HET OOSTEN VALT DE BESLISSING"
Redevoeringen van Mussert en den Rijks
commissaris, Rijksminister Seyss-lnquart
op oogstdankfeest te Groningen
MAANDAG 4 OCT. 1943
bureau lange HAVEN 14S
96STfc JAARGANG - N° 23511
In verschelden plaatsen In ons land Is gisteren h«t oogstdankfeest gevierd
door Duitsche en Nederlcndscha nationaal-socialisten, Op elke bijeen-
komst hebban een Duitsche en een Nederlandsche spreker het woord
gevoerd. Verreweg de be langrljkste samenkomst wa» die in de „Har-
monie"te Groningen, waar de Rijkscommissaris, Rijksminister Seyss Inquart
en Mussert een duizendkoppige menigte hebben toegesproken.
REDE VAN MUSSEP.T
De terreur in Drenthe
1
„Ons fandament, do bodem*'
REDE VAN DEN RIJKSCOMMISSARIS
(Vawolg pagina ,6).
Telei. 69300 3 lijnen Postgiro 5311
Da» couraoe verschijnt degeliiks
rne< ul|pcf^«ri°8 7d>"- 111 Feestdagen
SCHIEDAMSCHE LOURAN!
MWWMN— 'M"|!N4W8|!fiBfiüBMBi2IIJBBB'H|IKB!SSSiHlHBaHW''WftlB(l»UtgW!Hli*MMM> L
Verduisteren van 18.15 uur lot 6.30 uur
Maan op 13.13 uur, onder 21.50 uur
1 'Woensdag 6 October E.K.
Toen kwam los de groots massa van contro
leurs, die de boeren niet moesten controlcercn
of zij wel bet noodige deden, maar of zij niet
te veel deden. Gij ziet de dwaasheid van dat
systeem, want een normale omstandigheid is het,
dat ieder den plicht heeft zooveel mogelijk tot
stand te brengen en niet dat er een contröle is
om te zorgen, dat men zoo weinig mogelijk doet.
Het was het noodzakelijke kwaad van dat
systeem, maar de schuld kwam op ons volk te
recht en wanneer er moeilijke toestanden zijn,
zie het dan zoo met mij, mijne volksgenooten en
kameraden, dat het hier betreft een kleine del
ging van de schud en dat wij nog barmhartig
door God behandeld worden, want wij hebben
erger verdiend, doordat er moedwillig millioenen
kihgrammeö voedsel vernietigd zijn.
Nu staat het zoo, dat niemand in Nederland
er meer aan denkt om voedsel te vernietigen,
behalve da* die paar verdwaasde misdadigers,
die hoeven in brand steken. Het mag toch eigen
lijk geen naam hebben,' die enkelingen; bet volk
ia zijn geheel staat er volmaakt afwijzend tegen
over en de boeren en de boerenarbeiders wer
ken in getrouwheid om zooveel mogelijk voor
het volk voort te brengen.
Kèt systeem echter» dat de bezettende over
heid hier heeft aangetroffen, is niet in een hand
omdraai te" veranderen. Want één ding gaat
voor ejllest risico Siag'er niet genomen worden,
want wanneer er iet» niet goed gaat met de
voedselvoorziening, zeggen wij niet „dat is niet
erg'.-
Mgssert sprak de volgende rede uit:
ftërr fedchskommissar. Duitsche en Ne-
derlandsdbe kameraden. Vandaag^ op dezen
buitengewoon mooien dag, op dezen herfstdag
bij uitnemendheid, zijn wij dan hier vereenlgd
om onze gedachten te laten gaan over ai hetgeen
verband houdt met de voedselvoorziening en al
hetgeen verband houdt met de hoogere dingen
daara*ia verbonden. Want met brood alleen kan
4|» mensch niet leven, wij leven uit een ideaal.
Maar wij leven ook natuurlijk doordat het ons
mogelijk gemaakt wordt door de voedselvoor
ziening. En nu weet ik in dezen tijd hoe moei
lijk het is voor duizenden en tienduizenden om
behoorlijk gevoed te worden. Er is echter, kame
raden, en dit is het belangrijkste, in Nederland
nog geen mensch van den honger omgekomen.
Moeilijkheden zijn er, maar wij staan in het vier
de oorlogsjaar en wanneer Ik u zoo zie, dan zeg
m rtu, het gaat nogal goed met de voedselvoor
ziening.
