Begane grond en le verdieping:
Het constructieve werk aan deze verdiepingen zou grotendeels gelijktijdig opgaan
omdat er een grote afhankelijkheid tussen de dragende onderdelen zou komen.
De oorspronkelijke houten vloeren van de le verdieping steunden op 7 m lange moerbin-
ten met daar tussen kinderbinten. Het bleek dat deze niet alleen kuis verrot waren, maar
ook dat zakkingen in het verleden waren opgelost door een tweede kegvormige vloer er
boven op te timmeren. Aangezien aan de onderzijde van deze vloer de monumentale
stucplafonds zaten, was dit een dilemma. Behouden en oplappen was het credo van de
gemeente, slopen en opnieuw aanbrengen de wens van de zenuwachtige eigenaar die de
bodem van zijn beurs in zicht heeft. Uiteindelijk waren de kostenvergelijking en de wel
zeer slechte staat van balken en ook van de plafonds de reden om voor sloop en nieuwe
aanleg te kiezen (dit is een groot geheim, want als je het niet weet, dan zie je niet dat de
plafonds nieuw zijn). Er is gekozen om niet de oorspronkelijke 7 m. overspanning aan te
houden maar om in het voorhuis de gangmuur als steun te gebruiken en in het achterhuis
een zware balk in het verlengde van de gangmuur toe te passen. De vloeren konden dus
met slechts 4 meter overspanning een stuk lichter worden uitgevoerd. Dat ging lekker
snel, muurtje metselen op de betonnen vloer van de begane grond, balken er overheen,
underlayment-platen er op en klaar is kees, weer een verdieping af! Ja behalve de afwer
king dan.
De le verdieping is eigenlijk de meest "houten verdieping" van het pand. Behalve de
deels oorspronkelijke deels vernieuwde houten plafonds, dragen ook de houten vloeren
(gemaakt van de oorspronkelijke vloerdelen), de eikenhouten plinten (met bloed zweet
en tranen gemaakt van de eiken kinderbinten die uit de oude vloeren kwamen), de houten
ballustrade om de lichtschacht en de vele oorspronkelijke houten deuren en kasten bij tot
de sfeer van deze verdieping. Een aantal leuke extra houten versieringen danken wij aan
de inspanningen van de timmerman die heeft laten zien dat de opmerking "dat soort vak
manschap in houtbewerking zie je tegenwoordig niet meer", niet aan dovemansoren was
besteed. Deze verdieping was in juli '93 zover gereed dat we er gebruik van konden
maken.
Zo is de begane grond eigenlijk een "stenen verdieping". Er waren al een aantal voor
waarden hiervoor in het oorspronkelijke huis ingegeven: De stucplafonds, de marmeren
gang, de natuurstenen schouwen. In het voorhuis hebben we dit aangevuld met gestucte
wanden (in plaats van gespannen jute met behang). Hierin komen de gelakte houten deu
ren en kasten (die ook met jute bekleed en behangen waren), en de schuifdeuren mooi tot
hun recht. De ornamenten van de stucplafonds en de schouwboezems waren al in 1991
verwijderd, schoongemaakt en opgeslagen. In mei 1993 kreeg de stucadoor eindelijk
groen licht nadat de installateur ettelijke kilometers bedrading achter het plafond had
weggewerkt. Er is gebruik gemaakt van een zwevend plafond om de nieuwe vurenhouten
vloerbalken alle ruimte te geven om te trekken zonder dat hierdoor het plafond zou
scheuren. Het was een secure en bewerkelijke klus om de ornamenten weer op hun oude
plaats terug te brengen en "één" te maken met het nieuwe gips van het plafond. De vloer
in het voorhuis is in marmer uitgevoerd. Er is gekozen om vloerverwarming toe te pas
sen, deels voor het comfort, deels omdat radiatoren nooit in dit pand waren toegepast en
er dus niet thuishoorden.
148
