Lezing Sint Jacobs-Gasthuis
lijke stoffen en dampen veel van het lichaam
vergt; dat evenwel de tegenwoordige Arbeids
wet voor de kinderen, maar ook voor de volwas
senen het voordeel bracht, dat er een meer
uniforme arbeidstijd in de glasfabrieken is
gekomen, en hierdoor dus de kinderen en de
volwassenen gebaat zijn. Zoo mocht ik onge
veer 25 minuten tot H.M. spreken over het le
ven in de glasfabrieken, waarna de heer Roepers
uit Gouda, over coöperatie sprak.
Met de meeste belangstelling, volmaakt rus
tig, hoorde H.M. ons zoo 11/2 lang aan, soms
iets vragend of opmerkend, waaruit bleek dat
H.M. niet ten eenenmale onbekend was met
de zaken waarover het ging. Gelukkig Neder
land, dat door God gezegend is, met zulk een
Vostin.
Gelukkige Koningin, die zich zoo gemakke
lijk met hare onderdanen kan bewegen.
Ook de omgeving der Koningin is boven
mijn lof verheven. Voor en tijdens en na de
tegenwoordigheid der Koningin, wist men ons
met gesprekken bezig te houden van allerlei
aard, waaruit heel goed bleek, dat men niet
boven, doch met ons volk leeft, en daardoor
ook met woning- en arbeidstoestanden, volks
gewoonten en omstandigheden in onderschei
den deelen des lands op de hoogte was, wat
zeker van niet geringe beteekenis is voor H.M.
en daarin weer voor ons en vaderland.
Terwijl wij, na het vertrek der Koningin,
nog een oogenblik het historisch schoone in
het paleis bewonderden, kregen wij nog gelegen
heid de Prinses te zien, die babbelend en dar
telend langs het paleis liep met haar gouvernan
te.
Geliefde Ouders! geve God dat wij en velen
met ons steeds ons Vorstenhuis mogen schra
gen door ons gebed en voorts allen die in hoog
heid zijn gezeten, opdat wij een stil en gerust
leven mogen leiden.
Het drievoudig snoer: 'God, Nederland
en Oranje!', worde dan niet haast verbroken.
Later zou Van Otterloo koningin Wilhel-
mina nog een keer ontmoeten. Sinds
1845 (koning Willem II) had Schiedam
geen koninklijk bezoek meer gehad.
Toen in september 1924 bekend werd,
dat in 1925 zo'n bezoek weer zou plaats
vinden, sloeg de Oranjevereniging hard
aan het werk. Een groot aantal buurt- en
straatkomité's werd uit de grond ge
stampt. Erepoorten en andere versierin
gen verrezen in vele straten. Er werd
zelfs een wedstrijd gehouden welke
straat het mooist was (het Broersveld
won, maar dit ter zijde).
Van Otterloo woonde in die tijd in de
Vervolg op bladzij 114)
J.M.M. Jansen
Aula Stedelijk Museum, vrijdag 15 april
1983.
Edelachtbare heer Burgemeester,
Dames en heren
Om te komen tot het onderwerp waar
voor wij hier thans bijeen zijn, kan ge
zegd worden dat de plaats waar wij ons
heden bevinden in de meest letterlijke
zin kan worden aangeduid als 'histo
rische bodem'. Wij bevinden ons name
lijk, zoals u wel weet, in de voormalige
kerk van het Sint Jacobs-Gasthuis,
welke ruimte oudtijds een onmisbaar
onderdeel was van deze instelling, aan
gezien de verzorging der bewoners
voortkwam uit de door God geboden
caritas.
Op deze specifieke plaats is deze kerk
hier sinds 1786 gevestigd geweest, maar
ook voor die tijd behoorde deze grond
al bij het gasthuis, en wel als tuin. Het
toenmalige hoofdgebouw van het gast
huis stond toen ongeveer op de plaats
van het huidige museumplein.
93
