STAKENDE GLASBLAZERS
J. de Pater
In het voorgaand artikel 'Een greep uit de geschiedenis v.g. glasindustrie in ons land'
is gememoreerd dat al in de loop van de 18e eeuw - zij het dan op primitieve wijze -
flessen werden geproduceerd. Daarom valt het op dat de glasblazers er nooit toe ge
komen zijn zich landelijk te organiseren.
Een van de oorzaken kan zijn dat zij meestal werkten in fabriekjes, welke aan één ei
genaar behoorden. Die blazerijen waren weer in verschillende gemeenten gevestigd;
bij de oprichting van een nieuwe 'hut' gingen ze regelmatig van ene fabriek naar
de andere.
De lonen die de verschillende fabrikanten betaalden waren ongeveer dezelfde, doch
het in het vooruitzicht gestelde 'handgeld' lokte menige blazer naar de nieuwe fa
briek! Daarbij komt dat het verlangen naar iets anders ook een rol speelde. In de
schaars verschenen lektuur over de glasblazerijen en glasbewerkers konden weinig
inlichtingen worden verkregen. De politieke beroeringen in de tweede helft van de
19e eeuw en werkstakingen hier en aanliggende landen lieten - naar het schijnt - de
glasblazers lange tijd onberoerd.
Langzamerhand kwam hierin verandering; jongeren werden beïnvloed door
persberichten waarin de toestand van de arbeiders werd besproken; het duitse vak-
Dezefoto toont een groep stakers in Vlaardingen in 1904. Wat een vreedzaam tafereel! Er zit
ook een man met accordeon tussen.
132
