9eM 9maLö
De Nederiandsche vrijwilligers, -
aan het Oostfront
De volgende phase irtUndie
et, geheim van de
Parel-eilanden
Een artikel in het S.S.-weeJtblad „Storm"
STWSMI „lllWEISS"
Een beschouwing in het .tijdschrift
„Berlin—Röm—Tokio";
inderop&Zn. (FaJoetmuldor) sTh3'edam
§><ag. 1- No. 23082
-TWEEDE BLAD DER SCHIEDAMSCHE COURANT
Zaterdag 9 Mei 1942
Bron der kracht
Rookverbod in bosch, veen of
heide
G. A. Dg WSMTER
Wcstmolenstraat 16-18 - Telef.88519
Stuit Itttasltaa. 4
fSebcuw Ui-Bank)
„DB LANDBOUW
RADIO ELECTRICITEiT
v. d. MOST
fa» L. Bo^rani - Schiedam
Schoorsteenveger, Rookverdrijver, Metselaar
Verbouwen,
Gebr. Huyskes - Pr. Fr. Hendrikstr, 39
Telefoon 677 Ï3
Mieuwe Uitgaven
De ieer van den Heiligen Geest
ii.
"De rccruteritijd kwam en daarmee ook bittere
teleurstellingen. Wij geloofden reeds iets te zijn
en iets te kunnen, maar ons ontbrak het aller
noodzakelijkste: het geheele wezen te kunnen
'richten op den totalen inzet. Wij hadden mede-
Jijden met ons zelf, in plaats van vol -vreugde
midden cv in te springen en eerst langzamer
hand begrepen wij, dat ook de beste uitvluch
ten niet konden worden geduld. „Voor den
Duitscheu soldaat is niets onmogelijk", dat werd
dan slechtstot waarheid wanneer men in om
standigheden, waarin alle anderen het zouden
opgeven, toch stand hield. -
Zoo groeit een ander mensch op, hij doet niet
plsof hij aanvalt, hij .valt aan, in het beslissen
de moment trekt hij zich niet terug, maar geeft
zonder dralen alles, zijn wil is bevrijd van de
duizend bezwaren, hij handelt zonder omwegen,
recht op het doei af.
Het was een Joodsche gedachte alles met
tact en slimmigheid en lang,? listige omwegen te
"kunnen bereiken; alsof de wereld met trucs te
regeeren is. Wij zagen en beleefden plotseling
Sri verbluffende duidelijkheid, dat een dee.' van
het Duitsche succes op het eenvoudige" feit be
rust dat men- zonder' hokuspokus direct op het
doel afgaat en op deze wijze met den kleinsten,
maar volkomen juisten inzet van krachten dat
kan bei eiken, wat men tot nu toe voor onmo
gelijk' gehóuden heeft. r
- -leven zonder masker.
t "Weliswaar moet men daarvoor uiterste nauw
keurigheid betrachten kunnen,- maar wie eens
'èè'olappèl, afgenomen door'een Duitschen onder
officier heeft meegemaakt, die weet'alles af van
deze nauwkeurigheid, welke ieder stofje op den
loop aangrijpt óm iemand het Zondagsverlof in
te houden.
j Daden té volbrengen in het geloof aan din
gen, cS!e boven leven en dood staah, leeren zich
ïélf tot daden te dwingen, dat is een deel ,van
dat „andere".
Het tweede echter is het leven zonder mas
ker. Alle-pose, alle schijn yiel weg en slechts de
naakte mensch .bleef over; of eén.dappere en
goede kameraad, of een stuk ellende. Hier kon
men noch met goochelkunsten, noch met bra
nie den dappere spelen, terwijl slechts de angst
regeerde, geen omkoopcrlj met kleinigheden uit
pakjes van thuis of mee opgespaarde sigaretten
.waren in staat een met aanwezig kameraad
schappelijk gevoel te maskeeren.