Moeilijkheden en zorgen hebben wij allen, maar
Zooals ik zeide, wij staan in het vierde oorlogs
jaar en er moet ons toch een groot gevoel van
dankbaarheid overstroomen, wanneer wij weten,
4at Het op het oogenbilk nog zoo gesteld is met
de voedselvoorziening. Er moet dankbaarheid
zijn jegens God en dankbaarheid jegens de men-
s'chen. Laten wij goed begrijpen: de mensch kan
de natuur helpen of verstoren. Maar de natuur
ÏI de eerste, de tweede en de derde factor. Wan
neer er dit jaar zulk een schoone oogst gèko-
men is, dan willen wij onze dankbaarheid In de
eerste plaats aan God betuigen. De natuur gaat
tewetk volgens vaste wetten, die wij slechts ten
dgele kennen. Waarom is er b.v. nu dit Jaar bij
d* suikerbleten een bizonder hoog percentage
aan suiker te verwachten? Waarom is ook de
•jUevoorziening zoo bizonder? wij weten het niet.
Dat dóet de natuur, de natuur, die wij in de eer
ste plaats moeten ondersteunen en helpen, zoo-
¥1 wij kunnen. Het menschenwerk is daartoe,
wanrteer men dat ntet goed doet, verstoort
men"zooveel.
Huis en boom
Gisteren was Ik in Rotterdam. In Rotterdam
moeten bepaalde militaire werken gemaakt wor
den, want ons Rotterdam wordt bedreigd als
plaats aan het Westfront. Wat zei toen de mili
taire man, een Duitscher dus7 hij zei: ik zal
zorg dragen, dat er zoo weinig mogelijk behoeft
te worden kapot gemaakt". „Een huis", zegt hij
terecht, „kan men in één jaar opbouwen, maar
eért boom, daar heb je 60 Jaar voor noodlg en
ik zal .passen op de hoornen, die gespaard kun
nen worden". Zie eens, dat is de juiste mentali
teit, die ons ook vandaag moet bezielen, de men
taliteit van „heb eerbied voor de natuur". Be
grijp uw eigen kleinheid, maar doe vanuit uw
ipenschclijke standpunt, wat mogelijk ls de na
tuur te helpen en de natuur zal vruchtbaarder
iijp dan ooit te voren.
Het mensdienwerk, in dit geval het werk van
den boêr en de boerenarbeiders, is in dezen tijd
diet zoo gemakkelijk als vroeger. Het is echter
dè plichtsgetrouwheid van den eenvoudigen
mensch. Waarop tenslotte alles is opgebouwd.
Het zijn niet de sterren, de uitblinkers, die ten
slotte Öe Wereld maken tot wat zij is. Ook zij
zijn noodlg, maar wat komt er van de wereld
ièredit, wanneer niet honderdduizenden en mil-
iïognen eenvoudige werkers altijd weer bereid
zijn op een eenvoudige plaats hun plicht te doen.
Dat ia het fundament der natie, dat is het
fundament van de geheele samenleving. En daar
om heeft liet mij verheugd, dat, toen ik laatst
la Drente was en daar een bezoek bracht aan
kornet eden wier boerenhoeven waren verbrand
door misdadige tegenstanders, ieder van hen zei."
„ja, maar dat doen geen boeren Want boereu
zullen nooit een hoeve in brand steken, niet van
hun ergsten vijand. Dat doet hij nooit want hij
i* te nauw verbonden met de natuur en hij weet
dat zoo iets niet mag". Dat vernam ik uit den
mond van degenen wier hoeve een, twee of drie
d|pn van tevoren was afgebrand. Maar zij ston
dett solidair met de andere boeren en boerenar
beiders, waartoe zij als volk behooren.
Naast God do werker
Zooais ik zoo juist zeide: Onze dank aan God
willen wij paren aan den dank, dien wij gevoe
len voor deze honderdduizenden getrouwe, een
voudige werkers, die een jaar lang weer hun
werk gegeven hebben om het daardoor mogelijk
te maken, dat wij leven. Want wij leven ailcen
gpordat zij ons het noodige voedsel hebben ver
strekt, 'Toen de zeeen nog open waren voor ons,
toen werd drie miihoen ton graan per jaar uit
OVet zeesche gebieden aangevoerd en er waren
toon vele menschen in Nederland, die zich af
vroegen, waarvoor wij eigenlijk boeren hebben.
