1847 Febr. 1 1872 De penning is vervaardigd van zilver en heeft een doorsnede van 57 mm. De graveur is niet bekend. De H. Vincentius a Paulo werd geboren 24 april 1581 te Pouy (in 1828 werd deze plaats omgedoopt in Berceau de St. Vincent-de Paul). Als jong priester door zeerovers ontvoerd, was hij twee jaar slaaf in Tunis. Door de latere Kar dinaal de Bérulle werd hij tot een hoger geestelijk leven gebracht. In 1612 werd hij pastoor te Clichy bij Parijs, later in 1619 pastoor der galeislaven, na 1625 was hij meestal in Parijs, waar hij allerlei liefde-werken organiseerde. In 1624 stichtte hij de Congregatie der Missiën, later Lazaristen genoemd, in 1663 ge volgd door de stichting, in vereniging met de H. Louise de Marillac, van de Liefdezusters van Vincentius a Paulo. Hij ijverde o.a. sterk voor het oprichten van vondelingengestichten, weeshuizen, rustoorden voor ouden van dagen en invalide soldaten. Hij werd in 1729 zalig en in 1737 heilig verklaard. Zijn gebeente rust in de hoofdkerk der Lazaristen te Parijs. De Sint Vincentius Vereniging is ont staan uit een initiatief van de Franse Prof. Bailly die, gesteund door Frederic Ozanam, in maart 1832 begon met samenkomsten te houden met katholieke studenten om te strijden tegen de valse leer en voorstellingen waarmee de pro fessoren de studenten infecteerden. Na een jaar werd geconstateerd dat door conferenties alleen het doel niet kon worden bereikt. Er moesten daden wor den gesteld om het geloof te stimuleren. De toen 20-jarige Ozanam kwam met het voorstel dit te doen in de vorm van ar men bezoeken. Deze Antoine Frederic Ozanam, (geboren 23 april 1813 te Milaan en overleden 8 september 1853 te Marseille) was later geschiedschrijver, professor te Lyon en aan de Sorbonne te Parijs. In mei 1833 had de eerste conferentie plaats van de nu opgerichte Vereniging waarvan prof. Bailly de eer ste president was. De vereniging werd onder bescherming van de H. Vincen tius a Paulo gesteld. Deze had en heeft als enig doel: Zelfheiliging der leden en heiliging der medebroeders. Middelen zijn het regelmatig bezoeken van arme gezinnen, waarbij de zedelijke verheffing ver boven de materiële uitgaat, en de 98

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Scyedam | 1984 | | pagina 14