meer: Zullende een goed bezet Orchest fraaije Muzyk uitvoeren, en alle Ververschingen te bekomen zijn. En dat alles ter gelegenheid van het Oude en Nieuwe jaar. Prille glorie misschien? De meeste van deze uitgaansmogelijkheden zullen uiteraard beperkt gebleven zijn tot een bepaalde élite. Want voor de meeste Schiedammers was het leven toenter tijd een zaak van hard werken voor noodzakelijke dingen als voedsel, kleding enz. Zij hadden vanzelfsprekend veel meer belangstelling voor een advertentie waarin de prijs van het brood werd vermeld: 10 ct voor zuiver roggenbrood, wegende lO Nederland- sche oneen. En zij gaven meer hun aandacht aan een opruiming van een manufactu renzaak, die ruwe Heeren en Jongeheeren onderbroeken en hemdrokken, benevens borst rokken voor vrouwen en kinderen in de aanbieding had tegen aanmerkelijk verlaagde prijzen. Maar wat zullen ze zuinig hebben gekeken toen ze in een andere advertentie lazen, dat ze helemaal naar Delft of naar Den Haag moesten reizen als ze in 't bezit wilden komen van gevulcaniseerde regenjassen welke niet kleven! En allicht was een ruim gesorteerd kledingmagazijn voor hen aanlokkelijker dan het berichtje van een zich in de stad vestigende kleermaker, die aanbood kledingstukken te maken naar de laatste smaak. En daarbij zal de ondertekening met marchand tailleur de afstand tus sen hem en de eenvoudige burger eerder hebben vergroot dan verkleind. Tenslotte nog een sprekend voorbeeld van een donker aspect van de toenmalige maatschappij. Het is een kleine advertentie in de krant van 8 oktober 1860. Daarin wordt door het Diaconie-Armbestuur der Ned.Herv.Kerk de inschrijving openge steld op het leveren van Wol, Katoen, Broekstreep, Kraanoog (z.g. 'oogjesgoed') en Alleman- streep. De winter stond voor de deur en daarmee de noodzaak van het zorgen voor de behoeftigen. Want ook voor de toenmalige Schiedammers gold: De armen hebt ge altijd bij u (Markus 14:17). En de economische recessie die Schiedam in de naaste toekomst zou treffen zal deze waarheid bij een aantal ingezetenen maar al te nadrukkelijk heb ben geaccentueerd. 188

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Scyedam | 1987 | | pagina 32