Hog iets leerde ons deze strijd in het
Oosten: wij hebben gebrek aan alles, wat een
beschaafd mensch nóodig heeft, te beginnen met
een vlekkelooze enveloppe tot aan ondergoed
zonder luizen toe. Wanneer de keuken en de
louragewagen een paar dagen wegblijven, dan
blijven slechts twee mogelijkheden, lui zijn en
hongerlijden of zich inspannen en zoo lang zoe
ken totdat men de noodzakelijkheden Voor een
maaltijd bij elkaar heeft," Anderen voor zich, te
laten werken, dat' gaat óp zijn hóógst een of
tjfcweemaal.
Voor de rest is men op zich zelf aange
wezen. Wie niet mee wil doen kan hoogstens
inet een voorgewende rheuraatiek naar een
Ziekenhuis verdwijnen. Of men jammert over
het slechte eten, over weinig post, over koude,
winderige wachten, waarbij de ooren en voeten
bevriezen, over luizen en vlooien, over de
valsehheid der Russen, of men slaat zfch door
alles heen, mannelijk en zonder gemekker."
Zoo was het waarschijnlijk ook in den we
reldoorlog. Ook hij, die langen tijd in de tro
pische rimboe geleefd heeft, weet dat: van uit
de verre verten leert men eerst de kuituur en
de beschaving op haar werkelijke waarde
taxecren; dingen, die heel gewoon zijn, zooals
een schoon bed of een goed boek, worden tot
oogenblikken uit een beter leven.
Kort en goed.,-men zou de.-verwende „Jeu-
rtesse blasée" van de democratie een soldaten
tijd, toewenschen. Maar niet sléchts dat, men
weet, dat dat de eenige redding voor hen be-
teekent.
De oorlog is niet de vernietiger van het
leven, zooals onze humanistische-pacifistische
opvoeding ons dat altijd voor oogen gehouden
heeft, integendeel, eerst in het veld wordt ons
de waarde van dit leven helder bewust,eerst
daar kan men het nationaal-socialisme als
levensleer ten volle leeren begrijpen.
Ia het vaderland kan men veel schrijven over
„de nieuwe orde", over „het ware socialis
me", over "de nieuwe „wereldbeschouwing", wij
willen, dit ijverig werken daar niet met een
lachje beschouwen en ons daar vep boven ver
heven gevoelen. Wij weten echter, dat eerst
dan in ons" vaderland het juiste begrip voor
de nieuwe wereld zal komen, wanneer een groot
getal jonge mannen aanwezig zal zijn, die met
de ijzeren taal van den oorlog bekend zijn. Zon
der voorwaarden te stellen, ons gevend in vol
vertrouwen, zijn wij Adolf Hitler als Föhrer
tot op de slagvelden van het Oosten gevolgd
en menig goed kameraad rust uit van den strijd
onder de zwarte Russische aarde.
In het vaderland hebben echter velen liet hart
vastgehouden: .zullen deze „jonge avonturiers"
niet door den afgrond verslonden worden, zij
die zonder garantie «n zonder beloften een
Führer van een ander volk als soldaten vol
gen? wij antwoorden:
Wij hebben noch beloften, noch garanties
van noode, hier in het Oosten vonden wij in
ons" zelf de bron van onze scheppende kracht,
wij weten, dat een nieuw, een door den
Führer v ereenigd1 Europa ons initiatief en ons
werk noodig heeft en dat is ons voldoende.
Wanneer wij eens terugkeeren in het vaderland,
dan zullen wij toonen wat .wij gewonnen
heben:" dat "„andere", dat geschiedenis maken
zal *ïn ons leven.' Wij danken er den Führer
voor, dat hij ons een plaats tusschen zijn sol
daten inruimde. - -
1 z
Bij vernieuwing ivordt gewez.-a op het ver
bod in bosschen, voon en op do hoi do of in
do nabijheid van dergelijke gobiodea:
1. Open vuur of brandend licht mee te
voeren
2. brandende of gloeiende voorwerpendie .la-
ton vallen, weg te werpen Tri daarmee on
voorzichtig om te garuri
3. in de open lucht of in brandbare of
houien gebouwen of bouwsels vuur aan to leg
gen, zonder schriftelijk verlof bij zich te heb
ben van den gebruiker van hot terrein, dan
wel 'het met" vergunning nangelogdo vuur zon
der toezicht te "laten;
4. tusschen 1 Maart en 31 October op
bovengenoemd terrein" to rooken.
