WSÊÊ&&
béOASaiiKSCHEiVRAAGBAAK
Maandag 29 September 1941
SCHIEDAMSCHE COURANT
Hilversum I, 415/5 M.
G 45 Gramofoon. 6 50 Gymnastiek 7 00 Gra-
mofoon 7 45 Gymnastiek 8 00 BNO 8.16
Schriftlezing en meditatie (Chr, Radio Stich
ting). 825 Gramofoon 9.15 Voor de huisvrouw.
9 25 Gramofoons 1100 Yoocdraciil 11 20 Ama-
bile-sextet 12 00 Otto Hendriks en zijn orkest.
12 40 Almanak 12 45 BNO.1,00 Zang met
piano 180 Ensemble BandiBalogh en gra
mofoon 2 30 Lichte toets 3 30 Piano. 4.0€
"Gramofoon 4 45 Voor Se jeugd 5O0 Gramo
foon. 5 15 BNO 5 30 De Ramblers 6 00 Voor
de werkende vrouw 615 Boyd Bachman en
zijn orkest 7 00 Actueel halfuurtje, 7JJ0 Or
gel en zang, 8 00 Radiolooneel 8.45 Onv
roep-Opera-orlest 945 BNO. 10 00—10 liy Eco
nomie News from Holland
Hilversum II, 301,5 M.
6 458 00 Zie Hilversum I, 8.00 BNO 815
Gramofoon 40 00 Morgenwijding. 1015 Piano.
10 40 Voordracht 1100 Zang met piano 11 20
Orgel. 12 0O Frans Wouters en zijn orkest.
12 45 BNO 100 Ensemble Rentmeester .ea
gramofoon 2 00 Rott. Plnlh orkest en gra
mofoon. 3 30 Voor oe zieken 4 00 Groote rollen
en hun vertolkers Rigoletto. 4 45 Gramofoon.
5 00 Bijbellezing 615 BN 0 5 30 De Roman
cers en het kleine Omroepmannenkoor. 615
.Boekbespreking. 6 30 Gramofoon 6.45 „In een
nieuw licht bezien" (Voorbereid door de NSB).
7 00 Actueel halfuurtje 7 30* Reportage 8,00
*2 Plano's 8 45 .Voor den boer. 9.00 Gramo
foon. 9 45 BNO. 10.00 Avond wijding 10 05—
10 201 Politiek weekpraatje.
FILMSTERREN KRIJGEN BE- i
TAALD VOOR HEEL WAT
MINDER DAN DIT
KIJK, DAAR IS p
BERGNES, ji
GE Ut' HEM
JTB WINNEN OR
ïEM, HIJ JLU
ONS NIET ONT-
KOMEN DITMAAL
Verboden
STILLE
No 4
ZIET
DAT
CaHP
MOEILIJK
HEDEN
HEEFT.
HU
BESLUIT
TOT
EEN
oewaagden
ZET
Hoofdredacteur sa stadsnieuws: M. Stavenga
plaatsverv. hoofdredacteur, binnen- en buiten
land: D. Maltha, beiden Schiedam.
Hij glimlachte nog steeds.
„En toch zult u me spoedig alles uit eigen
vrije beweging vertellen!" ze hrj peinzend.
„Daar kan niets me toe dwingen1"
„Toch wel dat, wat in de kamer hier
naast ligt! Begrijpt u nog niet, dat de moord
op Koprilis hier in uw eigen huis een cata
strophe is, die alles zal loshalen, alles, tot op
den grond
„Nou, en?"
Het "gezicht .van Suzanne was Jrotsch en
vermetel geworden. Opnieuw keek de vreemj-
deling naar Allan en haalde zijn schouders op.
De deurbel schelde, luid en heftig, en met
zekere schreden ging Suzanne naar de voor
deur. De vreemdeling verroerde zich niet, doch
toen zij de kamer verlaten had, zei hij barsch
tot Allan:
„Als u een man benl„ dan gaat n naar
uw vrouw toe.' Ze is alles waard, wat u voor
haar doen kunt"
Chrisman gehoorzaamde en de ander keek
hem na.
Uit de naastgelegen kamer waren versmal
lende stemnfen te hooren —-ook die van Su
zanne, die kort en duidelijk antwoordde. De
man inde overjas stond onbewegelijk en
luisterde, met zijn handen in zijn zakken.
Een krachtige commandostem begon plotse
ling vragen te stellen, dë eene vraag kort
op de andere. De man* in de overjas'zette zijn
hoed weer diep op zijn voorhoofd en sloeg
de kraag van zijn jas op. Daarop begaf hij
zich dé kamer hit en de .gang in. Op den
drempel Van Allan's werkkamer bleef hij in
aard was, en voordat hij de zaak kon uiteen
zetten, kreeg hij.een schot m het hart U hhjft
bij uw bewerifig, dat u niet oeris het schot
gehoord hebt?"
„Ja."
„Dan, mevrouw Chrisman, u voor dit
alles geen natuurlijke verklaring geven kunt,
is het tot mijn spijl mijn plicht...".
De man in.de overjas- trad naar voren:
„Wanneer li een natuurlijke verklaring heb
ben" wilt,"- zei" InjY „laai- mij die u "dan - mogen
govenl"
De woorden hadden een uitwerking alsof
een bom in de kamer tot ontploffing was
gekomen. Alle aanwezigen keelden zich tot
den spreker.
„Hebt u dan misschien het schot gehoord?"
vroeg Aspeland rustig.
„Nee, ik ben pas daarna bier gekomen
Maar ook al zon ik me in de "kamer zelf
hebben bevonden, dan zou ik het schot nog
niet gehoord hebben."
„Merkwaardig! Dan zou u misschien den
moordenaar ook niet gezien hebben?"
„Dat misschien wel."
„Nou, gelukkig! En hoe kwam de moorde
naar na den moord de kamer uit? Kunt u me
'daar antwoord og geven?" 1
*~„Kij kwam er niet uit, want ik en me
vrouw Chrisman stonden immers voor de deur
en dadelijk daarop kwam meneer Chrisman
birrnea." e
Er ging een golf van beweging dpör de
kamer.
(Wordt vervolgd.)
„Waarom .vraagt, u dat?" zei je
„\Vaarom wilt u niet antwoorden?"
„Ik ken u niet!"
Da mooie gesluierde stem van Suzanne was
krachtiger geworden en haar oogen hadden de
uitdrukking van vrees verloreh. De vreemde
ling zag met verbazing,- dat de kleine vrouw
tot een besluit was gekomen, dat hij niet an
ders kon. opvatten als het besluit om tot het
laatste tê strijden. Waarvoor? Foor de vrij
heid misschien of voor iets anders
„Geeft tl mij den sleutel!" bev-al ze plotseling,
terwijl ze haar hand naar hein uitstrekte.
De vreemdeling trok zijn wenkbrauwen op.
lirj keek op Suzanne nee# en hij keek naar
Ajlan Chrisman een slappe, jongensachtige
gestalte, weliswaar in onberispe'ijk avondioilet,
maar ..toch nog een jongen, die vóór alles van
schrik beefde.
De vreemdeling gaf haar met een buiging
den sleutel aan.
„Geeft u de voorkeur aan deze manier?"
vroeg hij.
„Ja, en ik wii-niets met uw vragen te",ma
ken hebben!"
S*4? j- jVv V-
