Aan dit werkzame leven kwam een einde toen hij op zondag 11 november 1956 op 65-
jarige leeftijd overleden aan een hartaanval. De teraardbestelling vond op de daarop
volgende dag plaats op de begraafplaats 'Petamburan' te Djakarta. Aan de groeve
werd namens de diplomatieke vertegenwoordiging van Nederland gesproken door
mr. P. Dijckmeester, namens de Bond van Kunstkringen in Indonesië door de heer
Van Leeuwen en namens de Stichting Pelita door de voorzitter de heer D.F. de
Koe.
Een typering
Wat kunnen we verder nog van Jan Verboom zeggen? Hij was een man die blaakte
van werklust. Alles wat hij aanpakte, scheen hij met hart en ziel te doen. In Indië moet
hij, de eenvoudige onderwijzer uit Schiedam, een geweldige ontwikkeling hebben
doorgemaakt, zodanig dat hij zich in het debat in de hoogste bestuurscolleges met de
besten kon meten. Hij was ook een zeer belezen man: dit blijkt uit de vele citaten
waarmee hij zijn redevoeringen doorspekte en uit de grote boekenrij die hij heeft na
gelaten. 'Een spits mannetje met politieke zin' noemde één van zijn politieke vrien
den hem. 'Zeer bekwaam, maar eigenlijk te goedhartig voor het politieke levenals hij
iemand in de tang had, kneep hij niet', meende een ander. En Drooglever voegt er aan
toe: 'Hij had in ieder geval lef en persoonlijkheid genoeg om aan zijn uitlatingen in de
Volksraad een sterk persoonlijk karakter te geven en hij dwong daarbij van zijn club
genoten voldoende respect af om hun vertrouwen te behouden'. Ritman roemt vooral
Verboom's grote ernst, toewijding en gedegenheid. 'Hij boeide zijn toehoorders - zegt
hij - door de kracht van zijn overtuiging, meer dan door zijn verrassende vondsten of
briljante welsprekendheid'. En verder: 'Hij kon soms bijtend-scherp zijn, maar zijn
ironie en sarcasme werden altijd gelouterd door het besef dat zijn liefde voor het twee
de vaderland diep was geworteld, zijn onbaatzuchtigheid onbesproken was, en zijn
overtuigingen oprecht waren.' Een mooier typering kan men zich niet wensen!
NOTEN
De auteur heeft de hoofdpersoon slechts éénmaal gezien, nl. in 1949, toen hij zelf 13 jaar oud was.
1. Brieven van Jan Verboom aan zijn dochter Thea gedurende de jaren 1945-'46 vanuit Tjimahi,
resp. Batavia.
2. Mededeling van wijlen Em van den Broek, overleden te Halsteren op 23 juni 1990 op de leeftijd
van 88 jaar.
VOORNAAMSTE BRONNEN
1. Anonymus, 'Fragment-genealogie Dézentjé', Tong Tong, Vol. 9 (1965), No. 19, pp. 24-25.
2. Drooglever, P.J., 'De Vaderlandsche Club 1929-1942. Totoks en de Indische politiek', Franeker 1980.
3. Zee, D. van der, 'Jeugdherinneringen aan het knusse Schiedam', Schiedamse Gemeenschap, Vol. 8
(1956), Nos 2 t/m 5, pp. 32-33, 54-55, 78-79 en 102-103.
4. 'Nederlandsch-lndië, orgaan van de Vaderlandsche Club, Vol. 1 t/m 14 (1929-1942).
5. 'Ons Kringnieuws', orgaan van de Soerabajasche Kunstkring, Vol. 1 t/m 5 (1925-1930).
6. 'J. Verboom overleden', in: Indische Courant, 17 nov. 1956.
7. 'In memoriam J. Verboom', in: NIBEG-orgaan, 23 november 1956.
8. 'Wijlen J. Verboom', in: NIBEG-prgaan, 7 december 1956.
9. RA Den Haag, archief Rijks-HBS Schiedam.
10. GA Amsterdam, stamkaart correspondentie onderwijzer Jan Verboom.
11. Handboek voor Cultuur- Handelsondernemingen in Nederlandsch-lndië, Amsterdam, diverse
jaren.
12. Nieuw adresboek voor geheel Nederlandsch-lndië, Batavia, diverse jaren.
13. Regeerings-almanak voor Nederlandsch Indië, Batavia, diverse jaren.
187