Overtreding wordt, volgens de verordening
ter voorkoming van bosch-, heide- en veenbran
den van 12 Juni 1941 gestraft ook indien door
dit lichtzinnig optreden geen schade is ver
oorzaakt.
Is een brand door do overtreding ontstaan,
dan geldt deze handeling als misdrijf. De po-
lilie-organen hebben in bet iliogè jiuugetijde
bevei streng op te treden. De gevolgen van
onachtzaming van bovengenoemd verbod heeft
ieder aan zichzelf te wijten.
VOORJAARSHOEDEN
DOOR R. ARDEN
ïokftr zal men. mij van bepaalde zijde na-
gjMxi; ik moot dus mijn vervolger op een dwaal
Spoof brengen. Ik zal dus vannacht de volko
men oninteressante -nederzetting van Mooro «en
bezoek brengen. Als ik daar eon beetje rondge
slopen heb 'en dan naar Geniscliow's buis terug
keer, dan -sil de eveutueele vervolger wel
aannemen (lat mijn nachtelijke expeditie geëin-
<%d is. En dan beri ik hem kwijt, Du.tnc
lachte grimmig. Jo moet warempel de 'geraffi
neerdste methoden te baat nenten, als je.succes
Trilt boeken.
HOOFDSTUK XIX.
Nachtelijke ontmoetingen.
Toen Duane zich klaarmaakte voor don tocht,
wees dc klok op liet bureau van Gentschow
bot middernacht olijk uur aan. Genlsehow bekeek
Duane met een norsch gezicht.
„Ifc lean liet niet helpen", zei hij, ,nmr ik
aio je niet graag zonder mij op 't pad gaan.
li neb zoo'n raar gevoel in do maagstreek
dat met honger niets te maken heeft. Men slaat
jti naar het leven, dat ia toch wel duidelijk?"
,,lk ben", zei Dunne, „er zelfs van overtuigd
Berlijn, 8 Mei. (A.N.P.) Van speciale Indi
sche zijde is aan het tijdschrift „Berlin-Rom-
Tokio" een artikel - gezonden, dat gepubliceerd
wordt onder het opschrift „De volgende phase
in Indié".
Het artikel begint met te constateeren, dat
na den terugkeer van Sir Stafford Cripps uit
Indië naar Londen algemeen de vraag gesteld
wordt: Wat nu? Alvorens op deze vraag in te
gaan vat het artikel den huidigen toestand in
Indië kort samen. Cripps is er niet in geslaagd
tot overeenstemming té' komen met de Indische
leiders, zoodat zijn missie vruchteloos werd.
Hij verklaarde echter, dat de Indische leiders
eensluidend den -wensch - geuit hebben, dat de
landen van het driemogendhedênpact zouden
worden verslagen.
Hij zei echter met, hoeveel duizenden Indische
nationalisten in de gevangenis zijn opgesloten.
Ook zeide hij niet geweigerd te hebben den
plaatsvervangenden voorzitter der nationalisten-
beweging te ontvangen, welker leider, Soebhas"
phandra Bose, een jaar geleden op geheimzin
nige wijze uit Indië is verdwenen.
Wanneer hij met deze politieke gevangenen
of. hun zaakwaarnemers. zou hebben gesproken?
zou hij iets vernomen hebben wat totaal an
ders is dan wat hem bij zijn vertrouwelijke be
sprekingen in New Delhi werd verteld. Bij ge
breke aan een overeenstemming, welke recht
doet wedervaren aan de, eischen van Indië, wil
het IndUche volk ni«t actief samenwerken met
Engeland ten aanzien van de oorlogvoering. Het
is natuurlijk mogelijk, dat thans en in de toe
komst eenige leiders zullen optreden voor hulp
verleening aan Brittannië, het zal hun echter
ntet mogelijk zijn openbaren geestdrift te wek
ken.
Er zijn eenige invloedrijke leiders, die om
ideologische redenen vijandig gezind zijn jegens
de landen van het driemogendhedenpact, de ge
weldige meerderheid "Van-het Volk stelt echter
geen hekng in ideologische problemen, maar in
dc vrijheid van Indië en wil het lot deelen van
de mogendheden, die Indië willen helpen zijn
vrijheid te verkrijgen.
