LEVENSHERINNERINGEN (I)
OP SCHOOL
J. Stout
In de week volgende op de verhuizing
moest ik naar school.
Ik was ingeschreven bij het hoofd van de
school aan de St.Anna- Zustersstraat, de
Heer K. Simmermans. Die deftige straat
naam kende evenwel niemand in Schie
dam. De school was de gemeenteschool
aan den Noordmolen en die stond op het
Slootje, St. Anna-Zustersstraat, nooit van
gehoord.
Jan Stout 's&awn-moe
Wie zou mij voor de eerste maal naar school brengen?
Geen enkel kind uit de buurt ging op die school. Vader was al sinds 's morgens zeven
uur aan het werk. Moeder zat met twee kinderen. Een dienstbode hadden we niet, fa
milie of kennissen in de vreemde stad evenmin. Jantje moest dus maar alleen gaan.
Jantje was toch een grote jongen, al acht jaar! Vader gaf instructie:
'je loopt maar rechtuit, tot je aan een groot gebouw komt met een mooie tuin ervoor.
Dat is de Hogere Burgerschool; 't staat erop. Dan zie je een groot plein langs de Schie
het Proveniersplein; dat ligt vóór het Proveniershuis. Het plein steekje schuin over en
je staat vóór den draaiburg, de Spoelingbrug. Die moetje over, en dan de Schie hou
den, maar aan den huizenkant. Je komt dan weer aan een brug, nu een ophaalbrug.
Die overgaan en dan onmiddellijk rechts afslaan, langs een water alweer. Dat noe
men ze het Slootje. Het ziet wat vuil, het dampt een beetje en het ruik niet fris. Dat
komt van de brandewijn en daar wen je wel aan. Langs het Slootje dus. In de verte zie
je een molen, de Noordmolen. Die staat op een plein, het Noordmolenplein. Maar
nog vóór het plein ben je er al. Je ziet de school met de hoge ramen vanzelf. Als je bin
nengaat, vraag je maar naar Meester van Bree; die ken je wel.'
Nu begon ik wat te begrijpen. Meester van Bree! dat was mijn buurjongen uit Over-
schie. Die was meester in Schiedam. Eigenlijk nog maar kwekeling, oudste
kwekeling, maar dat fijne onderscheid tussen gediplomeerd en ongediplomeerd
maakt een kind niet. Meester van Bree had natuurlijk tegen Vader gezegd: 'Ga je in
Schiedam wonen? Laat Jan dan bij ons op school komen. Dan zal ik een oogje op
hem houden.' En zo was Meester van Bree het geweest, die maakte, dat ik aan den
Noordmolen school zou gaan.
Min of meer angstig ging ik op weg. 'De Savoyer gaat op reis, met geheel zijn waarde',
zong Moeder, nadat ze me een zoen gegeven had. Moeder had een vrolijke natuur en
27
