als gemeentelijk monument aangewezen. In eerste instantie waren we hier niet zo enthousiast
over, omdat we niet wisten wat dit inhield. Ik kan me herinneren dat we net onze whirlpool
voor de badkamer besteld hadden en dat het idee ons niet zo aanstond dat dit dan misschien
wel een zinken teil moest worden. Het viel echter allemaal mee.
De voorpui
Het meest ingrijpende en langst durende verbouwingsonderdeel was het laatste: de voorpui.
Hieraan zijn we begonnen in februari 1996, na veel plannen maken, zoeken bij het gemeente
archief naar oude tekeningen, sparen en overleg met mevrouw M.M. Goltsch van de gemeen
telijke Monumentendienst. We zijn er tot ongeveer oktober mee bezig geweest. De voorpui,
die in de loop der tijden volledig veranderd was, wilden we in oorspronkelijke staat terug
brengen. Dit hield tevens in dat de trap vervangen moest worden, de vloer (die zo'n 25 cm.
verhoogd was) eruit moest en de hele voorpui verwijderd moest worden. Dit was een te grote
klus om met z'n tweeën te klaren. Dus moest er een aannemer bijkomen.
Volgens de oudste tekeningen die we konden vinden, hoorden er in de voorpui twee hoge
ramen en een deur. Na veel zoeken hebben we op een sloperijopslag een oude deur met
kozijnen gevonden die de juiste maten had. Bij deze deurpost hoorde een prachtig gesneden
bovenlicht. Na informeren en controleren aan de hand van foto's bleek deze combinatie
afkomstig te zijn van een gesloopt pand van de Franse ambassade in Den Haag. Dit bovenlicht
is door onszelf gedemonteerd, van alle verflagen ontdaan, voorzien van nieuwe ruitjes, en het
146
De winkelpui is vervangen door ramen en de deurpartij uit de Franse ambassade in Den Haag.
(Foto: Coster)