Het standpunt van Bose is volkomen duide
lijk. Hij is er van overtuigd, dat "Engeland den
oo.rlog zal ve'rliezen. Voor hèm gaat het ia de
eerste plaats om de bevrijding van Indië. ideolo
gische overwegingen zullen niet in den weg
staan aan zijn oprechte samenwerking met de
vijanden van het Britsche imperialisme, die dc
vrienden zijn van dc Indische onafhankelijkheid.
Twee omstandigheden doen haar invloed te
zijnen gunste gelden. De conservatieve partij' in
Engeland weigert voor den duur van den oor
log alle ver-gaande concessies aan Indié, waar
door een overeenstemming tusschen Indié en
Engeland onmogelijk is on na de Japansche
overwinningen in het Vene Oosten is iu Tndie
door dc in het land aanwezige anti-Britscbe
elementen oen zoodanige paniek verspreid, dat
hot thans voor iederen leider ol groep onmo
gelijk is de Indische', massa Ie organiseer cii
voor *een actieve militaire samenwerking met
Engeland. De door de Britscho overheid in
Indië genomen of to nomen maatregelen, zoo-
dat men zich do grootste moeite zal geven om
zoo snel mogelijk te handelen. Maar één ding
moet ik toch zeggen: als ik bang was, dan zou
ik nooit succes kunnen hebben, Dat is hier at
net eender als waar ook ter wereld, .hoe dichter,
je een vuil zaakje nadert, hoe gevaarlijker het
wordt".
„Ik wou toch liever tneo gaan", zei Genl
sehow
Maar Duane weerde dit af. -
„Dat kun je wel laten. Twee mannen leveren
hetzelfde gei aar als een wa .hebben toch
met een heele horde to doen. En dsn nog
wat: ik* hob mijnrevolver met de fijnste olie
gesmeerd; hét ding functionneert snél als het
weerlicht.? Hel ga je goed, Genlsehow."
„Succes Duaue. Wees op j'e hoede. Als je
iets overkomt, maak ik mezelf de zwaarste ver
wijten, omdat ik je toch zoo maar liet ver
trekken."
Zij gaven elkaar de hand.
Toon ging Duane naar buiten in den helde
ren maneschijn. Zeker, zei hij" tot zichzelf, liet
is oen ellendig gevoel, jo begluurd en bedreigd
to weten maar dat is toch eigenlijk altijd
zoo geweest. Indertijd in Renny's café, waar ik
als schapenhandclaar was binnengedrongen om
tot de conclusie (o komen, dat men mij her
kende. Ailijd weer hetzelfde, hoewel in an
deren worm; altijd weer hetzelfde spel; mijn
zenuwen, mijn 'zenuwen.
Hij ging door liet buurtje waar Geniscliow's
inlanders woonden. Hijhop midden door :lo
dorpsstraat, hij was oen pracht doel voor
lederen goeden scliutter, maar dat was niet
to icrmijdon. Overdag, temidden der Kiild-jeugd,
zou hij 'eveneens een schitterend doelwit zijn.
Toen hij bij hel water was, ging hij langs
het strand naar de nederzetting van Mnote,
Voor prima Koffie- en Theesurrogaat
Ook Uw adres voor kwaliteit Tabak
N.V.MELKHANDELAREN VEREEM1GING
Vellevest 16-18 SCHIEDAM Telefoon 68239
Vraagt Uw leverancier onze
GESTERILISEERDE MELK on HAVERMOUTPAP
ROTTERDAMSCHED1JK 250 - TELEFOON 67776
Speciaal in bet verbeteren van schoorsteenlrek
ALLÉÉN Lange Achterweg 33, Tel. 68421
onderhoud van huizen enz.
TIMMERLIEDEN - METSELAARS
als de evacuatie vau guiote steden, zat er
onvermijdelijk too leiden deze paniek te ver-
groolen.
