voor de ezel in zijn atelier
zo heb ik hem nog voor ogen.
't Gelaat getekend
als Guido Gezelle
en ook diens eenvoud
bij uitleg en vertellen.
Eens was hij akelig ziek
en mocht zelfs geen sigaar,
wat miste hij die reuk,
wat maakte dat hem naar.
Dus aan een gast verzocht
"steek rustig maar eens op"
die voelde zich niet goed
en schudde met zijn kop.
Toen 't zo ook met de dokter
ging
zei hij tot heel die kliek
"ik ga uit bed en jullie er
in,
want jullie schijnen ziek".
Hij werkte uit een diep geloof
dat was vermengd met smart,
maar ook veel humor
en een vol en dankbaar hart.
'k Herinner deze woorden nog
"geloof me toch De Raat,
de Heer legt Judasstreken op
mijn weg,
maar krijgt me heus niet kwaad".
J. de Raat
1980
76
