Toen dit gemaal op 25 september 1864 proefdraaide was alom de gedachte aanwezig
dat dit gemaal de oplossing zou zijn voor alle waterproblemen in Delfland. Maar wat
vergiste men zich. Al in 1870 bleek dat de capaciteit opnieuw te gering was. Maar eerst
moesten nu andere knelpunten weggewerkt worden. In 1894 werd er een nieuwe sluis
gebouwd, één met een getrapte watervloer. De vorige was meer dan driehonderd jaar
oud en die was kort na het Spaans geweld gebouwd. En kennelijk had men hieraan
gedacht toen men het ontwerp maakte want deze nieuwe sluis was geschikt gemaakt
om militaire inundaties mogelijk te maken.
Het was een mooie sluis. Met een brug voor het wegverkeer omdat er misschien nog
wel eens een schip door zou moeten varen. Deze sluis zou het tot de sloop in 1966 uit
houden. Dat kan niet gezegd worden van het stoomgemaal. De steeds verdergaande
verzakking van de bodem maakte intensievere bemaling noodzakelijk. De capaciteit
was te gering en daarom viel in 1934 het besluit tot vervanging. In het nieuwe gemaal
gingen dieselmotoren het zware werk doen. Twee 6-cilinder motoren dreven de centri-
fugaalpompen aan. De waaiers van deze pompen draaiden in betonnen slakkenhui-
152
Het was een mooie sluis, met een brug voor het wegverkeer.