Ik herinner mij hoe een van de liberalen van
de Tweede Kamer, het was een vrouw, een heel
ijioole berekening opstelde volgens welke het niet
meer noodlg was de Zuiderzee droog te maken
om dat de rentestandaard ter beurze zoo hoog
jvas. Het is reeds «enige jaren geleden en wij
tjébbcn daartegen genoeg gefulmineerd U weet
Hoe het in de kapitalistische periode ging: mll-
lfoennen tonneu ahn graan werden ingevoerd en
onze producten werden vernietigd.
Bn wij weten het ook, het is vernietigd op be-
I van het grootkapitalisme uit Londen en
ew-York, ofschoon hier het voik voor een
groot deel het toch noodig had, ofschoon njil-
jipenen Duitschers het gaarne zouden willen hco-
bga. Het werd vernietigd op bevel van de heeren
ijlt Londen van het groot-kapiialisme, dat hiér
heerschte bij monde van Colijn.
Dat alles isi geschied. Het Amerikaansohe
vooi beeld was er, gij weet het, In Amerika kre
gen de boeren betaald naarmate zij minder dé
den. liet was een premie op het nietsdoen, het
kapot maken. Datzelfde systeem ts hier gevolgd.
vei
Mc
overtuiging hebben ,dat e?n apparaat, dat natlo-
naal-socialistisch is opgebouwd, tenslotte meer
zal kunnen voortbrengen, gelukkiger menschen
zal kunnen maken, dan wanneer dat niet het ge
val is. Wij geloovéh niet dat het nationaai-so-
ciallsme alleen is voor mooi weer, het is juist
bij stormweer noodzakelijk. iWlj kunnen het zoo
stellen, dat de veiligheid van Europa beslist
wordt door het natlonaal-sociaUsrae. In Italië
heeft men gezien wie 'tenslotte betrouwbaar ge
bleken zijn: de fascisten. En zij züllen het altijd
weer zijn. Bij onze wereldbeschouwing zijlen wij
ons daarop taoeten baseeren en daarvan moeten
uitgaan. Wij zullen het thet elkaar móeten doen
m eerst instantie, want anders gaat het niet. De
voedselvoorziening, ook in oorlogstijd, zal meer
en meer naar nation aal-socialistische principes
worden uitgevoerd en wanneer wij dan hier deze
taak met .elkaar bespreken, dan weten wij dat,
zooals wij thans leven, dit alleen mógelijk is om
dat er rnef'^ de wapenen strijdend Duitsch
volk is,dat zoo,? hier eü daar geholpen wordt.
Het wordt geholpen door de zwart-hemden van
Mussolini, door Hongarije' en Roemenie en het
wordt ook geholpen door eén aantal Nederlan
ders, die toch in leder geval hun kern vinden
in de NSB. Terwijl wij dé |aak hebben hier te
vechten," zien wij natuurlijk jnet de meeste be
langstelling naar wat daar huiten gebeurt. Maar
wat daar buiten gebeurt fa'militair opzicht, is
niet aan pns ter beoordechng. Het Is wei aan
ons om onder alle omstandigheden te blijven ge-
looven, te blijven vertrouwen en innerlijk zeker
te zijn, dat de zege toch zal zijn aan Adolf
Hitler en zijn mannen. (Applaus).
Daarom kameraden heb ik, na hetgeen Ik zoo
even gezegd heb,, niet meer te doen dan nog
dit kort te zeggen: wanneer gij op uw bedrijf
moeilijkheden ondervindt lederen dag weer en
wanneer gij als natlonaal-soclalist bizondlr veel
bezoeken krijgt van controleurs, meer bezoeken
dan de anderen, dgn zult gij dat op dit oogen
bilk moeten dragen voor de, toekomst, waarvoor
wij zullen werken.
Gij zult het trachten, want dit is hetgeen mij
zoo bizonder verheugd .heeft, toen ik laatst In
Drente was. Gij weet fa prente hebben onze
boeren het het moeilijkst,* omdat zij daar het
meest gorden geterroriseerd.t En gij zult mis
schien denken „fa Drente zal de beweging wel
een klap gekregen hebben en wel veel menschen
hebben verloren". O Ja, er zijn er heengegaan.
