die even gauw wat lekkers van
huis had gehaald. De juffrouw van tweehoog
kwam met een schotel gebakken botjes.
De schoolmeester droeg een gebraden haas
aan. De baas van het kroegje tracteerde op
warmen wijn. Er kwamen rolletjes peper
munt te voorschijn, en zelfgemaakte krenten
koeken, en gepofte kastanjes, en haringen, en
chocolade.
Het werd een ontzettend - groot feest.
Het was zoo prettig weer jezelf te zijn,
en te weten, dat de denneboomen weer
éi)
Ben Beverly wierp een vradenden blik
©p Legrand. Kapitein Legrand kn.kte hem
toe,
„Zoo ongeveer zal hot gebeurd zijn
monsieur a'lc-on met dit onderscheid,
dat Stevens op dien Griz/ard geloerd heeft
Bij een toeva'lige ontmoeting zou Grzzard
niet zooveel ti obers on'vangen hebben."
„Ik schiet heel goed," zei Poters ver
moeid. „Laaf me nu eindelijk met rust.
Ik was in noodweer en schoot. Ik hob er
geen zin meer in, hier met jullie to blij
ven redetwisten."
Op dat oogenblik kwam do politiebe
ambte naar Legrand en reikte hem een
revolver over.
„Dit wapn lag twint'g meter hiervan
daan in een boschje op een kleine open
plek, kapitein."
Kapitein Legrand ze'te g'oo'e verbaasde
©ogen op, bekeek de Mauserpistool nauw
keurig fon gal het wapen dan aan Ben
'Beverly.
t „Welallemachtig'" zei Ben Beverly,
„Straks word ik er nog gok van. Laat ons
de plaats eens zien, waar deze revolver
als gewone, nette kerstboomen aan den
wallekant stonden. En het was zoo prettig,
dat de nachtwaker niet meer met honger
buiten zat. En het was zoo prettig, dat het
bloemenmannetje zoo'n aardig, vriendelijk
bloemenmannetje bleek te zijn, en dat ie
waarschijnlijk niks gemeens had bedoeld
met dat goedkoope verkoopen van z'n
boomen, niks gemeens, integendeel....
De klokken pingelden het eene kerst
wijsje na het andere, en als ze ze allemaal
gespeeld hadden, begonnen ze van voren-!
afaan.
De menschen pelden apennootjes en
luisterden.... Ze dronken den warmen
wijn uit theekopjes en bloemvazen. Het
potkacheltjes snorde als een bezetene.
Het mannetje doezelde een beetje in.
Een kamp in een oerwoud, een kamp
middenin de wildernis.
Buiten begonnen de kerstklokken voor
den zóóveelsten keer aan Stille Nacht.
STADSNIEUWS
Kalenders
Weerden 1 au Wijsheid en
Schoonheid.
Voor 1941 zijn ook weer verschenen:
Woorden van Wijsheid on Schoonheid,oen
weekkalender met voor eiken dag oen apho
rism®, con gedichtje, een citaat of een
tekst. Hot is reeds do 16e maai, dat doze
kalender ton bate van het Tehuis voor
oud-verpleegsters wordt uitgegeven.
In menig gezin hebben de Woorden van
Wijsheid en Schoonheid reeds jaren ©en
vaste plaats
Ncderlnndsche Spoorwegen.
Do Nederlandsche Spoorwegen hebben
een maandkalender doen verschijnen, met
mooie, gekleurde foto's, die in rechtstreeks
of eetiigszins verwijderd verband met toe
risme on sport staan, zooals b.v. zeilen
op hot ijs, schaatsenrijden, Zeeuiwsche
boerinnen op de klompenmarkt, bloeiende
bloombollenvelden, zeilen, baden in zee,
oude gebouwen, enz.
Piet WoTin heeft de kalender sa men ge
steld
Andere kalenders.
Do firma J. H. C. van Waart, distillateur
likeurstokers en wijnhandelaren, geven eon
kalender uit, geïnspireerd op de kunst jder
oude Egyptenaren.
Ito K.V. Amsterdamsche Mij van Levens
verzekering „Amstleven" heeft een kalen
der doen samenstellen mot reproducties
van oude Amsterdamsch© gebouwen, alle
gelogen aan of nabij het water.
Voorts ontvingen we gewone maandka-
lenders van de HAV-Bank Schiedam, de
Nationale Levensverzekering-Bank Rotter
dam en Levensverzekering Maatschappij
Utrecht.
