werden genoemd, natuurlijk niet dagelijks toezicht houden. Hiervoor was een bin-
nenmoeder. Deze vrouw, die op het hofje woonachtig moest zijn was natuurlijk een
belangrijk persoon! Zij zorgde voor het bedienen van het buitenhek en het reinigen
der rioolputten. Toen in 1765 straatverlichting kwam, verzorgde zij de lantarens. Zij
haalde ook de huur op, want er waren altijd al huisjes verhuurd.
Het nieuwe hofje
De huisjes vergden natuurlijk onderhoud, vandaar dat in de loop der tijden nieuwe
legaten zo welkom waren. Toen op het oude hofje de huizen zo oud en vochtig gewor
den waren en ook geen uitbreiding meer mogelijk was, werd besloten in een nieuwe
stadswijk in aanbouw het hofje voort te zetten. Dat werd dus de Aleidastraat, waar
voor de architect A. Stahlie de plannen ontwierp. De aanneemsom van 90.000,- werd
door de Stichting zelf opgebracht. Het nieuwe hofje kreeg 36 woningen, een mogelijke
uitbreiding met nog eens 18 is nooit gerealiseerd. Het oude hofje telde 29 woningen,
waarvan 20 bewoners overgingen, de andere bewoners wilden niet meer ver
huizen.
Nieuwste geschiedenis
In 1972 werd het bestuur van het Hofje onder het bestuur van het St. Jacob-Gasthuis
gebracht. In 1982 is besloten om alle bewoners te laten bijdragen in de kosten voor
water en onderhoud van de tuin. Dit kon pas nadat de kantonrechter uitgesproken
had dat de indertijd betaalde inkoopsprijs betrekking had op de kale huur. Enige
De regentenkamer (foto: P. Plaisier)
126