Onder de leiding van .een georganiseerde re-
volutiOnnaiie party zullen dan in de verschil
lende deelen van het land burgerlijke onlusten
uitbreken en deze ontwikke'ing zat er toe bij
dragen zelfs het Indische leger, dat normaliter
onder de Britecho macht staat, te beïnvloeden
en tot onrust te brengen. Dau zulten hier
on daar gewapendebotsingen voorkomen tus
schen Britscho en Indische troepen, din ten
slotte hun hoogtepunt zullen vinden in een al-
gemeene, over het geheele land verbreide, re
volutie. Dan zat het einde vau de Buiselie
heerschappij in Indië komen.
En daarna
Wanneer du revolutionnaire vloedgolf zich
over. het land uitstort, zullen twee ptoblo
men teistond ter hand: moeten worden geno
men:' de organisatie van het burgerlijke In
stuur en do opbouw van een nieuw, nationaal
leger. Do eerste taak zal betrekkelijk gemak
kelijk zijn.
Ais zekei kan aangenomen word-n, dat verre
weg cle-gepolst» meerderheid alnr..civiele ainb-.
Icnaiéu, leden dor potilie on officieren, onder
officieren en manschappen van het Indische
leger zicli vrijwillig /.uilen uitspreken voor do
nieuwe oitle in Indiu en den eod van (touw
daaraan zrtlleu afleggen.
Hel probleem der zgn. omloidrukte klasse,
waarmede bot Britscho imperialisme zoovee!
reclame maakt, zal gemakkelijk opgelost kun
nen worden. De zgn. onderdrukte klassen heb
ben reeds bij tie parlementsverkiezingen laten
blijken, dat zij in het algemeen voorstander
zijn van een nationalistische wereldopvatting.
De oplossing van het probleem der Indische
mohammedanen, dat opzettelijk door de En-
geischen overdreven is voorgesteld, biedt even
eens geen moeilijkheden. Dc inoli.iimncdaneu
zullen, evenals de overige bèvotking volledige
autonomie genieten op het gebied van religie,
cultuur ou taal. Dientengevolge zulieii zij geen
aanleiding hebben zich te beklagen over be
weerde onderdrukking. Wat politieke ca eco
nomische- rechten betreft, zuilen zij volledige
rechtsgelijkheid hebben met allo andere doelen
van het Indische volk.
Wanneer iedor genoeg to eten heeft en in
religieuze en eulhueele aangelegenheden vol
ledige vrijheid geniet, zulten de hinnenlaudsehe
wrijvingen en moeilijkheden gohoel vanzelf ver-
'dwijnen. In do periode van den snellen we
deropbouw moet oen gecentraliseerde ïcgee-
ring aanwezig zijn, ilio in staat is don vrede
in stand te houden, de nalio eensgezind te
houden en het leven der natie in ieder op
zicht te bevorderen, in don loop iler lijden
zal dan wellicht liet federalisme geleidelijk
ingevoerd worden in de staatsrriaciiitierie.
liet meest dringende vredesprobloem zal de
opheflmg van do werkloosheid zijn, die in
Indië oen geweldigen omvang hooft aangeno
men. Om dit te bereiken zal een oj) welen-
schappelijke -basis berustende landbouw aan
den oenen kant en iudustciatiseering aun den
anderen kant noodig zijn. Instellingen zooals
Een keer bleef hij plotseling staan en luis
terde hij hoorde duidelijk zachte' voetstap
pen op het stia.net, daar, waar nog enkele
palmen stonden. Dat bevredigde hem zeer, zijn
berekening klopte du9 precies. Hij-had 'n achter
volger achter zich, of liever zijwaarts, van hem
Nu was liet stil ook' de schaduw was
blijven staan. Duano stak een sigaret op. Er
volgde een oogenblik van geweldige spanning
als nu iemand een schietwapen wiklo ban-
teéren, dau had hij nu de gelegenheid. Maar er
gebeurdo niets. Alies bleof stil, alteen de wind
fluisterde geheimzinnig in de palmkruinon.
Aldus slechts één achtervolger. Natuurlijk, een
'schol zou Gentseliow en do zijnen alarmeeren.
