EEN LEVEN LANG LANGE HAVEN
Carl van der Plas
De Lange Haven wordt steeds mooier! Ook een afvallige Schiedammer ontgaat dat niet.
Gedwongen afvallig welteverstaan, als kleuter in het kielzog van zijn ouders tijdens de
crisisjaren. En nu gedoemd zijn geboortestad te bekijken met de ogen van een nostal
gisch toerist. Bij ieder bezoek zien die ogen dat er weer een pand deskundig en liefdevol
is gerestaureerd. Dit keer de huizen Lange Haven 107 en 109.
Lange Haven 107 ken ik. Of beter gezegd: ik ken een paar foto's die er zijn genomen in
de jaren twintig en dertig. En ik ken verhalen over de bewoners uit die tijd. Op een foto
van 1936 is een klein meisje te zien. Ze logeert er. Ze heeft de toen welhaast verplichte
grote strik in het haar. Dat meisje is inmiddels al bijna veertig jaar mijn echtgenote. Op
de foto zit ze samen met haar jongere zusje in de achtertuin. Dat het de achterzijde van
het huis is is duidelijk te zien. De raampartijen en de grote muurstenen zijn nu nog net als
toen. De meisjes worden geflankeerd door twee langgerokte, wat plechtige oude dames.
De linker is hun oudtante. Die tante zal hetzelfde jaar nog sterven en het huis zal worden
verkocht. Op een andere foto poseert een deftig aandoend gezelschap tijdens een diner
dat wordt gegeven ter ere van het huwelijk van mijn schoonouders in 1930. Op die foto
48
Een foto uit 1936 aan de achterzijde van het huis Lange Haven 107.
