Park Kethel
Ing. W.C. Hoogeweij
Het gebied rondom het oude dorp
Kethel is door Rien Poortvliet vele
malen op treffende wijze uitgebeeld.
In zijn boek 'Te hooi en te gras' vindt
men prachtige tekeningen van de dorps
kerk, van de weilanden, de boerderijen
en een overzicht van het gebied, gezien
vanaf de Harreweg. Als men deze pren
ten bestudeert zal men zich niet verwon
deren dat het dorp Kethel en de weilan
den ten noorden ervan ongeschonden
dienen bewaard te blijven in een park.
Het recreatiegebied Kethel zal van een
ander soort zijn dan de bekende parken,
zoals het Julianapark, het Volkspark,
het park Harga/Vijfsluizen, het park
Bijdorp of zelfs het Prinses Beatrix-
park. In de nieuwe aanleg zal het oor
spronkelijke landschap duidelijk her
kenbaar blijven. Schiedam wordt ver
der uitgebouwd, maar een deel van de
Kethelse weilanden, waarop deze stads
uitleg plaatsvindt, blijft in het nieuwe
park bestaan. Vele, vele eeuwen geleden
hebben onze verre voorouders uit het
hier aanwezige moerasgebied, een kre
kenlandschap, weilanden gevormd, om
zo een goede woonplaats te krijgen voor
hun leefgemeenschap.
Het eerste bodemonderzoek vond reeds
plaats in 1943 door Prof. Edelman.
In 1966 werd het gebied nog eens ge
detailleerd door Stiboka/De verkenning
van 1943 is op de plattegrond 'Bodem-
kaart' weergegeven.
In de loop van de eeuwen is een verka
velingspatroon gegroeid door grond-
technische wijzigingen in het landschap.
Bij het ontwerpen en de aanleg van het
nieuwe park worden slechts enige nieuwe
elementen toegevoegd om de bezoeker
door dit oude land te voeren.
Het park in Kethel zal in vorm slechts
bepaald worden door het Hollandse
landschap en door de historisch ontsta
ne situatie van deze streek. Het parkter
rein wordt zo gekozen, dat bruikbare
aansluitingen ontstaan met het Prinses
Beatrixpark, met de strook langs de
Poldervaart, met de woonwijken Groen-
oord en Woudhoek en ook met het pol
derlandschap van Midden-Delfland.
Strenge begrenzingen van het park zal
men tevergeefs zoeken. Het groen zal
op een natuurlijke wijze overlopen
in de omliggende gebieden.
In dit landschap ligt de Hervormde
kerk op een hoogte. Deze landschap
pelijk unieke hoogte ('terp') vormt
een wezenlijk element in het park/wei
degebied, een aantrekkelijk en histo
risch juist element, dat geheel in het
park meespeelt.
De ecologie is van invloed geweest op
de 'landschappen'bouw. De eenvoudige
vormen van het nieuwe park zullen ge
paard gaan aan eenvoudige vormen van
beplantingen. Er wordt geen gebruik ge
maakt van uitheemse plantensoorten,
het blijft strak en eenvoudig, want we
zijn tenslotte in Holland. Ook zijn cul
tuurhistorische zaken in het plan opge
nomen.
De bodemkundige en hydrologische toe
stand van het weidegebied wordt zo
veel mogelijk in takt gelaten. Zelfs
de vanouds gevormde grasmat is voor
een goed deel gespaard.
Bij de aanleg worden slechts toevoe
gingen aan een eeuwenlang gegroeid
patroon van cultuurtechnische ingrepen
in het landschap aangebracht. In het
authentieke weidegebied zijn wandel
paden opgenomen, die het sloten^tracé
volgen. Door de korte afstand tussen
de sloten ontstaan weidepercelen, die
de 'schaal' van het gebied klein houden.
73
'nom er\
