4 Er stond ook een klompenhok. Ieder had natuurlijk zijn eigen klompen en zijn eigen nummer. Ik had toevallig nummer 1, dus alles wat ik aan kleding in gebruik had, was gemerkt met het nummertje één. Daar hoorden ook de doordeweekse en de zondagse pet bij. Van de klompen, die we mochten gaan passen bij Elshof op de Dam op de speciale klom penzolder, sneuveide meestal al vlug de bovenkap tijdens het voetballen. Maar niks aan de hand Loodgieter Vermeulen, die zijn werkplaats had in de Ooievaarssteeg, timmerde er weer een mooi zinken bandje op, helemaal voor niks. Naast "de aanleg" bevond zich het kolenhok, dat bereikbaar was via een deur vanuit "de aanleg", Daar lag de kolenvoorraad van het hele wees huis. Uiteraard een donker en sinister hok. 't Had geen ramen en er kwam alleen wat daglicht naar binnen als de "aanleg"-deur openstond. Er werd in alle gebouwen met cokes gestookt. Waar nodig stonden er overal "Salamander"-kachels. Het was een druk bezocht hok en er zijn heel wat kitten kolen uitgesjouwd. Wanneer je de beurt had van kolenscheppen, was het wel bar griezelig, als de kolen, die hoog op een berg lagen, gingen rollen. Op een leeftijd van zeven of acht jaar schrik je je dan wel mooi onge lukkig De "aanleg" diende ook om er kachelhout te hakken. Waar al dat brand hout vandaan kwam is me nu nog niet bekend. Alle kachels werden iedere dag weer opnieuw aangemaakt. Dat houthakken gebeurde bij voorkeur op de vrije woensdagmiddag. Gelukkig waren de bijlen bot, want in onze noeste ijver vloog de bijl wel eens van de zelfgemaakte steel. Persoonlijk maakte ik het mee, dat ik alleen de steel nog maar in handen had en ergens verderop iemand hoorde kreunen. Enfin, de man leeft heden ten dage gelukkig nog en het viel allemaal dus wel mee. Ondanks alles was "de aanleg" voor ons een veilig onderkomen en we hebben er ons menig uurtje in vermaakt. "Het Bleekie" - "Het Dijkie". Naast de speelplaats, die ook aan de andere zijde afgescheiden was door een houten schutting, was het zogenaamde bleekie. Dit was een apart stuk grond van ongeveer vijftig vierkante meter.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Scyedam | 1976 | | pagina 4