Verhalen van enkele eerste bewoners
van Bijdorp
Bijdorp'.
Al deze aktiviteiten werden kontinu
volgehouden door de inzet van de vele
vrijwilligers die van het begin af belange
loos tijd en energie beschikbaar stelden.
Bijdorp kan trots zijn op haar vereni
ging en de toekomst blijmoedig tegemoet
zien.
Zestig jaar Bijdorp en vijftien jaar wijk-
vereniging, een verhouding van vier op
een. Maar een verhouding die gunstig
uitpakt voor de vereniging als men de
wijk er nu bij ziet liggen en men beseft
wat de bewoners kunnen hebben aan de
vereniging, ook in de tachtiger en negen
tigerjaren.
A. Beekman E. ter Haar
Enkele bewoners 'van het eerste uur'zijn
geïnterviewd om vooral over de beginja
ren van Bijdorp te vertellen.
In dit verslag zijn soms dingen ingekort
om veel herhaling te vermijden met het
verhaal van Jaap de Raat, waarin bij
voorbeeld de Halve Maan en de Bijdorp
buslijn al kleurrijk worden uitgeschil
derd, alsook de winkels en het 'polder
vaartzwembad
De heer Van der Linden behoorde met
zijn familie tot de eerste bewoners van
de in 1923 opgeleverde Spoorbaanstraat.
Daar werden toen verschillende panden
rechtstreeks aan de bewoners verkocht.
Mevrouw Christen en mevrouw Stolk
kwamen als één der eersten in de Schiet
baanstraat. Voor die tijd waren het vrij
ruime en luxe woningen: een bovenver
dieping met gevels en ramen inplaats
van alleen een zolder zoals bij huisjes
in de Gorzen en de Brandersbuurt.
De toen kleine zusjes Hijster herinneren
zich nog het nieuwe van een toilet met
stromend water, dat je (alsmaar) kon
doortrekken' Er was ook elektriciteit,
maar die werd meestal niet gebruikt
wegens de hoge kosten, zodat de petro-
lie dienst bleef doen. De huur was voor
die tijd nogal hoog, zodat veel huizen
leeg stonden. Nieuwe huurders kregen
gratis verf, behang enz. voor de inrich
ting doch het verloop bleef groot. Van
der Linden noemt het Bijdorp van toen
een 'duiventil'. Vooral in de crisistijd
kwam het voor dat je 's avonds nog bu
ren had, die de volgende ochtend spoor
loos verdwenen waren met inboedel en
al, wegens huurschuld.
De lege huizen werden wel gebruikt
door kaartende jongens. Na het plotse
linge vertrek van de bouwondernemer
(de gebr. Martijnse) bleken sommige
rioleringen slechts aansluiting te hebben
op het zand onder de straat. De straten
waren de eerste tijd overigens onver
hard; pas later kwamen tegels en andere
bestratingen.
Bij de ingang van de Spoorbaanstraat
en de Westpolderstraat waren stenen
poorten met muurtjes en bloembakken.
De Schiedamseweg had verlichting (op
gas) die om 11 uur 's avonds uit ging.
De nieuwe bewoners kwamen vooral
uit Schiedam, mensen uit de scheeps
bouw of van een distilleerderij. Vanaf
het begin keken de Kethelaars-zelf
kerkelijk, vaak boeren en wat welva
render- nogal neer op de 'heidense'
en armere Bijdorpers. Ook binnen Bij
dorp werden dergelijke verschillen erva
ren: de Schiedamseweg en de Burg.
Verveenstraat gingen door voor 'op
stand'. Er stonden ook grotere wo
ningen en vaak hadden die een eigen
naam op de gevel zoals 'Alpha' en
51