Verloren en gevonden
De volgende in het tijdvak van 14 t.m.
20 December 1940 gevonden voorwerpen,
zijn op werkdagen tusschen 1 en 2 uur
aan het politiebureau terug te bekomen.
Diverse sleutels, ceintuurs, handschoe
nen, heer en hoeden, koperen ring, alpino
muts, radio verhuurkaart, rijwiel handpomp,
rozenkrans, 2 leesboeken, scapulier, porte
feuille met inhoud1, rijwielbelastingmerk, 22
bonnen alg. dïstributiebonboekje, school
rapporten, blauwe overall.
Men schrijft ons uit Amsterdam:
In de ruime kantoorlokalen, aan het
Rokin, die in de hoofdstad des lands vesti
ging hebben geboden aan Winterhulp rin
kelen do telefoons en ratelen de schrijf
machines. Er wordt hard en met liefde
gewerkt om hulp te bieden aan do dui
zenden, die thans in deze kouds, kille
donkere dagen voor Kerstmis hulp en
steun van nood© hebben. Buiten waait
een ijskoude wind door de straten, yeegt
over de pleinen en strijkt langs ramen on
deuren van slecht verwarmde woningen
mei vele gezinnen waar nood heerseht on
de armoede aan de u-eur klopt. Dat zijn
de woningen, waar de steungaven van Win
terhulp heen gaan en waar vreugde on
nieuwe moed gebracht wordt door de
gaven, die geheel ons volk niet uit wel
dadigheidszin, doch als oen d'ure plicht
bijeenbrengt.
Na do eerste collecte, die Winterhulp
eenige weken geleden hoeft gehouden is
door het hoofdkantoor een bedrag van
80 030 gulden beschikbaar gesteld voor
Amsterdam, oen bedrag, dat ia de maand
December verdeeld wordt over de gezin
nen, die daarvoor in aanmerking komen,
want helaas er is in de hoofdstad zeer
veel nocd en .er zou meer dan oen ha!E
millioen gu'dérdftper maand noodig zijln
om de 350Dmenschen, die voor Lijs'ciin
in aanmerking komon (werk'oozen en arm
lastigen), te helpen. En dan moet men
nog rekening houden mot de zoogenaamde
stille armen Want er wordt ook in stille
veel geledien, er wordt veel ellende bin
nenskamers gehouden, etende, dio moei ijk
te lenigen is, omdat zij veelal aan hem,
dio helpen wil, niet bekend is.
Stille armoede.
Nog veol te weinig wordt begrepen hoe
veel geld er noodig is om het breed op
gezette doel, dat Winterhulp zich vooc
oog en heeft gesteld, te kunnen bereiken.
Nu meet men eerst gaan naar de groote
gezinnen, waar dringend behoefte is aan
do eerste levensbenoodigdhedonvoed-jel,
aanvulling van winlerkleeding, brandstof
fen voor de kachel. Nu ook gaat men naar
de gezinnen van rn i.n i m u m s 10 un I rek kers
wier steun heel laag is, omdat de man
arbeidde in het vrije beroep, waarin hij
weinig verdiende en niet viel onder do
volle sleunuitkeering.
Wij hebben in deze sombere dagen voor
Kerstmis een bezoek gebracht aan vele
gezinnen, in wier midden blijdschap en
vreugde is gebracht door Winterhulp, die
vlug en zonder aanzien des persoons hulp
heeft geboden. Onze tocht door het win-
tersclie Amsterdam ging eerst naar de over
zijde van het IJ. Het was een kleine, maar
uitstekend1 onderhouden woning, waar de
huisvrouw ons ontving. Op het eerste ge
zicht leek het of zrj de armoede de deur
uit had weten te houden, maar uit het
eenvoudige verhaal dat zij ons deed' bleek
hoe dit gezin jarenlang met zorgen en
ziekte te kampen had gehad. De man
was invalide en de zoon, die ©enigen lijd
in Duitschland' had gewerkt, was door
ziekle gedwongen huiswaarts te keeren.
Het gezin viel buiten den steun. Er was
dringend hulp noodig en de man wendde
zich tot Winterhulp Steun verleend en
thans is het gezin uit de directe zorgen.
Ook is de sleunverleoning van MS. inge
schakcid. Winterhulp zoo zeide de
vrouw ons verdient aller liefde en be
langstelling.