Honderden Nederland-
scbe Vrijwilligers, die
zich geen inzetten voor
den strijd tegen het Bols
jewisme, hebben in den
Haogschen Dierentuin af
scheid genomen. SS-Ober-
gruppenfuhrer en General
der Polizei, Reuter en de
plsatvcrvangcnd leider
der N.S.B., Van Geelker
ken, inspecteeren de
mannen.
CNF/Meijer/Pax ra
Vroeger voeren wij uit naar het Oosten en
het Westen, naar het Noorden en het Zuiden.
Wij zijn nu op ons zelf aangèwezen. De bezet
tende overheid kan niet plotseling veranderen
datgene wat was. Maar wij zelf kunnen er ge
leidelijk maar zeker voor zorgen, dat het na
tion aal-sociallsme daarvoor in de plaats komt.
Want dit is niet ons systeem. Het systeem, dat
er nu is, ls eenvoudig een bestendiging van wat
er was. Een afleveringsplicht moet er b.v. zijn,
dat spreekt vanzelf, maar het zwaartepunt moet
gebracht worden naar de boeren en naar de
boerenarbeiders. De boeren en de arbeiders moe
ten volkomen doordrongen zijn van hun plichten
ten aanzien van de gemeenschap en het is onze
taak en onze roeping om de boeren en de boe
renarbeider zoover te brengen, dat zij inzien
waarom het gaat, zoodat zij zelf van hun boe
renerf en hun boerengemeenschap uit ervoor zul
len kunnen zorgdragen, dat ons volk datgene
heeft wat het noodig heeft. Eens, In 1936, ter
gelegenheid van een hagespraak in Lunteren heb
ik het volgende gezegd: „Het bestaan van het
nieuwe Nederlandschc volk zullen wij vestigen
op onzen bodem. Liefde moeten wij hebben voor
onzen bodem en eerbied voor onze volksgenoo
ten, die naar beste weten door hun arbeid den
bodem vruchtbaar maken. Beschaamd moeten
wij ons afwenden van het goddelooze bedrijf van
de vernietiging 'van de opbrengst van onzen bo
dera, van dé vernietiging van den veestapel en
van de vernietiging van al de goederen, die dit
volk verkreeg door Gods genade, dank zij de
vruchtbaarheid van den bodem en den noesten
vlijt, het overleg en de inspanning van tiendui
zenden harde werkers". Het ls nu zeven jaar
later en ik heb hiervan geen woord terug Ie
nemen. Nog altijd is dit ons fundament: den bo
dem verzorgea en er zooveel mogelijk voor zorg
dragen, dat zij met woedt uitgeput. Wij - weten
het wel, de kunstmeatvoorzienmg fs niet schit
terend, maar laten wij op dat gebied alles doen,
wat mogelijk is om te zorgen, dat de bodem niet
wordt uitgeput. Want het is zoo: naarmate een
bodem schraler Is, zal men dat niet direct terug
vinden fa den stengel maar m de korrel van het
graan en het laatste is juist hetgeen wij het
meest van noode hebben,
Da boer wil terug hebben zijn hoereneer; dat
hij baas is in eigen huis in den goeden zin van
het woord. De boerenarbeider wil sociale ge
rechtigheid hebben; hij wil niet als paria staan
te midden van 2ijn volksgenooten en niet behoo
ren tot diegenen, die men met het minste maar
afscheept Zij behooren tot het fundament der
natie.
Het zwaartepunt zal na korteren of lange-
ren tijd verlegd móeten worden naar boer
en bóerenerf, Zijn leiderscapaciteiten zullen
naar voren moeten komen. De verzorging
der boerenarbeiders zal vastgestetó moeten
worden en de producten zullen gen redelij
ken prijs moeten opbrengen, die het loon is
naar werken.
Dit alle» zal ook onder nationaal-socialistische
inschakeling centraal geleld moeten worden, maai
de uitvoering daarvan kan eerst goed komen,
wanneer er is een sterke doelbewuste landstand.
Wil men omschakelen, dan moeten wij van het
cene apparaat naar een ander apparaat, maar je
kunt niet omschakelen van' een apparaat naar
niets. Er was nu een ander apparaat, dat fn
ieder g&vnl hef groote voordeel had, dat het Ne
derlandschc volk tot op den huldigen dag ge
voed ls kunnen worden. En wanneer wij een an
der systeem willenhebben, moet gok een an
der appofdat, een boefenlandstand worden onge
bouwd.
