straat/Elzensteeg. Voor de bedekking met dakpannen is men er in geslaagd gebruikte
grijze (voor een deel compleet met mos) 'gesmoorde' pannen toe te passen. De kap van
74 was deze eeuw vervangen door een twingste eeuwse. Door dit gegeven is in dit geval
gekozen voor een hele nieuwe constructie met gekromde gelamineerde spanten.
Alle werkzaamheden met betrekking tot de houtconstructie, het metselwerk enz. zijn
zorgvuldig uitgevoerd. Wanneer tijd en gebruik weer enig patina aan het gebouw hebben
gegeven zal het voor een leek moeilijk zijn de oorspronkelijke achttiende eeuwse zaken
te onderscheiden van de laat twintigste eeuwse reconstructies.
(Her-)inrichting branderij. In de periode van voorbereiding konden ook de voorstudies
over het hoe en wat van een moutwijnbranderij worden getoetst aan dit tot kort voor die
tijd nog in de gedistilleerd industrie gebruikt complex.
Gedurende de vakantie periode 1992 werd door de heren Chr. de Roo, en R. Osterholt
archeologisch onderzoek verricht naar de branderij, die tot het begin van de twintigste
eeuw was gehuisvest in het pand Lange Haven 74.
De nieuwsgierigheid was gewekt doordat de branderij met 5,5 meter aanzienlijk smaller
was dan gebruikelijk (doorgaans 8 meter). Op 40 cm onder het peil van de verwijderde
betonvloer stuitten de onderzoekers op een deels uit IJsselsteentjes bestaande straatlaag.
Nadat deze was opgenomen vonden zij, links van de entree de resten van een dubbele
ruwketel. Deze bleken te zijn gebouwd op fundamenten van oudere ketels. Het stookgat
van deze ketels lag ca 70 cm onder het niveau van de betonvloer. Aan weerszijden van de
ruwketels lagen twee houten grondvaten. Verder vond men de restanten van een distil-
118
Detail van de gevel nr. 74.
De panden Lange Haven 76 en 74 na de
restauratie (Foto: R.W. Poels, 1996)
