Krabbendam, de eenheid tussen binnen en buiten heeft benadrukt. Niet alleen
komen in het interieur de glas-in-lood lantaarns terug, maar bovendien is de
toepassing van een glazen plafond benut om een fraaie dekoratieve achter-glas
schildering aan te brengen. Dit laatste is een tamelijk unieke zaak, daar deze
techniek (o.a. toegepast door de Joegoslavische naïeven) geen korrekties toe
laat en bijgevolg grote vaardigheid van de schilder vergt.
Dat zowel het ex- als het interieur nog gaaf en oorspronkelijk aanwezig zijn,
afgezien van de verplaatsing van de toonbank en het aanbrengen van meer
licht, mag in deze tijd van soms rigoureuze verbouwingen haast een wonder
heten.
Helemaal verwonderlijk is het echter niet, als men weet, dat de huidige eige
naar bij overname aan zijn vader moest beloven niets aan het pand te ver
anderen; op dezelfde kondities had deze namelijk op zijn beurt de zaak van
zijn vader, de bouwheer dus, overgenomen. Het spreekt dus wel haast vanzelf
dat de familie Poot geen enkele moeite heeft met de konditie die aan de toe
kenning van het schildje is verbonden. Die konditie is, dat er over een reeks
van jaren geen ingrijpende wijzigingen of verbouwingen plaatsvinden.
Dankzij het respekt van een zoon resp. een kleinzoon voor een fraai stuk
familiebezit beschikt Schiedam over een mooi voorbeeld van een bouwstijl,
waarvan verder in deze stad nauwelijks equivalenten voorhanden zijn, zeker
niet waar het de rijke toepassing van dekoraties betreft. Het 'Scidam'-schildje
is daarvan een met graagte gegeven bevestiging!
Cees van der Geer