Het socialisme niet alleen
Voor mooi weer
En wij weten het, dat is niet eenvoudig. Velen
.begrijpen het niet en staan er tegenover, ook
onder diegenen, die er zelf het grootste belang bij
hebben, dat die omschakeling eetis zal kunnen
plaats vinden. Wij hebben den waarborg noo
dlg, dat de landstand het zal kunnen doen en
daarom is het de cerate en de belangrijkste taak
van alle Ncderlandsche natlonaal-socialisten, die
boer en boerenarbeider zijn om mede te helpen
den Inn&rtand op te bouwen, omdat wij de vaste
natuurlijk zijn er heengegna. dat is een automa
tische zuivering en sterking. Maar dit mag ik er
aan toevoegen: niettegenstaande de terreur van
de laatste maanden zijn er in Drente meer bijge
komen dan er afgegaan zijn. (Applaus).
Daarom mijne kameraden, ik behoef het niet
eens te zeggen, houdt goeden moed en zet door.
Zoolang er nog één jongen van ons daarbuiten
staat, zal hij nooit kunnen zeggen, dat hier een
nationaal-socialist versaagd heeft. Nooit. Wij
staan met elkander vast. (Applaus).
Blijft bij alles wat gij doet, het onderscheid
zien tusschen goed en kwaad. Blijft begrijpen,
blijft beseffen, dat God Almachtig tenslotte het
al regeert. Wendt u bewust af van drogredenen,
van die drogredenen, die u wijs willen maken,
dat het wereldkapÜaMsme van Angelsakslschen
huize voor ons milddadig zou willen zijn. Blijft
ver van degenen, die u willen zeggen, dat het
bolsjewisme uiteindelijk rechtvaardig zal zijn.
Weest trouw aan onze beginselen, die zuiver
zijn en gericht op het welzijn der natie. Weest
trouw aan uw roeping en denkt daarbij, dat de
Almachtige ons volk door honderden jaren heen
gevoerd heeft en ons altijd weer op het rechte
spoor heeft gezet en dat wij daarvan dienaar
willen blijven, opdat Nederland zal herleven.
Een nieuw Nederland in een nieuw Europa.
Dat kan alleen door de zege der Duitndie wa
penen; het kan alleen door de samenbir^ing, het
samenhouden van alle nationaal-socialisten of zij
nu Duitschers zijn of dat zij Nederlanders zijn.
De kameraadschap tusschen de Gcrmaanschc
volkeren en die kameraadschap en die lotsver
bondenheid vormen het fundament, dnt noodig
is voor het veilig stellen van Europa want al
leen in een veilig Europa kunnen wij leven
Houzee. (Applaus),
Mgnhsew Museer^ nationaal-socialisten, na-
tionaAlósocialistische vrouwen!
Telkenjs.ro in den herfst, wanneer hetboerca-
jaar zij'it ©fado nadert, <m de voorbereidin
gen, voor een niouw worden getroffen, wanneer
een terugblik op den zegen van hot verstreken,
jaar en oen blik m de toekomst mogelijk zijn,
vieren wij "het <wg8tdanl^ej>t„aAa een dag van
bezinning en tevens van'de"gemeenschap
Ik heb ma eens voorgesteld, wat op oen
dergelijkem dag gebeurd zou zijn, iv.mnoer de
liberale economische en maatschappelijke orde
tot taak gesteld was sai dorgehjkea. gedenkdag
to vieren. Ik geloof, het zou noch een feest,
noch oen dank geworden zijn, doch er zouden
balansen, opgesmukt zijn, men zou de bours-
prijzen gecalculeerd en ten slotte do winst
vastgesteld bobben Degonon echter, die winst
gemaakt hebben waren destijds hot minste onze
boeren. Op deze wijze zou men zich ongeveer
een liberaal oogstdankfeest kunnen voorstel
len. Hpt zou er oök in het geheel niet op
aan gekomen zijn of het een slecht of oen
goed jaar aan vruchten geweest zou zijn, doch
slechte of men goedo prijzen op de beurs ge
maakt zon hebben of niet
Nationaal-socialisten.! Uit oen dergelijke ver-
gelrjkinr kam men duidelijk zien, hoe verschil
lend de fundamenteels opvatting ls waardoor
lot voor kort zich nog de Kuropeesche vol
keren hebben laten leiden, van die waartoe
nu onder het natten aal-socialiame Europa doch
vooral de Germaan aché volkeren wordon op
geroepen.