Bij vinders: Zilverbon ad fl.Bcvol-
kingsbureau; vulpen, S. Iioosi, Bosb' om-
laan 16a, moker, M. Groenendaal, ..edicl-
straat 8; lederen beursje mot inhoud, Th.
Boogerdi, Singel 162; 2 bankbiljetten ad
f10.J. van Giesen, ,Stationsslraat 53b;
rijwielbelastingmerk met sped, M. v, d.
Linden, Van Marunastraat 20a; wollen kin
derschoen, G. Bolkema, Marconistraat 53a;
rozenkrans in étui, K. Dijk ink, Marias traat
117b; groene trui, J. A. Jongebreur, Heen-
vlictschestraat 35b; ziiverbon ad' fl.
G. v. d Most, Oostsingel 49; rijwielbelas
tingmerk in étui, II. Buytonhek, Beijer-
1 andschestraat .16; foxlerrier (wit met
bruin), J. Klinge, L. Ooslerstraat 8b, kin-
derwanlje, W. van Ticht, Kortlandstraat
15/10; houten pijp en motorhandsdioen,
J. Vink/ Den Bommelschestraat 61a; R.K.
kerkboekje, L. Zwanenburg, Nieuwe Ha
ven 235b; zwart wollen damosharulsclioe-
pen, F. Marlens, Van Swindenstraat 49a;
rozenkrans, A. Gokke, Hoogstraat 142a;
lagl"
De politie-beambte bracht de mannen
dieper het boschje in. Tenslotte bleef hij
slaan en wees op een kleine open ruimte,
nauwelijks e<m vierkanten meter groot.
„Hier lag de revolver, kapitein."
„Voorzichtig nu,' riep Ben Beverly, „a'le-
maal blijven staan. Als de revolver hier
lag, moet een mensrh hem daar hebben
neergelegd. Vliegen kan dat ding niet."
„Ten hoogste geworpen worden," zei
Delers boos, „uan vliegt lnj in ieder geval
ook."
„Tjonge, wat s'im,' hoenle Ben Beverly.
„Wat con geluk, dal jij erbij bent, Stevens,
ik zou er anders nooit achter gekomen
zijn, dat jc een revolver ook gooien kunt,
Heb jo misschien ook ontdekt, da' de man,
die het wapen weggegooid heeft, n'ot 'm
Dakar stond? Uc afslani kan tien, twin
tig meter bedragen, dus moet het spoor
van den man 111 een omIrok van tion tot
twintig meier te vin Ion zijn. Als dat spoor
niet Loslaat, dan blijft alleen nog de rno
gelijkheid! dat jo de revolver zelf in hot
bosohjo hebt geslingerd. Ben Beverly
werd plotseling toornig en zijn gezicht
word rood. „Want, Zooals ik zei," brulde
hij, een wapen vüogt niet vanzelf. .Be
grepen?"
„Ik .versla 'het beter, als j'e rustig
spreekt," Peters kon, ondanks zijn be
narde positie, een grijnslach n:et .onder
drukken „Ben jof'or soms ook al achter
gekomen, waarom ik mijn wapen, waar
van het nummer genoteerd is, naast den
docde heb gelegd en deze vreemde, revol
ver, die ik immers nel zoo goed gebruiken
kon, heb weggegooid?"
„Hot is nog hoelornaat niet zeker, dat
jij die revolver hebt weggegooid," bromde
Ben Beverly. „Dat za' binien tien manu
ien wel worden opgehelderd. Maar één
ding zeg ik je bij voorbaat: Ik kom wel
achter je streken man, daar kun je ge
rust op zijni"
['eters ging op een ontwortelden boom
stam zitten,
„AH right, ik* verlaat me op jou, Be
verly I"
HOOFDSTUK XXIX.
Terwijl Legrand en do politie-beambte
bij Peters bleven, zocht Ben Beverly in
den omlrek van de vindplaats don grond
af. Hij deed dat rnet de handigheid van
een ervaren spoorzoeker Telkens ging hij
op de kniecn liggen om den grondheel
precies te bekijken. Hij vont echt°r steeds
alleen de schoonafdruKken, dio do politie
beambte had achtergelaten, Ben Beverly
kon daar geen verklaring voor vinden.
