vrede. In 1933 werd echter het zgn.
'uniformverbod' afgekondigd. Dit in
reaktie op de geüniformeerde WA-troe-
pen van de NSB. Later volgden echter
ook veroordelingen van Sportbonders,
o.a. omdat de rode sportbroek werd ge
zien als uitdrukking van het staatkundig
streven van de Sportbond (zie: Dona
blz. 204/205). De Hoge Raad bepaalde
later dat het bondskostuum weer gedra
gen mocht worden. Naar ik vermoed
is echter om moeilijkheden te omzei
len gekozen voor andere kleuren. In het
jaarverslag lezen we in het algemene ge
deelte: 'In de 1-Meiviering met de daar
aan verbonden demonstratie maakte on
ze groep een prachtige indruk, met het
gewijzigde costuum, n.l. blauw voor
heren en wit voor dames.In het verslag
van de tumgroep (geschreven door
Rinus Boomsluier) lezen we over die 1
mei viering: 'De opkomst der dames
was zeer goed te noemen, die der Heren
was in één woord zeer slecht. Dit moet
grondig veranderen, daar wij een groot
stuk propaganda missen op die manier.
De dames kwamen voor het eerst uit in
het gewijzigde costuum, nl. witte jurk
afgezet met blauw, hetgeen een goede
indruk maakte.
Wat de kleding zelf betreft: deze was uit
drukking van een bepaalde levensstijl,
die de NASB trachtte aan te kweken.
Een positieve opstelling ten opzichte
van de menselijke lichamelijkheid leidde
tot het volgende landelijke advies: man
nen dienden zoveel mogelijk met ont
bloot bovenlijf te oefenen en hun sport -
broeken niet te lang te maken zodat
minstens de helft van het bovenbeen
onbedekt bleef. Het gebruik van kousen
werd afgeraden. Alleen met optochten
werd de vrouwen een rokje aanbevolen.
De sportbeoefening zelf diende voor
vrouwen ook in korte broek te ge
schieden. Op de bij dit artikel geplaat
ste foto's kunt u er het e.e.a. van zien.
Deze kleding riep in die tijd weerstan
den op. Dona geeft er een paar voorbeel
den van (blz. 197/198): hetzes in de
pers (Arnhem), bekogeld met stenen
(Veenendaal), verwijdering uit optoch
ten (Zuid-Limburg). Rinus Boomsluiter
weet zich van verzet tegen kleding al
leen een voorbeeld van na de oorlog te
herinneren: Bij het optreden van meer
dere gymnastiekverenigingen kort na de
bevrijding werd van Rooms-Katholieke
zijde op andere kleding aangedrongen,
die meer lichaamsbedekkend zou zijn.
Boomsluiter gaf echter niet toe en de
voorstelling werd gewoon in eigen kle
ding gegeven.
Tegen te sterke prestatiegerichtheid
Zoals gezegd: doel van de NASB was
onder meer de sterke prestatiegericht
heid tegen te gaan. Dit kwam in heel
konkrete zaken tot uiting. Zo lezen we
in het verslag van de voetbalgroep over
de Schiedamse zomeravondkompetitie:
'Daarover zou ik graag kort willen zijn,
daar we niet erg te spreken zijn over
de manier van spelen in deze compe
titie. Er wordt n.l. te veel op winst ge
speeld, wat nu eenmaal niet aan de
sport zelf ten goede komt.Beraad zal
plaatsvinden of men mee zal blijven
doen.
De 'Jonge Pieter Jellen'
De NASB hield zich, zoals opgemerkt,
aktief bezig met jeugdwerk. In een zaal
tje aan de Boterstraat werden kinderen
na schooltijd opgevangen met zingen,
figuurzagen, haken, breien e.d...
In het jaarverslag kunnen we lezen, dat
er wekelijks twee avonden huisvlijtles
werd gegeven, een avond lekenspel met
daaraan verbonden een soort gezellige
clubavond waar schaken en dammen en
andere gezelschapsspelen beoefend wer
den. Tevens werden er wandelingen en
exkursies georganiseerd. Ook werden er
kampen gehouden. De plaats staat er
niet bij, maar dat zal Huizen (het ter
rein van de Fabrieksarbeidersbond) of
Oostvoorne geweest zijn. De kampen
stonden onder leiding van Chr. Wans-
leeben, mevr. Steeds en mevr. J. van
't Hof-Wagenmakers. Om het te kunnen
financieren werd een inzameling gehou
den onder bevriende organisaties. Om
vernieuwing van kampmateriaal mogelijk
126