Deze oogstdankdag ie oen dag van bezin
ning, dus van verinnerlijking van overweging
Hel is goed wanneer men zich somtijds, doch
tenminste eeonmaal'in het jaar iota verwijdert
van het leven van allen dag, vooraL thans,
nu dit loven van allen dag dbor de oorlogs
gebeurtenissen biander afmattend is en ons
niet tot nadenken laat komen. Wanneer
men zoo eens nadenkt over den zin van
ons wérken en het doel van ons handolon,
wanneer men eens uitgaat van hot grond
beginsel van 't loven, dat wijj uist uit den boeren
arbeid kunnen afleiden hot grondbeginsel, dat
zaaien, rijp worden, oogsten en dan weer een
tijd van rest befceekent, om den eeuwigen
kringloop der natuur opnieuw te beginnen,
dan wordt liet ons duidelijk, dat ons leven
oen zinvolle eenheid vormt, waarin wij als
werkende eu verantwoordelijke menschen zijn
geplaatst. Ons leidt met Giet onbewuste in
stinct vnn een dier in het veld of in het
bosch, doch <lo geve van het inzicht, niet
om ons uit de natuur te rukken, doch om
ons uit vrijen wil in doze wetten der natuur
te voegen.
-.-a
Ter beveiliging der Duitecbe konvooien worden
herhaaldelijk met goed gevolg sperballons voor
den alweer ven vijandelijke luchtaanvallen ge
bruikt, Eon sperballon aan boord van een Duitaoh
vrachtechip. Daar bei volkomen windall! ls, kun-
nan twee man bet gevearte makkelijk houden.
BK Vater/Ssb/CNF/P
Met begrip vrijheid
Vrijheid is een begrip, dat juist onder ons
Germanen en Arische volkeren een bizondere
beteekenis heeft. Het is in geen ander ras
zoo levendig, doch ook onder omstandigheden,
zoo verwiud. Da zoekeande geest tracht ons
steeds weer los te rukken vau de natuurlijke
banden, ook uit de banden dor menschelyke
gemeenschap. Wij verbeelden ons eon "individu
te zijn, dat cigon meester is en toch leidt
deze overmoed tot do tweeslachtigheid, dio
reeds de oude Grieken naar don ondergang
heeft gevoerd; dan slaat deze monscholijko
houding om tot het tegendeel, tot een dee
moed, die juist hot leven en de lovensver-
antwoordelijkbeid ontkennen wil
Zij grijpt weer terug tot do eeuw der vor-
veihchtmg, do eeuw van ontdekkingen en uit
vindingen. Do mensch vindt de machine uil
en 'waant zoif tc kunnen scheppen, om te
eindigen daar, waar thans en daarom heb
ik u deze ontwikkeling der geschiedenis ge
schetst bet bolsjewisme evenvesr eindigt als
het Amerikanisme, nl in do onderwerping van
den rnensohelijkon geest aan do machine, in
do massawaan van hel bolsjewisme of m het
beschavingsschabloön van het Amerikanisme En
Daarom, nationaal socialisten, moeten wij
sieeds w-eer worstelen om onzen levensvorm,
dio ons noch tot oveimoo'd noch aan den an
deren kant tot zelfvernietiging drijft, doch ons
viij" en duidelijk en slechts door oigon besluit,
plaatst onder de wetten van de natuur en die
mis ook tot levenstaak stelt, uit vrijen wil te
leven naar do wetten, die aan onzen aard eigen
zrjn.'Zoo te leven, dat uit het moeten ons eigen
-willen groeit.
