Op de andere hoek van de van Leeuwenhoeckstraat was een woonhuisje en daar
naast de levensmiddelenwinkel van de coöperatie D.E.S. (Door Eendracht Sterker).
De huidige van Leeuwenhoeckstraat heette vroeger de Polderstraat, een korte straat
met een hek achterin om de grazende koeien daarachter het weglopen te beletten. De
Polderstraat had geen bestrating, er was een koolaspad. Er woonde dan ook niet het
meest welvarende deel van de Schiedamse bevolking.
De winkel naast D.E.S. was de slagerij van Piet van Ree. Toen ik nog geen 10 jaar was,
was er in dat pand de garage van Peereboom, de man die het eerste Schiedamse
taxibedrijf had met 2 taxi's en verder reparatie en onderhoud van auto's. Men kon
toen enkel bij 'de Peer', zoals hij werd genoemd, terecht voor een taxi. Na het verdwij
nen van die garage werd de winkel gebouwd waar Piet van Ree in kwam. Eerst had
Piet een zaak aan de overkant, maar in zijn nieuwe zaak had hij meer ruimte.
Jarenlang was naast Piet van Ree de melkzaak van Cas van Eik. Hij op de melkkar
met paard, en zij achter de toonbank. Cas bezorgde veel melk aan de deur. Hij had
onder andere veel klanten bij de distilleerderij her en der in de stad, waar de bran
dersknechts na hun rantsoen jenever ook wel eens melk dronken. De melkverkoop
heette vroeger 'uitpinten': pint was toen de gangbare naam voor liter. Je had toen een
pint, een pond, een ons en een el (een el is 68 cm.). Elke textielwinkel hanteerde de el-
lemaat, nu hebben ze een stok van een meter lang. Er is nog een gezegde dat luidt: 'al
les met mate, zei de man, en hij sloeg zijn vrouw met de ellemaat'. Die oude woorden
zijn tijdens de Duitse bezetting verdwenen. Je mocht toen niet meer op de prijskaar
ten vermelden: ons, pond, pint of el. Ons en pond wordt nog wel gezegd, maar el en
pint zijn volkomen uit het spraakgebruik verdwenen.
In 1934 is er al een enkele auto. Uitgave: Sleding serie 3 no. 4 (225).
85
