Weeshuis aan de Hoogst raat
4
FEEST- en HOOGTIJDAGEN
Het leven in het weeshuis met z'n gewone dagelijkse beslommeringen
had toch ook wel z'n dankbare lichtpuntjes. Dit waren vooral de
feestdagen.
Voor de goede gang van zaken en om u het verhaal zo duidelijk mogelijk
te vertellen, begin ik met de maand december.
De maand december was en is immers nog steeds de maand van verras
singen en festiviteiten.
In de eerste dagen van december genoten wij, als kleinsten, het voor
recht ons pantoffeltje bij de kachel te mogen zetten.
Wij waren niet in het bezit van een schoorsteen, want de vulkachel stond
midden in de speelzaal en ging met een extra mooi gepoetste pijp zo naar
het dak. Maar geen nood, de goede Sint wist toch wel raad. Na de mis
van half zeven in de Havenkerk werd onze nieuwsgierigheid toch beloond.
En ja hoor, twee echte suikerbeestjes, wat pepernoten en ook wel eens
een briefje erbij, dat duidelijk door Zwarte Piet geschreven was. Dat zag
je direkt, want er zat duidelijk roet op het briefje en de zwarte handen
van Piet waren ook goed zichtbaar. De suikerbeestjes en de pepernoten
waren in elk geval goed besteed en bij de kachel beloofde ik graag nog
meer en nog beter m'n best te doen.
De zuster waarschuwde ons niet alles achter elkaar op te eten. De helft
moest bij haar ingeleverd worden, wantje moest niet denken, dat
St. Nicolaas de volgende nacht weer wat kwam brengen.
Er waren nog heel wat kinderen die het lang niet zo goed hadden als wij
en die moesten ook nog aan de beurt komen.
Enfin, we waren weer dik tevreden, want op de avond van de vijfde de
cember zouden St. Nicolaas en Zwarte Piet in levende lijve in het
Weeshuis komen.
Alle zusters en kinderen moesten dan present zijn op de meisjeszalen,
die toen nog in het hoofdgebouw waren. Dat was me een feest De
lange tafels waren weggehaald. De kinderen zaten met de zusters op de
banken langs de wanden. De middenbaan moest natuurlijk vrijblijven,
want Zwarte Piet ging misschien ook nog strooien. Het kon niet op
Maar eerst zingen. Dus alle liedjes van het Sinterklaasprogramma werden
uitgegalmd. Vooral het liedje "Sinterklaasje kom maar binnen met je
knecht, want we zitten allemaal even recht", werd steeds herhaald. Nou,
we zaten recht hoor, hardstikke recht. En maar wachten.
Maar dan ineens hoorden we de bel. En ja hoor, daar schreed de Sint
met een dansende Zwarte Piet erachter de zaal binnen, alsmaar zegenend
knikkend en zwaaiend.