Mijne kameia-den, ik zog dit juist nu op den
oogstdankdag, omdat do boer degene is, die
reeds altijd op grond van zijn arbeid volgens
de wetten der natuur moet leven. De stede
ling meent menigmaal, dat hij met behulp van
zijn machines om zoo te zeggen hot tempo van
het natuurlijke kan overtroffen YoOr hom sciiij
tien er geen tijden te zijn. ifij meent, door zijn
machines boven het natuurhjk verloop van de
dingen te kunnen uitgroeien. De boer niet. De
boer weef, dat hij in het voorjaar, in elk
geval in dén herfst, .moet zaaien, hg weet, dat
iiet zaad zijn tijd noodig hooft Ibj weet, dat
hot met zijn arbeid alleen met gedaan is, doch
dat de zegen daarbij moot komen, opdat het
zaad opkome Hij woot, dat de mensch ecrsl
na liet zaaien, na het planton en na het ver
zorgen tot don oogst kon komen. En daarom
meen ik, dat juist op den oogstdankdag oen
dergelijke bezinning op hot vorloop van het
natuurlijk gebeuren goed is. Ik heb ook ge
zegd, dat het niet slechts een dag van bo
rmning, doch ook een dag is, waarop wij ons
bowust worden vau de gemeenschap. Wij kun
non ons op dezen dag de harmonische en
organische betrekkingen tusschen de hoeren en
clo andere lagen van het volk, dus de gedachte
dor geheele volksgemeenschap voor oogen stel
len. Ook liior m de verantwoording voor de
gemoensohap wijst oen grondbeginsel ons don
weg: dat men eerst geven moet, om later to
kunnen nemen.
Om het bestaan van de
Europeesche levensorde
Het gaat in don huidegen strijd met om
variaties van het leven in de Europeesche
fandeu. Het gaat er veeleer om of onze Euro-
peescho levensorde ^überhaupt voortbestaan zal
met den vrijen boer op den visjen bodem, of
dat de instellingen van het bolsjewisme, van
de kolchose, of die van het Amerikanisme, van
do farmers, voor ons bindend zullen zijn. Het
is ons duidelijk dat liet bolsjewisme het brute
geweld, do volkomen slavernij van don boer
ircteekent, en dat do farmer, die zoogenaamd
woont fi hot land der onbegrensde mogelijk
heden est in volkomen vrijheid, zich toch ge
pianist ziet tegenover de volkomen ongeremde
vrijheid Van kapitalisiische uitbuiting. Vaak is
reeds een kleine verandering van de graan
prijzen, dio degenen, "die do touwtjes in hon
den hebben op 'de beurs der agrarische pro
duoten, bewerken, voldoende om het bestaan
vanhonderdduizenden farmera op het spel te
«oen staan. Zij moeien hun land laten liggen
en werkloos naar <3® steden trekken.
Do natuurlijke ordening m hot loven van den
hoer en in zijn pósiiie Ut de volksgemeenschap,
waarop thans onze gedachten goncht worden,
bevat ook de beginselen volgens welke hot hoe
rendom hior in Nederland en, n;\jir wij raeonon,
in elk Germaansoh land geordend moot wor
den. Daarin ligt de beleokouis on do taak van
don Landstand. De Landstand moet do boeren
bijeen brengen, hun volgens doze nationaal-
socialistische grondbeginselen oen plaats geven
in de volksgemeenschap en de zorg voor elk
afzonderlijk lid vaa don boerenstand op zich
nomen. Het gaat er met in de eerste plaats
om, dat do landbouwer individueel een vol
maakt nationaal-socialist is, want tot bet na-
tionaat-socialisme kan iemand nooit geraken
door een bevel van de overheid- lomand
wimten voor hot nationaat-socialismo Is een
taak, die bepaald met de hartstocht oener
missie in ons leeft, teneinde de medomensohea
te overtuigen, dat de weg vaa de nationadl-
socialisten de juiste ia.
In den Landstand ia het do voornaamste
taak, dat eikoen een goed eu redelijk land
bouwer is. De leiding van den Landstand
richt zich naar da vereischk» van het wer
kelijke en van de verantwoordelijkheid bewuste
loven van bet hoerendom. De taak van den
Landstand is er zoowel een van. vakkundigeni
aard als ook een taak van irienschehjlcs lei
ding Mgn taak kan hot 3lechla zijn, den
weg voor den Landstand te effenen. Voor de
boeren fa den Landstand spreekt het vanzelf
dat zij dezen weg fa eigen verantwoordelijk- -
hoid opgaan, den weg die tenslotte ioidt naar
het welzijn van. den boer alsook naar liet
welzijn van de geheolo volksgemeenschap.
De landbouw in oorlogstijd
De boerenstand bevindt zich op het 'oogan-
hlik indordaad in geen gemakkelijke positie.
