Postbode Quartel in het land der dromen
'O God', zei mijn moeder, 'daar gaan mijn oliebollen'. Of die uitroep betekende, dat de oliebollen eindelijk
op reis waren naar de plaats van bestemming of op reis naar de vernieling is mij onbekend. Ook al landden
die oliebollen met iedere stap op het zachtste part van Siems 'anatomy', het was moeilijk te geloven, dat er
veel van over zou schieten.
Toen moeder enige dagen later een brief uit Vlaardingen ontving met de mededeling, dat de oliebollen goed
hadden gesmaakt, was haar hart gerust
Ja, reizen en trekken is Tante Pos ingeboren. Zo zelfs, dat haar ijverige dienaar Jacob Quartel Sr. dat eeuwi
ge sjouwen door die soppige polders spuug zat werd.
Het verhaal wil, dat hij vermoeid en uitrustend op zijn erf zijn blik liet gaan over de afvoersloten voor hem
die Heiletje en Hemeltje genoemd werden. Dat bracht hem in hogere sferen. Of werd hij geïnspireerd door
een V-l, waarvan er verschillende met veel gerommel over Kethel en Spaland hun misdadig doel in En
geland opzochten?
Zo'n raket voor vredesdoeleinden, dat leek hem wel wat en dan in het bijzonder voor postbezorging. Sleu
telde zijn buurman C. van der Loo aan de 'eeuwig durende beweging', hij ging achter in zijn tuin proeven
nemen met een postraket om brieven af te schieten naar de wijd uiteen liggende boerderijen.
Of het waar is? Geloof het maar niet, Jaap Quartel zou zijn werk nooit zonder een praatje hebben
kunnen doen.
Het zal wel een 1 aprilmop zijn geweest, evenwel, het is toch leuk verzonnen.
135
