was. Zij verkondigden het christendom en dat kreeg steeds meer aanhangers. Mede daardoor ontstonden in de 11e eeuw veel kloosters. Tot de christelijke gedachte behoorde o.a. de gastvrijheid die kloosterlingen boden aan doorgaande reizigers. Om veiligheidsredenen werd deze gastvrijheid beperkt tot één nachttenzij ziekte verder reizen onmogelijk maakteIn dat geval mocht men blijven tot men hersteld of gestorven was. Voor deze gasten waren speciale ruimten ingericht en van gewone kamertjes veranderden deze geleidelijk aan in ziekenzaaltjes. Aan het eind van zo'n zaaltje stond een altaar en daarboven hing een bord met een tekst of een allegorische voorstelling. Maar altijd was dat wel een vingerwijzing naar de sterfelijkheid, een waarschuwing dat een ieder ééns opgeroepen zou worden om voor de hemelse rechter te verschijnen. Zo'n "Gedenk te sterven" of "Memento Mori" was er in elk ziekenzaaltje dat aan een klooster was verbonden of dat door een klooster werd verzorgd, maar verder een vorm van stedelijke sociale zorg was. Uit deze kloosteraktiviteit is het begrip 'gasthuis' geboren. Zo'n gasthuis werd dan meestal onder de bescherming van een heilige gesteld en werd de naam van deze heilige aan het gebouw verbonden. Tot in de 13e eeuw heeft onze stad geen geschiedenis. Maar vanaf het prille bestaan is er ook de historie van het Sint Jacobs gasthuis dat, evenals de stad zelf, ontstaan is door de initiatieven van Aleida van Avennes. We mogen stellen dat daarmee de basis is gelegd voor de 'hedendaagse' ziekenhuisexploitatie in onze stad. Het Memento Mori is wel verdwenen. Of het veel mensen tot vrome of berouwvolle gedachten heeft gebracht is niet te zeggen. Wel is in de loop der tijden de aard van de teksten wat minder direct geworden en werden deze ook in andere gebouwen wel gebruikt of werden andere voorstellingen gemaakt. Op een 16e eeuws schilderij staat een geopende doodkist met een geraamte en een tekstbord waarop vrij sarcastisch staat vermeld: ALS JE HIER VOORBIJ KOMT, ZIE EN WEEN IK BEN WAT JIJ ZULT ZIJN EN WAS WAT JIJ NU BENT. En in een Amsterdams weeshuis hing nog niet zo lang geleden een bord met daarop: GOD IS EEN VRIEND DER WEEZEN Zo stemde het ene bord wat minder, het ander wat meer tot nadenken. Daarvoor waren ze dan ook bedoeld. En dat is ook het geval met het bord aan de muur in het oude Stadsziekenhuis. Wie weet hoe die tekst luidt, of daar anderszins iets meer over kan vertellen, wordt verzocht dit via de redactie kenbaar te maken. 252

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Scyedam | 1985 | | pagina 32