Wij zijn in het vijfde oorlogsjaar geplaatst
voor beperkingen op velerlei gebied, die ont
slaan uit den totalen oorlog welke door onze
vijanden vooiat was ondernomen om ons door
economische afsnooring te verstikken. Dat blijft
natuurlijk ook niet zonder invloed op den land
bouw. Er zijn pioductiobeperkfagen en er zijn.
verhoogïngen ia de kosten der productie. Er
beslaan moeilijkheden in het verkrijgen van
veevoeder, moeilijkheden die In dart Nedorlani-
schen landbouw als verodelingsbediijf van bi
zonderen aard een bizondere beteokenis hebtxui
Gevoelig zijn ook do moeilijkheden voor hot
verkrijgen van de noodige meststoffen, omdat
do hoogo prestaties van den Noderland&chea
landbouw, dio vooraan staan, niet alleen in
Europa, maar in de geheele wereld, ook een
tijkelijken aanvoer van meststoffen veroischen.
'Stikstof is ook van zoor groote betookonis
voor do ooilogsindustnc, Phosfor is slechte
m beperkte mate voorradig. Kali bobben wij
nog ter beschikking in hooveolheden zooals in
vredestijd. Het is zoker, dat bot tekort aan
meststoffen mettertijd verlagingon m do op
brengsten van den Noderlandschon landbouw zal
tew eogbrengen. Van speciaal belang voor don No-
derlandscben landbouw is do kwestie van do
tewerkstelling Wij hebben er naar gestreefd juist
Ipj do teiugvoering van de krijgsgevangenen en
hij de tewerkstelling in Duitsebiand, om den
landbouw z.ooveel mogelijk in het bezit to
laten van zijn werkkrachten. Het is naraolyk
een buitengewoon belangrijke bijdrage fa den
strijd om Euroj-a, wanneer de Nederiandscho
landbouwer er voor zorgt, dat dit dichtst be
volkte land van Europa met 280 menschen
per vierkante kilometer zich om zoo to zeg
gen van eigen bodem voedt.
Bij deze gelegenheid vilten wij niet bui-
ten beschouwing laten, dat zich thans roods
tegenover deze door den oorlog opgelegde moei
lijkheden van het oogenblik do richting eeneï
nieuwe ordening in Emopa bn.ir weg begint
te banen, dio aan don Nederlnndschen land
bouw een nieusvon en veitigen grondslag geeft.
Tot dusver lag de Nederiandeche landbouw
verankert in een stelsel van wereldvnjhandel
en met in oon gemeenschap die er de groot
ste waarde aan hecht, dat do eigon bodom het
noodige voedsel oplevert Het wcreldvrrjhnn-
delsslelsol echter heolt slechts uitgerekend wat
er aan den overkant van de Oceanen ver
diend kan worden. Daarvan was het gevolg,
dat de Nederiandscho landbouwer, in weerwil
van zijn buitengewone bekwaamheden on pres
taties, toch altijd een onzeker bestaan hoeft
gehad en heel vaak alleen met premies op
da been f kon worden gehouden.
Thans ls de toestand zoo, dat er niet ge
noeg op dc Ncderlandsclie akkers ltah
groeien. Dit is een situatie die ook zoo zal
blijven. Het za! niet meer voorkomen, dat
.wereldmarktprijzen in dc Verccnigdc Staten
of op eenige andere beurs buiten Europa
den doorslag geven of de Nedcrlandacfie
boer zijn bestaan vindt of niet.
Stellig heeft do kloino boor heden teil dage
zijn bizondere zorgen, omdat hij \roegcr met
behulp van ingevoerd veeioedor zijn brood
had mothet fokken van varkons en het
houden van kippen. Dezo mogelijkheid is thans
vervallen. Wat hem is overgobleven, dat is
zijn werkkracht.. Voorloopig kunnen wij er slechts
toe aansporen, dat do kleine hoer zijn werk
kracht zoo intensief mogelijk in het bestek
van zijn beperkten drond en bodem gebruikt
door het kwoekeen van groenten en knolgewas
sen of dat hij zijn arbeidskracht tor beschik
king stelt van andere landbouwers die dringend
werkkrachten noodig hebben.
Op langen termijn, dus voor later gezien, ts
het de overtuiging, niet alleen van de ver
antwoordelijke mannen hier in Nederland,
hetgeen vanzelf spreekt, doch ook van-de
bevoegde mannen fa Duitschland, dat Neder
land fa het nieuwe Europa moet worden op
genomen als het bizon Jere land van de v«r-
cdelfagsproductfa.
i» i loVJrfv-WA'v-r
Iv. -. <t jT.—.J cm.
