Afb.2 Een van de vroegste niveaus; mogelijk een erf. A lie foto 's zijn gemaakt door leden van de
groep onderzoekers.
door de renovatie en herbestemming van het pand. Het was dus zaak om alle sporen zo
goed mogelijk vast te leggen, en tegelijkertijd een antwoord te zoeken op de vraag naar
hoe het terrein er in de verschillende perioden van gebruik uit moet hebben gezien.
Wat bleek is, dat het archeologische verhaal van het perceel begint in de late veertiende
eeuw, en misschien nog wel iets eerder. Door de diepte van de opgravingsput en het
enthousiasme van het grondwater was het niet mogelijk om de natuurlijke ondergrond
van het perceel, de oeverwal van de vroegste kreek, te bereiken. Maar één van de eerste
kunstmatige ophogingslagen hebben we wel gevonden (met daarin onder andere een
gesp en een spinsteentje), zodat we de geschiedenis van het terrein vanaf die vroegste
periode in een aantal fasen kunnen volgen tot op de dag van vandaag.
De eerste sporen
Op een diepte van meer dan anderhalve meter, op de oudste ophogingslagen, ligt een
niveau van keurig naast elkaar gelegde bakstenen (afbeelding 2), waarschijnlijk een par
tij misbaksels die ervoor moesten zorgen dat het toen nog vrij drassige terrein begaan
baar bleef. Het is niet duidelijk of we hier te maken hebben met een erf, omdat sporen van
bebouwing en bewoning uit dezelfde periode ten enen male ontbreken in het door ons
onderzochte deel van het terrein. Het is uiteraard goed mogelijk dat er wel sporen zijn,
onbereikbaar onder de huidige bebouwing. Om die reden is het niet te zeggen vanaf wan
neer het terrein precies bewoond is geweest, maar vondsten uit het niveau van de bestra
ting maken wel duidelijk dat het terrein in ieder geval intensief in gebruik is geweest
158
