DE VLEESDISTRIBUTIE
F.C. Noordegraaf sr.
In dit artikel vertelt F.C. Noordegraaf over zijn ervaringen in de vleesdistributie. Hij was
werkzaam bij zijn vader, die een slagerij op de Singel had.
Toen ik in de laatste week van mei 1940 weer thuis was, gingen we over tot de din
gen van de dag. In die eerste maanden daarna was het leven betrekkelijk normaal; je
merkte nog niet zoveel van de bezetting.
Alleen wanneer de Duitse bataljons van de trein kwamen en naar de havens
marcheerden, om te worden ingescheept op de landingsvaartuigen voor de invasie
van Engeland.
Dan donderde het gezang van die Duitse bataljons door de straten, wanneer zij hun
strijdlied zongen; 'Wir fahren gegen Engeland.
Die invasie is eerst uitgesteld, later afgelast, omdat het de Luftwaffe niet was gelukt de
Engelse luchtstrijdkrachten te verslaan in 'The battle of England'. En in die momen
ten drong het tot je door dat we bezet gebied waren.
Ook de Wilhelmina haven in Schiedam lag helemaal vol met in beslag genomen
Rijnaken, waarvan de kop was afgehaald en er een laadklep voor in de plaats was
aangebracht, met er bovenop twee vliegtuigmotoren om die schepen voort te
bewegen.
De verduistering wende alras, het zou wel moeten. In de maanden vóór de oorlog wa
ren er soms verduisteringsoefeningen; ieder moest zijn licht uitlaten en ook de straat
verlichting was gedoofd; dan liep iedereen op straat, om te kijken, hoe dat wel was. Na
vijf jaar deed je dat niet meer. Midden in de oorlog was er een liedje^/s op het Leidse-
plein de lichtjes weer eens branden gaan, dan gaan we kijken naar een sprookje, lieve schat.
Overal verduisteringsgordijnen en hele dikke houten luiken voor de winkelramen
plaatsen als het schemer werd, en verwijderen als het licht werd. 's Nachts liep de
luchtbeschermingsdienst door de straten en op het kleinste lichtstraaltje werd je
geattendeerd.
Bouillon en Bonnen
In het begin kon je nog op de veemarkt kopen en zelf slachten.
De maatregelen voor de komende distributie, waaronder ook het vlees zou gaan val
len, gingen zich al aftekenen. Die vleesdistributie begon in het vroege najaar van
1940. In het begin was er een redelijke toewijzing, maar naarmate de tijd vorderde en
de Duitsers steeds meer wegsleepten, werden de rantsoenen kleiner.
Mijn vader werd benoemd tot 'Blokleider' van de vleesdistributie van blok 37 van de
P.T.C. (Plaatselijke Toewijzings Commissie) Rotterdam, waaronder Schiedam res
sorteerde. De koeien, die door de boeren werden geleverd, (zelf verkopen of inkopen
was er niet meer bij) werden door een commissie geklassiffïceerd, in de klassen: AA,
A.B.C.D. en DD. al naar gelang van de kwaliteit en daar naar uitbetaald. De DD klas
se was het absolute ondereind, het werd 'dubbele Dirk' genoemd. De blokleider moest
het geslachte vlees onder de slagers verdelen, waarbij een ieder een deel van de beste,
67