Bon vage verdenmng kwam-bij hom op,
Zou die 4verduivelde Stevens uneti .het,
vreemde wapen 'i al voor /zijn ontmoeting
met Grizzard onheil hebben gesticht Bon
Beverly overwoog heel rus lig, Jen .koel de
mogelijkheden, die er gemand toe zouden
kramenbronnen, zijn «wapen weg te wer
pen.'Stol het jto'val dat Slovens tevoren
koperen pijp, W. v. d. Gaag, St. Jacobs
Gasthuis, Burgem. Knappertiaan; blauwe
damesjapon, J. de Hoop, Vlaardingerehj'k
245a; groo'e hond', Orts Kommandont, Bur
gemeester Knapportlaan; psalmboekje, J.
Anker, Laan 31; gebreide handschoen, A,
A. de Kort, Fabristraat 29; geruit man'el-
tje, P. J. Elshout, Maasstraat 6b; kinder-
handschoentjes, J. van Broda, Hagaslraat
66; rijwielbelastingmerk en een paar wol
len dameshandschoenen, 'C. L. Schonen
berg, Van Beverenstraat 42; zilveren arm
band, H. de Vogel, Fabriplein 22a; dames-
parapluie, N. Pasgier, P. Potterstraat 30bj
bril met hoornen en een. met nikkelen
montuur, A. Zuidwijik, Hoogstraat 59; ring
met sleutels, H. J. v. dL Knaap, Geervliet-
scbestraat 3; rifwielpomp met slangetje,
P. van Ruiven, Fabristraat 56a,
Indien een gevonden voorwerp door een
eigenaar bij een vinder wordt afgehaald,
word't mededeeling verzocht aan het po
litiebureau, tel. 68036 en 68070.
zijn secretaris had doodgeschoten, met
diens eigen wapen. Om geen verdenking
te laten rijzen, ging hij hierheen en
wierp de revolver weg. üp don terugweg
zag hij dan toevallig Grizzard aan ko
men sluipen, verstopte zich ea moest toon
noodgedwongen zijn eigen revolver gebrui
ken om Grizzard neer te leggen.,.
Maar waarom hot een man, die met
zulk oen berekening en koelbloedigheid
een 'daad tot uitvoering bracht, dan zijn
wapen op de plaats van den strijd lig
gen? Als aanwijzing togen ziah zelf? Hij
had niet de geringste verwond,mg opgei 00-
pon, niets waarom liet hij dan zijn
revolver bij het li ja van Grizzard liggen?
Waarom probeerde hij niet Dakar in een
groote boog te bereiken, waarom verliet
bij, toen al de scholen gevallen waren,
bloedig en verschrikt hot boschje langs
den naasten weg, die direct naar de in-
boorlmgcnwijk leidde? Zulk oen koelbloe
dige knaap als die Stevens was tocih niet
makkelijk uil zijn evenwicht te brengen?
Waarom dan? Hier sleokf nog hoei wat
anders adder, dacht Ben Beverly bij zicb
zelf, nadat hij alle mogelijkheden had
overwogen. Maar wat'steekt hierachter?
Ben Beverly - werd wederom woedend,
zocals altijd, wanneer hij niet verder
kwam.
„„Beroerd© geschiedenis," ze'i lij} luid.
'Poters ving de woorden op.
„Datkomt alleen daarvan,dat je me
iftiét gel'ocw;» "wilt, Beverly. Probeer er nu
Bij de RettanlaiuMhe geëvt-
vac lieerden.
Verder ging onze toebt. W'ij te-:echten
de woningen van Rotterdams che geëvam-
eerdon in liet Asterdorp Monsolan die
ondergebracht zijn in huizen, die eigens
lijk de naam woning niet mee* wordieaea.
Tocht en water maken lwt bewonen tot
een voortdurende strijl tegen riefct© en be
derf. Het vocht druipt langs do moren en
hoewel in de kamer waar wij binnen werden
gelaten een klein maar dapper kacheltje
vroolijk snorde, trok een ijzige koude langs
do vloerwaar kinderen spoten.
uok. deze menschen hadden zich tot Win
terhulp gewend omdat hun noed hoog was
gestegen. Er moest van al tos woeden ge
kocht, versterkend voedsel voor do kin
deren, wat warme fcleeron en in de eerste
plaats kolen, om de vochtig© koude uit de
ongezellige en schaarsch getnou! ©'do kamer
to verdrijven. Ook deze menschen waren
mnig dankbaar en vol lof voor de hulp,
welke zij zoo snol hadden gekregen. Er
was niet gevraagd naar geloof of politiek,
er was slechts gevraagd: „is ©r dringend
hulp noodig en binnen enkele dageei was
die hulp gekomen. In deze Asterdorp ge
zinnen is het vel 1 ©al duidelijk, dat Winter
hulp geen liefdadigheid verruit, doch slechts
een plicht volbrengt in naam van hot Ne-
derlandsche volk.
