Als technicus leek Jan Noordegraaf de tegenpool van de romantische schrijver die hij ook was.
Een keuze tussen beide kanten van zijn persoonlijkheid heeft hij nooit willen en kunnen ma
ken. Als zeeman die verre en exotische oorden bezocht, bleef hij gehecht aan de stad waar hij
geboren was. Zoals hij het zelf eens onder woorden bracht:
Ik weet het, wanneer ik ontmeer
komt mijn schip niet los van de kade;
het is te zwaar geladen
met zout en jenever en bloed.
OUD SCHIEDAMMER
Ik vaar met mijn schip Weemoed
door de fossiele Langehaven
en meer aan de Oudesluis
te lij van de Korenbeurs
en staar naar de gevels en hoor
harde stemmen van kooplieden,
die dronken hun paard aanzetten
bij de helling van de Appelmarktbrug.
Er verdrinkt weer een brandersknecht,
en zijn vrouw met dampende emmers
troost haastig haar kreupele kind met een
schorteldoek vol tranen.
Gebruikte literatuur
Ineke van Haga, "In Memoriam Jan Noordegraaf', De Blauwe Wimpel 45 (1990), p. 259.
Lectuurrepertorium 1967-1978. Deel 2, p. 1826. Antwerpen 1981.
Maritieme Encyclopedie. Deel 5, p. 154. Bussum 1972.
A. Noordergraaf, Genealogie van de familie Noorde(r) graaf en Vonk Noordegraaf1964-1992. Deel 2.
Dordrecht 1992.
C. Rijnsdorp, "Zeemansroman van Jan Noordegraaf'. De Rotterdammer, 27.8.1966.
C. Rijnsdorp, "Frisse wind in Tankvaart op Bangkok". De Rotterdammer, 14.12.1968.
Lijst van het afzonderlijk gepubliceerde werk van Jan Noordegraaf (1927-1990)
1964 Zeeman met verlof. Hilversum: De Boer. 37 pp. [gedichten; een deel ervan is herdrukt in
Luisteren naar schelpen (1977)]. Tweede dr. 1994, Baarn: De Boer Maritiem.
1966 De wereld is een schip. Hilversum: De Boer. 224 pp. Wimpelreeks, [roman],
1968 Tankvaart op Bangkok. Hilversum: De Boer. 196 pp. [roman]. Tweede dr. 1989, Urk: Smit
Wytzes.
1970 Schip op, schip af. Een verzameling zilte schetsen. Bussum: De Boer. 125 pp. [korte verhalen]
Ik fluister weer: "Vader, waarom?",
maar zijn antwoord is opgedroogd,
en zijn stem werd herinnering
in dit oude, antieke Schiedam.
Ik weet het, wanneer ik ontmeer
komt mijn schip niet los van de kade;
het is te zwaar geladen
met zout en jenever en bloed.
140