Dat - was heelemaal niet plezierig voor den
schutter, het zou zcifs kunnen gebeuron, dat
hij dan gevangen gonomon werd. Vangen
hel woord was niet slecht. Als het mij zou
lukken hom te vangen, dan wist ik tenminste
bij wien hij hoorde. Maar dat kan ik wel uit
het hoofd zetten. Die kerel, die hier met
do vegetatio veel vertrouwder is dan ifc, die
do bodemgesteldheid kent neen, dion krijg
ik niet. Dat snapifc zoo wel.
Onder dergelijke overpeinzingen bereikte Dua
ne (1e nederzetting vair Moore. Qt'k liier ging
hij door do inlander-buurt naar den heuvel,
waarop Moore zijn houten palcis had laten zet
ten. Daar liij met zijn gedachten steeds achter
zicli bezig was n.l. bij den gehoimzinnigen
nnsluipor liep hij bijna -tegen een gestalte
aan, die zich bij zijn naderen van een ruw
houten bank, die langs den weg stond, ver
hiel. Do maan scheen helder op Patricia's
gezicht.
Voor eon oogonblikvorgatNDuano, dat er
iemand achter hem was. Hij. kreeg heei ge
woon hartkloppingen, hij was zeer geschrokkon.
Door dr. H. Faber. Uiig. v. Loghum
Slaterus' U.M., Arnhem, 1941.
(big. f390, goh. f4.90).
Dr. Faber heeft dit hoek wel aan zijn kin
deren opgixhageu, maar liet is tocli niet voor
kinderen bestemd. Het fs veeleer voor theologon
geschreven, ofschoon ook piet-theologen hot met
vrucht kunnen lezen. Staat ons volk trouwens
niet mede om zijn thcoiogischcn aanleg be
kend? Toch is het denkbaar, did men wordt
afgeschrikt door hul woord „leer",, vooral in
den niot-lcctjtelhgen kring, Laat men dart
vooinl letten op'het „Heilige Geest". Dit'spreekt
eetrler "aan) terneer daar hot Pinksterfeest eer
nadert en hel m den ScluodnmscUeu Protes-,
taiitenhond,' waai ran ile schri,vm' voorganger
is, gewoonte is dit christelijk gemeentefeest
te vieren, met de bevestiging der jonge lid
maten.
Heilige Geest doet ons denke» aan gcesl-
diift, aan enthousiasme, aan opgewekt innerlijk
loven, arm vrijheidsbesef: welnu, daarover
schrijft dr. Faher. Hij gaat op een afstand staan
en beschrijft ons wat dit nu eigenlijk ia: Hei
lige Geest, En wij zuilen moeten toegeven,
dat hel geen overbodige luxe is, dat Uy dit
doet. want meestal zijn onze begrippen daarom-
treni erg vaag on onbestemd. Kerstmis on
Pasehen spieken veel duidelijker aan dan Pink-
sieren
Wal wordt er eigenlijk bedoeld met die uit
storting? Het is een good ding een vertrouwd*'»
gids lo vinden, dte ons wat wegwijs maalt.
Niet dat dr. F.iber gelooft het te, weten, maar
wel is hij ervan overtuigd iels gevonden lo
hebben en dat deelt lnj mede.
Nu lijkt hel verstandig om nis niet theoloog
dit boek niet met de inleiding, maai met
het slot Ie beginnen Want wal is de zaak?
III de inleiding zrgt ilo <jrhri|Ver ons, dat h'*i
zijn plan is tlieologtech don inbond van het
begrip Heilige Geest to ontvouwen Later (lil.
71) vei klam l hg, dat hij een theologisch!
öililedfug -*e« uiteenzetting "van" onze Tfeilïg'o-
Geest-ervaringen probeert te geven Om dan
eindelijk in liet tweede (bel vim zijn studie
to oiilhullon, dat iiet hem eigenlijk gmt om
te formuloeron, wat wij als godsdienstige men-
schen onder den Heiligen Geost uivaren on
veistaan fhl. 117). Tegen deze* ontwikkeling
kan men als theoloog wellicht bezwaren heb
ben als niet theoloog kan men deze slechts
toejuichen, want daardoor <koml bet gehotste
vveik veel dicht or lnj de "gewone men&ehen
Ie staan. Vandaar dat hel- in bet genoemde
geval ïaadznam is te beginnen mot dl. tl, lafst.