Winterhulp aiui gezinnen als
aanvullenden sloom
Winterhulp moet veelal in do eerste
plaats gezien worden als aanvullende steun.
Immers in zeer ve'e gevallen is hot bedrag,
dat maatschappe'ijk steun ui keert in de
wintermaanden iei ©-men ma© om ©ld© lal©
om het gezin voor ellende te bewaren.
Heel dmde'ijk bleek dit, toen wij in ©an
beneden huis in West aanklopten, waar
de heer de, huizes, die vrceg'w ©on goed©
positie op een bank beklcolde, ens ont
ving Hij lieeft elf kinderen «1 zijn vrouw
verwacht binnenkort de twaafda Eau 'pao-
per en helder gezin, dat echter sleehls het
hoog noodige bezit ©n dat er van twintig
gulden steun per week moet* komen. Hij
had van winterhulp een uitkesrjng ineens
van f27 50 in waardebons gekregen en de
huisvrouw vertelde nipt een glunder ge
zicht hoe zij haar provisiekast had kunnen
aanvullen. Hoe zij1 wat k'.ceron had kun
nen koopen en. hoe zij bij dca kolcaibcer
haar rantsoen kolen had kunnen halen.
Mot die waardebons, zei zij, gaat bet ge
heel gemakkelijk. De winkeliers kennen 23e
al uitstekend, want er komen er dagelijks
stapels binnen.
Er was in dit gezin wat zaaneeehïjln en
wat licht gebracht door de snelle en tij
dig© hulp van Winterhulp Nederland.
Zoo hebben wij vele gezinnen bezocht,
vele gezinnen, die iederen. dag met dub
beltjes en centen moeten rekenen om rond
te komen en die nu dank zij Winterhulp
wat ruimer kunnen ademhalen.
Faillissementen.
Uitgesproken:
20 Dec. A. Bron, Rotterdam, NL Binnen
weg 245. R.c. mr. A. Huygen. Car. mr.
D. D. van Waardhuizen, Rotterdam.
20 Dec. Andries Pic&er de Graaff, land
bouwer, Midideihamis, Schoolstraat B98,
R.c. mr. A. Huygen. Oux. mr, L. J. den.
Hollander, Middelharnis.
eens aan te wennen, dat ik niet Stevens,
maar Delers l>en,"
„Goed," antwoordde Beverly, „ik noem
aan, dat je dc waarheid zegt. Kun je me
dan verklaren hoe die revolver hier komt.,
als jij hem niet hebt weggeslingerd? Of
je nu Stevens bent of Delers, hot wonder
met de revolver blijft het zelfde. Maar er
bestaan geen wonderen, man. Of wol
soms?"
Delers zweeg. Ben Beverly had gelijk,
daaraan viel niet te tornen, Hoe kwam
dan de revolver in werkelijkheid hier in
dit boschje? Legrand onderzocht hot wa
pen nauwkeurig,
„Er is één schot uit geloot, monsieur
Beverly," zei hij peinzen I.
,Dat was. hel schot, waardoor ik ge
wekt worci,' beweerde Delers,
Beu Beverly werd nog boozer. Kij "riep
da! de duivei hem mocht halen, -maar nu
bad hij er genoeg van, nog langer voor
den gek gehouden te worden. Petera had
het wapen weg geworpen, waarom, dat
was voorloopic nief uit le'-vin Ion. Hij had
er nu den huik van vol, Stevens of.Peters
hoefde niel te denken, da' zo hom zouden
la'en loepen. Integendeel; itiist, zoo waar
li ij Ben Beverly heette, hij zou licht in
deze affaire brengen of ancfèrs zijb baan
tje eraan geven.
„Jammer, eer, man op; jouw leeftijd,"
meende Peters, wiens vrijmoedig© optre
den "mol meer was dan galgenhumor.
fWordt verve Igd).
GOED LICHT IS
OAT 2AIVERAHKBMI!
BRENGEN c££k i
11*
DOOR R. ARDEN
1
