Lange Haven 103 (2)
18
Aan het interessante artikel van de heer R. W. Poels over het pand Lange
Haven 103 (Scyedam, 3de jaargang no. 4, juli/aug. 1977) moge ik enige
gegevens toevoegen.
Op pagina 11 lezen wij, dat "huis en erf in 1939 eigendom van het Wees
huis der Hervormden werden" en dat "het vanaf dat ogenblik diverse
funkties had". Inderdaad werd het eerst Jeugdhuis van de Nederlandse
Protestantenbond, maar reeds in 1940 kreeg het een andere bestemming.
Kort na de inval van de Duitsers immers werd het Stedelijk Gymnasium
aan de Lange Nieuwstraat 183 gevorderd. Met ingang van de nieuwe
cursus (1940 -1941) huurde de gemeente het gebouw Lange Haven 103.
In de notulen van de regenten vergadering van het Weeshuis (september
1940) wordt melding gemaakt van een brief van Burgemeester en Wet
houders, dd. 4-9-1940, inhoudende, "dat zij accoord gaan met de prijs
die voor huur van Lange Haven 103 ten behoeve van de vestiging van het
Stedelijk Gymnasium wordt gevraagd". Opgemerkt wordt, dat "de ver
rekening met de Afdeling Schiedam van de N.P.B. moet plaats vinden".
Het zou leuk zijn, als een der toenmalige Gymnasiasten in dit blad iets
vertelde van zijn of haar bevindingen van de gang van zaken in de geïm
proviseerde huisvesting. Misschien zijn er onder onze leden oudleerlingen
van het Gymnasium die in de oorlogsjaren op de Lange Haven les kregen.
Zij kunnen stellig zeggen, wanneer de school "remigreerde" naar de
Lange Nieuwstraat. Ik heb de datum niet gevonden.
Was het bij het begin van de cursus 1945 -1946
Voordat het pand in handen kwam van Otter Holding B. V. 1972), had
het weeshuis het vervallen gebouw verkocht aan een Rotterdamse exploi
tatie maatschappij. De direktie begreep, dat het pand aanmerkelijk in
waarde zou stijgen, indien de grote tuin als parkeerplaats kon worden
benut. De pogingen om het huisje Walvisstraat 8, dat door de Heer C. van
der Geer Pzn gebruikt werd voor stalling van zijn auto, te kopen en te
slopen, werden met succes bekroond. Toen konden auto's de tuin berei
ken, wat voordien onmogelijk was.
Wellicht zou de Heer A. Wittkampf tuinarchitekt, die in zijn jeugd in het
patriciërshuis woonde een en ander over zijn ervaringen als bewoner
kunnen meedelen. Ook dit zou een aanvulling zijn voor de geschiedenis
van het kortelings prachtig gerestaureerde bouwwerk.
P.J.T. ENDENBURG