VAN SCHIE, DAM EN SCHIEDAM -
EEN GESPREK MET WIM ROOK
Herman Noordegraaf
'In 1978 had het Rotterdams Nieuwsblad een wekelijkse rubriek waarin de Rotter
damse straatnamen behandeld werden. Ik dacht: dat hebben we niet in Schiedam en
daar moeten we iets aan doen.'
Aan het woord is Wim Rook, auteur van Van Schie, Dam en Schiedam.
We hadden een gesprek met hem naar aanleiding van het verschijnen van het boek.
De presentatie vond al weer enige maanden geleden plaats, op 22 november 1989 op
een druk bezochte bijeenkomst in het Stadhuis.
Wim is geen onbekende in de historische kring, die Schiedam kent.
Behalve dat hij al jarenlang bestuurslid is van de Historische Vereniging, is hij lid van
de Werkgroep Kroniek van deze vereniging en heeft hij al vele artikelen op zijn naam
staan in dit blad. Er zullen weinig Schiedammers zijn die zoveel materiaal hebben als
hij over onze stad. Plakboeken met kranteknipsels, foto's, fotokopieën en kaarten
bakken - ze ontbreken geen van allen in zijn woning op de 's Gravelandseweg. Daar
bij valt de minutieuze ordening op.
'Er komt nog steeds meer bij, want als mensen weten datje hiermee bezig bent, krijgt
je haast als vanzelf van hen foto's en ander materiaal.'
Wim is geboren en getogen in Schiedam. Allereerst op de nu niet meer bestaande
Parallelweg, waar hij in 1935 geboren werd. Daarna al spoedig in de Gorzen, waar
naar het gezin Rook verhuisde toen hij één jaar oud was. Historische belangstelling
heeft hij altijd gehad. Maar vroeger stak hij veel vrije tijd in de hobby die hij toen had,
handenarbeid. Hij leidde onder meer een zaagclub in de Gorzen voor de jeugd. Zijn
interesse verplaatste zich echter. Hij werd lid van de Historische Vereniging en begon,
zoals gezegd, in 1978 met het verzamelen van gegevens over straatnamen en deze op
kaart te zetten.
Hoe pak je zoiets aan?
Vele uren heb ik doorgebracht op het Gemeentearchief, waar men mij ontzettend ge
holpen heeft. Je bestudeert oude kaarten, actes, adresboeken en kranten. Zo kom je
van het één op het ander.
Om een paar voorbeelden te noemen. Op een kaart kwam ik de aanduiding 'Ouwe
tegen. In een oudere acte kwam ik later de naam Oude wijvenreet' tegen. Uit preutsheid
had men dat niet op de kaart durven te vermelden. Het was een naam, die gewoon on
der het volk was ontstaan, van een steeg aan de Lange Achterweg.
In de krant van 1924 kwam ik een ingezonden stuk tegen van een man, die bang was
dat allerlei straatnamen zouden verdwijnen. Hij noemde deze met een aantal ge
gevens erbij.'
24