IV fbj. 212 vv.). Dit is een stuk gemeente
leven, dat ons allen vertrouwd voorkomt.
Daaina zou liet Ito hoofdstuk van hetzelfde
deel kunnen volgen (ld. 147 vv.). Dit stuk-
leen! zioli uitstekend als uitgangspunt voor
verdere studie, liet gaat uit van de godachlc,
dal het misschien tiet wezen van het Christen
dom meer rectrl doel, wanneer wij' verklaren,
dat liet geroepen zijn van tiert monsch tot „hol
leven in den geest", het middelpunt van liet
Christendom, althans van het vrijzinnig Christen
dom is. dan wanneer wij het een verlossing?-
of verzcningsgodsdionsl noemen
In de daarop volgende paragrafen ontwikkelt
de- schrijver dun wat hij onder dit levert ril den
geest meent te moeten verstaan. Dit is zeker
bet warmst go,rhreven deel van het boek en
oen icrler zal bet met groote bolangsloiling
Kleine gedachtenissen voor het vaderland,
In dc bazarstraten van Noord-Afrika vinden
soldaten van het Duitsche Afrika-corps verschil
lende vreemde en mooie voorwerpen, die zij
gaarne als aandenken voor het vaderland
koopen,
(V.P.B.-Schcrl-P.K. Hug-m)
do Arbeidsdienst cn <lc Winterhulp zullen voor
Imhé bij zijn wederopbouw van bizonder be
lang zijn Ook zal bot noodzakelijk blijken den
gouden standaard a! te schaffen en een nieuwe
volkshuishouding op to bouwen op den grond
slag van arbeid en productie.
De buitenlaiulsche politiek der nieuwe re-
gccring zat berusten op do voMagon samen-
woik'mg met de lauden vau hel driemogend
hedenpact.
„Wat doe jo hier midden in den nacht?"
vroeg hij zachtjes.
Patricia scheen verlegen.
„Wat doe jij hier?" üio vraag is toch vee!
voor de hand liggemlei'. Ik woon iu dit huis,
maar jij woont tnijien ver weg. Ifc zit rider, het
is iti huis zoo vreesolijk warm; ik wil orde
in mijn horsonen brengen; jij hebt alles in
de war gemaakl
„0, Patricia," zei Duane, zonder er bij to
denken heel luid. „Heb jo erover nagedacht wat
voor onzin jo gisteren allemaal hebt gepraat?"
„Ja," zei Patricia. „En is het jou ook dui
delijk, dat je me niet had moeten voor don
gek houden."
„Ja," zei Duane.
„Ik doe jo een voorstel," z.ei Putticia, „wij
zuilen weer goede vrinden zijn. De toestand
zooals die mr is, vind ik ondraaglijk. Wil jij
onze ruzie vergeten, en ook dat ik je een
bruut heb genoemd
„Wat een vraag," zei Duane.
„Dan mag je mo nu een zoen geven," fluis-
loido Patricia.
Duano kuste Patricia, en het werd dc eerste
echte kus, al het vorige viel daarbij weg. Na
dien kus snakt*1 Patricia een beetje naar adem,
voor zij verder kon sproken.
„ik houd van je," zei ze eenvoudig en
eerlijk. „Ik woel wel, dat ik het niet zeggen
mag, maar jij speech hot ook niet klaar, om
eerlijkheid tusschen ons te scheppen. Waarom
ben jc onder valsciro vlag hij ons binnen ge
drongen
„Luister," fluisterde Duane, „ten eerste
ik houd ook van jo cn nu luister. Ik
hen hier om ui! te, vinden wie de pareltrans-
porlen hier bespirmneerl de sporen van
de roovers leiden allemaal naar deze eilanden.
lozen. Hol is oor verdeio studie dan mogelijk
bij A (Hel nieuwe leven) do gedeelten to
lezen over Christus (ld, 12/3; 2117-2211; bij
B (De pneumatische zedelijkheid), de stukken,
over P.tulus (Id 1G—27J,, Auguatmus (bh 47
öl), liet spiritualisme (1)1. r 92-001 en vooral
want limr ligt voor dr. Faber misschien wet
liet zwaartepunt liet stuk- over prof. De
Gmaf (hl. 110120), mot wiens opvattingen
hij zich kennelijk het meest iet want voelt; bij F
(Een eschatologisch huibgncdl, kan men de.,ge-
weusehl beschouwingen os-er liet uitzicht betrok
ken (ld. IfiO—tÖS, 201—207). Op dezo v.ijze
krijgt men een goeden indruk van wat dr.
