klaar gemaakt voor de drukker. En zo week een deel van de emotie voor de ratio.
Wie nog de potloodschetsen naast uitgewerkte tekeningen legt, kan aan die conclusie
niet voorbij en ziet beide karaktertrekken naast elkaar geëxposeerd.
Terug naar de jonge Octave, die in Rotterdam het kunstenaarsvak leerde. Zijn leven
kende daarna weinig perioden van rust. Met schilderen en tekenen kon hij zijn brood
niet echt verdienen. En daarom waren er twaalf ambachten en dertien ongelukken.
Niet omdat hij nergens geschikt voor was, maar meer omdat al die baantjes hem niet
echt konden boeien. Hij was handelsreiziger, werkte in een Schiedamse machinefa
briek, reisde zijn naar Antwerpen teruggekeerde ouders weer achterna om er op de
administratie van een autofabriek te gaan werken
Maar nogmaals, het kon hem niet boeien. En de motivatie om carrière te maken was
niet groot, omdat hij financieel steeds kon terugvallen op met name zijn moeder als
het weer scheef was gegaan.
Liefdesrelaties, elkaar soms in snel tempo opvolgend maar altijd weer met een kater
eindigend, maakte het leven van Octave er ook niet gemakkelijker op. In 1928 reisde
hij wanhopig verliefd een vrouw achterna naar het toenmalige Nederlandsch-Indië.
Hij was van plan er maar kort te blijven. Het werd een periode van zeven
jaren
Later zou hij vaak boeiende verhalen vertellen over die periode. Over de schitterende
volkeren in de archipel en de wonderschone natuur. Hij kreeg de gelegenheid om een
groot deel van die archipel te bereizen, toen hij deel uitmaakte van het cabaretgezel
schap van De la Mar.
In Batavia was hij in contact gekomen met het gezelschap, dat een pianist zocht. Oc
tave koos voor het avontuur. En zo trad hij op in allerlei uithoeken voor allerlei gezel
schappen. Uiteraard tekende en schilderde hij ook op die tochten en fotografeerde hij
boeken vol. Hij schaafde aan zijn pianospel en trad in Batavia op voor de radio.
Maar hij had er ook heimwee naar Nederland en vooral naar Rotterdam. In de hitte
snakte hij soms naar koude winters met erwtensoep en zuurkool met spek. Tenslotte
werd hij ziek en zijn moeder, wie anders, stuurde het geld voor de terugreis.
En dan verandert de zieke, door heimwee overmande Octave, opeens weer in de man
die graag geniet van het bruisende leven.
Hij reist terug via Italië, waar hij zich een uiterst elegante garderobe aan laat meten,
en Parijs, waar hij een tijd blijft hangen. En veel later dan gepland keert hij terug in
Rotterdam. Rijdend over het viaduct stromen de tranen over zijn wangen, want hij is
weer thuis.
Octave vindt een vaste baan als tekenaar bij het Rotterdamsch Nieuwsblad en gaat
wonen op de hoek van de Schiedamse Singel en de Schildersteeg. Hij wordt een vaste
klant van het artiestencafé van Charley Stok. Voor het Nieuwsblad trekt hij er vaak op
uit, samen met Leo Ott of Bart in 't Hout. Om de krant in de 'buitengewesten' te pro
moten worden reportages gemaakt in een wijde cirkel rond Rotterdam. De journalis
ten schrijven en Octave tekent. Leuke stadhuisjes, molens, boerderijenDit is het
werk waar hij van houdt.
169
