Links: gebouw Musis Sacrum. Achter het zeer lange gebouw met onder andere een grote toneelzaal kregen de aanvragers C. Helman en J.Ostrowski in januari 1917 toestemming om 10 privaten en een waterplaats te maken. Wel moesten zij voor twee door de gemeente te leveren waterdichte beerputten betalen en zorgen voor dagelijkse doorspoelen en reinigen. Op de foto hierboven een foto van een eetzaal in een pand in Schiedam. Waarschijnlijk is dit Musis Sacrum, gezien de lampen en de aankleding. Foto: C. Vreedenburgh en ze raakten niet uitgepraat over het hondsbrutale optreden van de nieuwe gasten. Eind februari werden veertig van de grootste herrieschoppers overgebracht naar Amsterdam, waar de plaatselijke Russische consul maar moest beslissen, wat hij met die lui deed. Maar de gemeente Amsterdam had helemaal geen trek in dergelijke afschuiffnaatregelen en wenste verder verschoond te blijven van dergelijke gasten. In Schiedam nam het aantal Russen en vooral Polen toe. Op 13 maart 1917 ging de gemeenteraad akkoord met het voorstel van B&W om barakken op een weiland achter de Stadhouderslaan in bruikleen te geven aan de 'Directie der huizen voor Poolsche vluchtelingen'. Die accommodatie werd door de gemeente toch alleen maar gebruikt in bijzondere omstandigheden, zoals bij quarantaine van schepen. Een van de barakken kon goed gebruikt worden als hospitaaltje voor de behandeling van lichtgewonden, terwijl ernstige gevallen moesten worden overgebracht naar Rotterdam. Het aantal Polen en Russen in Schiedam was intussen aangegroeid tot zo'n 1000 en de 157

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Scyedam | 2000 | | pagina 9