Faber \eiMnal onder liet loven in den geest.
Stelt men liolang in een punt, dat hem na
aan liet hart ligt, ui. een mogelijke verzoening
tusschen revhts en links, dau is do weergave
van Heeling's beschouwing (lil. 120—J13) zeer
leerzaam.
Maar doel men op deze wijze goen geweld
aan den ooiepronelijkcii op ze Zeker, wol eenigs-
zius, maai dt. Faber zal de oeistc zijn om
lo erkennen, dat een bock ats dit bedoeld is
als studie objed. Het kan ei niet om begonnen
zijn iels to geven wat nu maat' zonder moer
van az zou moeten worden geslikt. Hot
waro weinig in overeenstemming mol don rui
men geest, welke bel geboete woik ademt Zoo
zullen er zeker theologen zijn (hoe kan iiet
anders?}, die tutu bozwiron hébben tegen het
typisch theologische deel van dit hoek. Zij
zullen vragen, waarom or zoo weinig over den
Heiligen Geost als derde persoon der Drie-een
heid werd gesproken, waarom het heilige van
den Heiligen Geest niet do delijker naar voren
werd gobrarhl, waarom er tocli nog zooveel over
do werkingen werd geschreven enz. Maar laten
wij dat allés kalm over aan de theologische dis
puten en besprekingen en laai ons dankbaar zijn,
dat dr. l'aher op zulk oen rustige, voorzichtig
fonnnloerende wijze, de voortoopige resultaten
telkens helder in een paar stellingen samen
vattend, inderdaad duidelijk heeft gemaakt, dat.
-dit werk werd geboren uit „den wil lot d.eper
bewustwording van do plaats en do taak der
theologie als wetenschap". Hij hééft hiormedo
niet a Hoen aan de theologie, maar ook aim de
niet-theologische en toch godsdienslig mee-
lerendo gemeente een dienst bewezen
ds, M. 15.
Wees stil, we worden beluisterd, spreek zacht.
Op een van deze drie eilanden moet zich
een man bevinden, die de draden in handen
heeft. Dien zoek ik. Kun je me nu begrijpen?
Daarom swam ik hier onder valscho vlag, zop-
als je het zoo mooi noemde. Kun jo over mijn
schouder zien?"
Patricia, die tot nu toe met gesloten oogen
in Fred's armen lag, richtte fcich op.
„Ja, ik kan alles zien. Er is niets."
„Let goed op, verzocht Duane, „ik heb toch
redenen...."
„Maar dat is niet to gelooven, Fred," (luis
terde Patricia. „Ik kan nu ulfes begrijpen, Fred.
I!c bon er heelemaal naast geweest. Ik was
dus geen middel tot hel doei voor je?" -»
„Ach neen, hoekou jo op die gedachte ko
men? Kun je wat zien?"
„Neon, ik let at op. Maar wat is dat grie
zelig Mei."
„Ja, org gezellig is het niet." Duane drukte
zijn lippen op Patricia's wang. Op hetzelfde
moment voeldo hij boo Patricia's hand, die
op zijn linkerarm lag, dozo omspande.
„Nu geloof ik iets te zien. Een gestatte
waarschijnlijk een inlander tiij draagt alleen
een heupdoek. Hij is van dn eene lint naai
de andere geslopen. Hij wil ons zeker beluiste
ren."
,„Nge," fluisterde Dnane, „dal geloof ik niet.
Hij i-nroest mij iu do gaten houden, neem ik
aan. Maar dat zal wol lont zijn om dit
zoo maar aan ie nomen, hij zal me wel niet
alleen maar mootcn nagaan. Nti kan hij mij toch
heel good gadeslaan. Als hij nog dichterbij
komt, dan is dit niet om mij en jou te be
luisteren, maar om mij te doo'den. Wat doe je
daar op mijn heup
(Worm ca olgcl),
