HET WEESHUIS DER HERVORMDEN HERREZEN
C. Suttorp
Ik moet beginnen met het uitspreken van mijn verontschuldigingen, wanneer ik hier
bewust over het voormalig Weeshuis der Hervormden schrijf en niet de naam Linden hof
gebruik. Eeuwenlang heeft dit unieke gebouw aan ontelbare weeskinderen een tehuis
en een toekomst gegeven. Slechts tientallen jaren droeg het de naam Lindenhof. Wil
men over de geschiedenis van dit monumentale gebouw schrijven dan schrijft men
over de geschiedenis van het Weeshuis der Hervormden. Vraag een willekeurige Schie
dammer naar de Lindenhof dan zal deze U prompt antwoorden 'Oh, je bedoelt het
Weeshuis.' Op dit weeshuis, met zoveel kosten en moeite door de Schiedamse burgerij
opgericht, mag Schiedam trots zijn. Voor ons oud-wezen zal het ook altijd het Wees
huis blijven. Het doet ons pijn te weten, dat over een aantal jaren dit historische ge
bouw onder de naam Lindenhof niemand meer iets te zeggen heeft. Genoeg nu over de
naam, men moet het ons oud-wezen maar niet kwalijk nemen dat we ons tehuis het
Weeshuis blijven noemen.
Men spreekt van een wonder, als een patiënt na vele ernstige ziekten en zware opera
ties weer geheel herstelt. Ook het Weeshuis is jarenlang een ernstige patiënt geweest.
Het huis, dat aan ouderloze kinderen onderdak bood, stond eenzaam, door God en
iedereen verlaten af te sterven. Het begon in 1972 bij de ontruiming van het pand. De
eerste ziekten begonnen zich te openbaren. Grote, open wonden vertoonden zich
toen de ramen door baldadige lieden waren ingegooid. De heelmeesters konden niets
86
